รักเราไม่มีเฮี้ยน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮัลโหลค่ะพี่โฟร์ว่าไงคะ กลับมาจากสมุยมีของฝากมาให้ฟางรึเปล่า อ้าว จริงอ่ะ ดีเลยค่ะ งั้นเดี๋ยว

วันี้ฟางเลิกงานแล้วฟางไปหาพี่เฟย์ตามที่นัดนะคะ ค่า ละเจอกันค่า”ฟางโทรศัพท์คุยกับโฟรแล้วขึ้น

แท๊กซี่ไปทำงาน

 

 

 

“เห้ย ตามมาทำไม ทำไมไม่อยู่ที่ห้อง”ฟางร้องเมื่อเห็นป๊อปปี้นั่งรอที่ในรถแล้ว

 

 

 

“เบื่ออ่ะ หนุ่มหล่อมีสไตล์อย่างนายป๊อปปี้นะ ไม่มีวันอุดอู้อยู่ในห้องทั้งวันแน่นอน”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ

 

 

“แต่ก็เห็นอยู่ได้เกือบทุกวัน”ฟางแขวะ

 

 

 

“ใครบอกล่ะ ทุกวันนี้ไปนั่งคุยกบเจ้าที่ที่คอนโดแล้วเค้าแบ่งขนมให้กินจนเบื่อแล้วเนี่ย น้า ให้ชั้นไป

ด้วยเถอะแก ชั้นอยากรู้ว่าแม่ชั้นเป็นไงบ้าง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“จริงสิวันก่อนเห็นแม่แกไปหาหมอกับแก้วมาด้วยนิ”ฟางพูด

 

 

 

“ไอ้โทโมะมนไปไหนทำไมไม่ไปดูแม่บ้าง เกินไปแล้วนะ”ป๊อปปี้พูดอย่างหงุดหงิด สักพักรถก็มาถึง

บริษัทป๊อปปี้และฟางลงรถมาแล้วเดินไปด้วยกัน

 

 

 

“มาแต่เช้าเหมือนเดิมเลยนะครับฟาง แหมดีจริงๆที่ผมคิดถูกวันนี้เข้าบริษัทแต่เช้า”โทโมะยิ้มเมื่อขึ้น

ลิฟท์กับฟาง

 

 

 

 

“ทำไม แล้วทุกวันนี้แกมาทำงานสายรึยังไงห้ะไอ้โทโมะ นี่แกเป็นรองประธานนะเว่ย”ป๊อปปี้เปิดฉาก

ว่าโทโมะทันที

 

 

 

“ก็เป็นลูกจ้างเค้ายังไงก็ต้องมาทำงานแต่เช้าสิคะไม่เห็นจะแปลก”ฟางพูด

 

 

 

“งั้นก็ไม่ต้องมาเป็นลูกน้องสิครับ มาเป็นแฟนรองประธานดีกว่า”โทโมะพูดแล้วจ้องฟางอย่าง

กรุ้มกริ่ม

 

 

 

“พอเลยไอ้โทโมะ เลิกหลีหญิงไปดูแลแม่บ้างดิ สงสารแก้วเค้าบ้างเถอะเค้าดูแลแม่เราเหนื่อยนะ

เว่ย”ป๊อปปี้ว่าโทโมะ ฟางซึมลงไป อ๋อ แบบนี้นิเองป๊อปปี้เป็นห่วงแก้ว

 

 

 

“เอ่อ ฟางว่าอย่าเลยดีกว่าค่ะ อ้อ ถึงแล้วฟางไปเตรียมเอกสารให้คุณแม่ดีกว่า”ฟางพูดแล้วเดินออก

จากลิฟท์ไป

 

 

 

“แหมๆทั้งขยันทั้งเก่ง สวยๆแบบนี้ผมว่าใครเป็นแฟนคุณฟางนี่โชคดีนะฮะ ผมล่ะอยากเป็นผู้ชายที่

โชคดีคนนั้นบ้างจัง”โทโมะเดินตามฟางไปที่ห้องเอกสารแล้วเบียดตัวเข้าไปด้านใน

 

 

 

 

 

วูบ

 

 

 

 

ป๊อปปี้ผลักอกโทโมะทันที

 

 

 

 

“มีอะไรรึเปล่าคะคุณโทโมะ”ฟางรีบถามทันทีเพราะเห็นโทโมะเซตามแรงผลักของป๊อปปี้

 

 

“เหมือนมีอะไรไม่รู้มาดัน ช่างเถอะครับสงสัยเมื่อคืนหนักไปหน่อย”โทโมะพูด

 

 

 

“คุณโทโมะ ฟางขอเถอะค่ะ ตอนนี้คุณแม่เหลือคุณเป็นลูกแค่คนเดียว คุณเลิกทำตัวแบบนี้เถอะค่ะ

ดูแล่ทานอยู่กับท่านซะบ้าง”ฟางพูด

 

 

 

 

“ดูไปก็เท่านั้นยังไงแม่ก็ไม่เคยเห็นชั้นในสายตาอยู่ดี มีแต่เห็นแต่พี่ป๊อปๆ ชั้นไม่อยากเป็นเงาของ

ใคร”โทโมะพูด

 

 

 

“ไอ้บ้า ไมคิดงี้วะ โตๆแล้วนะเว่ย”ป๊อปปี้จะเข้าไปผลกอกอีกครั้งแต่ฟางเข้าขวางไว้ก่อน

 

 

 

 “คุณโทโมะ แต่แม่คนไหนเค้าก็อยากอยู่กับลูกนะคะ เค้ารักลูกเท่ากันหมดล่ะค่ะ”ฟางพูด

 

 

 

 

“ก็มียัยนั่นดูแลแล้วนิชั้นจะไปสำคัญอะไร ก็แค่ลูกเลวๆ”โทโมะพูด

 

 

 

 “จริงสิคะ แล้วคุณโทโมะมีปัญหาอะไรกับแก้วเค้า เห็นได้ยินมาว่าเมื่อก่อนก็ยังดีๆกันนี่คะแล้ว

ทำไม”ฟางถาม

 

 

 

 

“นี่ไอ้เชื่อนมันบอกมาล่ะสิ เอาเป็นว่าอดีตมันก็คืออดีตเท่านั้น มันไม่มีวันย้อนกลับมาได้หรอก”โท

โมะพูดนิ่งๆแล้วเดินไป

 

 

 

 

“นายพอรู้บ้างมั้ยว่าทำไมคุณโทโมะกับแก้วถึงไม่ถูกกัน”ฟางหันไปถามป๊อปปี้

 

 

 

 

“ตอนที่ชั้นไปอยู่ฝรั่งเศสใหม่ๆนะแก้วเป็นเพื่อนในแก้งค์เขื่อนกับโทโมะมัน ตอนนั้นชั้นก็เห็นยังดีๆ

อยู่นะ แต่หลังจากวันนั้นโทโมะมันก็ค่อยๆหายไปจากกลุ่มพวกเราเลย”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“วันนั้น วันนั้นมนมีอะไรป๊อป”ฟางถาม

 

 

 

 

“วันนั้นพวกเราไปปาร์ตี้กันที่ห้องพักเพื่อนชาวไทย แล้วชั้นกับแก้วกลับมาที่ห้องพักก่อน ด้วยที่

เรา2คนเมากันมากเลยทำให้เรา2คนเผลอมีอะไรกัน แล้วไอ้โทโมะมันก็กลับมาเห็นพอดี”ป๊อปปี้พูด

ฟางนิ่งอึ้งรู้สึกเจ็บที่หน้าอกทันที

 

 

 

 

“แล้วนายไม่เคยถามอะไรน้องนายเลยหรอว่าเค้าเป็นอะไร”ฟางถาม

 

 

 

 

“เคยนะ ก็ได้แต่บอกว่า ระวังจะโดนยัยนั่นเกาะเหมือนผู้ชายคนอื่นๆที่เคยถูกยัยนั่นหลอก แล้วก็

เกลียดแก้วเลย”ป๊อปปี้พูดจบฟางนิ่งคิด

 

 

 

“อย่าว่าอย่างงั้นอย่างงี้เลยนะป๊อป มันจะเป็นไปได้มั้ยที่โทโมะกับแก้วเค้าเคยคบกันก่อนที่แก้วจะ

มาเจอนาย”ฟางพูด

 

 

 

“เห้ย บ้า ไม่ใช่หรอก ตอนนั้นไอ้โทโมะมีแฟนเป็นสาวฮ่องกงชื่อเอลี่นะเห็นไอ้เขื่อนบอ

กมาอ่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“แล้วมันมีสาเหตุอะไรล่ะที่โทโมะเกลียดแก้วหลังจากที่นายมีอะไรกับแก้ว หรือว่าโทโมะจะหึง

นาย”ฟางพูด

 

 

 

 

“จะบ้าหรอ นั่นน้องเว่ยๆ แต่ชั้นบอกได้เลยว่าโทโมะไม่ชอบแก้วแน่นอน เพราะว่าถ้าชอบนะชั้นจะ

หลีกทางให้ เพราะชั้นถือว่าไม่อยากรักผู้หญิงคนเดียวกับเพื่อน พี่ น้อง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ฟางคุยกับใครน่ะ”เฟย์เดินเข้ามาหาฟาง

 

 

“เอ่อ ยืนอ่านชื่อเอกสารที่ต้องเอาน่ะเฟย์ไม่มีอะไรหรอก”ฟางรีบแก้ตัวก่อนจะเอาเอกสารออกมา

 

 

“อ่อ เฟย์ก็นึกว่าคุยกับใคร เออ เสาร์ อาทิตย์นี้ว่างมั้ย เฟย์ว่าจะชวนฟางไปบ้านสวนของลุง

เฟย์น่ะ”เฟย์พูดชวน

 

 

 

“จริงอ่ะ เอาสิๆแล้วมีใครไปบ้างอ่ะ”ฟางถามต่ออย่างตื่นเต้น

 

 

“ก็มีเฟย์ คุณแก้วน่ะ คุณแก้วเค้าชอบไปพักผ่อนที่นั่นบ่อยๆ”เฟย์พูด

 

 

 

“อะไรใครจะไปไหนหรอ คุณฟางไปไหนหรอครับผมไปด้วยสิน้า”เขื่อนพูดขึ้น

 

 

 

“เฟย์เค้าชวนฟางไปเที่ยวบ้านสวนของลุงเค้าเสาร์อาทิตย์นี้น่ะค่ะ เขื่อนไปด้วยกันมั้ย”ฟางหันไป

ชวนเขื่อนที่เดินมาหา

 

 

 

“ที่นั่นไม่มีสาวสวย ไม่มีผับ ไม่มีบาร์ แหล่งอบายมุขไม่มีคุณเขื่อนคงไม่ไปหรอกค่ะ”เฟย์พูด

 

 

 

“ไป ถ้าที่นั่นฟางชั้นไป”เขื่อนพูดแล้วมองหน้าเฟย์“

 

 

 

แต่เฟย์ไม่ให้ไป”เฟย์มองหน้าเขื่อนก่อนจะขยับแว่นหนาของตัวเอง

 

 

 

“เอ่อ เฟย์ให้เขื่อนเค้าไปเถอะนะ ไปหลายๆคนสนุกดี ไม่ทะเลาะกันสิๆ”ฟางรีบห้าม

 

 

 

“นี่เห็นแค่ฟางนะคะเฟย์เลยยอม ไม่งั้นเฟย์ไม่ยอให้คนเจ้าชู้กะล่อนแบบนี้ไปหรอก”เฟย์คาดโทษ

 

 

 

 

“นี่จะมากไปแล้วนะ ชั้นเป็นเพื่อนเจ้านายเธอนะกล้าว่าชั้นหรอยัยเฉิ่ม”เขื่อนโมโหเดินตามไปว่าเฟย์

ทันที

 

 

 

 

“แต่ก็ดีนะถ้าเกิดเขื่อนมันได้เฟย์เป็นแฟนคนจะสนุกดีพิลึก”ป๊อปปี้ขำเมื่อเห็นเฟย์และเขื่อนชอบ

ทะเลาะกันตลอด

 

 

 

 

“อะไรกันยะนอกจากเป็นผีนี่รับจ๊อบเป็นคิวปิดรึไง”ฟางถามแซวๆ

 

 

 

 

“คิวปิดนี่คิวปิดที่หล่อที่สุดเลยล่ะนี่พูดเลย”ป๊อปปี้พูดแล้วเก็กหล่อทันที ฟางหมั่นไส้เอาแฟ้มตีไปที

 

 

 

 

“ย่ะ ชั้นไปทำงานก่อนนะแก เอาเอกสารไปให้แม่แก แปป อย่าซน อย่าไปเที่ยวหลอกใครในบริษัท

ล่ะ”ฟางพูดสั่งก่อนจะเดินไปที่ห้องทำงาน

 

 

 

 

“คร้าบแม่ ผมไม่ซนแน่นอน”ป๊อปปี้ตะโกนไล่หลังแล้วส่ายหน้าก่อนจะเดินไปดูบรรยากาศในบริษัทที่

ตัวเองเคยทำงาน ก่อนจะเดินผ่านไปที่ห้องทำงานเก่าตัวเองที่ปิดเงียบไว้

 

 

 

 

“นี่ไม่ได้เข้ามานาน คุณแม่ยังเก็บทุกอย่างไว้เหมือนเดิมเลยสินะ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินไปดูกรอบรูป

ต่างๆที่แม่เขาเอามาไว้ในห้องนี้ทั้งรูปตอนเรียนเมืองนอก กับแม่ กับแก้ว

 

 

 

 

 

 

“คนอะไรบวมยังไงก็บวมเหมือนเดิม”ป๊อปปี้มองไปที่รูปที่ป๊อปปี้และฟางถ่ายด้วยกันตอนเป็นเด็ก

เล็กๆที่งานโรงเรียนที่เขาและฟางเต้นคู่กัน

 

 

 

 

 

 

“แก้วเอาดอกไม้ที่คุณชอบมาจัดให้นะคะป๊อป”แก้วพูดแล้วเดินเอาดอกกุหลาบแดงมาจัดให้ห้อง

ป๊อปปี้

 

 

 

“คุณยังน่ารักเหมือนเดิมนะแก้ว”ป๊อปปี้ยิ้มเมื่อเห็นแก้วยังทำทุกอย่างเหมือนเดิมเหมือนตอนที่เขามี

ชีวิตอยู่

 

 

 

 

“แหม กะจะประจบใครหรอครับพี่สะใภ้ในเมื่อพี่ผมเค้าไม่อยู่แล้ว เลิกเล่นละครได้แล้ว”ป๊อปปี้ทำลัง

จะเดินไปกอดแก้วแต่โทโมะพูดขึ้นป๊อปปี้หันไปมอง

 

 

 

 

“นี่โทโมะ เลิกแขวะชั้นสักทีได้มั้ย”แก้วพูดแล้วจะเดินหนีแต่โทโมะเดินทะลุป๊อปปี้มาแล้วกระชาก

แก้วมาแนบลำตัว

 

 

 

 

“เลิกแขวะ ทำไมล่ะชั้นพูดความจริงมันผิดตรงไหนล่ะห้ะ พอผู้ชายคนใหม่ที่รวยกว่ามาก็โร่ไปเสนอ

ตัวนอนกับเค้า นี่คงจะอยากได้มากล่ะสิถึงได้ง่ายแบบนั้น”โทโมะว่าแก้ว

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

แก้วผลักโทโมะแล้วผลักไปสุดแรงแล้วตบหน้าหันทันที

 

 

 

 

 

“คืนนั้นเรา2คนเมากันมาก ชั้นไม่ได้ใจง่ายนะถ้าเลือกได้ชั้นก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นหรอก”แก้วพูด

แล้วเดินออกไปจากห้องป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

“โธ่โว้ย”โทโมะโมโหทุบผนังห้องอย่างหัวเสียแล้วมองรูปคู่ของป๊อปปี้กับแก้วอย่างเจ็บใจแล้วเดิน

ออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยววันนี้ได้ของทะเลจากพี่โฟร์มาเพียบเลย เดี๋ยวชั้นทำลวกจิ้มให้แกกินนะป๊อป”ฟางพูดเมื่อเดิน

กลับมาที่ห้องกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ป๊อป มีอะไรรึเปล่า ตั้งแต่ที่ทำงานละ เงียบตลอดเลยเนี่ย”ฟางถามป๊อปปี้เมื่อเห็นป๊อปปี้นิ่งเงียบจน

ปิดสังเกต

 

 

 

 

 

“บางทีที่แกพูดมันอาจจะถูก”ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

 

“พูด พูดอะไรอ่ะแก”แก้วถาม

 

 

 

“ก็เรื่องโทโมะกับแก้วไง บางทีโทโมะอาจจะชอบแก้วจริงๆ แล้วเลยพาลโกรธแก้วที่ไปมีอะไรกับชั้น

แน่ๆ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“โกรธแบบนั้นชั้นว่าไม่ใช่แค่โทโมะชอบแก้วฝ่ายเดียว บางพวกเค้าอาจจะเคยกิ๊กกนก็ได้”ฟางพูด

 

 

 

“บ้าไม่มีทางล่ะ ถ้าคบกันก็บอกชั้นสิ จะปิดทำไม”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“แต่ชั้นว่ามันต้องใช่นะป๊อปไม่งั้นโทโมะเค้าจะโมโหขนาดนั้นหรอ”ฟางพูด

 

 

 

 

“นี่ชั้นเคยถามแก้วนะ แก้วก็บอกแก้วโสดชั้นเลยจีบแก้วตอนนั้น ฟาง ถ้าแก้วคิดไม่ซื่อกับน้องชั้นล่ะ

ก็ตอนที่เค้าคุยกันที่ห้องนั้นก็ต้องมีหวานมั่งล่ะน่าไม่ใช่ทะเลาะกันแบบนั้น และอีกอย่างนะ แก้วเค้า

ก็ยังเหมือนเดิม เมื่อก่อนเป็นยังไงเค้าก็ยังรักชั้นเหมือนเดิม”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มเมื่อนึกถึงแก้วที่ยงจัด

ห้องให้ป๊อปปี้และดูแลแม่ของเขาเหมือนเดิมแล้วยังสวมแหวนหมั้นที่เขาให้เธอเหมือนเดิม ฟาง

ลอบมองป๊อปปี้ที่ยิ้มเมื่อพูดถึงแก้วก็แอบเซ็งก่อนจะเดินไปทำกับข้าวแทนการพูดอะไรตรงนั้น

 

 

 

 

ตอนแรกก็เหมือนจะเชื่อเรื่องแก้วกับโทโมะแต่กลายเป็นไม่เชื่อ พระเอกเรานะๆ

 

 

ขอโทษนะตอนแรกเราอัพแล้วมันโหลดนานมาก กลายเป็นว่าeororเฉยอ่ะเราเลยเข้าเว๊ป

ไม่ได้ เลยมาอัพช้าอ่ะ