รักเราไม่มีเฮี้ยน

9.9

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 01.33 น.

  45 ตอน
  566 วิจารณ์
  103.15K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2557 22.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) เลขาถูกจีบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวแม่จะเข้าประชุม เดี๋ยวฟางอ่านเอกสารตรงนี้นะลูก วันแรกยังไม่ต้องทำงานหรอก”คุณแม่พูด

แล้วเดินไปที่ห้องประชุม ฟางนั่งอ่านเอกสารสักพักก็รู้สึกได้ว่าตัวเองหิวข้าวเพราะลืมทานข้าวเช้า

 

 

 

“ทานกาแฟตอนเช้าเดี๋ยวก็เสียดท้องหรอกครับ”เสียงชายคนหนึ่งพูดแล้วยิ้มให้กับฟาง

 

 

“ผมทำแซนวิชมางั้นผมแบ่งกับคุณชิ้นนึงนะ”ชายคนนั้นยื่นแซนวิชให้กับฟาง

 

 

 

“ขอบคุณค่ะ แล้วนี่คุณ”ฟางหันไปถามชายคนนั้น

 

 

 

“ผมชื่อเขื่อนครับ เป็นเพื่อนไอ้โทโมะมัน วันนี้ว่าจะชวนมันไปดูงานด้านนอกสักหน่อย แล้วนี่

พนักงานใหม่หรอครับทำไมผมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนล่ะ”เขื่อนถามฟาง

 

 

 

“อ่อ พึ่งทำงานวันนี้ล่ะค่ะ เป็นเลขาของคุณแม่ป๊อปปี้ เอ่อ โทโมะน่ะค่ะ”ฟางบอก

 

 

“ป๊อปปี้ คุณรู้จักไอ้ป๊อปปี้ด้วยหรอครับ”เขื่อนถามฟาง

 

 

 

“อ่อ ใช่ค่ะ เรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว เรียนห้องเดียวกันมาตลอดตั้งแต่อนุบาลจน ม.ปลาย”ฟาง

ตอบ

 

 

 

 

“โว้ว มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ ผมน่ะรู้จักป๊อปปี้ตอนหมอนั่นไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสน่ะ ไปรวมแก้งค์กับโท

โมะ แก้ว และก็ผม”เขื่อนเล่าถึงป๊อปปี้ที่เมืองนอกให้ฟางฟัง

 

 

 

“โห งี้ก็คบกันมาจากเพื่อนเลื่อนเป็นแฟนน่ะสิคะ ป๊อปปี้กับแก้ว”ฟางพูด แวบนึงเขื่อนชะงักก่อนจะ

ปรับสีหน้ามายิ้มแย้ม

 

 

 

 

“ประมาณนั้นล่ะครับ คู่นี้น่ะหวานกันมาก”เขื่อนพูดแล้วหัวเราะทำให้ฟางแอบซึมลงไป รักกันมากงั้น

หรอ จริงสิ ป๊อปปี้เคยบอกนิว่าสเป็กเค้าต้องสูงยาวเข่าดี เห้อ เตี้ยๆแบบเธอเค้าคงชอบอยู่หรอก

 

 

 

 

“แฮ่ แกทิ้งช้านนนน”ป๊อปปี้โผล่มาพูดข้างหูฟางทำให้ฟางสะดุ้ง

 

 

 

“ว้าย แตกๆ”ฟางร้องตกใจทำให้แก้วกาแฟกระเด็นใส่เขื่อนทันที

 

 

 

“ตายแล้วคุณเขื่อน ฟางขอโทษค่ะๆ”ฟางตกใจรีบเอาทิชชู่เช็ดที่เสื้อของเขื่อนทันที

 

 

 

“มะ ไม่เป็นไรครับ แล้วนี่ฟางตกใจอะไรหรอครับไหงถึงได้ร้องซะแบบนี้”เขื่อนถาม

 

 

 

“เอ่อ อ๋อ แมลงสาบค่ะ ฟางเห็นแมลงสาบ เมื่อกี้ด้านหลัง แต่เอ่อ ไปแล้วค่ะ มาค่ะคุณเขื่อนเดี๋ยว

ฟางพาไปล้างคราบกาแฟนะคะ”ฟางพูดแล้วพาเขื่อนมาที่ห้องน้ำก่อนจะเอาผ้าชุบน้ำเช็ดให้ตามเสื้อ

เขื่อน

 

 

 

 

“ยัยแสบ หล่อขนาดนี้เปรียบได้ว่าเป็นแมลงสาบ”ป๊อปปี้กอดอกบ่นก่อนจะตามฟางไปที่ห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางต้องขอโทษจริงๆนะคะ ซุ่มซ่ามแบบนี้ตลอดเลย”ฟางพูดแล้วเช็ดเสื้อให้เขื่อนอย่างร้อนรน

 

 

“ถอดเสื้อมาเถอะค่ะเดี๋ยวฟางเอาไปเป่านะ”ฟางพูดและขอให้เขื่อนถอดเสื้อเชิ้ตออกเหลือแต่เสื้อ

กล้าม ฟางเอาเสื้อของเขื่อนไปขยี้คราบกาแฟแล้วเอาไปเป่า

 

 

 

“ฟางนี่เก่งจังเลยนะครับ ตัวเล็กแค่นี้แต่ดูยุกยิกๆ น่ารักจัง”เขื่อนด้วยความที่อยู่เมืองนอกมานานก็

พูดอะไรไปตรงๆทำเอาฟางอึ้งหน้าแดงทันที

 

 

 

“เห้ย ไอ้บ้าเขื่อน นี่น่ะ เตี้ยก็เตี้ยอย่าจีบเลยเพื่อน”ป๊อปปี้โผล่เข้ามาละอึ้งก่อนจะรีบห้าม

 

 

“ผมว่าคุณน่ารักดีนะครับ ตัวเล็กๆ ร่าเริงๆ อยู่เมืองนอกนะมีแต่สาวๆสูงๆงี้จำเจ”เขื่อนพูดกับฟาง

 

 

 

“ไอ้บ้า เตี้ยไม่พอน่ะ แถมยังขี้เกียจไม่เก็บห้องอีก มึงคิดดีๆนะเพื่อนเขื่อน อย่าจีบเลย”ป๊อปปี้

พยายามพูด

 

 

 

“น่ารักๆแล้วขยันๆแบบนี้ผมว่าเราน่ะน่าจะเคมีกันนะคุณฟาง”เขื่อนพูด

 

 

 

“เอ่อ เดี๋ยวนะคะฟางขอเวลาตั้งสติแปป”ฟางบอกเขื่อนเพราะภาพที่เธอเห็นคือป๊อปปี้บอกอย่าง

เขื่อนพูดอย่างสลับกันไปมาแล้วเริ่มงง

 

 

 

“งั้นเอางี้ผมว่าคุณน่ารัก ผมขอจีบคุณได้มั้ยครับ”เขื่อนพูด

 

 

“หา แต่เราเพิ่งเจอกันนะคะคุณเขื่อน มันไม่เวิร์คหรอก”ฟางพูด

 

 

 

“เวิร์คไม่เวิร์คงั้นเราต้องลองกันก่อนก็ได้นิครับ ใช่ก็สานต่อเป็นแฟน ไม่ใช่ก็เพื่อนกัน”เขื่อนพูดแล้ว

ยิ้มๆ

 

 

 

“เอ่อ เสื้อแห้งแล้วค่ะรอยคงไม่ค่อยออกแต่ยังดูดีกว่าเมื่อกี้นะคะ”ฟางยิ้ม แล้วเขื่อนก็เดินไปเอาเสื้อ

ที่ฟางกำลังเป่าที่ที่เป่ามือแต่มองไม่เห็นว่ามีน้ำอยู่ด้านหน้าเลยลื่น

 

 

“เหวอ/ว้าย”เขื่อนและฟางร้องพร้อมกันแล้วเขื่อนก็ล้มทับฟางทันที

 

“ตายแล้ว บัดสีบัดเถลิงที่สุด”สาวแว่นคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องน้ำแล้วร้องกรี้ด

 

 

“มะ ไม่ใช่นะยัยเฉิ่ม มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด”เขื่อนรีบบอกสาวน้อยคนนั้น

 

 

 

“มะ ไม่เชื่อ คุณเขื่อนคะ ถึงแม้คุณจะเจ้าชู้นะคะแต่เฟย์ไม่คิดเลยว่าคุณเขื่อนจะทำเรื่องแบบนี้ในห้องน้ำบริษัท”เฟย์พูดแล้วจะเดินหนีแต่แล้วลื่นล้มในแอ่งน้ำหัวโขกกำแพงสลบทันที

 

 

 

“เห้ยเฟย์”เขื่อนพูดแล้วรีบอุ้มโบว์ออกไปทันที

 

 

 

“อืม ว้าย คุณเขื่อนทำไมยังไม่ใส่เสื้อล่ะคะ โรคจจิต”เฟย์ลืมตาตื่นมาแล้วร้องก่อนจะปิดตา

 

 

 

“ใส่แล้วๆนี่ไง โถ่ ป้าช่วยดูดีๆสิ”เขื่อนบ่น

 

 

 

 

“แล้วนี่ทีหลังน่ะดูทางด้วยนะเฟย์จะได้ไม่ซุ่มซ่ามแบบนี้”แก้วบอกเลขาสาวของตัวเองแล้วส่ายหน้า

ขำ

 

 

 

“ถึงเฟย์จะซุ่มซ่ามนะคะแต่ก็ไม่เหมือนคุณเขื่อนที่แอบไปมีอะไรกับสาวๆในห้องน้ำก็ไม่เว้น”เฟย์รีบ

พูด

 

 

 

“อะไรๆ ชั้นเปล่านะ ชั้นกับฟางเค้าไม่ได้มีอะไรกันนะ”เขื่อนโวยวาย

 

 

 

“ก็ถ้าไม่มีแล้วจะถอดเสื้อแล้วนอนทับกันในห้องน้ำทำไมล่ะ”เฟย์พูดแล้วมองฟางที่ยืนข้างแก้ว

 

 

 

“ก็ฟางน่ะทำกาแฟหกใส่เสื้อคุณเขื่อนเค้าฟางเลยอาสาเอาเสื้อคุณเขื่อนไปซัก แต่ดันลื่นล้มกันใน

ห้องน้ำซะก่อนแล้วโบว์ก็มาเห็นพอดีไม่มีอะไรนะ”ฟางพูดเป็นจังหวะเดียวกับที่โทโมะและแม่เข้ามา

พอดี

 

 

 

“อ้าวไอ้เขื่อนมาแล้วหรอ งั้นผมไปแล้วนะคุณแม่ ป่ะ”โทโมะพูดแล้วกอดคอเขื่อนเดินออกไป

 

 

 

“ชวนกันไปเหลวไหลอีกแล้วนะ เห้อ”แก้วมองตามแล้วถอนหายใจก่อนจะเก็บกล่องยา

 

 

 

 

“เอ๊ะ แล้วนี่ดอกไม้ใคร ฟางเอาดอกปีบมาให้แม่หรอลูก”แม่ถามเมื่อเห็นมีดอกปีบดอกหนึ่งมาวางไว้

ที่โต๊ะ

 

"ดอกปีบ ไม่ใช่ฟางหรอกค่ะแม่"ฟางตอบแล้วแอบเหล่มองป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ข้างแม่ตัวเอง

 

“ชั้นเอามาให้แม่เอง เมื่อกี้ชั้นแวะกลับบ้านเห็นดอกปีบร่วงที่หน้าบ้านพอดีเลยเอามาฝากแม่ แม่น่ะ

ชอบดอกปีบมากเลยนะแก”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆก่อนจู่ๆก็ดินหายวับไป

 

 

"ว้า ถ้าใช่แม่กะว่าจะให้ฟางไปเอาดอกปีบมาวางให้แม่ที่ห้องหน่อยทุกวัน รู้มั้ยลูกว่าที่บ้านแม่นะมี

ต้นนี้ที่บ้านด้วย แม่ล่ะชอบมากเลยนะว่าละคิดถึงป๊อปเค้า ป๊อปน่ะชอบเอาดอกปีบมาให้เเม่เสมอๆ

ล่ะ"คุณแม่พูดแล้วนั่งลงกับโต๊ะทำงานแล้วมองดอกปีบยิ้มๆ

 

 

 

“เอ่อ ค่ะ เรื่องดอกปีบฟางจะหามันมาวางให้แม่ทุกวันนะคะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฟางขอตัวแปปนะ

คะ”ฟางพูดแล้วเดินตามป๊อปปี้ขึ้นไปบนดาดฟ้าทันที

 

 

 

 

 

“ตอนชั้นยังไม่ตาย ชั้นชอบมาอยู่บนนี้ ทั้งโล่งและเงียบสงบ แกรู้มั้ยว่าตรงนี้ชั้นขอแก้วแต่งงานตรงนี้

ล่ะ”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางชะงักเมื่อได้ยินเรื่องของเขาและแก้ว

 

 

 

“นั่นน่ะสิ ถ้าที่ตรงนี้เป็นที่ของแกับแฟนก งั้นชั้นไปทำงานต่อก่อนนะ”ฟางพูดแล้วจะเดินหนีแต่ป๊อปปี้ดึงแขนฟางไว้

"หึงชั้นหราาาาา"ป๊อปปี้แกล้งแซว

 

 

"ไอ้บ้า หึงบ้าอะไรล่ะ เป็นผีนี่เลอะเทอะใหญ่แล้วนะๆ"ฟางว่า

 

 

"เอ้า ก็ทำท่าแบบนี้นึกว่าแกหึงซะอีก"ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นหน้าเข้าใกล้ฟาง ฟางรีบถอยหนี

 

 

"พาขึ้นมาแค่นี้นะ ชั้นไปดีกว่า"ฟางเบี่ยงหน้าหลบจะหนีแต่ป๊อปปี้รั้งไว้

 

 

 

“มานี่สิ”ป๊อปปี้พูดแล้วจูงมือพาฟางไปที่ข้างแท้งก์น้ำแล้วพาขึ้นไปด้านบนกว่าเดิม

 

 

 

“ป๊อป อย่าบอกนะแกจะฆ่าชั้นนะ”ฟางเริ่มหวาดๆเพราะข้างล่างสูงมากจนฟางเริ่มสั่นแล้วจะลงแต่

ป๊อปปี้รั้งตัวฟางไว้

 

 

 

“แกเชื่อใจชั้น ชั้นไม่ฆ่าแกหรอก แต่ชั้นอยากให้แกดูนี่”ป๊อปปี้พูดแล้วบอกให้ฟางลืมตาไปดูวิวของ

กรุงเทพที่เห็นสะพานและแม่น้ำ

 

 

 

"ว้าว สวยจัง แต่คุ้นๆแฮะ"ฟางพูดเมื่อได้เห็นวิวโดยรอบ

 

 

 

 

“เนี่ย เวลาชั้นมาอยู่ที่นี่ตรงนี้นะ ชั้นชอบนึกถึงแกอ่ะ ที่เราไปเรียนศิลปะด้วยดันแล้วคาบนั้นที่แก

ทำงานส่งไม่ทันแล้วชั้นใช้วิวตรงนี้ล่ะวาดให้แก’ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้กับฟาง

 

 

 

 

 

“จริงสิ ตอนนั้นชั้นต้องขอบใจแกมากนะที่แกช่วยชั้นอ่ะ”ฟางหันไปยิ้มให้ป๊อปปี้ที่นั่งลงข้างๆตัวเอง

 

 

 

 

 

“เพื่อนกันนินา มีอะไรก็ช่วยๆกันไง”ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วกอดคอฟางไว้ แวบนึงฟางแอบซึมลงไปทันที

เมื่อได้ยินคำว่าเพื่อน

 

 

 

 

เอาแล้วไง ฟางโดนเขื่อนขอจีบด้วย

 

 

ที่อัพตอนนี้ลงเพราะว่ามันต่อจากตอนเมื่อกี้ไง เลยไม่อยากให้ขาดช่วง แต่ยังไงก็ขอเม้น

กับโหวตเยอะๆนะคะ

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา