ซีรีย์ เรื่องวุ่นๆของ5ความรัก

     
“ฟางป็อปเมื๊อย เมื่อย”ป็อปปี้ทำสายตาวิ้งๆใส่ฟาง ทันทีที่มาถึงบ้านพัก
 
“แล้วไงล่ะ”ฟางทำหน้าตายียวนใส่ป็อปปี้
 
“ไม่ง้อก็ได้”ป็อปปี้เดินไปหาจินนี่ที่นั่งคุยอยู่กับเฟย์ เขื่อน และเคนตะ
 
“ไงบอส งอนที่รักมา”เขื่อนแซวคนแรก
 
“เออๆ อย่าพูดมากน่า นวดให้ทีดิ เมื่อยมากกก”ป็อปปี้ลากเสียงยาว
 
“อ่ะๆ นวดให้ก็ได้”เขื่อนลุกขึ้นมาบีบไหล่ป็อปปี้
 
“โอ๊ย หยุดๆเขื่อน หยุดๆ นี่แกจะให้ไหล่ฉันหักรึไง”ป็อปปี้ร้องครวญ
 
“มาๆ ฉันลองนวดให้แกดีกว่า”เคนตะเสนอ ไม่ทันที่ป็อปปี้จะได้ตอบรับเคนตะก็คว้าไหล่ป็อปปี้มาบีบทันที
 
“อ้ากกกก”ป็อปปี้ร้องออกมาสุดเสียง เคนตะแรงน้อยซะที่ไหน
 
“อ่ะ อุตส่าช่วยนะเนี่ย”เคนตะกับเขื่อนหัวเราะกันแบบสะใจที่ได้แกล้งบอส
 
“มาเดี๋ยวเฟย์นวดให้ก็ได้”เฟย์ขยับตัวไปนวดไหล่และต้นคอของป็อปปี้อย่างเบามือ
 
“เป็นไงบ้างคะ เฟย์นวดเก่งนะคะคุณป็อปปี้”จินนี่เอ่ยชมเพื่อนสาว
 
“เฟย์นวดเก่งจริงๆ จินนี่ไม่ต้องเรียกคุณอะไรหรอก เราเป็นเพื่อนอยู่แล้ว”
 
“โอเค ได้เลย ป็อปปี้”
 
“เอ๋ ไม่รู้ว่าคนแถวนี้จะใจแข็งไปถึงไหนน้า”เฟย์แกล้งพูดเสียงดังๆให้ฟางที่นั่งดูนิตยสารอยู่ได้ยิน จริงๆฟางก็แอบมองป็อปปี้ตลอดนั้นแหละ เฟย์รู้ไง
 
“พูดถึงใครเฟย์”ฟางยังไม่ยอมแพ้
 
“แฟนพี่ป็อปน่ะ พี่ฟางเห็นมั้ยไม่รู้เขาหายไปไหน”เฟย์ทำทีชะเง้อหา
 
“เฟย์”ฟางลุกยืนทำหน้ามุ่ยเถียงน้องตัวเองไม่ได้ เฟย์รุ้ดีว่าพี่สาวเธอเป็นแบบนี้แหละ ฟอร์มเยอะ
 
“โอ๊ยพี่ฟางเฟย์เมื่อยนะเนี่ยมานวดให้พี่ป็อปเลยนะ” เฟย์ผละจากกไหล่ป็อปปี้แล้วเดินมาจูงมือฟาง แล้วแปะบนไหล่ของป็อปปี้ ป็อปปี้เหล่ตามองฟางเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น
 
“ถ้าไม่เต็มใจไม่ต้องก็ได้ไม่เป็นไร” แล้วเขาก็เดินออกไปจากบ้านพัก
 
“เอาแล้วป็อปปี้งอน ฟางงานใหญ่แล้วนะ”เขื่อนบอกกับฟาง น้อยครั้งนักที่เขาจะเป็นแบบนี้
 
“ทำไงดีอ่ะเขื่อน”ฟางหันมาหาเขื่อน
 
“ก็..อุ้ปส์”เขื่อนยังไม่ทันพูดเฟย์ก็เอามือปิดปากเขื่อนไว้
 
“พี่ฟางต้องหาวิธีเองนะ เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ นะจ้ะพี่สาว”
 
“ยัยเฟย์แกล้งพี่เหรอ”ฟางทำหน้างอน
 
“เปล่าซะหน่อย ถ้าเขื่อนบอกพี่ฟาง พี่ฟางก็ต้องทำตามเขื่อนบอกเพราะฉะนั้นมันไม่ได้มาจากใจจริงๆ”
 
ฟางนิ่งนึกคำพูดน้องสาว มันก็จริงอย่างที่เฟย์พูด ก่อนที่ฟางจะเดินเข้าห้องไป
 
“มันจะแรงไปรึเปล่าเฟย์ ถ้าสองคนนี้ทะเลาะกันมากกว่านี้”
 
“ไม่หรอกเขื่อน เฟย์รู้นิสัยพี่ฟางดี พี่ฟางต้องทำได้ มันเป็นวิธีที่ทำให้ทั้งสองคนเข้าใจกันมากขึ้น”
 
“เชื่อเฟย์เถอะค่ะ เฟย์เขาเชี่ยวชาญ”จินนี่เสริม
 
ตกเย็น
ทุกคนนั่งที่โต๊ะทานอาหาร
โทโมะ  เคนตะ ป็อปปี้ เขื่อน จองเบ
แก้ว        จินนี่    ฟาง   เฟย์    มีน
 
ป็อปปี้นั่งก้มหน้าทานไม่สนใจฟาง ส่วนฟางก็แอบมองอยู่เป็นระยะ
 
“ป็อปคะ ตักปลาตรงนั้นให้พี่ฟางหน่อยได้มั้ยคะ พี่ฟางชอบทาน”เฟย์เห็นสถานการณ์อึดอัด
 
“ได้สิ”ป็อปปี้ตักปลาใส่จานของฟาง แล้วเหลือบมองฟางเล็กน้อยแต่ไม่พูดอะไร
 
“พี่ฟางกินสิ พี่ฟางชอบไม่ใช่เหรอ”เฟย์เห็นฟางกำลังจะรวบช้อนจึงพูดดักไว้ ฟางเลยต้องตักทานต่อ
 
“อึดอัดว่ะ”เขื่อนหันไปกระซิบจองเบ
 
“เห็นด้วย”จองเบตอบพร้อมพยักหน้า
 
หลังจากทานอาหารเสร็จเรียบร้อยต่างคนก็ต่างแยกย้าย เคนตะกับจินนี่ก็เดินออกไปคุยกันข้างนอกเช่นเดียวกับมีนและจองเบ โทโมะกับแก้วนั่งอยู่ตรงริมระเบียงชั้นสอง เฟย์กับเขื่อนนอนเล่นอยู่หน้าโน้ตบุค ป็อปปี้เดินเข้าห้อง เหมือนกับฟาง  โทโมะนอนห้องเดียวกับเขื่อน จองเบนอนห้องเดียวกับเคนตะ ป็อปปี้นอนคนเดียว มีนนอนห้องเดียวกับแก้ว จินนี่นอนห้องเดียวกับเฟย์ ฟางนอนเดี่ยว
 
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นขณะที่ชายหนุ่มกำลังนั่งจ้องทีวี เขาลุกไปเปิดประตู ก็พบร่างของหญิงสาว
 
“ขอเข้าไปหน่อยสิ”
 
“มีอะไรรึเปล่า”เขาทำหน้านิ่ง
 
“ขอเข้าไปหน่อย”
 
++++++++++++++++++++++++++
 
กลับมาอัพแล้วนะ ไม่รู้ว่ายังจะมีคนอ่านอยู่รึเปล่า ยังไงก็ติดตามเรื่องนี้ต่อด้วยน้าสนุกไม่สนุก เขียนดีหรือไม่ดี คอมเม้นต์เลยจ้า