ซีรีย์ เรื่องวุ่นๆของ5ความรัก

     
“เฟย์ กวังขอโทษ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ”เขาพูดพลางกุมมือเธอ
 
เธอสะบัดมือเขาออกแล้วมองเขาด้วยสายตาเย็นชา
 
“ฉันคงไม่กลับไปโง่อีกแล้วแหละ”
 
“เฟย์ ให้อภัยผมนะ”กวังดึงเฟย์เข้ามากอด ก่อนที่หญิงสาวจะผลักเขาออกไป
 
“ทำไม โดนเขาทิ้งแล้วเหรอไง จำไว้นะฉันไม่มีวันกลับไปโง่เหมือนเดิมอีก จำไว้!!!”
เธอเดินออกมาจากคนที่เขาสร้างความเจ็บปวดไว้กับเธอเมื่อไม่กี่เดือนก่อน
 
หญิงสาวเดินเข้าไปสถานที่แห่งเดิม ที่เธอเคยมาเมื่อตอนที่เขาทิ้งเธอไปคราวก่อน
 
K  Pub
 
นั่งตรงที่เดิม ที่ๆเธอพบกับชายหนุ่มคนนั้น คนที่พี่สาวของเธอเฝ้ารอคอยมานับห้าปี ป็อปปี้
 
ตอนนี้เขาทั้งสองคนคงจะมีความสุขไปแล้วล่ะ...ผิดกับเธอ ที่ผิดหวังมาตลอดจนตอนนี้เธอเริ่มจะเข็ดหลาบกับมันซะแล้วซิ
 
“เฟย์” เสียงที่ดังกระทบโสตประสาทของหญิงสาวทำให้เธอหลุดออกจากภวังค์
 
“เขื่อน”เธอเรียกชื่อของตนที่อยู่ตรงหน้า
 
“ทำไมมานั่งตรงนี้คนเดียวล่ะ”เขาถาม หลังจากเห็นสีหน้าไม่สู้ดีของหญิงสาว
 
“กลุ้มใจนิดหน่อยน่ะ”เธอตอบด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า
 
“กวัง ใช่มั้ย”
 
“คุณรู้?” หญิงสาวทำหน้าฉงน ก่อนชายหนุ่มจะอธิบาย
 
“ผมเห็น ขอโทษด้วยที่เสียมารยาท มันเพิ่งทำน้องสาวของผมเสียใจ”เฟย์เห็นเขาเขื่อนกำหมัดแน่น เธอเอื้อมมือไปกุมแล้วบีบให้กำลังใจ
 
“ไม่เป็นไรนะ”หญิงสาวยิ้มให้
 
“หึ ขอโทษทีนะ แทนที่ผมจะให้กำลังใจคุณ แต่กลับเป็นคุณที่มาให้กำลังใจผมแทน”เขื่อนหัวเราะตัวเอง
 
“ไม่เป็นหรอก ว่าแต่กวังทำอะไรให้น้องคุณเหรอ”
 
“มันทำร้ายทั้งกายและจิตใจน้องผม มันทำลายน้องผม”
 
เขาเริ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เฟย์ฟัง.....
 
“กวังอย่านะ ออกไป อย่าทำอะไรมายด์เลยนะ มายด์ขอร้อง” หญิงสาวพูดทั้งน้ำตากับชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรัก
 
 
 
“อย่าพูดมากได้มั้ย!!”เขาตะคอกใส่เธอ
 
 จากนั้นหญิงสาวก็ถูกเขาย่ำยีจนไม่เหลือชิ้นดี ความบริสุทธิ์ที่หญิงสาวทุกคนหวงแหน และคิดว่าจะมอบให้กับชายคนรักในค่ำคืนวิวาห์อันแสนอ่อนโยน...ไม่มีอีกแล้ว...ไม่มีวันนั้นอีกแล้ว......
 
น้ำตาของเธอ เรียกความเกรี้ยวโกรธของพี่ชายของเธอได้เป็นอย่างดี ในวันนั้นที่เขาเห็นสภาพของเธอเขาแทบอยากไปฆ่าคนที่ทำให้น้องเขาเป็นอย่างนี้ด้วยซ้ำ หาก มายด์ ไม่ยั้งเขาไว้และบอกว่า กวัง จะรับผิดชอบเธอ แต่เหตุการณ์ก็กลับตาลปัตร......
 
“กวัง กวังจะไปขอพี่เขื่อนเมื่อไหร่เหรอ”หญิงสาวดั้นด้นไปหาชายหนุ่มถึงในคณะมหาวิทยาลัย
 
“ขออะไร”เขขาตอบกลับมาแบบไม่พอใจ
 
“ขอ มายด์ ตะ..แต่ง”หญิงสาวพูดไม่ทันจบก็ถูกชายหนุ่มสวนกลับขึ้นทันที
 
“ไม่มีวัน! “พูดจบ กวังก็เดินออกไปโดยไม่หันกลับมา หญิงสาวทรุดตัวนั่งร้องไห้ จนเพื่อนของเธอต้องพากลับบ้าน
 
 
 
“เลว” เฟย์ที่ฟังเหตุการ์ทั้งหมดมาก็โกรธไม่แพ้เขื่อน นี้ขนาดไม่ใช่น้องสาวของเธอนะ เธอยังโกรธได้ขนาดนี้
 
หากเป็นพี่สาวของเธอ เธอคงจะฆ่ากวังไปนานแล้วล่ะ
 
“มันทำลายทั้งร่างกายและจิตใจมายด์ มันต้องได้รับบทลงโทษ”เขื่อนพูดพลางกำหมัดแน่น
 
“ว่าแต่ มายด์กับ เอ่อ..กวัง เขาคบกันนานหรือยัง”
 
“เกือบปีแล้วล่ะ”
 
“งั้นแสดงว่าเขาคบกับฉันทั้งๆที่เขาก็คบกับมายด์อยู่งั้นเหรอ”
 
“ไอสารเลว”
 
ความขี้เล่นความทะเล้นของชายหนุ่มหายไปตั้งแต่เริ่มเล่าเรื่องที่แสนจะเจ็บปวดของน้องสาว เขาดูแน่วแน่ เงียบขรึม ไม่เหมือน เขื่อนคนเดิม
 
“แต่เขาไม่เคยล่วงเกินฉันนะ แล้วทำไม ฉันไม่เข้าใจเขาจริงๆ”
 
“ช่างมันเถอะ ผมเล่าเรื่องของผมแล้วนะ ตาคุณบ้างล่ะ”
 
“เรื่องของฉันมันก็ไม่มีอะไรมากหรอก เขาก็แค่คบกันฉัน เราเหมือนจะไปกันได้ดี แต่เขากลับมาบอกเลิกฉัน และบอกเหตุผลว่า เขาไม่เคยรักฉันเลย แม้สักนิดเดียว”เธอเล่าด้วยแววตาที่แสนจะคาดเดา
 
“แล้วมายด์เป็นยังไงบ้างค่ะ”เฟย์เอ่ย
 
“เก็บตัวอยู่แต่ในห้องแทบไม่ออกมาเลยด้วยซ้ำ”
 
ความเงียบปกคลุมเขาและเธอได้สักพัก เฟย์ก็เป็นฝ่ายเอ่ยออกมา
 
“พาฉันไปหามายด์ได้มั้ยค่ะ เฟย์อยากเจอเธอ”
 
เขื่อนนมองเธออย่างไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่ปฏิเสธที่จะพาเธอไป
 
“ทำไม คุณถึงอยากเจอมายด์ล่ะ”
 
“ฉันว่าผู้หญิงด้วยกันคุยกันน่าจะเข้าใจกันกว่านะ”
 
บ้าน เสตสุวรรณ
 
ก็อกๆ
 
เขื่อนเคาะประตูห้องน้องสาว แต่ก็ยังไม่มีเสียงตอบกลับมา
 
“มายด์ มายด์ เปิดประตูให้พี่หน่อย”
 
“มายด์ ไม่อยากออกไปค่ะ พี่ไปเถอะ”