รักเราไม่มีเฮี้ยน

 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอกสารค่ะฟาง”เฟย์เดินเอาเอกสารมาให้ฟางเพื่อให้ฟางเอาไปให้คุณแม่ในห้องทำงาน
 
 
 
“ขอบคุณมากนะคะเฟย์แล้วนี่แก้วไปไหนแล้วล่ะคะ”ฟางถามถึงแก้ว
 
 
 
“อ๋อ ไปพบลูกค้าน่ะค่ะ แล้วฟางมีอะไรกับคุณแก้วหรอคะ”เฟย์ถาม
 
 
 
“วันก่อนน่ะค่ะ ฟางยืมหนังสือของแก้วไป ฟางว่าจะคืนเค้าน่ะคะ”ฟางพูด แล้วนึกถึงวันก่นที่แก้วอ่าน
หนังสือเรื่องเดียวที่เธอชอบก็เลยขอบยืมไปอ่านบ้าง
 
 
 
“เอางี้สิคะ เอาไปคืนที่ห้องทำงานเลยสิคะ วางแล้วแปะโน้ตไว้”เฟย์พูด
 
 
 
“เอางั้นก็ได้ค่ะ”ฟางยิ้มตอบก่อนจะเอาหนังสือที่ยืมแก้วไปมาที่ห้องทำงานของแก้ว
 
 
 
“วางไว้ตรงนี้ละกัน กระดาษโน้ตอยู่ไหนนะๆ”ฟางพูดแล้วมองหากระดาษโน้ตกับปากกา
 
 
 
“ป๊อปปี้กับแก้วเค้ารักกันมากสินะ”ฟางพูดเมื่อเห็นรูปที่แก้วถ่ายpre weddingกับป๊อปปี้แล้วเอามา
ใส่กรอบไว้
 
 
 
 
“เอ๊ะ”ฟางที่หยิบรูปมาดูแปลกใจที่เห็นเหมือนมีรูปซ้อนด้านหลังก็ลองดึงมาดูพบว่ามันเป็นรูปของ
แก้วและโทโมะที่ถ่ายด้วยกันที่เมืองนอก โดยที่โทโมะกอดแก้วไว้แล้วหอมแก้มแก้ว ฟางดูรูปนั้น
แล้วแปลกใจเพราะขนาดเธอกับป๊อปปี้เป็นเพื่อนกันมากมายแค่ไหน แต่เธอไม่เคยให้ป๊อปปี้หอม
แก้มแบบนี้เลย
 
 
 
 
 
“เมืองแห่งความรัก กับเรา2คน TOMO&KAEW”ฟางอ่านข้อความหลังรูปแล้วสงสัย
 
 
 
“อ้าวฟาง มีอะไรรึเปล่า”แก้วเดินเข้ามาในห้องแล้วเห็นฟางอยู่ที่โต้ะทำงานตัวเองก็ทัก
 
 
 
 
“เอ่อ ฟางจะเอาหนังสือมาคืนน่ะ เห็นเฟย์บอกว่าแก้วไม่อยู่เลยว่าจะเขียนโน้ตแปะไว้ให้”ฟางรีบพูด
ก่อนจะเอารูปที่เธอดึงมาซ่อนไว้ด้านหลัง
 
 
 
“อ๋อ จริงสิเรื่องนี้สนุกมากเลยนะ แก้วอ่ะต้องอ่าน2-3รอบก่อนนะ มันสนุกมาก”แก้วพูด
 
 
 
 
“เออ ใช่สิ ต้องอ่าน2-3รอบ งั้นฟางขอยืมอีกรอบนะมันสนุกมากเลย”ฟางรีบพูดก่อนจะหยิบหนังสือ
มาแล้วสอดรูปที่เธอเอามาเข้าไปในนั้นก่อนจะเดินออกไป
 
 
 
“อะไรของเค้าเนี่ย มาๆไปๆ”แก้วส่ายหน้าขำก่อนจะนั่งลงทำงานต่อ
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย เขื่อนเคยบอกว่าพวกเค้าสนิทกัน แต่ทำไมมันไม่น่าสนิทกันขนาดนี้”ฟาง
สงสัยกับรูปที่เธอเอามามาก ถ้าป๊อปปี้เห็นจะเป็นยังไงเนี่ย
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ชั้นว่าเย็นนี้แกแวะซื้อช้อคโกแลตร้านก่อนถึงห้องเราให้กินหน่อยดิ วันนี้เค้าทำช็อคลาวาด้วย
อ่ะ นะๆ”ป๊อปปี้โผล่เข้ามาหาฟางแล้วพูดฟางสะดุ้งรีบเอารูปซ่อนไว้ในหนังสือของแก้วแทบไม่ทัน
 
 
 
 
“บอกแล้วใช่มั้ยว่าทีหลังมาก็มาให้สุ้มให้เสียงกน่อยดิแก”ฟางรีบว่าทันที
 
 
 
 
“แหมๆ ชั้นมาพร้อมสุ้มเสียงเลยนะ แกน่นล่ะแอบทำอะไร ไหนๆ ทำอะไรน่ะ”ป๊อปปี้รีบเข้ามาหาฟาง
ทนที
 
 
 
 
 
“ไม่มีอะไรย่ะ ไอ้บ้าป๊อป อย่าทำแบบนี้ดิ ยังไม่เลิกงานเลยนะ”ฟางพูดเพราะเธอเคยบอกว่าถ้า
ป๊อปปี้จะตามเธอมาที่บริษัทน่ะมาได้แต่ห้ามกวนเธอเพราะเธอไม่อยากให้ใครมองเธอว่าเป็นตัว
ประหลาดคุยเองคนเดียว
 
 
 
 
 
“โอเคๆงั้นไม่แกล้งก้ได้ งั้นนั่งรอตรงนี้นะๆ เลิกงานจะได้ไปซื้อช๊อคลาวากัน”ป๊อปปี้รีบไปนั่งที่โซฟา
เพื่อรอฟางเลิกงาน ฟางส่ายหน้ากับความขี้เล่นของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“ว้าวๆ กะแล้วว่าคุณฟางยังไม่กลับจริงๆด้วย”เขื่อนรีบเดินมาหาฟางพร้อมกับช่อดอกไม้ช่อโต
 
 
 
“เอ่อ อะไรกนคะเนี่ยไม่ต้องเอามาให้ฟางขนาดนี้ก็ได้นะคะ”ฟางพูดเมื่อมองช่อดอกไม้ช่อโตในมือ
 
 
 
“แหม ดอกไม้สวยๆก็เหมาะกับคนสวยๆสิครับ รับไว้เถอะนะครับผมเต็มใจให้”เขื่อนพูดแล้วยิ้มหวาน
ให้ฟางทำเอาป๊อปปี้ที่นั่งมองบทสนทนาหวานเลี่ยนก็เบ้ปากจะอ้วก
 
 
 
 
“เอ่อ แล้วนี่วันนี้โทโมะเค้าไม่อยู่แล้วเขื่อนมาทำไมหรอคะ”ฟางถาม
 
 
 
“แหมๆฟาง เอาดอกไม้มาให้ทุกวันแบบนี้เขื่อนจีบฟางจริงๆนะครับ เย็นนี้ไปทานข้าวกันๆ”เขื่อนรีบ
อ้อน
 
 
 
 
“ไม่ให้ไปโว้ย วันนี้ฟางนัดไปซื้อขนมกับชั้น กลับไปเลยไอ้เขื่อน”ป๊อปปี้เดินมาข้างเขื่อนแล้วว่า
 
 
 
 
“ไหนๆวันนี้โทโมะมันไปงานเลี้ยงกับแม่มันแล้วไม่มีมารขัดขวางเราไปด้วยกันเถอะนะฟาง”เขื่อนรีบ
พูด
 
 
 
 
 
“ไม่ให้ไปโว่ย บอกแล้วใช่มั้ยว่าวันนี้ฟางมีนัดแล้ว”ป๊อปปี้ไม่ยอม
 
 
 
“เอ่อ ฟางมีนัดแล้วอ่ะค่ะเขื่อน”ฟางรีบพูด
 
 
 
“นัด นัดกับใครอ่ะครับฟาง แฟนหรอ ไหนว่าฟางไม่มีแฟนไง”เขื่อนถาม
 
 
 
 
“ใช่ฟางน่ะไม่มีแฟนอยู่แล้วแต่ที่ไปไม่ได้เพราะว่าฟางต้องไปกับชั้น จบป่ะ”ป๊อปปี้ว่าเขื่อน
 
 
 
 
“ว้าเสียดายนะครับ ร้านนี้น่ะเป็นร้านประจำของพวกเขื่อนด้วยสิ ตอนกลับมาจากฝรั่งเศสนะเขื่อนกับ
พวกไอ้ป๊อปชอบไปร้านนี้บ่อยๆ”เขื่อนพูดฟางชะงัก จริงสอ เขื่อน เขื่อนเองก็ไปเรียนต่อเมืองนอก
กับพวกป๊อปปี้ ต้องรู้อะไรเกี่ยวกับโทโมะและแก้วแน่ๆ
 
 
 
 
“งั้นเอาสิคะ ไปก็ได้”ฟางพูดป๊อปปี้หันขวับไปมอง
 
 
 
 
“เห้ย ได้ไงอ่ะ ไหนเรานัดกันแล้วไงฟาง จะไปไม่ได้นะ”ป๊อปปี้โวยวาย
 
 
 
“ฟางไม่รู้จะกลับบ้านเร็วไปทำไมงั้นวันนี้ฟางไปทานข้าวกับเขื่อนก็ได้”ฟางพูด
 
 
 
“เออ ใช่สิชั้นมันเป็นแค่วิญญาณนิ อยากจะไปไหนก็ไปเลย”ป๊อปปี้งอนฟางแล้วหายวับไปทันที
 
 
 
“งั้นเราไปกันเลยครับ”เขื่อนพูดแล้วเดินพาฟางไปที่รถทันที
 
 
 
 
 
ปึก
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย เฟย์เจ็บนะนี่คุณเขื่อนเดินดูทางหน่อยสิคะชนมาได้”เฟย์ร้องเมื่อเขื่อนเปิดประตูมาชนเธอจน
ล้มและเอกสารกระจาย
 
 
 
 
 
“มาเดี๋ยวฟางช่วยนะเฟย์”ฟางพูดแล้วช่วยเฟย์ก้มลงเก็บเอกสาร
 
 
 
“ไม่สวยแล้วยังซุ่มซ่ามอีกนะ”เขื่อนอดแขวะเฟย์ไม่ได้เมื่อเห็นเฟย์ขยบแว่นหนาแล้วก้มเก็บเอกสาร
 
 
 
 
“ซุ่มซ่ามเพราะว่าใครล่ะคะ มัวแต่หลีหญิงไม่ดูตาม้าตาเรือ”เฟย์ไม่ยอมแพ้พูดว่าเขื่อนทันที
 
 
 
 
“นี่เธอว่าใครยัยเฉิ่ม ชั้นไม่เข้าใจจริงๆเลยนะว่าทำไมแก้วถึงเลือกเธอมาเป็นเลขาได้ไงก็ไม่รู้ ทั้ง
เชย ป้า แถมยังแบน นี่ขอถามหน่อยเถอะเสื้อผ้านี่ไปยืมผ้าม่านที่มาตัดเป็นชุดรึเปล่านี่ ไม่มีคลาส
เอาซะเลย สู้ฟางก็ไม่ได้”เขื่อนมองเฟย์หัวจรดเท้าแล้ววิจารณ์เฟย์
 
 
 
 
 
 
“เสื้อผ้าไม่ใช่เครื่องวัดจิตใจคนหรอกนะคะ เอ่อ เฟย์ไม่ได้ว่าฟางนะ”เฟย์ว่าเขื่อนก่อนจะหันไปพูด
กับฟาง
 
 
 
 
 
“แต่การที่เราจะออกมาพบปะผู้คนเนี่ยเราต้องรู้จักแต่งตัวบ้าง นี่ดูเข้าสิแต่งตัวอย่างกับไม่เต็มใจออก
จากบ้าน กระดุมเสื้อเม็ดบนน่ะติดทำไม แว่นนี่อีก คอนแทคเลนส์ยังไม่เข้าถึงบ้านรึไงจ้ะ”เขื่อนว่า
เฟย์เป็นชุด
 
 
 
 
 
“คุณเขื่อน เดี๋ยวเถอะ ชอบมองแต่ภายนอกแบบคุณสักวันจะต้องเสียใจกับพวกของภายนอกแบบ
นั้น”เฟย์ว่ากลับบ้าง
 
 
 
 
“หยุดเลย คำว่าเสียใจเรื่องสาวๆไม่มีวันมาถึงคนระดับนายเชื่อนแน่นอน”เขื่อนเยาะ
 
 
 
 
“เอ่อ ฟางว่าอย่าทะเลาะกันเลยนะคะ จริงด้วยสิ เฟย์เลิกงานแล้วไปทานข้าวด้วยกันเถอะนะ นะคะ
คุณเขื่อน ไปด้วยกันหลายๆคนสนุกดี”ฟางรีบพูดแล้วคล้องแขนเฟย์ไว้
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ เฟย์ว่าเฟย์ไม่ไปดีกว่าค่ะ”เฟย์พูด
 
 
 
 
“เถอะน่าเฟย์ไปกันหลายคนสนุกดี นะๆๆเขื่อน รีบชวนเฟย์เร็วๆสิ”ฟางรีบบอกให้เขื่อนชวนเฟย์ไป
ทานข้าวเพราะว่าไม่อยากให้ทั้งคู่ทะเลาะกัน
 
 
 
 
 
“อ่ะๆ นี่เห็นแก่ฟาง ไปกินข้าวด้วยกัน ไม่งั้นชั้นฟ้องยัยแก้วแน่ว่าเธอขัดใจชั้น”เขื่อนพูด เฟย์ได้แต่
ฮึดฮัดแต่ก็ยอมไปด้วยในที่สุด
 
 
 
 
 
“ว้าว ร้านสวย อาหารก็อร่อยอย่างที่เขื่อนบอกริงๆด้วยนะเนี่ย”ฟางพูดเมื่อทั้ง3กำลังนั่งทานอาหาร
กันในร้านที่เขื่อนพามา
 
 
 
 
“มีรูปด้วย ฟางขอดูรูปที่ติดในร้านนะคะ”ฟางพูดแล้วหยิบรูปที่เขื่อน โทโมะและแก้วมาทานข้าวด้วย
กัน ภาพที่โทโมะยิ้มแย้มเมื่อนั่งข้างแก้วและหัวเอียงซบลงที่ไหล่ของแก้วอย่างสนิทสนม
 
 
 
 
“ฟางไม่เคยเห็นโทโมะยิ้มแบบนี้มาก่อนเลย ทำไมเมื่อก่อนถึงดูสนิทกับแก้วจังเลยคะ แต่เดี๋ยว
เหมือนจะฆ่ากันตายไปข้างนึงอย่างงั้นล่ะ”ฟางพูด เขื่อนอึกอัก
 
 
 
 
“นั่นน่ะสิคะ เฟย์เองก็สงสัยว่าทำไมคุณโทโมะถึงชอบว่าร้ายคุณแก้วเนายเฟย์แบบนั้นด้วย”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ มันก็แค่รูปเมื่อก่อนล่ะฮะ เดี๋ยวนี้เค้าทะเลาะกัน เลยไม่ยอมญาติดีกน เอ่อ เราอย่าไปสนใจ
เรื่องอดีตเลยนะครับ”เขื่อนพูดเหมือนบ่ายเยี่ยงไม่ให้ฟางเซ้าซี้ถามเรื่องเก่าๆอีก ฟางลอบมองเขื่อน
ที่ทำท่ามีพิรุธด้วยความสงสัยแต่ก็ไม่ถามอะไรมาก
 
 
 
 
 
“ขอบคุณมากนะที่มาส่ง ขับรถไปส่งเฟย์ดีๆน้า อย่าทะเลาะกันอีกล่ะ”ฟางโบกมือลาเขื่อนแล้วยิ้ม
เมื่อเห็นเขื่อนและเฟย์ชอบเถียงกันไปกันมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮัลโหล แก อยู่ห้องมั้ยเนี่ย”ฟางเปิดประตูห้องเข้ามาแล้วเปิดไฟพบว่าไม่มีป๊อปปี้นั่งอยู่ก็ตะโกน
เรียก
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ แกกินอะไรรึยังอ่ะ ชั้นซื้อขนมมาให้แกเนี่ยป๊อป”ฟางตะโกนเรียกแต่ไม่เห็นป๊อปปี้ออกมาก็
ถอนหายใจมองขนมในมือแล้วเดินไปแกะใส่จานมาแล้วนั่งรอป๊อปปี้ แต่ไม่มีวี่แววป๊อปปี้จะมาเลย
 
 
 
 
 
“ง่วงละนะป๊อป แกอย่างอนเป็นผู้หญิงงี้ดิ ช๊อคลาวาร้านนั้นชั้นไม่ได้ซื้อมา แต่ร้านนี้เขื่อนเค้าบอกว่า
เป็นร้านที่พวกแกชอบไปกินกันนิ ออกมาหน่อยดิ มันอร่อยมากเลยนะ”ฟางพูดแล้วมองไปรอบๆ
 
 
 
 
 
“กินก็กินไปเลยดิจะมาสนใจผีอย่างชั้นทำไม”เสียงป๊อปปี้ก้องในห้องพูดแบบงอนๆ ฟางถึงกับส่าย
หน้าก่อนจะเดินไปที่ครวแล้วเปิดเอาวิปครีมและพวกช้อคโกแลตในตู้เย็นมาตกแต่งช๊อคลาวาจนน่า
กิน
 
 
 
 
 
“ก็ได้ ถ้าแกพูดงี้ช้นกินเองก็ได้ หืม ห้อมหอม”ฟางพูดแล้วง้างมือจะจิ้มแต่ป๊อปปี้รั้งมืไว้
 
 
 
 
 
“ซื้อมาให้ชั้นไม่ใช่หรอ กินงี้เดี๋ยวก็อ้วนหรอก”ป๊อปปี้พูดแล้วนั่งลงตรงข้ามฟาง ฟางยิ้มรีบไปหยิบธูป
มาจุด
 
 
 
 
 
“เอาวิปครีมอีกนะ มันน้อยอ่ะ”ป๊อปปี้สั่ง
 
 
 
 
 
“ได้เลยค่า แต่หายงอนไม่งอนนะ”ฟางพูดป๊อปปี้พยักหน้า แล้วฟางก็นั่งมองป๊อปปี้กินขนมไปยิ้มไป
 
 
 
 
 
 
ฟางเริ่มสงสัยเรื่องโทโมะกับแก้วแล้วนะ อยากรู้เป็นไงเม้นกับโหวตนะ วันนี้ยอมรับติดเกมส์
เลยมาอัพให้อ่านช้า555555