Best friend!! รักนายนะเพื่อนรัก

     ผมย่องตามยองแจอยู่ห่างๆโดยไม่เห็นเจ้านั่นรู้ตัว อื้อหือ ! มีเดินจับมือกันด้วย สงสัยเจ้าคนสูงๆนั่นต้องเป็นแฟนกับยองแจแน่นอน 
          "เห้ย! ไอ้เด็กใหม่ ตามใครอยู่วะ" เสียงๆหนึ่งดังขึ้น
          "อุต๊ะ! เปล่าๆ" ผมตกใจ
          "แหหห ชอบไอ่ยองแจอยู่เหรอ?"
          "ห๊ะ? ยังไม่เคยรู้จักกันด้วยซ้ำจะไปชอบได้ไงฟ่ะ _ _""
          "ชีวิตแม่งก็โหดร้ายแบบนี้แหละ"ชายคนนั้นกอดคอผม
          "แล้วคุณเป็นใคร - -" ผมปัดมือชายคนนั้นออก
          "อ้าว ก็คนที่นั่งข้างนายไง"
          "เออครับ ก็รู้ ผมถามชื่อ"
          "คิม-ฮิม-ชาน !!" ฮิมชานเน้นแต่ละคำ
          "เออ ฉันขอตัวก่อนนะ"ผมโบกมือแล้วย่องตามยองแจต่อโดยไม่สนที่ฮิมชานจะพูดต่อ
     ยองแจและเจ้าคนสูงนั่นต่อแถวซื้ออาหาร ผมจึงแอบต่อแถวข้างๆและคอยสอดส่องเจ้ายองแจ อื้อหือ ! มีโอบไหล่กันด้วย หัวเราะกันสนุกสนานเลย ไม่ผิดแน่ๆ เจ้าสูงนั่นคงเป็นแฟนยองแจ
          "นี่.. นี่..หนู คนข้างหลังรอนานแล้วนะ สั่งได้แล้ว" ป้าร้านขายขนมเรียกผม
          "ห๊ะ? ครับ ชีสเค้กเท่าไหร่ครับ"
          "กล่องละ 40"
          "เอา 3 กล่องครับ"
     ผมควักเงินจ่ายป้าร้านขายขนมแล้วมองหายองแจ แต่ก็คลาดสายตาไปซะแล้ว หรือว่าเจ้านั่นจะเป็นพวกล่องหนได้ !! .... โว้ยย บ้าแล้ว ใครแม่งจะล่องหนได้วะ - -.
     ผมเดินห่อเหี่ยวมาที่ห้อง แล้ววางชีสเค้ก 3 กล่องบนโต๊ะ... ชีสเค้กกก .///. ผมลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบกายทันที แต่ทว่ามีเงาดำทมิฬลอยเข้ามาใกล้ตัวผมขณะที่ผมกำลังอร่อยกับชีสเค้กอยู่
          "กินด้วยดิ..." เสียงๆหนึ่งดังขึ้น
          "หืออ....?" ผมหันไปมองตามต้นเสียง
          "ซื้อต่อ..." 
          "..."
          "..."
          "ไม่อะ ชีสเค้กของผม" ผมพูดไปก็ตักชีสเค้กเข้าปากไป
          "เหรอ..."
          "อื้อ!"
          "ไม่ขายต่อเหรอ..."
          "อ่าฮะ" ผมพยักหน้า
          "การบ้านคณิตศาสตร์ที่ครูให้เมื่อเช้าฉันเสร็จแล้วนะ..."
          "ชีสเค้กไป การบ้านมา" เป็นการแลกเปลี่ยนที่รวดเร็วที่สุดที่เคยมีมา...
          "ขอบใจมาก แดฮยอน"
          "เออไม่เป็นไรครับ ว่าแต่นายชื่ออะไรนะ"
          "บัง ยงกุก" ยงกุกหยิบชีสเค้กหนึ่งกล่องในถุงมานั่งกินข้างๆผม
     ผมรับการบ้านจากยงกุกมาแล้วนั่งลอก ช้ะเฮ้ย !! สะ..แสงที่เปล่งประกายออกมาจากสมุดเล่มนี้คืออะไรกัน ลายมือที่เขียนออกมาได้อย่างสวยงามและเป็นระเบียบ.. ผมพลิกไปดูหน้าปกอีกที เห้ย! นี่มันสมุดคัดลายมือหรือสมุดคณิตกันแน่วะ - -" 
     และแล้ว เป้าหมายของผมก็เข้าห้องมา.... ผมหันหลังไปทักทายทันที
          "ยองแจ ~ กินข้าวอร่อยมั้ย?"
          "ครับ"
          "..."
          "..."
          "เห้ย.. จะตอบแค่นี้จริงดิ?"
          "เรื่องของผมป่ะครับ แดฮยอน?" ยองแจทำเสียงกวน
          "ชิ... อ๊ะ ใช่! เจ้าคนที่นายเดินจูงมือไปกินคือแฟนนายใช่ม่ะ?"
          "นั่น...น้องชายผม"
          "น้องชาย ? น้องแท้ ?"
          "ก็ใช่น่ะสิ...ว่าแต่นาย..แอบตามดูผมงั้นเหรอ..?"
     เวรแล้วไง !!