รักแสนร้าย หัวใจแสนรัก

"คุณหนูเรียกผมมามีอะไรหรือเปล่าครับ" กวินเดินเข้ามาหาจินนี่ก่อนจะเอ่ยขึ้น

"ฉันอยากให้แกจัดการผู้หญิงคนนี้ให้ฉันที" จินนี่พูดก่อนจะยื่นรูปสาวหน้าหวานมาให้ชายหนุ่ม

"เธอเป็นใครครับ?"

"คู่หมั้นของป๊อบ ช่วยจัดการมันให้ฉันที!"

"ด้วยวิธีไหนครับ ทำไมคุณถึงไม่ใส่ร้ายเธอแบบที่เคยทำกับคุณพิมหล่ะครับ" กวินเอ่ยถามด้วยความสงสัย

"ฉันรู้สึกว่านังฟางมันไม่ได้อ่อนแบบนังพิม นังพิมมันอ่อนแอแค่โดนใส่ร้ายก็ยอมถอยแต่นังฟางมันไม่ใช่ ยิ่งคุณแม่ของป๊อบเข้าข้างมันคงพิเศษกว่าคนอื่น"

"แล้วจะให้ผมทำยังไงครับ?"

"ฉันอยากให้มันค่อยๆเจ็บช้าๆ เจ็บทีละนิด ฉันอยากเห็นมันเจ็บตัววันละนิดวันละหน่อยก่อน แล้วค่อยจัดการมันหนักๆอีกที สะใจดี หึหึ" จินนี่พูดก่อนจะยิ้มออกมา

"อ้าวพิมมาทำอะไรที่นี่" ชายหนุ่มร่างสูงเอ่ยทักหญิงสาวเมื่อเดินสวนกัน

"พี่เคนตะ"

"ครับพี่เอง พิมมารักษาแผลใจ" หญิงสาวพูดด้วยเศร้าสร้อย

"ทำใจ? เรื่องอะไรครับ" เคนตะพูดก่อนจะมองหน้าพิม  คาดคั้นทางสายตาให้พิมเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง  หญิงสาวจึงตัดสินใจเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เขาฟัง

"เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้แหละคะ"

"แล้วพิมแน่ใจหรอว่าผู้หญิงคนที่ป๊อบหมั้นด้วยเป็นคนดีหน่ะ"

"ทีแรกพิมก็ไม่แน่ใจ แต่พอพิมได้คุยกับเธอ เธอดูใส ซื่อ เป็นมิตร และน่ารักมากๆเลยนะ พิมเองยังถูกชะตากับเธอเลยคะ"

"ครับ งั้นเรามาลืมความเจ็บปวดกัน วันนี้พี่จะพาพิมเที่ยวเอง"

"ได้เลยคะ" พิมยิ้มหวานก่อนจะเดินไปกับเคนตะ

          - บ้าน Poppy -

"พี่ป๊อบคะเราจะไปกระบี่กันกี่วันคะ?" ฟางเอ่ยถามชายหนุ่มที่เดินตามเธอเข้ามาในบ้าน

"ประมาณ 5 วัน หลังจากนั้นฉันว่าจะขึ้นไปที่ไร่ซะหน่อย"

"แล้วฟางต้องไปไร่ด้วยไหมคะ?"

"ถามแปลกๆก็ต้องไปสิ  เธอคงไม่คิดว่าฉันจะมาส่งเธอแล้วค่อยไปหรอกนะ"

"ฟางแค่ถามเฉยๆเอง" หญิงสาวพูดก่อนจะเดินขึ้นห้องไป  แล้วเดินลงมาอีกทีเมื่อรู้สึกว่าเธอเริ่มหิวข้าวแล้ว

"พี่ป๊อบจะกินอะไรไหมคะ ฟางจะไปซื้อข้าว" ร่างบางถามชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟา

"ไม่เอาหรอก" ป๊อบปี้ตอบ  ฟางจึงพยักหน้ารับแล้วเดินออมากจากบ้านก่อนจะเดินตามทางไปเรื่อยๆ

          ปริ้น  ปริ้น

หญิงสาวหันมามองก่อนจะต้องเบิกตากว้างเมื่อเห็นรถยนต์สีดำคันหนึ่งกำลังจะพุ่งมาในทิศทางที่เธอยืนอยู่  ร่างบางเมื่อได้สติก็กระโดดหลบทันทีตามสัญชาตญาณ  ทำให้ขาเรียวกระแทกเข้าที่ขอบทางเต็มๆ จนทำให้ที่ขามีรอยถลอกและเลือดไหลออกมา

"บ้าจริง! ขับรถจะชนคนแล้วยังไม่ลงมาขอโทษสักคำ" ร่างบางบนกับตัวเองเบาๆก่อนจะค่อยๆพยุงตัวขึ้น  แล้วหันหลังเดินกลับบ้านทันที

"เฮ้ยยยย!!!ทำไมเป็นแบบนี้" ป๊อบปี้ที่เดินออกมาจากห้องครัวถามขึ้นด้วยความตกใจ

"โดนรถเฉี่ยวนิดหน่อยหน่ะคะ อร๊ายยยๆๆๆๆแสบๆๆๆ" หญิงสาวพูดก่อนจะค่อยๆพยุงตัวเองเพื่อที่จะมานั่งที่โซฟา  ชายหนุ่มที่ยืนมองอยู่ทนไม่ไหว  เดินเข้าไปรวบตัวหญิงสาวขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนแกร่งก่อนจะค่อยๆเดินมาวางร่างบางลงที่โซฟาง

"นั่งเฉยๆ" ชายหนุ่มพูดก่อนจะเดินไปหยิบกล่องยาแล้วมานั่งคุกเข่าที่หน้าหญิงสาว

"ฟางทำเองดีกว่าคะ"

"ทำได้หรือไง อย่าดื้อนั่งเฉยๆไปเลย" ชายหนุ่มพูดก่อนจะลงมือทำแผลให้อย่างเบามือ

"เสร็จแล้ว อ่ะนี่ยาแก้อักเสบ" ป๊อบปี้พูดก่อนจะยื่นเม็ดยาให้

อัพแล้วววววววววววววว ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน มาเม้น มาโหวตนะ

เค้าอยากรู้ว่าแต่ละตอนเป็นยังไง บอกหน่อยน๊าาาาาาาาาา

เจอกันตอนหน้าจ้า