รักแสนร้าย หัวใจแสนรัก

 

 

 

 

 

"อากาศดีจังเลยยยยยยยย >< " เมื่อรถจอดสนิทร่างบางก็รีบวิ่งลงมาสูดอากาศข้างนอก  ก่อนจะวิ่งเข้าไปในแปลงสวนดอกไม้ที่อยู่ข้างๆ  โดยไม่สนใจเสียงของชายหนุ่มร่างสูงเลย  ชายหนุ่มพาเธอมาที่ไร่...ไร่จิระคุณ  ที่เธอเคยบอกว่าอยากมาและเธอก็ได้มาสมใจแล้ว

 

 

"ฟาง!อย่าวิ่ง!" ป๊อบปี้ตะโกนออกมาเสียงดังก่อนจะวิ่งตามคนตัวเล็กทันที

"โธ่ พี่ป๊อบอ่ะบ่นมากจังเลย" ฟางหันมาว่าชายหนุ่มก่อนเค้าจะวิ่งมาจนถึงตัวเธอ

"ทำไมแม่ถึงได้ดื้อแบบนี้นะ! ถ้าลูกพี่หลุดออกมาจะว่ายังไง?"

"พี่ป๊อบอ่ะ ไม่หลุดหรอกน่าาาา เจ้าตัวเล็กแข็งแรงจะตาย" ฟางพูดพลางส่งยิ้มหวานให้ชายหนุ่มตรงหน้า  ป๊อบปี้อดหมันเขี้ยวไม่ได้จึงก้มลงไปหอมแก้มนวลของคนตัวเล็กเสียฟอดใหญ่

 

"ไป เข้าบ้านกันก่อนเถอะนะ นี่ก็เย็นมากแล้ว  เดี๋ยวค่ำๆพี่จะพาเราออกมาเดินเล่น" ชายหนุ่มพูดจบ ฟางก็พยักหน้ารับก่อนจะเดินจูงมือกับคนตัวโตเข้าไปในบ้านพักหลังสวย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฟาง " ใบหน้าหวานหันไปตามเสียงเรียกของชายหนุ่มที่ตอนนี้ให้เธอนอนหนุนแขนดูดาวข้างๆ ตรงสนามหญ้าหน้าบ้าน

"คะ"

"..."

"พี่ป๊อบมีอะไรหรือเปล่าคะ" ฟางถามเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มเงียบ

 

"พี่ขอโทษสำหรับทุกๆอย่างที่เคยทำร้ายฟาง  ทำให้ฟางเสียใจ  ขอโทษที่เข้าใจผิดมาโดยตลอด  ผู้ชายอย่างพี่มันโง่มากใช่ไหมที่ทำร้ายหัวใจตัวเอง"

"พี่ป๊อบอย่าว่าตัวเองสิคะ  ฟางไม่เคยโกรธพี่ป๊อบเลยนะ " ฟางพูดก่อนจะยกมือไปปาดน้ำตาที่ไหลรินลงมาจากนัยต์ตาคมของร่างสูง  แล้วส่งยิ้มให้

"พี่ขอบคุณฟางมากเลยนะที่ไม่เคยโกรธ  ไม่เคยเกลียดพี่ เข้าใจพี่และะยอมรับในทุกๆอย่างที่พี่เป็น"

 

"ฟางรักพี่ป๊อบนะ" ร่างบางพูดก่อนจะกดจูบลงไปที่ริมฝีปากของชายหนุ่มอย่างน่ารัก

 

"พี่อยากตื่นนอนทุกๆเช้าแล้วเห็นหน้าฟางเป็นคนแรก"

"..."

"ตอนหลับตาก็ขอเจอฟางอยู่เคียงข้างกันเป็นคนสุดท้าย"

"..."

"อยากเห็นดวงตาคู่หวานคู่นี้ที่คอยมองพี่ทุกๆเวลา"

"..."

"อยากเห็นรอยยิ้มแสนหวานที่ส่งมาให้เป็นกำลังใจในทุกๆวัน"

"..."

"อยากเห็นใบหน้าแสนหวานของฟางแดงก่ำอย่างน่ารักในเวลาที่เขินพี่"

"..."

"พี่อาจจะไม่ใช่ผู้ชายที่ดีพอ  อาจจะไม่ดีเท่ากับคุณพ่อคุณแม่ของฟาง  แต่พี่สัญญานะว่าจะรักและดูแลฟาง  ทะนุถนอมฟางเหมือนที่พวกท่านเคยทำ  พี่จะไม่ทำให้ฟางเสียใจอีกแล้ว"

"..."

"แต่งงานกับพี่นะครับ"

 

"พี่ป๊อบ " ร่างบางครางออกมาเบาๆอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง

"ถ้าฟางให้โอกาสที่ได้ดูแลฟางและลูก  พี่สัญญาว่าพี่จะทำหน้าที่นั้นตลอดไป"

"คะ ฟางจะแต่งงานกับพี่" ฟางพูด ป๊อบปี้ยิ้มออกมาอย่างดีใจ  ก่อนจะจูบคนตัวเล็กเบาๆ  ลึกซึ้ง  อ่อนหวาน  และอ่อนโยน

"ขอบคุณนะ ขอบคุณที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตพี่  ขอบคุณที่รักพี่ และจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป"

"ฟางก็ขอบคุณพี่ป๊อบที่รักฟางเหมือนกันนะ" ฟางพูดจบชายหนุุ่มก็จับร่างบางให้นั่งลงบนตักแกร่งของเค้า  ก่อนมือหน้าจะยกไปลูที่หน้าท้องของหญิงสาวเบาๆ  ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นเมื่อรับรู้ว่าเจ้าตัวเล็กในท้องดิ้นน้อยๆ

 

"หนูดีใจใช่ไหมลูก  ถึงได้ดิ้นขนาดนี้  พ่อก็ดีใจ ดีใจที่แม่หนูให้โอกาสพ่อ  พ่อสัญญานะครับว่าพ่อจะดูแล  ปกป้องหนูและแม่ด้วยชีวิตของพ่อเอง" ป๊อบปี้พูดก่อนจมูกโด่งจะก้มลงไปหอมแก้มคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตักซ้ายขวาไปมาอย่างไม่รู้จักพอ

"พอแล้วคนบ้า! แก้มฟางช้ำหมดแล้วนะ"

"ก็ฟางน่าหอมทำไมหล่ะครับ" ป๊อบปี้พูดยิ้มๆก่อนทำท่าจะก้มลงไปหอมแก้มอีก ฟางจึงเอามือดันใบหน้าหล่อคมไว้แล้วเบือนหน้าหนีด้วยความอาย

"พี่รักฟางนะ" ป๊อบปี้พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นและจริงใจ

"ฟางก็รักพี่ป๊อบ" ฟางพูดพลางมองหน้าชายหนุ่มแล้วส่งยิ้มหวานไปให้่

 

"เรารักกันครับและจะรักกันตลอดไป" ชายหนุ่มพูดจบก็กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นพร้อมทั้งส่งรอยยิ้มไปให้คนในอ้อมกอด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

มาอัพแล้วน๊าาาาาาาา ขอโทษที่หายไปนานหลายวันเลย พอดีติดรับน้องม.1และม.4 ที่ร.ร.

เม้นๆ โหวตๆ เข้ามาอ่านกันเยอะๆน๊าาาาาาาาา เรื่องนี้ใกล้จะจบแล้ววววววว

ตอนที่เหลือไม่มีเศร้าๆแล้ว มีแต่หวานๆ ฟินๆ ส่งท้ายกันไป 55555555

 

เค้ามีเรื่องจะขอ คือว่าช่วยตั้งชื่อลูกชายและลูกสาวให้พี่ป๊อบกับพี่ฟางหน่อย 55555555 เค้าจะเอามาแต่งในตอนต่อไป เค้าคิดชื่อไม่ออก ช่วยตั้งหน่อยนะ ทั้งชื่อจริงและชื่อเล่นเลย

ขอบคุณล่วงหน้าค่าาาาาาาาาาาา

 

เจอกันตอนหน้าน๊าาาาาาาาา