รักแสนร้าย หัวใจแสนรัก

 
 
"ไม่เอา มันขม" หญิงสาวพูดก่อนจะเบือนหน้าหนี
"กินเข้าไป อย่าดื้อ!" ชายหนุ่มพูดก่อนจะส่งยาให้อีกครั้ง
"เอ่อ...คือ ฟางยังไม่ได้กินข้าวเลย จะกินยาได้ยังไงคะ" หญิงสาวพูดร่างสูงไม่พูดอะไรแต่เดินเข้าไปในครัวแทน แล้วออกมาพร้อมกับข้าวผัดหนึ่งจาน
"ของพี่ป๊อบไม่ใช่หรอคะ?"
"กินไปเถอะ เดี๋ยวฉันจะไปหากินทีหลัง"
"ไม่เอาหรอก ถ้าพี่ป๊อบจะให้ฟางกินพี่ก็ต้องกินด้วย ไม่งั้นฟางก็ไม่กินเด็ดขาด!" ร่างบางพูดก่อนจะนั่งกอดอก
"อ่ะๆก็ได้ๆ กินด้วยกัน" ชายหนุ่มพูดก่อนจะตักคำแรกป้อนให้หญิงสาว  แล้วทั้งคู่ก็ผลัดกันกินผลัดกันป้อนจนข้าวหมดจาน
"อ่ะนี่ยา ห้ามมีข้ออ้างแล้วนะ"
"เอ่อ...แต่มันขมนะ แบ่งครึ่งไม่ได้หรอคะ" หญิงสาวพูดก่อนจะส่งสายตาอ้อนวอนไปให้
"ไม่ได้!เธอโตแล้วนะฟาง แบ่งครึ่งเป็นเด็กๆไปได้ " ป๊อบปี้พูดก่อนจะเอายายัดใส่ปากคนตัวเล็ก
"อี๋ แหวะ ขมอ่า T^T " หญิงสาวพูดออกมาด้วยท่าทางที่มองยังไงก็น่ารักก่อนจะลุกขึ้นยืน
"จะไปไหน?" ชายหนุ่มหันมาถาม
"ไปห้องคะ ฟางอยากอาบน้ำเหนียวตัวจะแย่แล้ว"
"งั้นเดี็๋ยวอาบน้ำเสร็จมาทำแผลใหม่และกันนะ" ป๊อบปี้พูดก่อนจะเดินมาช่วยพยุงฟางไปส่งบนห้อง
 
 
"พี่เขื่อน" สาวน้อยน่ารักผู้มีลักยิ้มเป็นเอกลักษณ์เดินเข้ามาในห้องทำงานของชายหนุ่มก่อนจะเอ่ยทักทาย
"ว่าไงครับ เฟย์เย่ของพี่"
"วันนี้ตอนเที่ยงเราไปกินอาหารข้างนอกกันไหมคะ เฟย์อยากกินอาหารญี่ปุ่น"
"ได้สิ น้องเฟย์อยากทำอะไรพี่เขื่อนทำให้หมดเลยครับ" ชายหนุ่มพูดก่อนจะออกแรงดึงร่างเล็กให้มานั่งบนตักเค้าทันที
"เมื่อไหร่น้องเฟย์จะยอมรับพี่เป็นแฟนซะทีนะ"
"เมื่อฟางกับพี่ป๊อบรักกันคะ" หญิงสาวพูดติดตลก
"โหยยยยย นี่พี่คงไม่ต้องรออีกนานเลยหรอครับ"
"เว่อร์จริงๆเลยนะพี่เขื่อน เนี่ยพี่ป๊อบยอมให้ฟางมาฝึกงานด้วยแล้วก็ถือว่าสำเร็จไปขั้นนึงเลยนะ ฮ่าๆๆ"
"ครับ พี่หวังว่าสักวันมันจะใจอ่อนมองเห็นความรักที่น้องฟางมีให้มันเร็วๆนะครับ"
"มันแน่นอนอยู่แล้วคะ แต่ตอนนี้เฟย์หิวแล้วเราไปกินอาหารกันเถอะนะคะ" หญิงสาวพูดด้วยท่าทางออดอ้อนน
"ไปสิครับ " ชายหนุ่มพูดก่อนจะเดินจูงมือหญิงสาวออกไปจากบริษัท
 
 
"วันนี้ไม่ต้องไปทำงานหรอกนะ" ป๊อบปี้ที่กำลังจะออกไปทำงานเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นร่างบางเดินลงมาจากชั้นบน
"แต่ฟางก็ยังเดินได้นะ มันไม่เจ็บมากหรอกคะ" หญิงสาวแย้งขึ้นมา
"บอกว่าไม่ต้องไปไง ถ้าแผลมันอักเสบขึ้นมาจะทำยังไงฮะ!"
"แต่ว่า..."
"ไม่ต้องพูดแล้ว วันนี้เธอก็อยู่บ้านถูบ้านกวาดบ้านไป"
"ก็ได้คะ" หญิงสาวรับคำ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินไปที่รถแล้วขับออกไป  เมื่อป๊อบปี้ออกไปแล้วฟางจึงลงมือทานอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะ  เมื่อทานเสร็จก็นำชามไปเก็บก่อนจะเดินมานั่งลงที่โซฟา
          
            ครืนน
  เสียงประตูที่เปิดขึ้นอย่างดังทำให้ร่างบางหันไปมองด้วยความตกใจ
"แกเป็นใครหน่ะ เข้ามาได้ยังไง!"
"ฉันก็เป็นโจรหน่ะสิสาวน้อย"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เค้าอัพแล้วน๊าาาาาา ขอบคุณทุกคนมากเลยที่เข้ามาอ่าน
เม้นๆๆโหวตๆๆๆๆหน่อยน๊าาาาาาาาาาาา
เจอกันตอนหน้าจ้าา