Top Mafia amour มาเฟียยอดรัก..

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ตื่น!"เขื่อนเขย่าคนที่นอนอยู่บนเตียง
 
 
 
 
"อือออ อีกแปปนึงนะพิชชี่"เสียงเฟย์งัวเงีย
 
 
 
 
"พิชชี่บ้านเธอสิ นี่มองหน้าชั้นดีๆ ชั้นไม่ใช่หวานใจเธอนะ"เขื่อนพูดเเล้วดึงเเขนเฟย์ขึ้นมาประจันหน้ากับตัวเอง
 
 
 
 
"เฮ้ย"เฟย์ร้องเเล้วผลักเขื่อนของ
 
 
 
 
"นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ย"เฟย์พูด
 
 
 
 
"ชั้นทำอะไร ชั้นยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลย ชั้นเเค่ปลุกเธอเฉยๆ หึ มัวเเต่ละเมอหาผู้ชาย"เขื่อนแหวะ
 
 
 
 
เพี๊ยะ
 
 
 
 
"นายอย่ามาพูดดูถูกชั้นแบบนี้ ที่ชั้นละเลอเเบบนั้นเพราะมาปลุกชั้นทุกวันมันเป็นเพราะความเคยชิน"เฟย์พูดอย่าเดือด
 
 
 
 
"หึ เข้าห้องกันทุกวันแบบนี้ได้กันเเล้วละสิ"เขื่อนพูดเเล้วหันหน้ามา
 
 
 
 
เพี๊ยะ
 
 
 
 
"มันจะมากไปแล้วนะนายคิดว่านายเป็ฯใครกันถึงได้กล้ามาพูดจากัดคนอื่นเค้าแบบนี้"เฟย์พูด
 
 
 
 
 
"นี่เธอ มันจะมากไปแล้วนะ คิดว่าเธอตบชั้นเเล้วมันจบแค่นี้หรอ หึ"เขื่อนหันมาประจันหน้ากับเฟย์เเล้วบดขยี้จูบอย่าหนัก
 
 
 
 
 
"อืออออ นายมันไม่ใช่ผู้ชาย"เฟย์ผลักเขื่อนออกเเล้วว่าก่อนจะเดินหนีเเต่เขื่อนรั้งไว้
 
 
 
 
"หยุด เธอไม่มีสิทธิ์หนีชั้นแบบนี้ มานี่"เขื่อนพูดเเล้วลากเฟย์ลงมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่นายตื่นๆๆๆๆๆ"แก้วพายายามเขย่าคนที่นอนกอดเธออยู่
 
 
 
 
"อืออ เงียบหน่าคนจะนอน"โทโมะงัวเงียตอบทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา
 
 
 
 
"นี่นายตื่นมาไขกุญแจชั้นก่อนนะ ชั้นเจ็บ"แก้วพูด
 
 
 
 
"แก้วจริงก็ไขเองดิ้"โทโมะพูดเเล้วนอนต่อ
 
 
 
 
"งั้นก็ปล่อยชั้น"แก้วพูดเเล้วเเกะมือปลาหมึกโทโมะออก
 
 
 
 
"ไม่"โทโมะพูดเล้วกอดเเน่นกว่าเดิม
 
 
 
 
"ไอ้ผีดิบได้"แก้วพูด
 
 
 
 
ผลั่ก
 
 
 
 
"โอ้ยยยย"โทโมะร้องเเล้วกุมท้องตัวเอง
 
 
 
 
"หึ ส้มน้ำกน้า"แก้วพูด
 
 
 
 
"เธอ ดีงั้นวันนี้ชั้นจะไม่ให้เธอเจอพี่เธอเเล้วก็น้องเธอ"โทโมะพูดขู่
 
 
 
"หึ้ย ไม่นะ ชั้นขอโทษ เอ่อ พาชั้นไปหาพี่ขั้นเเล้วก็น้องชั้นนะ ชั้นเป็นห่วงพวกเค้า"แก้วรีบขอร้องโทโมะทันที
 
 
 
"ได้ เเต่มันต้องมีข้อแรกเปลื่ยน"โทโมะพูดเเล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
 
 
 
 
"อะไร"แก้วถามอย่าสงสัย
 
 
 
 
"เธอต้องอาบน้ำให้ชั้น"โทโมะพูด
 
 
 
 
"เรื่องเเค่นี้เอง เฮ้ย อะ อาบน้ำ นายยบ้ารึป่าวเนี่ย"แก้วพูดอย่างตกใจ
 
 
 
 
"งั้นก็ไม่เป็นไร"โทโมะพูดเเล้วยักไหล่
 
 
 
 
"เออๆ ก็ได้"แก้วพูดออกไป
 
 
 
 
"หึ ดี งั้นไปเร็ว อยากเจอไหมพี่น้องน่ะ"โทโมะพูดเเล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
 
 
 
 
"บ้ารึป่าว่ะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เดี๋ญวโรคจิต โว้ย ถ้าไม่คิดว่าพี่น้องชั้นนะ ชั้นไม่ง้อนายเเน่นอน"แก้วพูดเเล้วเดินตามไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่เธอ จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนเนี่ยห๊ะ"ป๊อปปี้ที่เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวที่พันช่วงล่างอยู่
 
 
 
 
"......."ไร้เสียงตอบรับจากฟาง
 
 
 
 
 
"นี่เธอ"ป๊อปปี้พูดเเล้วจับแขนฟาง
 
 
 
 
"เฮ้ย ตัวร้องจี๋เลย"ป๊อปปี้พูดเเล้วเอามือไปแตะหน้าผากฟาง
 
 
 
 
"เธอนี่มันตัวปัญหาจริงๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อนเตรียมน้ำมาเช็ดตัวให้ฟาง
 
 
 
 
"ที่ชั้นทำเพราะชั้นไม่อยากทรมานคนป่วยหรอกนะ เเค่อยากทรมานตอนสบายๆ มันสะใจกว่า"ป๊อปปี้พูดเเล้วชุดน้ำเเล้วบิดหมาดๆ ก่อนจะเอามาเช็ดหน้าฟาง
 
 
 
 
"อือออ"ฟางร้องออกมาเมื่อมีอะไรมาโดนหน้าเธอ
 
 
 
 
"ทำอะไรน่ะ"ฟางพูดเสียงแผ่ว
 
 
 
 
"เงียบไปเธอน่ะ นอนเฉยๆ"ป๊อปปี้ว่า ก่อนจะเช็ดหน้าให้ฟางเสร็จ
 
 
 
 
"ลุกขึ้นมากินยา"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
"ลุกไม่ขึ้น"ฟางพูดเเล้วจับหน้าผากตัวเอง
 
 
 
 
"หึ้ย ชีวิตนี้เธอทำอะไรได้บ้างเนี่ย"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
"นี่นาย ถ้าชั้นไม่เป็นแบบนี้ชั้นก็ลุกได้ เพราะนายนั่นแหละที่ทำให้ชั้นเป็นแบบนี้น่ะ"ฟางว่า
 
 
 
 
"เพราะชั้น จะบ้ารึไงชั้นไปทำอะไรเธอ"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
"นายนั่นแหละแกล้งชั้น"ฟางพูด
 
 
 
 
"อ๋อ ฮ่าๆ นี่เธอเป็นขนาดนี้เลยรึไง หึ"ป๊อปปี้ขำเพราะเมื่อคืนเค้าแกล้งเธอไป
 
 
 
 
"นี่หุบปากไปเลยนะ"ฟางว่า
 
 
 
 
"ปากก็ปากชั้น ชั้นจะพูดจะทำไม"ป๊อปปี้พูดเเล้วทำหน้ากวนๆ
 
 
 
 
"หยุดเลย ไอ้หมีป่าหน้าเถื่อน"ฟางว่า
 
 
 
 
"จะด่าอีกนายไหม เอากินยา"ป๊อปปี้พูดเเล้วยื่นยาให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
_____________________________________________________________________
 
 
มาอัพเเล้วน้าาา เมื่อวานไม่ได้มาอัพมันเข้าไม่ได้อ่ะ โทษทีน้าาา เม้นกับโหวตกันหน่อยนะค่ะ