ซีรีย์ เรื่องวุ่นๆของ5ความรัก

8.9

เขียนโดย jaja_kulapa

วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 23.36 น.

  25 ตอน
  49 วิจารณ์
  35.50K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) อิสระและความวางใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     

 

 

“คุณภานุ คะ งานหมั้นกับคุณพิมประภา จะจัดขึ้นเมื่อไหร่ยังไงค่ะ” นักข่าวสาวเอ่ยถาม ในขณะนี้ป็อปปี้กำลังถูกทุกสำนักข่าวรุมสัมภาษณ์อยู่

 

“ผมไม่ทราบจริงๆครับขอตัวนะครับ”ป็อปปี้พยายามแทรกตัวออกมา แต่ถูกนักข่าวกั้นไว้

 

“ทำไมถึงไม่ทราบค่ะ งานหมั้นของคุณนะคะ” นักข่าวอีกคนถาม

 

“มันเป็นเรื่องของทางผู้ใหญ่ครับ แต่ผมยังยืนยันว่าผมกับพิมเป็นได้แค่พี่น้องกันจริงๆ”

 

ป็อปปี้แทรกตัวออกมาจากนักข่าวแล้วรีบเดินทางไปที่บ้านทันที

 

 

 

“ป็อป ทำไมถึงให้สัมภาษณ์กับนักข่าวแบบนั้น”

 

“มันคือความจริงครับแม่”

 

“แล้วลูกไม่คิดถึงหน้าตาบริษัท หน้าตาพ่อแม่บ้างเลยเหรอป็อป”

 

“ผมขอโทษนะครับ แต่ผมทำอย่างนั้นไม่ได้จริงๆ”

 

“ตาป็อป”

 

“พ่อ”

 

“ลูกทำอะไรลงไปรู้ตัวบ้างมั้ย”

 

“ผมรู้ครับ”

 

“คุณพีระพลเขาจะถอนหุ้นบริษัทของเรา ภายในสองอาทิตย์นี้ ถ้าลูกยังไม่ยอมหมั้น”

 

นี่คงไม่มีใครรู้เลยใช่มั้ยว่า ตั้งประภาพร กำลังล้มอยู่ เขาจำเป็นต้องบอกแล้วล่ะ

 

“คุณพ่อคุณแม่รู้มั้ยครับว่า ตั้งประภาพร กำลังล้ม ตอนนี้เขาไม่เหลืออะไรเลย มีแค่สมบัติของ จิระคุณที่จะช่วยเขาได้ ถ้าพิมกับผมได้หมั้นกันเมื่อไหร่ เขาคงจะดูดเงินของจิระคุณไปจนหมด ทุกคนเข้าใจผมรึยังครับ”

 

“ลูกเอาอะไรมาพูด”

 

“เรื่องจริงไงครับพ่อ”

 

“เป็นไปไม่ได้หรอกป็อป”

 

“แม่เชื่อผมสิครับ”

 

“แต่งานหมั้นยังต้องเกิดขึ้นต่อไป”

 

“ทำไมครับพ่อ”

 

“เรายังต้องพึ่งเขา ไม่ว่าเขากำลังล้มหรือยังไง ถ้าเขาถอนหุ้นไปเราเองที่จะล้ม”

 

“แล้วถ้ามีผู้ร่วมหุ้นคนใหม่ล่ะครับ”

 

“ถ้าแกทำได้ ก็ยกเลิกงานหมั้นซะ แล้วเรื่องนี้ พ่อก็รู้มานานมากแล้ว”

 

“แล้วทำไม...”

 

“พ่อมีเหตุผลก็แล้วกัน”

 

...................................................

 

 

 

“อะไรนะป็อป หาผู้ร่วมหุ้นคนใหม่”

 

“ใช่ฟางช่วยป็อปหาหน่อยสิ”

 

“จะบ้าเหรอป็อป เงินไม่ใช่น้อยๆ เครือในจิระคุณมีตั้งเท่าไหร่”

 

“นะๆ ฟาง ถ้าหาได้ป็อปก็ไม่ต้องหมั้นกับพิม”

 

“จริงเหรอป็อป แต่ยังไงก็หาไม่ได้อยู่ดี เฮ้อ”

 

“ใครๆ คิดไม่ออก”

 

“ป็อป”

 

“ห๊ะ” ป็อปตกใจ

 

“ฟางคิดออกแล้ว”

 

 

 

“จินนี่น้าจินนี่ ช่วยป็อปหน่อยน้า”

 

“ได้สิเรื่องแค่นี้เอง เห็นพ่อบ่นๆอยากจะทำธุรกิจใหม่ สงสัยงานเดิมคงจะเยอะไม่พอน่ะ”

 

“เพื่อนฉันน่ารักที่สุด”

 

“จินนี่โทรถามพ่อให้”

 

 

 

“ฟางพ่อจินนี่เซย์ เยส นัดเมื่อไหร่ได้เมื่อนั้น”

 

“ขอบคุณนะจินนี่”

 

 

 

“เย้ เยส ป็อปไม่ต้องหมั้นกับพิมแล้ว เย้”

 

“ป็อปเบาๆหน่อยสิอายคนอื่นเขาบ้าง”

 

“ไม่เห็นจะมีอะไรน่าอาย น่าดีใจต่างหาก ไปกันเถอะไป”

 

“ไปไหนป็อป”

 

 

 

 

 

“คุณพ่อคุณแม่ สวัสดีค่ะ”

 

“สวัสดีจ้ะ หนูฟาง”พ่อกับแม่ป็อปเอ่ยรับคำทักทาย

 

“พ่อต้องขอโทษด้วยนะ ที่จะให้ตาป็อปหมั้นกับหนูพิมทั้งที่รู้ว่าเราคบกันอยู่”

 

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถือว่าเป็นสิ่งพิสูจน์ความเชื่อใจที่มีต่อกัน”

 

“ขอบใจนะที่ไม่โกรธพ่อกับแม่”

 

“ฟางไม่กล้าหรอกค่ะ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมจะถอนหุ้น” คุณพีระพลลุกตบโต๊ะเสียงดัง

 

“เชิญครับ”ป็อปปี้พูดอย่างท้าทาย

 

“นี่นายภานุ นายคิดดีแล้วอย่างนั้นเหรอ”

 

“ครับ”

 

“เราจะได้เห็นดีกัน”

 

พีระพลเซ็นต์ถอนหุ้นกับจิระคุณทั้งหมด เท่ากับว่าตอนนี้เขาไม่เหลืออะไรเลย แต่ไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้

 

 

 

 

 

“เอาล่ะค่ะตอนนี้ งานหมั้นสุดฮอตระหว่างคุณภานุ และคุณพิมประภา ท่าทางจะล่มซะแล้วค่ะ เมื่อมีมือดีปล่อยข่าวออกมา ว่าคุณพิมประภา จ้องจะดูดเงินของจิระคุณค่ะ อุ๊ยตายจริง  เรื่องราวจะเป็นยังไงไปถามคุณภานุเลยดีกว่าค่ะ”

 

“คุณภานุค่ะ ตกลงเรื่องมันเป็นยังไงคะ แล้วสาวน้อยคนนี้เป็นใครค่ะ”

 

“ครับ เรื่องข่าวผมไม่รู้ว่าจริงเท็จแค่ไหนแต่เรื่องงานหมั้นยังจะเกิดขึ้นครับ แต่ไม่ใช่กับพิม แต่กับคนนี้ครับ ฟาง เธอจะเป็นคนเดียวที่ผมหมั้นด้วย ผมตอบคำถามครบแล้ว ขอตัวนะครับ”

 

เขาจับมือฟางออกมาโดยไม่รู้ว่าหญิงสาวน่าแดงก่ำก็เขาเล่นประกาศต่อหน้าสื่อซะขนาดนั้น

 

 

 

“คุณพ่อคะดูพี่ป็อปหักหน้าพวกเราสิคะ พิมยอมไม่ได้นะคุณพ่อค่ะ”

 

“พวกมันหักหน้าเรา ถ้าเรายอมเราไม่เหลืออะไรจริงๆ หลังจากเรื่องนี้จบเราจะไปเริ่มใหม่ที่เมืองนอก ลูกเข้าใจพ่อนะ”

 

“ค่ะพิมเข้าใจ พิมรักพ่อนะค่ะ พ่ออย่าทิ้งพิมไปไหนเด็ดขาด ฮึกฮือๆ” เธอร้องไห้ออกมาจากความรู้สึกข้างในของเธอตอนนี้ พิมประภาอาจจะดูแข็งในบ้างเรื่องแต่เธอรักพ่อของเธอจนสุดหัวใจ หากเสียพ่อของเธอไป เธอคงอยู่ไม่ได้

 

“พ่อจะอยู่ข้างๆพิม พ่อจะไม่ทิ้งพิม พ่อรักลูกนะ”

 

-------พ่อรักลูกดั่งดวงฤทัย-------

 

 

 

 

/////////////////////////////////////////////////////////////////

 

เป็นไงบ้างค่า สั้นไปมั้ยไม่รู้ บอกที ที่บางทีไม่มีชื่อตอนไม่ใช่ว่าคิดไม่ออกนะ แต่ลืมใส่แหะๆ เป็นหลายทีแต่บางทีก็แก้นะ หลังๆเริ่มขี้เกียจ อย่าว่ากานนนน

 

เอาอย่างนี้ดีกว่าถ้าไม่มีเม้นต์ไรเตอร์จะไม่อัพนะค่ะ(เรื่องบันดาลใจจากไรเตอร์คนนึง) เป็นกำลังใจโหน่ยยยยยย เม้นต์ โหวตตตตตตต plzzzzzzzzzzzzz

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา