รักนะ เด็กบ้า(Yaoi)

 

 

บทความเรื่องนี้สาววาย บีแอลเป็นผู้แต่งเองนะคะอย่าเข้าใจผิดเพราะลงหลายเว็บทั้งเด็กดีขีดเขียนและอีกหลายๆเว็บค่ะมีข้อสงสัยติดต่อได้ที่ Facebook: บีแอล วาย ชาย ชาย

 

 

 

รักนะ เด็กบ้า 3:ความคิดถึง.....

 

เย็นวันนี้เป็นวันที่ผมรู้สึกค่อนข้างแย่มากเพราะผมต้องกลับบ้านเอง คาโลไม่มาส่งผมมันโทรบอกว่ามีงานด่วน ผมคิดว่าเพราะผมไม่ได้มีเซ็กส์กับมันหลายวัน 

            ผมมองไปที่โทรศัพท์อยากโทรหาเอามากๆ แต่ถ้ามันไม่รับโทรศัพท์ผมล่ะ

ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแต่ไม่ได้โทรไปหาโล แค่ดูโซเชียลเนทเวิร์คเท่านั้น

Fahkham: อย่ามายุ่งกับชั้น

พี่ฟ้าครามพี่ชายผมโพสต์อะไรแปลกๆลงในเฟสบุ๊ค เขาเป็นครูสอนอยู่ที่มหาลัยดังแห่งหนึ่งสงสัยจะเจอเด็กดื้อเข้า ได้ยินว่าเขาสอนพิเศษเด็กคนนึงอยู่ท่าทางน่ารักมากเลยล่ะครับ สุภาพแล้วก็ดูสดใสมาก

Noel:  สำหรับคุณผมมันวุ่นวายมากเลยสินะ

เอาแล้วไงสองคนนี้ทะเลาะกันซะแล้วต้องโทรคุยซะหน่อย

“ฮาโหล พี่คราม”

“นายมีไร”

“พี่อารมณ์ไม่ดีใช่มั๊ยครับ”

“ใช่”

“เพราะเด็กคนนั้นสินะครับ”

“นายรู้”

“ผมเป็นน้องพี่นะครับ”

“...”

“ถ้าพี่รู้สึกดีๆกับใครสักคนทำไมพี่ต้องปิดกลั้นตัวเองที่จะได้รับความรู้สึกดีๆตอบกลับล่ะครับ”

“ชั้นไม่มั่นใจอะไรสักอย่างหรอก”

“เรื่องแบบนี้ต้องมีความมั่นใจเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเหรอครับพี่ เรื่องของความรักน่ะ ไม่ใช่ว่ามันต้องปล่อยไปตามธรรมชาติเหรอครับ”

“แต่ชั้น.....”

“อย่าให้อดีตมาขัดขวางสิ่งดีๆที่จะเข้ามาในชีวิตเลยนะครับพี่ฟ้าคราม ไม่ใช่แค่พี่ที่จะรู้สึกเจ็บคนเดียวแต่เด็กคนนั้นก็จะรู้สึกอะไรไม่ต่างจากพี่ อย่าให้เค้าไม่ยอมรับพี่เลยนะครับ ถ้ามันถึงเวลานั้นจริงๆพี่อาจจะเสียเค้าไปตลอดเลยก็ได้”

“ชั้นเข้าใจแล้ว”

“ครับ”

ผมวางสายไปพร้อมกับยิ้มที่พี่ชายผมกำลังจะมีความสุขอย่างแท้จริงสักที

แอ๊ดดดด ปึก

เสียงประตูดังขึ้น ผมยิ้มอย่างดีใจที่โลกลับมา ผมรีบเดินเข้าไปคุยกับเขาทันที

แต่เขากลับไม่สนใจผมเลยแล้วเดินไปมาอย่างเฉยชา

เจ็บครับบอกได้คำเดียวว่าเจ็บมาก  มันรู้สึกเหมือนมีเข็มร้อยเล่มมาทิ่มที่หัวใจ

“โลนายต้องการอะไรจากชั้น ชั้นยอม ยอมทุกอย่างแล้ว”

ผมเดินเข้าไปกอดเขาทางด้านหลังแล้วซุกหน้ากับแผ่นหลังกว้างนั่น

“พิสูจน์ว่าคุณยังเป็นของผมอยู่”

 

ผมครุ่นคิดอยู่นานว่าจะทำอย่างไรดี

 

ปึก...ตุ๊บ

ผมดันแผ่นอกแข็งแกร่งลงบนเตียงกว้างแล้วนั่งคร่อมบนซิกแพ็คแน่นๆนั่น ผมปลดกระดุมออกจนหมดแล้วถอดเสื้อเขาออก

ผมเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเองออกบ้างจนท่อนบนของเราเปลือยทั้งคู่ผมเลื่อนตัวขึ้นไปจูบคนตรงหน้าอย่างอ่อนหวาน มือทั้งสองทาบอยู่บนอกแกร่งนั่น

“นายกับชั้นเราไม่ได้ทำแบบนี้กันมา2-3วันแล้วสินะ”

“ห้าวันแล้วต่างหาก”

 

“อ๊ะ โล”

คาโลพลิกตัวผมแล้วจับสะโพกนอนทาบอยู่ทางด้านหลัง

“เข้าใจแล้ว....นับวันรอผมมาตลอดเลยสินะ”

“.......”

“ทำไมต้องแกล้งทำเป็นไม่ชอบแล้วผลักไสกันด้วยล่ะครับ”

            คนเจ้าเลห์กระซิบอยู่ที่หลังหูผมพร้อมกับมือที่บีบเคล้นไปทั่ว สักพักโลก็ใช้นิ้วบนยอดอ่อนไหวที่หน้าอกผมเขาบีบแล้วก็แกล้วสัมผัสโดนไปมาจนผมเริ่มทนไม่ไหวเผลอครางออกมา

 

“ปล่อยนะ ชั้นไม่ชอบให้ทำแบบนี้”

“เหรอทั้งๆที่ครางขนาดนั้น ไม่เป็นไรผมจะทำให้คุณรู้สึกชอบเอง”

“อ๊า...”

ทั้งๆที่ปากผมปฏิเสธ แต่ก็ปากอีกนั่นแหละที่ครางเสียงน่าเกลียดนั่น

 

 

 

ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมไม่มีสติแล้วด้วงตาเริ่มฉ่ำปรือด้วยความปรารถนา เรี่ยวแรงหายไปหมด

“มาดูตรงนี้ดีกว่าว่าคุณจะยังปฏิเสธชั้นอีกรึเปล่า”

โลเริ่มใช้มือกับแก่นกายของผมไม่นานจนผมทนไม่ไหว

 

“อ๊ะทำไม...”

หยุดครับ มันหยุดเอาดื้อๆ

“พูดสิว่าคุณต้องการชผมมากแค่ไหน”

“ชั้นต้องการนาย โลได้โปร....อ๊ะ อ๊ะ อื้อ “

ไม่ทันที่ผมพูดจบ แก่นกายของผมถูกครอบครองด้วริมฝีปากที่ไม่รังเกียจผมแม้แต่นิดเดียว

            แรงดูดดุนทำให้ผมเอนไปตามจังหวะที่ขึ้นลงอย่างห้ามไม่ได้ โลไม่หยุดแค่นั้นเขายังรัวลิ้นที่ปลายแก่นกายตอนนี้มันบวมเป่ง 

“ทำตามที่นายต้องการเลยสิ”

โลจับมือทั้งสองข้างของผมจับที่หัวเขา ในตอนแรกผมงงๆ แต่ไปๆมาๆผมก็เข้าใจ

ผมจับหัวเขารูดขึ้นลงกับแก่นกายตามใจตนเองประกอบกับปากของเขาดูดเม้มเข้าหากันทำให้ผมรู้สึกเหมือนจะขาดใจให้ได้ อีกแค่นิดเดียวเท่านั้น  ผมรีบเร่งจังหวะผมเงยหน้าขึ้นและบิดตัวไปมาด้วยความเสียวสุดตัว ในที่สุดน้ำสีขาวขุ่นก็พรั่งพรูออกมา แทนที่โลจะขยับปากออกไปแต่เขากลับทั้งดูดกลืนจนไม่แหลือแม้แต่หยดเดียวทำให้ผมรู้สึกวาบหวามอย่างบอกไม่ถูก

            ประกอบกับที่ผมรู้สึกเพลียและเริ่มมีเหงื่อนิดๆ

 

“รสชาติคุณนี่หวานจริงๆ”

สายตาโลมองโลมเลียไปทั้งร่างกายผม ผมก็คุมสติไปอยู่เผลอมองสบกับดวงตาร้อนแรงนั่น เพราะว่าตอนนี้ผมรู้สึกต้องการเขามากๆจึงทำได้เพียงบอกผ่านทางสายตาเท่านั้น

            พวกคุณคงเดาออกใช่มั๊ยว่าเกิดไรขึ้นต่อ ใช่แล้วครับผลจากการมองยั่วเขาผมแทบไม่ได้นอนทั้งคืน

 

เช้า

“อะไรนะครับ ผมต้องไปเดี๋ยวนี้เลยหรือครับ ครับ   ได้ครับ  ครับ”

บริษัทโทรมาบอกว่าผมต้องไปดูงานที่ลอนดอนหนึ่งเดือนครับจองตั๋วไปแล้วคนแอบฟังไม่พอใจจ้องตาเขม็งเลยครับ

“ไม่มีทาง”

“นี่มันงานนะ”

“ผมไปด้วย”

“โล ชั้นคงได้แต่ทำงานไม่มีเวลาอยู่กับนาย”

“..................”

เงียบเลยครับนี่ผมพูดแรงไปรึเปล่านะ  แต่เมื่อคืนก็น่าจะพอแล้ว

“เมื่อคืนไม่พอหรือไง”

ผมกอดมันจากทางด้านหลังอย่างอ้อนๆ

“ไม่เคยพอหรอกสำหรับผม”

“นี่ฟังนะ ชั้นเป็นของนาย จะตอนนี้หรือตอนไหน อดทนหน่อยนะ”

“ถ้าคุณมีคนอื่นผมจะฆ่ามันแล้วก็จะฆ่าคุณด้ววิธีของผม”

 

            ผมยิ้มให้มันอย่างอ่อนโยนพร้อมทั้งจูบที่ริมฝีปากมันจูบตอบผมพร้อมทั้งกอดอย่างหวงแหน

 

 

สนามบิน

“นี่นายได้เอาครีมอาบน้ำมารึเปล่าเนี่ย”

“ผมเอามาครบทุกอย่างนั่นแหละ”

“จะไปรู้เหรอนึกว่าลืม”

“ไม่มีทางลืมหรอก”

“ชั้นไม่อยากใช้เงินเยอะเพื่อซื้อมัน เอาทำอย่างอื่นดีกว่า”

“เอาไว้ซื้อถุงยางดีกว่าเนาะ”

“คาโล =_=”

^____^

 

 

 

“นี่เครื่องใกล้ออกแล้ว”

“อืม แล้วยังไง”

 

มันไม่คิดจะกอดผมบ้างหรือไงนะ

 

ผมค่อยๆถือกระเป๋าแล้วเดินหนีจากมันมาด้วยความน้อยใจ

 

แล้วในไม่ช้าก็มีอ้อมกอดอุ่นๆตามมาข้างหลังของผม

 

ไม่อยากปล่อย

 

ไม่อยากปล่อยจากอ้อมแขนนี้เลย

 

ผมเหมือนคนใจแข็งแต่ความจริงแล้วโลก็คือสิ่งที่ขาดไม่ได้

 

“โทรหาชั้นทุกวัน โซเชี่ยลแคมกันทุกวัน  และที่สำคัญคิดถึงกันทุกนาทีด้วย”

 

“ทุกวินาที ไม่ใช่นาที”

            ไม่นานหลังจากพูดจบโลก็ประกบริมฝีปากอ่อนหวานลงมา น้ำตาผมเริ่มไหลถ้าเป็นทุกครั้งมันจะร้อนแรงกว่านี้แต่ครั้งนี้ทำไมถึงได้อ่อนหวานนุ่มนวลเหมือนจะวอนให้ผมอยู่ต่อ

 

 

 

           

 

Calo ‘sTalk 

คนดีไปแล้วครับ ผมรู้สึกทรมานที่เห็นเค้าไป มันแค่เดือนเดียวเองแต่ทำไมผมรู้สึกว่ามันนานเป็นปีนี่แค่จากกันไม่ถึงนาที เวลาที่เค้าอยู่กับผมผมรู้สึกว่าเค้าเป็นเหมือนคนที่ไปไหนไม่รอดขาดผมไม่ได้แต่พอเห็นท่าทีเข้มแข็งตอนรู้ว่าเขาต้องไป รู้สึกเจ็บจี๊ดๆ

            แต่ผมก็ช่วยเก็บกระเป๋าให้ครับ เก็บไปช้ำไป ไอ้ตัวเล็กมันก็อาบน้ำครับ กระเป๋าเกิดมาไม่เคยจัดเองมีแม่บ้านจัดให้แต่ตอนนี้ต้องมาจัดให้คนดีรู้สึกทำไม่ค่อยเป็นหรอกครับ ตั้งแต่มีคนดีเข้ามาในชีวิตทำให้ผมมีความรับผิดชอบมากขึ้นคิดอะไรจริงๆจังๆมากขึ้น มันคือความหมายของคำว่าครอบครัวครับ เวลาเรารักใครสักคนขึ้นมาจริงๆมันอยากจะทุ่มเททุกอย่างเพื่อเค้า ผมเคยเป็นคนเห็นแก่ตัวมากกว่านี้แต่หลายๆอย่างที่คนดีเป็นมันขัดกับความเห็นแก่ตัวของผมโดยสิ้นเชิง

 

 

ติ๊ด ติ๊ด

“สวัสดีครับ”

“คาโล วันนี้มีงานถ่ายแบบด่วนที่โรงแรม Black Perl”

“ได้ วันนี้ผมว่าง

 

 

หลังจากได้ยินว่ามีงานเข้ามาไม่นาน ผมก็รีบไปทำงานให้ทันตามเวลานัด ผมจะได้มีเงินเพื่อเริ่มสร้างเนื้อสร้างตัวจริงๆจังๆเสียที

 

ภายในงานมีนายแบบและนางแบบมากหน้าหลายตาคอนเซ็ปไข่มุกสีดำมีนางแบบชื่อแพรรี่มาเดินแบบคู่กับผม สวยใช้ได้เลยครับหุ่นดีมากๆผิวสีน้ำผึ้ง

“สวัสดีค่ะ”

“ครับ”

เธอโปรยยิ้มหวานให้ผมพร้อมกล่าวสวัสดี

 

“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”

“ครับ”

ไม่นานพี่ทีมงานก็เรียกพวกเราไปเตรียมงานครับเราต้องเดินไปที่กลางฟลอ แล้วแพรต้องโอบคอผมแล้วก็ก้มหน้าให้ใกล้ๆกับหน้าเธอ

 

“คาโล แพรรี่ สแตนด์บายกันได้แล้วค่ะ”

 

ไม่นานก็ถึงคิวเรา เราเดินกันอย่างที่ซ้อมไว้ไม่นานแต่แล้วผมก็ต้องตกใจเมื่ออยู่ตรงกลางฟลอแล้วแพรรี่ไม่ใช่แค่ก้มหน้ามาใกล้ผมแต่เธอกลับจูบผมเข้าอย่างเต็มๆผมทำอะไรไม่ถูกทำได้แค่อึ้งอยู่อย่างนั้น

 

เหล่านักข่าวพากันถ่ายรูปไว้อย่างหนาแน่น ผมรีบผละออกเมื่อตั้งสติได้

 

 

“เมื่อกี๊ขอโทษนะคะที่ผิดคิวใส่”

“ไม่เป็นไร”

“คืนนี้ไปทานข้าวกับแพรรี่หน่อยสิคะ”

“ไม่ล่ะ ผมไม่ว่าง”

“ไม่เป็นไรค่ะ งั้นแพรรี่ขอติดรถไปคอนโดได้มั๊ยคะ”

“ได้สิเร็วๆหน่อยนะ”

 

 

Khondee’s talk

 

หลังจากที่ผมถึงอังกฤษได้ไม่นานผมก็กดโทรศัพท์หาโหล แต่นี่ผมโทรเป็นรอบที่เท่าไรแล้วไม่รู้เจ้าตัวกลับไม่รับโทรศัพท์เลย

เขาอาจจะไม่ว่างก็ได้ผมได้แต่พูดปลอบใจตนเอง

อากาศที่นี่ดีมากเลยครับ แต่หนาวไปหน่อย ผมได้พักห้องเดียวกับเฮนรี่นักร้องที่ค่ายครับ ผมแต่งเพลงให้เขาร้องบ่อยๆ เพลงทุกเพลงดังระเบิด เฮนรี่บอกว่าเป็นเพราะผมแต่ง แต่ผมคิดว่าเป็นเพราะพลังเสียงของเขามากกว่า

“พี่คนดีเป็นไรรึเปล่า”

“เปล่านี่^^”

“เค้าอาจจะไม่ว่างก็ได้นะครับพี่คนดี”

รู้อีก

 

“ไปเดินเล่นกันมั๊ยเฮนรี่”

 

 

 

          เราสองคนเดินมาที่ลานกว้างสวนดอกไม้สีสดสวยทั้งๆที่หนาวมากแต่ดอกไม้ก็ออกดอกน่าแปลกมาก  มีคู่รักหลายคู่นั่งอยู่เต็มไปหมด ผมเห็นคนแก่คู่หนึ่งเป็นหญิงชายนั่งคุยกับยิ้มให้กัน บนมือของหญิงชรามีดอกไม้อยู่

 

“พี่...ระวังครับ”

มีเด็กวัยรุ่นคนนึงเล่นสเก็ตบอร์ดชนผมจนผมล้มครับแต่โชคดีที่เฮนรับผมไว้ได้ทัน แต่แล้วเค้าก็ล้มทับผม ปากเราประกบกันโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ ริมฝีปากที่ไม่ใช่คาโลมันทำให้ผมรู้สึกหัวใจเต้นได้ไม่ถึงห้าวิ

หลังจากที่ผละออกจากกันเฮนรี่ก็เอามือลูบหลังคอแก้เขินส่วนผมก็หน้าแดงครับแล้วเราก็ทานมื้อเย็นด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Perry ‘s Talk

 

          หลังจากที่ชั้นขอคาโลติดรถด้วยมาไม่นาน ชั้นก็เริ่มชวนโลคุย ชั้นต้องยั่วเค้าให้เค้าหลงชั้นให้ได้ วินาทีแรกที่ชั้นเห็นเค้าก็รู้ทันทีว่าเค้าต้องเป็นของชั้นทั้งๆที่ชั้นลงทุนจูบเค้าไปกลางเวทีขนาดนั้นแต่ทำไมถึงได้ไม่สนใจ ชั้นคิดว่าเหตุผลเพราะมีใครอยู่แต่ทำไงได้ก็ชั้นอยากได้นี่ยังไงก็ต้องได้

 

          รถจอดที่หน้าคอนโด แต่ชั้นก็แกล้งทำเป็นลืมกระเป๋าเอาไว้เพื่อให้เค้าตามลงมาคืนเพราะคนอย่างคาโลหลังจากที่ปิดประตูรถแล้วเขาต้องรีบขับออกไปอย่างแน่นอน ถ้าลืมกระเป๋าเค้าต้องเอาลงมาคืนฉัน

“อะ....โอ๊ยยย”

ชั้นแกล้งล้มเพื่อเขาจะได้ลงมาประคองแล้วก็เป็นอย่างที่คิดไว้

“เป็นไรมากรึเปล่า”

“สงสัยจะเดินไม่ไหวแล้วค่ะ”

“นี่กระเป๋าคุณลืม”

“ขอบคุณค่ะ”

“เดี๋ยวผมไปส่งที่ห้อง”

 

            เข้าทางชั้นแล้ว แน่นอนว่าช่างถ่ายภาพมือหนึ่งรอเก็บภาพเราลงนิตยสารGossip

           

 

“นี่คาโล คบกับชั้นนะ”

“ผมมีแฟนแล้ว”

“ชั้นรู้แต่ขั้นชอบนายให้ทำยัง ชั้นยอมเป็นแฟนเก็บก็ได้”

หลังจากที่ชั้นแสดงความในใจออกไปชั้นก็จู่โจมเค้าด้วยการจูบทันที แต่แล้วคาโลก็ผลักชั้นออกอย่างรวดเร็ว

“ผมทำไม่ได้ ผมรักเค้าแค่คนเดียว อย่าลดค่าตัวเองด้วยวิธีแบบนี้เลย”

 หลังจากที่เขาพูดจบก็เดินจากไปทันทีแน่นอนว่าชั้นไม่ยอมเป็นสองรองใครแน่ชั้นจะต้องแย่งเขามาให้ได้ในเมื่อไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล ชั้นจะแกล้งทำเป็นรู้สึกผิดแล้วแอบแย่งเค้ามาแบบเนียนๆไม่ว่าจะวิธีไหนก็ตาม

                คาโลต้องเป็นของแพรรี่