รักเราไม่มีเฮี้ยน

 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบคุณมากนะเขื่อนที่ขับรถมาให้พวกเราน่ะ”ฟางพูดเมื่อลงจากรถมาที่บ้านริมทะเลของภานุตาม
ที่จินนี่บอกทางมา
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะสำหรับคนน่ารักๆอย่างฟาง ว่าแต่ทำไมต้องพายัยเฉิ่มนี่มาด้วยเนี่ย”เขื่อนยิ้ม
หวานกับฟางก่อนจะหันขวับไปที่เฟย์ที่เอากระเป๋าลงมาจากรถ
 
 
 
 
“เพราะถ้าเฟย์ไม่มา ฟางเค้าก็เป็นผู้หญิงคนเดียวในทริปนี้สิคะ ดังนั้นไม่แปลกหรอกค่ะที่ฟางจะชวน
เฟย์มา”เฟย์พูดพร้อมกับขยับแว่นตัวเองตามแบบฉบับที่ทำบ่อยๆ
 
 
 
“โห มาทะเลกับคนสวยๆต้องมาเสียอารมณ์เพราะคนอย่างเธอ”เขื่อนแขวะเฟย์
 
 
 
“อยากมีอารมณ์งั้นหรอ ได้เดี๋ยวเฟย์บิ้วให้ค่ะ นี่แน่ะ”เฟย์พูดจบก็โยนกระเป๋าเสื้อผ้าใส่เท้าเขื่อน
อย่างแรงจนเขื่อนร้อง
 
 
 
 
“พอเถอะค่ะๆ ทั้งคู่เลย อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ ไหนเสาร์อาทิตย์นี้มาเที่ยวทะเลแล้ว สนุกออกมา
กันหลายๆคน”ฟางรีบห้ามเฟย์และเขื่อน
 
 
 
 
“จะไปก็แอบเสียดายนะคะที่คุณแก้วไม่มาอ่ะ คุณแก้วอ่ะชอบเล่นน้ำจะตาย”เฟย์พูดถึงแก้วที่ไม่
ค่อยไปไหนมาไหนกับพวกของฟางทำให้ฟางชะงักแล้วสบตากับโทโมะที่พึ่งถอดแว่นกันแดดตัวเอง
ออกมา
 
 
 
 
“เรื่องของเค้าสิ อยากจะหยิ่งไม่มาแล้วเราจะสนใจทำไม”โทโมะพูดแล้วเดินไปในบ้าน
 
 
 
“ถ้าเคลียร์เรื่องนี้แล้วนะ ชั้นจะขอเคลียร์กับไอ้น้องชายขี้เก็กหน่อยเหอะ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินเข้ามา
ในบ้านกับฟาง
 
 
 
 
“อ้าวทุกคนมากันถูกด้วยดีจังเลย มาค่ะเอาของมาไว้ก่อนนะคะ นี่เป็นบ้านพักอีกหลังแยกไว้ ส่วน
บ้านนุอยู่หลังข้างๆค่ะ”จินนี่เดินเข้ามาทักทุกคนแล้วพาทุกคนเอาของไปไว้ที่ห้องนอน
 
 
 
 
 
“โห สวยจังเลย บ้านติดทะเลด้วย”เฟย์ร้องอย่างดีใจก่อนจะรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อลงว่ายน้ำ
 
 
 
 
 
“เหอะ ยัยเสร่อเอ้ย เห็นทะเลแค่นี้ก็ทำเป็นตื่นเต้น”เขื่อนพูดโดยที่ตัวเองออกมาจากห้องในกางเกง
ว่ายน้ำสบายๆทำเอาทุกคนแอบขำ
 
 
 
 
 
“เอางี้ทุกคนไปเล่นน้ำกันก่อนก็ได้นะคะ เดี๋ยวจินนี่เตรียมอาหารเที่ยงเสร็จแล้วจะเรียกนะคะ แล้ว
เย็นๆคุณพ่อเค้าจะกลับมาจากที่ทำงานอีกทีนึง”จินนี่พูดก่อนจะเดินไปที่ครัว
 
 
 
 
 
 
“มีชิงช้าด้วย”ฟางพูดแล้วนั่งลงที่ชิงช้า ป๊อปปี้เดินมาข้างหลังแล้วไกวชิงช้าให้ฟางอย่างเบามือ
 
 
 
“มาม้ะ เดี๋ยวชั้นไกวชิงช้าให้นะ”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆพลางไกวชิงช้าให้ฟาง
 
 
 
“เหอะๆ พอเลยป๊อป แกจำไม่ได้รึไง แกพูดดีแบบนี้อ่ะ แล้วสุดท้ายเป็นไง แกก็แกล้งชั้นจนล้มไป
กองกับพื้นอ่ะ”ฟางพูดแล้วนึกถึงตอนสมัยเรียนที่ฟางเล่นชิงช้าโดยมีป๊อปปี้ไกวให้อย่างแรงจนฟาง
ปลิวไปกองกับพื้นก่อนจะโดนป๊อปปี้แย่งนั่งอีก
 
 
 
 
“โธ่ เกลียดจังคนรู้ทัน งั้นหลบไปเลยชั้นจะนั่ง”ป๊อปปี้พูดแล้วเบียดตัวมานั่งข้างฟางจนฟางจะตก
ชิงช้า ฟางรีบเบืยดนั่งไปบ้างเพราะไม่ยอมตกแน่นอน
 
 
 
“ลงไปเลยนะป๊อป แกอ่ะเป็นสุภาพบุรุษหน่อยสิ ยอมๆชั้นซะ”ฟางรีบพูด
 
 
 
“เอาน่า งั้นเอางี้ นั่งแบบนี้เลยละกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็ดึงฟางมานั่งตักตัวเองทันที ฟางตกใจปนหน้า
แดงไปหมดเมื่อป๊อปปี้ดึงเธอมานั่งตักไม่พอเอามือมาโอบเอวฟางไว้
 
 
 
“ป๊อปปี้ ปล่อยชั้น เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น”ฟางพูดแต่ใจจริงแล้วเธอกำลังใจเต้นอยู่
 
 
 
 
ตึกๆ
 
 
 
ป๊อปปี้นิ่งฟังเสียงหัวใจฟางที่เต้นอยู่ก็นิ่งงเยบจนฟางหน้าแดงไปหมด
 
 
 
“ปะ ปล่อยชั้นเถอะป๊อป เราไปเล่นน้ำกับทุกคนกัน”ฟางเปลี่ยนเรื่อง
 
 
 
 
“ฟางแกกำลังใจเต้นแรงมากเลยนะรู้มั้ย”ป๊อปปี้พูดยิ่งทำให้ฟางหน้าแดง พยายามจะลุกแต่ป๊อปปี้ไม่
ปล่อยจึงต้องนั่งแบบนี้อยู่กัน2คน
 
 
 
“ยัยเฉิ่มไปไหนแล้วล่ะโทโมะ”เขื่อนถามเมื่อออกมาจากไปเข้าห้องน้ำในบ้านไม่เห็นเฟย์ที่ทะเลก็
ถามโทโมะที่อาบแดดอยู่
 
 
 
 
“โน่นไง”โทโมะชี้ไปที่เฟย์ที่กำลังคุยกับชาวต่างชาติ เขื่อนมองเฟย์ที่สวมเสื้อยืดตัวโคร่งแล้วด้านใน
เป็นชุดว่ายน้ำทูพีชวินเทจสีสดใสขับผิวขาวๆของเฟย์ก็ใจเต้น พอเห็นเฟยืรวบผมขึ้นและถอดแว่น
ออกอย่างที่ปกติไม่เคยทำยิ่งทำให้หน้าแดงไปหมด เขื่อนรีบเดินไปหาเฟย์ทันที
 
 
 
“อะไรเนี่ยคุณเขื่อนพาเฟย์มาทำไม เฟย์กำลังอธิบายทางอยู่นะ”เฟย์ว่าเมื่อถูกเขื่อนลากมา
 
 
“บอกทางเดี๋ยวก็ไปบอกกันบนเตียงหรอก”เขื่อนว่าเฟย์ผลักเขื่อนออกแล้วเดินหนี
 
 
 
 
“เอ้า เธอไม่ดูไอ้ฝรั่งนั่นรึไง มองเธอตาเป็นมันแล้วดูใส่เสื้อผ้าเข้าแต่งแบบนี้ก็ถอดไปเลยดีกว่า
ป่ะ”เขื่อนว่า
 
 
 
“เฟย์จะใส่ยังไงแล้วคุณเขื่อนมายุ่งอะไรเล่า”เฟย์ว่ากลับ
 
 
 
 
“ชั้นสงสารแก้ว ที่มีลูกน้องชอบแต่งตัวยั่วอย่างเธอ ดูสิทีตอนอยู่บริษัทล่ะแต่งเรียบร้อยมิดชิดทีตอน
นี้ล่ะ”เขื่อนว่า
 
 
 
“คุณเขื่อนบ้า มาทะเลนะคะจะแต่งชุดแบบนั้นมาทำไม”เฟย์หงุดหงิดที่ถูกเขื่อนก่อกวนก็หนีเข้าบ้าน
ไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าวคุณพ่อสวัสดีค่ะ วันนี้จินนี่ขอพาเพื่อนๆจินนี่มาเที่ยวหน่อยนะคะ”จินนี่ไหว้พ่อของนุ ก่อนที่พวก
ของฟางที่ทานอาหารเสร็จแล้วจะไหว้พ่อทันที
 
 
 
“ตามสบายเลยลูก พ่อรักจินนี่เหมือนลูกแท้ๆ ยังไงเพื่อนจินนี่ก็ถือว่าเป็นลูกพ่อเลยละกัน”พ่อของนุ
พูด ทันทีที่ป๊อปปี้เห็นหน้าพ่อตัวเอง เหมือนมีลมพัดเข้ามา
 
 
 
 
“พ่อ”ป๊อปปี้เรียกพ่อตัวเอง และเหมือนฟ้าเป็นใจที่พ่อหันมามองตรงที่ว่างข้างฟาง มองสักพักก่อน
จะขึ้นไป
 
 
 
“เมื่อกี้พ่อคงจะได้ยินที่นายเรียกแน่ๆ”ฟางพูดป๊อปปี้ไม่ตอบ
 
 
 
 
“สงสัยพ่อนะคะ มีลูกชายคนเดียวแล้วต้องมาเป็นเจ้าชายนิทราอีก”จินนี่พูดขึ้น
 
 
“จริงสิคะ ไหนๆก็เวลาเหลือแล้ว ฟางขอขึ้นไปดูแฟนจินนี่หน่อยได้มั้ยคะ”ฟางรีบพูดทันที
 
 
 
“อ่อ ได้สิคะ จินนี่ว่าจะขึ้นไปเช็ดตัวให้นุเค้าเหมือนกัน”จินนี่พูดแล้วเดินขึ้นไปชั้นบนของบ้านอีกหลัง
ฟางและป๊อปปี้เดินตามมา
 
 
 
“นุ วันนี้จินนี่พาเพื่อนมาเยี่ยมนุนะคะ”จินนี่พูดแล้วเดินมาที่ร่างที่หลับใหลของภานุ ฟางเดินเข้ามา
มองร่างของภานุก็อึ้งเพราะผู้ชายคนนี้เหมือนป๊อปปี้มาก ฟางมองภานุที่นอนอยู่สลับกับป๊อปปี้ที่ยืน
ข้างที่อึ้งไปแล้วเช่นกัน
 
 
 
 
“เอ่อ เดี๋ยวฟางช่วยนะคะ”ฟางพูดแล้วก็ช่วยจินนี่พยุงภานุขึ้นเพื่อถอดเสื้อเช็ดตัวให้ ด้วยตัวจินนี่ที่
ท้องอยู่เลยทำอะไรไม่ถนัด
 
 
 
 
“ฝากเช็ดตัวแปปนะคะฟาง จินนี่ลืมเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนให้นุเค้า”จินนี่พูดแล้วลุกออกไป ฟางจึงถอด
เสื้อของภานุออกแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นรอยแผลเป็นกลางหลังของภานุ
 
 
 
 
“ทำไมถึงมีแผลเหมือนกับแกเลยล่ะ”ฟางพูดแล้วมองป๊อปปี้
 
 
 
 
“ฟางเดี๋ยวชั้นว่าพรุ่งนี้นะ ชั้นคงต้องกลับค่ำอ่ะ แกกลับคนเดียวได้มั้ย ชั้นมีซ้อมละครงานโรงเรียน
อ่ะ”ป๊อปปี้เดินกลับบ้านกับฟางแล้วบอกเพราะตัวเองได้รับบทพระเอกเรื่องโรมิโอ จูเลียตของงาน
โรงเรียน
 
 
 
 
“แหม ไล่ชั้นกลับทีเมื่อก่อนอ่ะซ้อมบอลจนค่ำก็ยังให้ชั้นรอ นี่แกจะจีบน้องป๊อปปี้นางเอกที่ชื่อเหมือ
นแกอ่ะดิ”ฟางหมั่นไส้ป๊อปปี้ที่ทำมาเป็นอ้างโน่นนี่ แต่จริงๆแล้วตัวเองแทบดีใจเมื่อได้แสดงละคร
เวทีคู่กับน้องป๊อปปี้ที่ชื่อเหมือนกันแถมเป็นเชียร์ลีดเดอร์ของโรงเรียนอีก
 
 
 
 
“แหมๆ เกลียดจังคนรู้ทัน รู้ทันชั้นเนี่ยก็มีแค่แกคนเดียวสินะเพื่อนเลิฟ”ป๊อปปี้พูดแล้วโอบไหล่ฟาง
ฟางส่ายหน้าเบาๆ
 
 
 
 
 
“เห้ย น้องระวัง”เสียงของคนงานตะโกนมาบอกป๊อปปี้และฟางที่เดินกลับบ้านอยู่ผ่านทางเขต
ก่อสร้าง ป๊อปปี้เงยหน้าไปมองด้านบนที่มีเหล็กเส้นที่ร่วงลงมา
 
 
 
 
“ฟางหลบ”ป๊อปปี้ตกใจรีบผลักฟางไปพ้นๆเหล็กที่ร่วงแต่ตัวเองหลบไปพ้นทำให้เหล็นเส้นนั้นบาด
ลึกลงกลางหลังป๊อปปี้ทันที
 
 
 
“ป๊อปปี้ ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย”ฟางร้องอย่างตกใจเมื่อแล้วประคองร่างที่สลบของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“ทำไมถึงมีรอยแผลเป็นนี้เหมือนกับชั้นเนี่ย”ป๊อปปี้มองดูร่างที่ฟางประคองอยู่แล้วพูด แต่ก่อนจะพูด
อะไรจินนี่ก็เดินเข้ามาก่อน
 
 
 
 
 
“จะออกไปไหนกันคะเนี่ย”เฟยืมองดูเขื่อนและโทโมะที่แต่งตัวเตรียมไปเที่ยวกลางคืน
 
 
 
 
“ออกไปตระเวนราตรีไงล่ะจ้ะ ส่วนเธอ มีหน้าที่เข้านอนนะจ้ะเด็กน้อย”เขื่อนพูดแล้วจิ้มไปที่แว่นเฟย์
 
 
 
“แบบนี้ตลอดเลย พวกผู้ชายนี่นะ”เฟยืบ่นอุบเมื่อเห็นรถของเขื่อนที่ขับออกไปกับโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“เห้อ ออกมาเที่ยวแบบนี้ก็ดีเบื่อเสียงบ่นยัยนั่นชะมัด”เขื่อนพูดพลางดื่มเหล้ากับโทโมะ
 
 
 
“อ้าวชั้นก็นึกว่าแกชอบซะอีกเขื่อน”โทโมะยิ้มขำเมื่อพูดถึงเฟย์
 
 
“พอเลยครับเพื่อน ระดับหล่อ ดูดีมีคลาสอย่างเขื่อนนะครับไม่มีวันชายตามองยัยเฉิ่มอย่างเฟย์
แน่นอน”เขื่อนรีบพูด
 
 
 
“เออ แล้วจะรอดูนะครับเพื่อนครับ”โทโมะพูดเขื่อนรีบพยักหน้าพลันสายตาหันไปเจอกับร่างบางที่
กำลังเต้นบนฟลอร์แล้วมีหนุ่มหน้าลูกครึ่งกำลังคลอเคลียอยู่
 
 
 
 
 
“ช่วยดูหน่อยดิ โทโมะ นั่นมันใช่แก้วรึเปล่า”เขื่อนชี้ไปที่ฟลอร์ โทโมะหันขวับไปมองแทบพ่นเหล้า
ออกจากปากเมื่อเห็นแก้วกำลังคลอเคลียกับลูกครึ่งคนหนึ่งและที่สำคัญ แก้วกำลังเมา
 
 
 
 
“เห้ย โทโมะ แก้วจูบกับไอ้หมอนั่นแล้ว”เขื่อนพูดอย่างตกใจ โทโมะไม่รอช้าลุกขึ้นอย่างรวดเร็วไป
กระชากแก้วออกจากผู้ชายคนนั้นทันที
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
โทโมะต่อยหน้าผู้ชายคนนั้นทันที
 
 
 
 
“อย่ามายุ่งกับยัยนี่จำไว้”โทโมะพูดจบก็กระชากลากแก้วออกไปจากผับทันที
 
 
 
“ปล่อยชั้นนะ ปล่อยยย”แก้วร้องโวยวาย โทโมะจึงยัดแก้วขึ้นรถไป
 
 
 
“นี่เธอมาที่นี่ได้ยังไงกันห้ะ”โทโมะถามแก้วอย่างหัวเสียปนกับแปลกใจที่แก้วมาที่นี่
 
 
 
“อ๋อ คงจะมีความสุขกันมากสินะที่มาเที่ยวทะเลกับฟางเพื่อนรักน่ะ ทำไม นายมีความสุขได้ชั้นก็จะ
มามีความสุขบ้างไม่ได้รึไง”แก้วโวยวาย
 
 
 
“อ๋อ เลยมาเที่ยวไล่ยั่วผู้ชายแบบนี้งั้นหรอ ถ้าชั้นไม่มาที่ผับนี้กับไอ้เขื่อนเนี่ยเธอโดนอะไรรู้บ้า
งมั้ย”โทโมะโวยวาย
 
 
 
 
“รู้ แล้วจะทำไม นายยังนอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า ชั้นจะทำบ้างแล้วทำไม”แก้วพูดอย่างไม่แคร์
 
 
 
 
“อยากจะนอนกับใครก็ได้ใช่มั้ย งั้นก็นอนกับชั้นละกันคืนนี้”โทโมะพูดจบก็สตาร์ทรถออกไปทันที
 
 
 
 
ฉับบบบ ตัดซะ 5555
 
 
อยากรู้เรื่องเป็นไง ปล่อยให้เดากันเองไปก่อนนะ 5555555
 
เม้นกับโหวตด้วยนะคะ ไรเตอร์ขอ