รักแสนร้าย หัวใจแสนรัก

 
 
"ยัยแก้ว รอฉันด้วยสิ" หญิงสาวร่างบางวิ่งกระหืดกระหอบมาหาเพื่อนสาวร่างสูงของเธอ
"เธออยากเกิดมาเตี้ยทำไมหล่ะ รีบๆเดินสิป่านนี้ยัยเฟย์รอแย่แล้ว"หญิงสาวร่างสูงพูดพร้อมกับเดินมาลากเพื่อนสนิทของตนเอง
 
"สวัสดีคะคุณแม่" ทั้งสองเอ่ยทักผู้หญิงสูงวัยที่นั่งอยู่บนโซฟา
"สวัสดีจ๊ะ มากันแล้วหรอลูก เฟย์มารอจนหิวเข้าไปหาอะไรกินในครัวแล้ว"
"โหยยยยยย แม่อ่าแล้วแบบนี้เฟย์จะเหลืออะไรให้แก้วกับฟางกินบ้างเนี่ย" หญิงสาวพูดเพราะรู้จักนิสัยการกินของเพื่อนดี
      แต่ก่อนที่ผู้เป็นแม่จะทันได้พูดอะไร สายตาของหญิงสาวก็หันไปเห็นร่างสูงที่กำลังเดินลงจากบันได้พอดี
"อ้าวพี่ป๊อบ นั่นจะไปไหนหน่ะ มานี่ก่อนสิ" หญิงสาวเอ่ยเรียกพี่ชายตนเองที่กำลังเดินออกจากบ้าน
 "นี่ฟางเพื่อนแก้วที่เคยพูดถึงบ่อยๆ"
"สวัสดีครับน้องฟาง" ชายหนุ่มหันไปมองร่างบางที่ยืนอยู่ข้างๆน้องสาวเขา พร้อมกับเอ่ยทักทาย
"เอ่อ...สะ...สวัสดีคะพี่ป๊อบ"หญิงสาวมองชายหนุ่มด้วยความตกตะลึงในความหล่อ ก่อนจะเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"แล้วตกลงพี่จะไปไหน?"แก้วเอ่ยถามอีกครั้ง
"อ่อ พิมโทรมาให้ออกไปหาหน่ะ ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไร"ชายหนุ่มตอบ
"งั้นพี่ไปเถอะ"
"โอเคๆงั้นพี่ไปก่อนนะ ผมไปนะครับแม่ พี่ไปก่อนนะน้องฟางไว้วันหลังจะอยู่คุยด้วย"ชายหนุ่มบอกลาแล้วเดินออกไป
"แหมมมม เคลิ้มเลยสิฟาง นี่ถ้าพี่ป๊อบไม่มีแฟนฉันจะเชียร์แกกับพี่ป๊อบนะเนี่ย" แก้วแกล้งแซว
"บ้าา พูดอะไรหน่ะแก้ว ไปๆไปหาเฟย์กัน ป่านนี้กินหมดครัวแล้วมั้ง555" หญิงสาวเอ่ยก่อนจะเดินเข้าไปในห้องครัว
 
"ไม่นานหรอกแก้ว แก้วได้เชียร์ตาป๊อบกับหนูฟางแน่ๆ" คนเป็นแม่พูดขึ้นหลังจากทั้งสองเดินหายเข้าไปในครัว