ซีรีย์ เรื่องวุ่นๆของ5ความรัก
jaja_kulapa
4) ความสมหวังของคนบางคน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ไฮ หวายมาหาเฟย์ที่โรงบาลเฟย์หน่อยสิ”
“แกเป็นอะไรอ่ะ เฟย์”
“เปล่าๆ มาเหอะ ที่ห้องเร็วๆนะจ้ะ”
“จ้าๆ หวายอยู่แถวๆนี่แหละ เดี๋ยวไป เจอกันนะ”
“จ้ะ เจอกัน”
เฟย์วางสายแล้วหันมาคุยกับพายุ
“อดใจรออีกแปบเดียวนะค่ะ เธออยู่แถวๆนี้”
“ฉันขอตัวก่อนนะ”โทโมะเอ่ยขึ้น
“จะไปไหนอ่ะไอโทโมะ”เคนตะถามเพื่อน
“จะได้เวลาสอบแล้วเนี่ยเดี๋ยวไปไม่ทัน ไปนะ” เขาเอ่ยพร้อมกับกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไป
20 นาทีผ่านไป...........
ก๊อกๆ
“อะ สงสัยหวายมาแล้ว เตรียมใจไว้ก่อนนะ พายุ”
“ได้เลย เฟย์”พวกเขาเริ่มเปลี่ยนสรรพนามที่คุยกันให้สนิทมากยิ่งขึ้น
เฟย์เดินไปเปิดประตูแล้วพาหวายเข้ามา
“สวัสดีค่ะ พี่ฟาง”
“สวัสดีจ้ะ มาได้ไงเนี่ยหวาย”
”เฟย์ชวนเองแหละ พี่ฟางคุยกับป็อปไปเหอะ ไม่ขัดแหละ”เฟย์พูดกวนๆฟางเล็กๆ
“เฟย์อ่ะ”
เฟย์กับหวายหัวเราะคิกคัก
“หวายไม่รู้เลยนะว่าพี่ฟางมีแฟนแล้ว”
“เฟย์ก็พึ่งรู้เหมือนกัน”
เฟย์จับมือหวายให้เดินไปที่พวกเขานั่งกันอยู่
“นี่เพื่อนของป็อป เขื่อน เคนตะ จองเบ แล้วก็ พายุ”
เฟย์ขำที่พายุเอาแต่ก้มหน้างุด
“เขาเป็นอะไรเหรอเฟย์”
“ไม่เป็นไรหรอก พายุเงยหน้าขึ้นหน่อยสิ”
พายุค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาพบกับหวาย เธออึ้งเล็กน้อย ก่อนจะยิ้ม
“พายุ”
“หวาย”
พายุวิ่งเข้ามากอดหวาย หวายชะงักเล็กน้อยก่อนที่จะกอดพายุตอบ
“คิดถึงหวายที่สุดเลยรู้มั้ย”
“คิดถึงเหมือนกัน”เธอพูดเสียงเบาจนพายุต้องถาม
“อะไรนะ”
“บอกว่าเหมือนกัน”เธอชี้ปากตัวเอง
“อะไรที่เหมือนกันน้า”
“คิดถึง”เธอก้มหน้าเพื่อแก้ความเขินและหน้าที่แดงเถือก
“อะไรนะ”พายุยังแกล้งไม่เลิก
“เลิกแกล้งหวายได้แล้ว ไม่งั้นจะไม่พูดด้วยล่ะนะ”หวายเงยหน้าขึ้นและทำหน้ามุ่ย พายุหลุดขำเล็กน้อยเพราะหน้าแดงๆของเธอ
เฟย์ดึงหวายมาแล้วแอบกระซิบถาม
“คนนี้สินะที่หวายบ่นคิดถึงทุกวันๆ บอกชอบเขาทุกวันทุกวัน”
หวายตีแขนเฟย์เบาๆ ก่อนจะพูด
“อย่าไปบอกใครนะ”
“ไม่รู้ไม่ชี้”
“เฟย์”
“หวาย เมื่อกี้บอกว่าอยากซื้อขนมไม่ใช่เหรอ”
หวายมองหน้าเฟย์แบบ งงๆ
“ลงไปเลยสิตอนนี้ซื้อมาเยอะๆนะ” เฟย์พูดพร้อมกับดันหวายไปอยู่ที่ผนังที่คั่นระหว่างห้องนั่งเล่นกับเตียงผู้ป่วย แล้วก็แกล้งเปิดปิดประตู
“หวายรีบๆมาน้า” เฟย์แกล้งตะโกน ทั้งๆที่หวายก็ยืนอยู่ข้างๆ เฟย์ทำท่าเอามือแตะปากส่งสัญญาณให้ฟางและป็อปที่เห็นเหตุการณ์
“ยืนตรงนี้นะแล้วฟังให้ดีๆ โอเค นะ”
เฟย์กระซิบบอกหวายเบาๆหวายพยักหน้ารับ
เฟย์เดินกลับเข้าไปที่ห้องนั่งเล่นอีกครั้ง
“พายุ ถ้าหวายอยู่ตรงนี้นายพูดว่าอะไร”
“ชอบ” พายุพูดเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน
“อะไรนะ พูดเหมือนกับหวายอยู่ตรงนี้สิ”
“หวาย พายุชอบหวายนะ ชอบมานานแล้วด้วย เป็นแฟนกับผมนะ”
เฟย์ปิดปาก เพราะผลมันเกินคาด หวายเดินออกมาจากที่ซ่อน
“พายุพูดจริงเหรอ”
“หวาย คือ..คือ...”
“ว่าไงล่ะ พูดจริงหรือเปล่า”
“คือ..คือ..พายุพูดจริง แล้วหวายล่ะ”
“เอ่อ...เอ่อ..หวาย...หวาย”
“พูดสิ เหมือนตอนที่แกเคยบอกว่าจะพูดไง”
+++++++++++++++++++++
“เฟย์ถ้าฉันเจอพายุนะฉันจะบอกเขา”
“บอกว่าอะไรล่ะ”
“ฉันจะบอกเขาว่า.........
++++++++++++++++++++++
“หวาย...ชอบ....พายุ นะ”
“เป็นแฟนกับผมนะ”
“ตกลง”
“เยสสสสส!!!” พายุร้องดีใจ
“เพราะ เฟย์เลยนะเนี่ย”เฟย์พูดด้วยความภาคภูมิใจ
“จ้า แม่เพื่อนคนเก่ง”หวายพูดย้อน
“เฟย์”
พายุเรียกเฟย์แล้วชูกำปั้นชนกัน แทนคำขอบคุณ
--------------------------------------------
เธอยังไม่รู้ตัวว่ามีคนสองคนแอบมองอยู่
เขาสองคนไม่รู้ตัวว่าเธอแอบมองอยู่อย่างสับสน
มันจะเร็วไปมั้ยถ้าเธอจะบอกว่าเธอแอบมีความรู้สึกดีๆให้พวกเขาทั้งสองคน สับสน!!
เขาตกหลุมรักคนยากแต่เมื่อเธอคนนั้นเข้ามาทำไมเขาถึงตกหลุมรักเธอได้ง่ายๆนะ ยัยลักยิ้ม!!
เขาไม่รู้จริงๆว่าทำไมเธอถึงน่ารักมากขนาดนี้ในความคิดของเขา เฟย์!!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
บ้าน นีระสิงห์
“แหม่ๆ พี่ฟางยิ้มหน้าบานเชียวนะ”
“แหง สิ ตั้งห้าปีเลยนะ”
“แล้วป็อปเขาจำพี่ได้รึยังล่ะ”
“ไม่รู้สิ เขาบอกว่า เขาฝันถึงพี่ทุกคืน แต่เขาไม่รู้ว่าเป็นใคร”
“จ้ะๆ ฝันถึงกันทุกคืนอย่างเงี้ย คงไม่ต้องถามแล้วล่ะ งั้นเฟย์ไปนอนล่ะนะจ้ะ”
“ย่ะ”ฟางทำหน้าหมั่นไส้น้องสาว
..........................................
เธอหยิบรูปถ่ายของเขาและเธอขึ้นมาดู
“ในที่สุดนายก็จำฉันได้ ฉันคิดถึงนายนะรู้มั้ยฉันดีใจที่นายกลับมา..ฉันรักนาย”
เธอหลับตาพริ้มไปพร้อมกับรอยยิ้มและเธอก็ผล็อยหลับไป
............................................
เธอล้มตัวนอนลงบนเตียงหลับตาและคิดถึงใบหน้าหวานๆของเขา
“ทำไมฉันรู้สึกชอบนาย ทำไม ทำไม”
จากใบหน้าหวานกลับเปลี่ยนมาเป็นใบหน้าทะเล้นๆขี้เล่น
“แต่ฉันก็รู้สึกแปลกๆเวลาใกล้นาย ใจฉันมันเต้นแรง...แปลกๆ”
เธอหลับตาพร้อมกับความคิดที่สับสน
..............................................
สนุกมั้ยเอ่ย อยากให้ปรับตรงไหนบอกได้เลยน้าาาา
ช่วงนี้จะอัพเรื่อยๆเพราะแต่งไว้ได้เยอะอยู่สักพักจะเริ่มช้าลง #แหะๆ
แต่ยังไงก็ตามกันด้วยน้า เม้นต์ด้วยๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
