แด่เธอผู้ถูกลืมเลือน [Jack&Elsa]

หลังจากที่ฉันพูดคุยเรื่องงานกับเจ้าเมืองทางเหนือของแอแรนเดลจบ ฉันจึงเดินสำรวจรอบๆงานนิทรรศการต่อ 
               "ท่านราชินี..." หญิงตรงหน้าก้มลงคำนับ
               "น่ารักจังเลยนะคะ กี่ขวบแล้วล่ะ" ฉันพยักเพยิดไปทารกที่ผู้หญิงตรงหน้าอุ้มไว้
               "สองขวบแล้วเพคะ" หญิงตรงหน้าพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
               "สายลมและสายน้ำจะคุ้มครองเจ้า.." ฉันประทับรอยจูบบนหน้าผากของทารกและเดินต่อไป
การเป็นราชินีจะต้องคอยดูแลประชาชนทุกคนในเมือง ฉะนั้นแล้วฉันจึงต้องพูดคุยและทำความรู้จักกับประชาชนให้มากที่สุด
               "พี่เอลซ่า!!" เสียงที่สดใสดังขึ้น
               "แอนนา พี่ฝากจัดการเรื่องนิทรรศการด้วยนะ พี่จะไปตามหาแจ๊คซักหน่อย"
               "หืม ? ได้เลยค่ะ" แอนนายิ้มร่า
               "ขอบใจมากนะ"
               "ท่านราชินี แอบชอบแจ๊คอยู่ละสิ~" คริสต์สต๊อฟกล่าวขึ้น
               "ไม่ใช่สักหน่อย ฉันแค่ต้องคุมประพฤติของคนที่ฉันพามาต่างหาก" 
               "แหม พี่เอลซ่า คิคิ...หน้าแดงแล้วน้า รู้ตัวหรือเปล่า" แอนนาและคริสต์สต๊อฟต่างพากันหัวเราะ
               "ห๊ะ !? บ้าเหรอ พี่ไปแล้วนะ!!" ฉันหันหลังกลับแล้วเดินหนีออกมาจากตรงนั้น
ฉันเดินไปรอบๆทั้งนอกตัวปราสาทและในตัวปราสาทแต่กลับไม่พบแจ๊คเลย.. หายไปไหนของเค้ากันนะ
 
 
--------------------
 
 
               "ลุงซานต้า ! มาที่นี่ได้ยังไงกันเนี่ย" ผมเข้าไปกอดชายร่างใหญ่ใส่ชุดสีแดงและหนวดเครายาวสีขาว
               "โฮะ โฮะ โฮะ ~ ความจริงพวกเรามีเรื่องให้นายต้องช่วย" ซานต้ากล่าว
               "เรื่องอะไรงั้นเหรอ?"
               "เจ้าบ้า! ก็อาทิตย์หน้าเป็นวันคริสต์มาสไงเล่า" กระต่ายตัวน้อยที่นำทางผมมาพูดขึ้น
               "ใครน่ะ ?" ผมจ้องกระต่ายตัวนั้น
               "อิสเตอร์ ! อิสเตอร์ ไงเล่า เจ้าบ้า !" กระต่ายโวยวาย
          แปะ แปะ แปะ !               
               "อะแฮ่ม ! เอาละ เรามาเข้าเรื่องกันดีกว่านะคะทุกท่าน" นางฟ้าฟันน้ำนมกล่าวขึ้นบ้าง
               "คือว่า...คริสต์มาสก็คือหิมะ หิมะก็ต้องมาพร้อมความสนุกจริงไหม? ฉะนั้นเราอยากให้นายช่วยมอบความสุขให้เด็กๆไงละ"  
               "ได้แน่นอนครับ แต่ผมมีคนที่อยากจะพาไปด้วย"
               "ใครงั้นเหรอ" นางฟ้าฟันน้ำนมมีสีหน้าสงสัย
               "เดี๋ยวผมจะพาไปหา"
 
 
--------------------
 
 
               "นายเลยมาชวนฉันใช่ไหม แจ๊ค ?"
               "ครับ.. ได้โปรดเถอะนะครับ เพื่อความสุขของเด็กๆในเมืองแอแรนเดล" 
               "ฉันก็ไม่ได้จะปฏิเสธเธอหรอกนะแจ๊ค แต่ว่าคนพวกนี้เป็นใครกัน"
ฉันมองไปยังบุคคลหนึ่งคน กระต่ายหนึ่งตัว และ ....ตัวอะไรสักอย่าง ที่อยู่ข้างหลังแจ๊ค ชายคนแรกเป็นชายวัยกลางคนรูปร่างสูงใหญ่สวมชุดสีแดงและมีหนวดเคราสีขาว ต่อมาคือกระต่ายตัวยักษ์ที่ยืนสองขาได้ และสุดท้ายคล้ายกับนางฟ้ามีปีกและตัวเป็นสีเขียว
               "อ๋อใช่ ! นี่ลุงซานต้า ส่วนกระต่ายนั่นคุณอิสเตอร์ และนี่คือนางฟ้าฟันน้ำนมครับ"
               "ยินดีที่ได้รู้จัก ราชินีแห่งแอแรนเดล" ทั้งสามกล่าวพร้อมกัน
               "ฉันก็เช่นกัน งั้นจะให้พวกเราไปที่ไหนละ?"
               "แอนแรนเดล ฝั่งตะวันตก" ซานต้ากล่าว
 
 
-------------------
 
 
หลังจากที่ผมแอบไปได้ยินเข้าเกี่ยวกับบทสนทนาที่ราชินีเอลซ่ากับคนแปลกหน้าคุยกัน ผมรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ไม่ชอบมาพากล แต่ผมเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร 
               "คริสต์สต๊อฟนายกำลังคิดอะไรอยู่?" แอนนาที่ยืนข้างๆผมถามขึ้น
               "ฉันแค่รู้สึกแปลกๆ"
               "แปลก ? มันจะมีอะไรแปลกไปกว่าจมูกกลมๆของนายอีกล่ะ" แอนนาพูดติดตลก
               "โถ่ แอนนา ! ก็จู่ๆเจ้าแจ๊คนั่นก็โผล่มา แถมยังหน้าตาเหมือนกับเอลซ่าแทบทุกประการ แล้วไหงก็มีคนแปลกหน้าสามคนนั้นมาชวนราชินีไปอีก"
               "คิดมากไปเองหรือเปล่า" แอนนาลูบหลังเบาๆ
               "ฉันก็ว่าอย่างงั้นแหละ"
               "ความจริงฉันก็ไม่ไว้ใจคนพวกนั้นหรอกนะ" เสียงแอนนาแผ่วลงคล้ายกับกระซิบ
               "แล้วทำไมเธอยังปล่อยให้ราชินีไปกับคนพวกนั้นอีกล่ะ !!"
               "ก็เพราะว่าเอลซ่าบอกฉันนะสิ... ว่าถ้าหากเอลซ่าเป็นอะไรไป ฉันก็จะต้องอยู่เพื่อดำรงตำแหน่งราชินีของแอแรนเดลต่อ"
               "งั้นแสดงว่าเอลซ่ารู้ตัวเหมือนสินะ" ผมเอามือกุมหัว
               "ใช่แล้วละ ถึงจะเป็นแค่การส่งสายตามา แต่ฉันก็อ่านสายตาของพี่เอลซ่าออกทั้งหมด"
ผมและแอนนากอดกันสักพักหนึ่ง....