รักเราไม่มีเฮี้ยน

9.9

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 01.33 น.

  45 ตอน
  566 วิจารณ์
  104.70K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2557 22.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

39) หึงเพราะยังรักอยู่ใช่ไหม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
TOMO&KAEW PART
 
 
 
 
 
“ยืมเสื้อผ้าใส่หน่อยนะกวิน”แก้วที่อาบน้ำเรียบร้อยแล้วก็เปิดมายืมเสื้อยืดของกวินใส่กับกางเกงขา
สั้นก่อนจะลงมือทำความสะอาดบ้านให้กวินเพื่อเป็นการตอบแทนที่กวินให้ที่พักพิงกับเธอ
 
 
 
 
“อุ๊บ”แก้วเริ่มคลื้นไส้วิ่งไปอ้วกในห้องน้ำทันที ก่อนจะตัดสินใจไปลงไปซื้อยาที่ร้านขายยาใกล้ๆ
ตอนโดกวิน
 
 
 
 
 
“ขอยาแก้โรคกระเพาะอาหารหน่อยค่ะ”แก้วเดินไปหาเภสัชที่ตู้ยา
 
 
 
“หมอขอทราบอาการก่อนนะคะถึงจะจ่ายยาให้ถูกตามอาการ”เภสัชพูด
 
 
 
 
“ก็รู้สึกเวียนหัว อยากนอนพักแล้วก็คลื่นไส้น่ะค่ะ”แก้วพูด ก่อนจะรอเภสัชเอายามาให้ แล้วสายตาก็
หันไปเห็นที่ตรวจครรภ์บนแผงก็นิ่งสักพักก่อนจะหยิบมันมาแล้วคิดเงินรวมกัน
 
 
 
 
“เฮ้ ลงมาทำไมเนี่ย หายไข้แล้วหรอ”กวินจอดรถทักแก้วทันที
 
 
 
“ก็ค่อยยังชั่วละล่ะ แต่ก็แวะมาซื้อยาไปกินจะได้กันไว้อีก”แก้วตอบ
 
 
 
 
“เอางี้ วันนี้ชั้นเลิกงานไว ไปกินข้าวกันป่ะ จะได้ไม่ต้องซื้ออะไรเข้าไปกินในห้องให้เสียเวลา
อีก”กวินพูดก่อนจะชวนแก้วไปทานข้าวที่ร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง
 
 
 
 
 
 
“อุ๊บ”ทันทีที่แก้วเห็นปลาซาบะมาเสิร์ฟแก้วก็ปิดปากวิ่งไปเข้าห้องน้ำเพื่ออ้วกทันที
 
 
 
 
“คุณคะ เป็นอะไรรึเปล่า โอเคนะคะ”จินนี่ที่ใส่ชุดคลุมท้องเดินมาถามแก้ว
 
 
 
 
“เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ”แก้วหันมาตอบ จินนี่ชะงักเมื่อมองเสื้อ เพราะเสื้อที่แก้วหยิบมาใส่
นั้น บังเอิญเป็นเสื้อแฮนด์เมดที่กวินไปทำกับจินนี่
 
 
 
 
“เอ่อ เสื้อสวยดีนะคะ”จินนี่ลองถามแก้วดู
 
 
 
 
“อ๋อ ค่ะ ไม่ใช่เสื้อชั้นหรอก เป็นเสื้อเพื่อนน่ะค่ะ”แก้วยิ้มไม่ได้คิดอะไรก่อนจะเดินออกไปจาก
ห้องน้ำ จินนี่แอบเดินตามมาเรื่อยๆจนถึงมุมที่แก้วและกวินนั่งด้วยกันก็อึ้งก่อนจะเห็นแก้วอยู่กับกวิน
 
 
 
 
 
 
“สุดท้ายนายก็หลายใจเหมือนเดิม”จินนี่ปาดน้ำตาก่อนจะรีบเดินออกมาจากร้านอาหารทันที
 
 
 
 
 
 
 
“จินนี่ ร้องไห้ทำไม”โทโมะที่พบลูกค้าของบริษัทเสร็จแล้วตกใจที่เห็นจินนี่นั่งร้องไห้ที่เก้าอี้ริมถนน
 
 
 
 
 
 
“ฮือๆ โทโมะ เค้า เค้ามีผู้หญิงคนอื่นอีกแล้ว”จินนี่ร้องไห้ปล่อยโฮทันที โทโมะดึงจินนี่ไปด้วยกัน
เพื่อนคุยให้รู้เรื่อง
 
 
 
 
 
 
 
“อะไร ใครที่มีผู้หญิงคนอื่นอีกหรอจินนี่ หรือว่าพ่อเด็กในท้อง”โทโมะถามและลองถามถึงพ่อเด็ก
เพราะรู้มาจากฟางว่าจินนี่ไม่ได้ท้องกับภานุ
 
 
 
 
 
 
“ใช่ ฮือ เค้าเป็นคนเจ้าชู้แต่เค้าบอกจินนี่ว่าถ้าเค้าทำงานเก็บเงินได้เค้าจะมารับจินนี่กับลูกไปอยู่ด้วย
แต่วันนี้เค้ามากินข้าวกับผู้หญิงคนอื่น แถมเอาเสื้อที่ไปทำด้วยกันไปให้ผู้หญิงคนนั้นใส่ด้วย”จินนี่
ปล่อยโฮ คารถโทโมะ หมดแล้วเธอจะทำยังไงต่อไปดี ทำไมกวินต้องหลอกเธอด้วยนะ
 
 
 
 
 
 
 
“เอางี้ วันนี้เราไปดูให้รู้ดำรู้แดงไปเลยว่าเค้ามีคนอื่นจริงๆใช่มั้ย ถ้ามีนะ จินนี่ก็เลิกไปเลย ส่วนเรื่อง
ลูก เดี๋ยวโทโมะ กับพวกเขื่อนช่วยเลี้ยงเอง”โทโมะพูดก่อนจะให้จินนี่พาเขาไปที่คอนโดกวินทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ หายเข้าไปในห้องน้ำนานละนะ เป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย”กวินเคาะประตูห้องน้ำถามแก้ว แล้วเอะใจ
ทำไมแก้วไม่เปิดประตูห้องน้ำออกมา
 
 
 
 
 
“นี่ถ้าไม่เปิดชั้นพังเข้าไปจริงๆนะ”กวินพูด สักพักแก้วก็เปิดประตูห้องน้ำออกมาแล้วทำหน้าเครียด
 
 
 
 
“เป็นอะไรรึเปล่าทำไมหน้าตาเครียดแบบนี้เนี่ย”กวินถามแก้วทันที แก้วไม่ตอบเดินมานั่งที่โซฟา
และกำที่ตรวจครรภ์แน่น กวินสงสัยจึงแกะมือแก้วแล้วเอามาดูพบว่ามันแดงออกมา2ขีด
 
 
 
 
 
 
“นี่เธอท้องหรอแก้ว นี่ท้องมาตั้ง2เดือนแล้วจะทำไงต่อ แล้วพ่อเด็กล่ะบอกเค้ารึยัง”กวินอึ้งและดีใจ
แทนแก้วก่อนจะรีบถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
หมับ
 
 
 
 
แก้วโผเข้ากอดกวินแน่น แล้วร้องไห้ออกมา
 
 
 
 
 
“เค้าคงไม่อยากรับรู้หรอกเรื่องของแก้วกับลูก ฮือๆ กวินแก้วจะทำไงต่อไปดี”แก้วร้องไห้ ตอนนี้กวิน
คือเพื่อนและเป็นที่พึ่งเดียวที่เธอหันมาเจอ กวินอึ้งก่อนจะลูบผมแก้วและกอดปลอบ
 
 
 
 
 
 
“นี่น่ะหรอ คำสัญญาที่บอกว่าจะพยายามเป็นคนดีเพื่อชั้นกับลูก”จินนี่ไขกุญแจห้องกวินเข้ามาเจอ
กวินกำลังกอดกับแก้วก็อึ้งก่อนจะพูดขึ้น กวินและแก้วรีบผละออกจากกัน
 
 
 
 
 
“ทะ โทโมะ ทำไม”แก้วเองก็อึ้งเมื่อเห็นโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“หึ ตอนออกจากบ้านชั้นทำตัวเล่นละครนน่าสงสาร จนชั้นเกือบใจอ่อน แต่ตอนนี้กลับมากอดมา
ออเซาะผู้ชายคนใหม่หน้าระรื่น นี่คงหาเหยื่อใหม่ได้แล้วล่ะสิ”โทโมะพูดกับแก้วอย่างผิดหวัง
 
 
 
 
 
 
“เห้ย มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ แก้วไม่ได้ทำแบบนั้น”กวินโมโหที่โทโมะว่าแก้วก็ว่ากลับ จินนี่อึ้ง
 
 
 
 
 
“นี่แคร์กันมากจนต้องปกป้องกันด้วยงั้นหรอ”จินนี่พูดทั้งน้ำตา แล้วปล่อยโฮออกมาด้วยความเสียใจ
 
 
 
 
 
 
“มะ ไม่ใช่นะจินนี่”กวินพยายามจะเข้าไปพูดแต่จินนี่ถอยหลังละเซล้มลงไปเพราะเข่าอ่อน กวิน
ตกใจรีบเข้าไปหา
 
 
 
 
 
 
“อ่อยผู้ชายจนไม่ดูตาม้าตาเรือว่าเค้ามีลูกแล้ว เธอมานี่เลย”โทโมะตกใจกับอาการจินนี่ก็กระชาก
แก้วไปกับตัวเองทันที
 
 
 
 
 
“โทโมะปล่อยชั้นนะ ปล่อย”แก้วพยายามจะหนี แต่โทโมะกลับอุ้มพาดบ่าลากแก้วขึ้นรถตัวเองไป
ทันที
 
 
 
 
 
 
“ออกไป ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น ชั้นลุกเองได้”จินนี่ร้องไห้แล้วผลักกวิน ก่อนจะพยายามลุกขึ้น แต่จู่ๆก็
หน้ามือเป็นลมไป กวินตกใจรีบไปประคองจินนี่ พลางมองโทโมะที่ลากแก้วไปกับมองจินนี่สลับกัน
แต่สุดท้ายเขาก็ทิ้งคนในอ้อมกอดไม่ได้ รีบอุ้มจินนี่ไปโรงพยาบาลทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่โทโมะจะไปไหนน่ะ ขับรถให้มันช้าๆหน่อยได้มั้ย”แก้วร้องเมื่อเห็นโทโมะขับรถเร็วจนหน้ากลัว
 
 
 
 
 
 
“ทำไม อย่าเธอกลัวตายด้วยรึไง เห็นสร้างแต่บาปมาตลอด ทีงี้ล่ะกลัวตาย”โทโมะเยาะ
 
 
 
 
 
“มะ ไม่ใช่อย่างงั้น ตะ แต่ชั้น มะ ไม่ อ้วกกก”แก้วพยายามกลั้นพะอืดพะอมแล้วพูดสุดท้ายก็กลั้น
ไม่อยู่อ้วกมาคารถโทโมะ โทโมะตกใจรีบเลี้ยวเข้าปั๊มก่อนจะรีบให้พนักงานเช็ดรถแล้วดึงแก้วเข้าไป
ในเซเว่นทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ก่อนไม่เห็นจะเมารถ ทีงี้ล่ะทำเป็นสำออย นี่จะเรียกคะแนนสงสารจากชั้นอีกรึไง”โทโมะแขวะ
แก้วเมื่อออกจาเซเว่นมาแล้วแก้วนั่งดมยาดมอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่ได้เรียกคะแนนสงสารจากใคร ถ้าจะว่าชั้นแบบนี้ ชั้นขอตัว”แก้วลุกขึ้น แต่เพราะลุกไวทำให้
หน้ามืด โทโมะรีบไปประคองกอดทันที
 
 
 
 
 
“ทำเป็นอวดดี ตัวเองยังเอาตัวไม่รอดเลย มานิ่ง”โทโมะพูดและประคองแก้วขึ้นรถไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่จะพาชั้นไปไหนน่ะ ปล่อยชั้นไปเถอะนะ”แก้วพยายามขอร้องโทโมะที่กำลังสวมเข็มขัดให้ตัวเอง
ก่อนจะสวมให้ตัวเขาบ้าง
 
 
 
 
 
 
 
“เงียบเถอะน่า ถ้าไม่เงียบชั้นมัดมือมัดเท้าและก็ปิดปากเธอแน่”โทโมะขู่ ก่อนจะเปิดลิ้นชักหน้ารถ
เพื่อหายาแก้เมาให้แก้วและเอาน้ำเปล่าให้
 
 
 
 
 
 
 
 
“กินซะ อ้อ ยามันทำให้ง่วงถ้าง่วงก็นอนไปซะ เพราะเราต้องเดินทางอีกไกล”โทโมะพูด แก้วไม่
กล้ารับ แต่พอเจอสายตาดุของโทโมะก็รับยามากินก่อนจะดื่มน้ำ โทโมะเห็นแก้วกินยาแล้วก็ยิ้ม
พอใจก่อนจะขับรถออกไป แก้วที่นั่งเงียบๆมาตลอด เริ่มหาวก็จะค่อยๆหลับไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ บอกแล้วว่ายามันทำให้ง่วงๆ”โทโมะมองแก้วที่หลับไปแล้วก็จอดรถข้างทางแล้วเอื้อมไปปรับ
เบาะให้แก้วนอนสบายๆก่อนจะขับต่อไป
 
 
 
 
 
ตอนนี้ขอเอาพาร์ทโทโมะแก้วลงก่อนนะ เดี๋ยวตอนหน้ากลับเป็นเรื่องพระเอกนางเอก
เหมือนเดิมละจ้าาา
 
 
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา