รักแสนร้าย หัวใจแสนรัก

 
 
 
"พี่พิมคะเราต้องหนีออกไปจากที่นี่กันนะ" ฟางพูดก่อนจะมองไปรอบๆ
"เราจะหนีไปยังไงหล่ะน้องฟาง  พวกของจินนี่ก็เฝ้ากันอยู่ข้างนอกนะ " พิมพูดออกมา
"เอางี้นะคะพี่พิมไปยืนตรงซอกนั้นแล้วถือเก้าอี้ไว้  ส่วนฟางจะนั่งอยู่ตรงนี้พอมันเปิดประตูเข้ามาพี่ก็เอาเก้าอี้ตีหัวมันไปเลยนะคะ  ส่วนฟางจะวิ่งไปเอาปืนจากมันเอง" ฟางพูด พิมพยักหน้าหน้าก่อนจะเดินไปที่มุมห้อง
"โอ๊ยยยย ช่วยด้วย ช่วยด้วย" ฟางร้องตะโกนออกมา  ทันใดนั้นพวกของจินนี่ก็เปิดประตูเข้ามา  พิมได้โอกาสหยิบเก้าอี้มาทุ่มใส่จนโจรร่างยักษ์ล้มลงไปทันที  ฟางจึงหยิบปืนมาแล้วยิงไปที่ขาของโจรทีนึง
 
 
"หนีเร็วคะพี่พิม" ฟางพูดก่อนจะคว้ามือพิมวิ่งออกมาจากห้องที่ถูกกักขัง
"คิดจะหนีหรอนังฟางมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ" จินนี่ตะโกนออกมาก่อนจะวิ่งตามฟางและพิมไป
"โอ๊ยยยยยย!" ฟางร้องออกมาเสียงดังเมื่อมีมือมากระชากเข้าที่หัวแล้วเหวี่ยงตัวเองลงไปที่พื้นเต็มแรง
"โอ๊ะ! ลูก" ฟางร้องออกมาเบาๆ
"จินนี่เธอปล่อยพวกเราไปเถอะนะ  ฉันสัญญาว่าจะไม่เอาเรื่องเธอ" พิมพูดกับจินนี่อย่างอ้อนวอน
"หึ ฉันมาไกลเกินกว่าจะถอยไปแล้ว"
"เธอก็รู้ว่าน้องฟางเธอ เธอยังจะทำร้ายน้องฟางอีกนะ จิตใจของเธอมันทำด้วยอะไรถ้าป๊อบรู้เค้าต้องโกรธเธอแน่ๆ"
"อย่าพูดมากนังพิม กวินจับตัวมันกับนังฟางไปวางไว้ตรงนั้น!" จินนี่พูดเสร็จกวินก็เข้ามาจับตัวทั้งสองมาวางไว้บนพื้น
 
 
"จินนี่!"
"แหม ป๊อบมาได้เวลาพอดีเลยนะคะ" จินนี่พูดพลางมองไปที่ป๊อบปี้ที่เดินเข้ามา
"คุณทำอะไรฟางหน่ะ ทำไมฟางเลือดออกแบบนั้น!"
"หึ ก็มันคิดจะหนีเองนี่คะ  จินนี่ก็แค่เหวี่ยงมันลงบนพื้นแรงๆจนหัวมันแตก  และเนี่ยๆเเห็นมั้ยเลือดเริ่มออกมาตามขามันแล้วด้วย ป๊อบว่ามันจะแท้งไหมคะ? ฮ่าๆๆ" จินนี่พูดพลางหัวเราะออกมา
"คุณโหดร้ายมากเลยนะจินนี่!" ป๊อบปี้พูดออกมาก่อนจะวิ่งมากอดฟางที่ตอนนี้ใบหน้าหวานเริ่มซีดลงแล้ว
"หึ คุยกันให้พอนะคะก่อนที่จะไม่มีโอกาส" จินนี่พูดจบก็เดินออกไป
"ฟางๆเป็นยังไงมั่ง ทำไมเราไม่บอกพี่ว่าเราท้องฮะ!"
"ฟางขอโทษคะ" ฟางพูดจบป๊อบปี้จึงเอามือลูบท้องฟางเบาๆแล้วเอ่ยออกมาเสียงสั่น
"หนูต้องเข้มแข็งนะลูก  อดทนไว้นะ  พ่อมาช่วยหนูแล้วหนูต้องรอดนะครับ  เราจะได้เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ไงครับ  หนูต้องเข้มแข็งไว้อย่าทิ้งพ่อกับแม่ไปนะครับ  อดทนไว้นะลูกไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพ่อสัญญาว่าจะพาหนูกับแม่ไปหาหมอให้เร็วที่สุด" พูดจบน้ำตาของชายหนุ่มก็ตกลงมาบนแก้มของหญิงสาว  ฟางยกมือขึ้นไปลูบน้ำตาให้
"อย่าร้องสิคะ ฟางไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย"
"ฟาวอดทนไว้ก่อนนะ"
"ป๊อบคะพิมว่าเราต้องรีบหาทางออกไปจากที่นี่เถอะคะ  ถ้าน้องฟางตกเลือดนานๆอาจจะเกิดอันตรายได้นนะคะ" พิมพูดจบป๊อบปี้จึงพยุงฟางขึ้นแต่ก็มีเสียงปืนดังขึ้นซะก่อน
 
 
          ปัง
"จะหนีไปไหนกัน!"
"จินนี่เธอปล่อยพวกเราไปเถอะนะ " พิมพูด
"หึ คิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้นเชียว  กวินไปจับตัวนังสองคนนี้แยกออกจากป๊อบปี้ซะ!" จินนี่พูดจลกวินจึงเดินไปจับตัวทั้งสองแยกออกมา
"ป๊อบจะให้จินนี่ยิงใครก่อนดีคะ?" จินนี่ถามเสียงเหี้ยม
"อย่าทำอะไรบ้าๆแบบนั้นนะจินนี่"
"คุณหนูครับข้างนอกมีตำรวจเต็มเลยครับ!" กวินตะโกนออกมาเมื่อเขาสังเกตไปข้างนอก
"กล้ามากนะป๊อบที่เอาตำรวจมาเนี่ย งั้นจินนี่จะฆ่าคนที่ป๊อบรักมากที่สุดแล้วกัน!" จินนี่พูดจบก็ผลักพิมไปให้ป๊อบปี้ก่อนจะกระชากตัวฟางออกมาแล้วลากให้เดินมาด้วยกัน
"ฮือๆ พี่จินนี่ปล่อยฟางเถอะนะคะ" ฟางร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว
"หุบปากนะ!แกอยู่เงียบๆเหอะ" จินนี่ตวาดใส่
"จินนี่คุณปล่อยฟางเถอะนะ ผมขอร้อง" ชายหนุ่มพูดอ้อนวอนจินนี่
"จินนี่ก็ปล่อยนังพิมไปแล้วไงคะ ป๊อบนี่โลภมากจังเลยนะคะ"
"คุณปล่อยฟางเถอะนะ ฟางจะไม่ไหวแล้ว " ป๊อบปี้พูดออกมาเมื่อเห็นใบหน้าหวานเริ่มซีดเซียว
"ให้มันตายๆไปเลย! ทำไมป๊อบถึงไม่สนใจจินนี่บ้าง  จินนี่อุตส่าห์กำจัดนังพิมออกไปคุณก็ยังไม่เคยมองจินนี่เลย" จินนี่พูดออกมาแล้วร้องไห้ไปด้วย
"ผมไม่ได้รักคุณ ผมแค่รักคุณแบบเพื่อนเท่านั้น"
"ดี งั้นถ้าจินนี่ไม่ได้ก็อย่าหวังว่าใครจะได้ป๊อบไปเลย!" จินนี่พูดจบก็ยกปลายกระบอกปืนจ่อไปที่ร่างสูงทันที  ฟางเห็นดังนั้นก็กัดแขนจินนี่ก่อนจะรีบวิ่งไปหาชายหนุ่มเพื่อจะเอาตัวเองไปบังกระสุนไว้แทน
 
 
           ปัง!!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
มาอัพแล้วน๊าาาา เม้นโวตให้หน่อยนะว่าแต่ละตอนเป็นยังไงบ้าง
เค้าคงไม่ได้เข้ามาอัพอีกหลายวันเลย ยังไงก็อย่าลืมกันน๊าาาา
เจอกันตอนหน้าจ้า