ซีรีย์ เรื่องวุ่นๆของ5ความรัก
8) 8;ความรักที่เริ่มก่อตัวของคนสองคน 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“มีคนอยากคุยกับเรานะ”
“ใครคะ ใครกันอยากมาคุยกับคนสกปรกอยากมายด์”
“อย่าพูดแบบนั้นนะมายด์ ออกมาเถอะนะมายด์”
“ค่ะ มายด์จะออกไป”มายด์พูดพลางคิดว่าใครกันที่อยากคุยกับเธอ
สักพักเสียงเปิดประตูก็ดังขึ้นพร้อมกับปรากฏตัวของหญิงสาว สภาพของเธอดูไม่ได้เลยสักนิด ขอบตาที่ช้ำเนื่องจากผ่านการร้องไห้เป็นอย่างหนัก ร่างกายที่ดูโทรม มันไม่เหมือนมายด์คนเดิมของเขา ที่ร่าเริงสดใส
ยิ้มง่าย ชอบพบปะผู้คน แต่ตอนนี้ไม่เลยไม่เลยเค้าโครงเดิมเลย..
.เพราะมันคนเดียว ไอกวัง มันทำให้มายด์เป็นแบบนี้ ผมจะไปฆ่ามัน!!!
ผมกำมือแน่น พยายามควบคุมสติและอารมณ์ไว้...ใจเย็นๆ เขื่อนใจเย็นๆ
“ใครเหรอค่ะพี่เขื่อน”มายด์พูดขึ้นมาพร้อมกับมองหน้าเฟย์แบบ งงๆ และมันทำให้ผมเรียกสติกลับคืนมา
“งั้นผมไปก่อนนะเฟย์”
“ค่ะ”
“พี่เป็นใครค่ะ”
“พี่ชื่อ เฟย์จ้ะ พี่เป็นแฟนเก่าของ เอ่อ..กวัง”
“พี่จะมาทำไมค่ะ ในเมื่อพี่เป็นแฟนเก่าของเขา”
“เอาเถอะ แต่ที่สำคัญพี่เป็นเพื่อนพี่เขื่อน พี่รู้นะว่ามายด์ไม่สบายใจ อยากระบายกับใครสักคน
แต่ก็ไม่ใช่เขื่อน ใช่มั้ย”
“ค่ะ มายด์คิดว่าพี่เขื่อนไม่เข้าใจมายด์”
“ไม่เป็นไรนะ พูดกับพี่ พี่ไว้ใจได้”
“ค่ะ ขอบคุณนะค่ะ”มายด์พยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้เฟย์เห็น เมื่อนึกถึงภาพเขา
“ตอนนี้ มายด์คิดยังไง"
“พี่ มายด์เกลียดเขา มายด์เกลียดเขา ฮือๆ”มายด์โผเข้ากอดเฟย์
“ไม่เป็นไรนะ แค่ผู้ชายเลวๆ อย่างนั้น”
“มายด์สับสน มายด์เกลียดเขา แต่มายด์อยากให้เขากลับมาหา มายด์ไม่รู้ พี่เฟย์ช่วยมายด์หน่อย ฮือๆ มายด์ไม่รู้”
“เรารักเขาอยู่มั้ย”
“มายด์..มายด์รักเขา”
“มายด์ยังรักเขา”
“มายด์ จะทำยังไงดีคะ พี่เฟย์”
“ทำตัวให้เหมือนเดิมนะ สดใส ร่าเริง ทำตัวให้ปกติ ให้เขารู้ว่าเรามีค่าแค่ไหน ให้เขาเสียดาย และอย่าให้เขารู้ว่าเรายังอ่อนแอ”
“ค่ะ มายด์จะไม่อ่อนแอ มายด์จะร่าเริงให้เขาเห็นว่ามายด์ไม่ได้รู้สึกอะไร”
“ดีมากนะ เดี๋ยวลงมาทานข้าวนะค่ะ เดี๋ยวพี่จะเตรียมไว้ให้”
“ค่ะพี่เฟย์ ขอบคุณมากนะค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ”
เฟย์พนักหน้าและยิ้มน้อย เชิงว่า”ไม่เป็นไรนะ”
“เป็นไงบ้าง เฟย์” เขื่อนเห็นเฟย์เดินลงมาก็รีบชิงถามทันที
“ ระดับนี้แล้วพลาดได้ไงล่ะ”
เขื่อนมองสายตาน่าทึ้ง แล้วโผเข้ากอดเฟย์พร้อมกับเอ่ย
“ขอบใจนะเฟย์ ขอบใจเธอมากจริงๆ ถ้าไม่มีเธอไม่รู้ว่าป่านนี้มายด์จะเป็นยังไง”
แต่ทว่า เฟย์กลับไม่ได้ยินดีกับคำเหล่า เพราะตอนนี้ หัวใจของเธอเต้นระส่ำ รัวไม่เป็นจังหวะ หน้าที่แดงก่ำบอกความรู้สึกได้อย่างดี ว่าเธอ เขิน... ทำไมกัน เธอไม่เข้าใจหัวใจตัวเองเหมือนกัน
“เฟย์ ขอบใจมากเลยนะ” ผิดกับเขื่อนที่พร่ำบอกขอบคุณอย่างไม่หยุดปาก แต่มันก็ทำให้เฟย์หลุดจากความคิด ที่สับสน....
“ไม่เป็นไรนะ เฟย์เต็มใจ”
เฟย์ผละตัวออกจากเขา ก้มหลบใบหน้าที่แดงก่ำ
“ขอโทษทีนะ” เขื่อนขอโทษแก้เขิน
“เฟย์ ว่า เรา...ไปทำอาหารเย็นดีกว่านะ เดี๋ยวมายด์ลงมาทานด้วย” พูดจบเฟย์ก็เดินตรงไปที่ห้องครัว
“เป็นไรว่ะเนี่ย”ตามไปด้วยเขื่อน
-------------------------
อย่าที่บอกไปนะคะ ว่าเรื่องนี้ตั้งใจให้เป็นซีรี่ย์ แต่ละช่วงก็จะมีคู่ที่เด่นสลับกันไปน้า
ยังไงก็ติดตามแล้วก็เม้นต์กันด้วยน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ