ซีรีย์ เรื่องวุ่นๆของ5ความรัก
8.9
jaja_kulapa
แชร์นิยายฟิคชั่น
5) จุดเริ่มต้นของความรักเเละมิตรภาพดีๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“พี่ฟางไปไหน”เฟย์ตะโกนถามพี่สาว
“ไปเยี่ยมป็อป ไปมั้ย”
“ไปด้วย รอเดี๋ยวน้า”
..................................................
โรงพยาบาล NRS
ก็อกๆ ฟางเปิดประตูและเดินเข้าไปภายในห้องเธอเจอกับชายหนุ่มที่นอนทำตาแป๊วอยู่เธออดยิ้มในความน่ารักของเขาไม่ได้
“มาช้าจัง” ชายหนุ่มเอ่ยทักด้วยน้ำเวียงน้อยใจนิดๆ
“โธ่ ป็อปรถมันติดนะค่า”
“แน่ใจนะ ไม่ใช่ว่าแอบไปคุยกับหนุ่มที่ไหนนะ”น้ำเสียงของเขาดูออกจะงอนๆ
“ฟางมีป็อปคนเดียวมาห้าปีแล้วนะ ว่าแต่ป็อปเหอะ ตั้งแต่ความจำเสื่อมพักฟื้นหาย มีแฟนไปแล้วกี่คน”
“สามคน”เสียงโทโมะตะโกนมา
“เห็นมั้ยป็อป”ฟางทำเสียงดุ
“เค้าจำไม่ได้นี่น่า แหะๆ”ป็อปหัวเราะแห้งๆ
“เชอะ” ฟางทำท่าหันหน้าหนี
“ฟางอ่า”
....................................................
“ทำไมวันนี้อยู่คนเดียวล่ะ โทโมะ”
“อ้อ ช่วงนี้ต้องเปลี่ยนกันเฝ้าป็อปมันนะ ติดสอบที่มหาลัยกัน”
“ดูสิสองคนนั้นงอนกันใหญ่ล่ะ”
“นั้นสิ”
“ฟางมีป็อปคนเดียวมาห้าปีแล้วนะ ว่าแต่ป็อปเหอะ ตั้งแต่ความจำเสื่อมพักฟื้นหาย มีแฟนไปแล้วกี่คน”
เสียงฟางแว่วมา
“สามคน”
โทโมะตะโกนตอบ
“เห็นมั้ยป็อป”
เฟย์กับโทโมะหัวเราะกันเบาๆในความนารักของทั้งสองคน
เฟย์แอบมองโทโมะหลายครั้งและเธอก็สังเกตเห็นว่าเขาแอบเขาแอบเขียนอะไรบางอย่าง แต่เธอก็ทำเป็นไม่สนใจ
“อยากให้สองคนนั้นอยู่ด้วยกันมั้ย”โทโมะพูดขึ้นมา
“เขาก็อยู่ด้วยกันแล้วนี่นา”เฟย์พูดแบบ งงๆ
โทโมะยื่นกระดาษมาให้เฟย์ เธอคลี่มันออกและพบข้อความหนึ่ง
“ไปกินข้าวกันนะ”
เธอจึงคว้าปากกาจากมือเขามาแล้วยิ้มยียวนเบาๆแล้วเธอก็เขียนลงบนกระดาษแล้วยื่นให้เขา
“ไปก็ได้ ถ้านายเลี้ยงนะ”
โทโมะลุกขึ้นยืนแล้วยื่นมือไปตรงหน้าเฟย์ เฟย์เงยหน้าขึ้นแล้วยิ้มเล็กน้อยก่อนจะยื่นมือไปจับแล้วลุกและเดินออกไป
“อ้าวสองคนนี้จะไปไหนกันจ้ะ”
“ผมขออนุญาตฟางหน่อยนะ คือจะพาเฟย์ไปทานข้าวน่ะ”
“โทโมะแน่ใจนะ ว่าจะจ่ายไหว”
“ทำไมล่ะ”
“ยัยนั้นนะกินเยอะจะตายนะ”
“ผมสู้ไม่ถอยครับ”
“หือ?”ฟางไม่ค่อยเข้าในสิ่งที่โทโมะพูดแต่แน่นอน ป็อปย่อมรู้ดี
“ไปเหอะ เฟย์หิว”
“โอเคครับผม”
“เฟย์อย่าสั่งเยอะน้า สงสารโทโมะเขา”ฟางตะโกนตามหลัง เฟย์หันกลับมาแลบลิ้นใส่พี่สาว
ฟางทำหน้าย่นก่อนจะหันกลับหน้าชนกับป็อปพอดี เขาค่อยๆเลื่อนหน้าเขามาใกล้ ใกล้เรื่อยๆ ฟางรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงมากขึ้น มากขึ้น เขาประทับรอยจูบไว้ตรงแก้มของเธอเบาๆก่อนจะกระซิบ
“ป็อปรักฟางนะ”แปลกที่เขาพูดคำว่ารักกับเธอคนนี้ได้เต็มปาก
“ฟางก็รักป็อปนะ ฟางพูดแบบเขินๆ
“วันนี้แค่หอมแก้มไม่ทำอย่างอื่นนะไม่อย่างนั้นผมกลัวจะอดใจไว้ไม่ไหว”
ป็อปทำท่ามองแบบทะลึ่ง
“ป็อปบ้า ทะลึ่ง!!”
“เปล่าซะหน่อย”
“ป็อป...”
“หืม?”
“ป็อปจำเรื่องระหว่างเราได้มั้ย”
“เอ่อ..เอ่อ..ป็อป..ป็อป”ป็อปอึกอัก เพราะเขาจำเรื่องระหว่างเขากับเธอไม่ได้ ถึงจะได้ก็แค่เลือนรางเท่านั้น
“พูดความจริงนะ”
“ป็อป จำไม่ได้หรอก มันเลือนราง ฟางอย่าโกรธ ป็อปนะ”
“ฟางไม่โกรธหรอกนะ ฟางแค่อยากรู้เท่านั้น”หญิงสาวพยายามเก็บความรู้สึกเสียใจไว้
แต่ทำไมชายตรงหน้าจะไม่รู้ล่ะ ว่าเธอเสียใจ
“ฟาง ถึงป็อปจะจำอะไรไม่ค่อยได้ แต่ป็อปก็รู้สึกดีกับฟางนะ ทุกครั้งที่ฟางอยู่ใกล้ๆป็อปรู้สึกว่าโลกนี้มันมีแต่ความสดใส ไม่เงียบเหงา และ...ไม่เคยรู้สึกกับใคร” คำพูดของเขาทำให้หญิงสาวมีรอยยิ้มแต้มบนใบหน้า
“เรามาเริ่มต้นกันใหม่ ได้มั้ยฟาง”
“ค่ะ เราจะมาเริ่มต้นกันใหม่”
*****************************************
ร้านอาหารโรงพยาบาลNRS
“โห่ เฟย์กินเยอะนะเนี่ยเห็นตัวแค่เนี่ย”
“แน่นอน โทโมะจะไม่เลี้ยงก็ได้นะ เฟย์ไม่ว่า”เธอทำหน้างอนๆนิดหน่อย
โทโมะมองเธอแล้วอดยิ้มไม่ได้ ไม่ใช่เพราะเขาจ่ายไม่ไหวหรอกนะ แค่เนี่ยจิ๊บๆ แต่เขาแค่อยากแซวเธอเล่นแค่นั้นเองเพราะเธอน่ารักแบบเนี่ยเขาเลยชอบแกล้ง
“ยิ้มอะไร โทโมะ”
“เปล่าสักหน่อย”
“เชอะ”หญิงสาวทำหน้างอ
“เอาเหอะอิ่มหรือยังเนี่ย”
“อิ่มแล้ว”เธอยังทำเสียงงอนไม่หาย
“เช็คบิลครับ”เขาตะโกนเรียกพนักงาน
ทั้งสองคนเดินออกมาจะร้านอาหารและขึ้นลิฟท์เพื่อไปห้องพักที่ป็อปปี้พักอยู่
**************************
หลังจากที่ป็อปออกจากโรงพยาบาล ฟางและป็อปก็ได้ตกลงที่จะคบกันไปกัน ส่วนเฟย์กับโทโมะยังไม่ได้คุยอะไรกันมากมายนัก
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
