รักแสนร้าย หัวใจแสนรัก

                 บรรยากาศที่สวนสาธารณะร่มรื่น ดูสดใส แตกต่างจากจิตใจของหญิงสาวที่มีแต่ความหม่นหมอง  วันนี้คงจะเป็นวันสุดท้ายสินะที่เธอจะได้เป็นแฟนกับเขา คงเป็นวันสุดท้ายที่จะได้เจอกัน เจอหน้าผู้ชายที่เธอรักที่สุด

"พิม เรียกป๊อบมามีอะไรหรือเปล่า" หญิงสาวตื่นจากภวังค์ความคิดเมื่อได้ยินเสียงเรียก

"นั่งก่อนสิป๊อบ"

     ชายหนุ่มย่อตัวนั่งลงที่ม้านั่งตามคำชักชวนของหญิงสาว

"คือ พิม...พิมว่า...คือ เราเลิกกันเถอะ!!"

"ฮะ!!! หมายความว่ายังไง พิมแกล้งป๊อบใช่ไหม ป๊อบไม่ตลกนะ" ชายหนุ่มโวยวายอย่างไม่เชื่อ

"ฮึก พิมพุดจริง เรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเถอะนะ"

"ทำไม?" ชายหนุ่มถาม

"แม่ของป๊อบเค้า ฮืออ...ฮึก แม่ของป๊อบท่านไม่ชอบพิม ถึงเราจะคบกันต่อไปเราคงไปกันไม่รอดอยู่ดี" หยิงสาวพูดออกมาทั้งน้ำตา

"ไม่จริงหรอกพิมป๊อบเชื่อว่าแม่ป๊อบต้องชายพิม" ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวขึ้นมากุมไว้

"ไม่หรอกป๊อบ แม่ของป๊อบคงหาผู้หญิงที่ดีกว่าพิมไว้ให้ป๊อบแล้ว"

"....."

"เราจบกันแค่นี้เถอะนะ ป๊อบอย่าทำให้พิมต้องลำบากใจเลย" หญิงสาวบอก

"ได้ ถ้ามันคือความต้องการของพิมป๊อบก็จะทำให้ โชคดีนะ"

"เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม ป๊อบไม่เกลียดพิมนะ" เธอถาม

"ได้สิ ป๊อบรักพิมแล้วจะเกลียดพิมได้ยังไง"

"ขอบคุณนะป๊อบ พิมไปก่อนนะ" หญิงสาวบอกพลางดึงมือออกแล้วลุกเดินออกไป  ทิ้งไว้เพียง

ชายหนุ่มที่ตอนนี้หัวใจบอบช้ำเหลือเกิน

"ฮัลโหลเขื่อน วันนี้กูไปผับมึงนะ โทรบอกไอ้โมะด้วย"

เย้เย้ จบไปอีกแล้ววว 5555 เม้นๆๆๆๆ ติชมได้น๊าาาา