ใครลิขิต

9.7

เขียนโดย กลางสายฝน

วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 13.55 น.

  34 ตอน
  316 วิจารณ์
  53.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 14.41 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

29)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

                          โทโมะ เขื่อน นั่งจิบน้ำชา ที่ระเบียงห้องอาหาร  ถ่าน มะลิ แก้ว นั่งทานข้าวกันอยู่

 

 

 

                "  แก้วคงไม่ให้อภัยชั้ล  " โทโมะตัดพ้อ

 

 

 

 

                  "  ทำไมแกคิดยังงั้นวะ " เขื่อนหันมามอง

 

 

 

 

                  "  ก็เค้าไม่มีท่าทีจะใจอ่อนเลยนิ " โทโมะหันมองแก้ว ที่นั่งคุยกับถ่านอยู่

 

 

 

 

                  " ก็รอดูต่อไปแล้วกัน  " เขื่อนพูด แต่ที่จริงก็รู้อยู่แล้วว่าแก้วยังรักโทโมะอยู่ 

 

 

 

 

 

 

                           ทางด้าน ถ่าน แก้ว มะลิ   แก้วเหลือบมองโทโมะเป็นระยะๆ ไม่กล้ามองนานๆ เพราะกลัวถ่านจะเสียใจ  แต่ถ่านรู้ทุกอย่าง 

 

 

 

 

                   "  วันนี้จะไปเที่ยวไหนอีกรึปล่าว หรือจะกลับเลย " ถ่านพูด แก้วหันมามอง

 

 

 

 

                    "  กลับเลยดีกว่า แก้วไม่อยากเที่ยวแล้ว  " แก้วพูด 

 

 

 

 

                    "  ว่าไงหละ มะลิ " ถ่านหันไปถามมะลิ

 

 

 

 

                    "  กลับเลยก็ได้ " มะลิพูด   แล้วถ่านก็ลุกขึ้นเดินไปบอก โทโมะและเขื่อน ที่ยังคุยกันอยู่ 

 

 

 

 

 

                      "  อยากจะเที่ยวต่ออีกมั้ย หรือจะกลับเลย คุณผู้หญิงทั้งสองเค้าจะกลับกันวันนี้นะ  "  ถ่านพูด เขื่อน โทโมะ มองหน้ากัน 

 

 

 

 

 

                     "  กลับพร้อมกันเลยก็ได้  " โทโมะพูด   

 

 

 

 

                               แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไปเก็บข้าวของ ไม่นานก็ออกมาเจอกันที่หน้าเคาร์เตอร์   ถ่านเช็คเอ้าเสร็จ ก็เดินมาคุยกันอีกครั้ง

 

 

 

 

 

                      "  แล้วท็อฟหละ " ถ่านถาม 

 

 

 

 

                     "  ขออยู่ต่ออีก 3 วัน หนะ " โทโมะพูด 

 

 

 

 

                     "  แก้ว  จะกลับกับโทโมะหรือ ... " ถ่านพูด เพื่ออยากจะเปิดทางให้แก้วได้ปรับความเข้าใจกับโทโมะ แต่ถ่านพูดยังไม่จบประโยค แก้วก็พูดแทรกขึึ้นมาก่อน

 

 

 

 

 

                     "  แก้วจะกลับกับถ่าน " โทโมะหน้าเสียทันทีที่ได้ยิน เขื่อน ตบบ่าให้กำลังใจ มะลิไม่เข้าใจกับสิ่งที่แก้วเป็นอยู่ ถ่านเองก็มีความรู้สึกที่ไม่ต่างไปจากมะลิ 

 

 

 

 

                      "  งั้นก็เก็บกระเป๋าขึ้นรถ มะลิ เดี๋ยวพี่ไปกับไอโมะนะ ไว้เจอกันที่คอนโด " เขื่อนพูดกับมะลิ ก่อนจะลูบผมอย่างหมั่นไส้ แล้วเดินไปเก็บกระเป๋า โทโมะ เดินตามเขื่อนไป เพราะรู้สึกเสียจไม่น้อยกับคำตอบของแก้ว  ถ่าน มะลิ เดินไปเก็บกระเป๋าอย่างเงียบๆ แม้แก้วจะเลือกที่จะมากับถ่าน แต่ตัวถ่านเองก็ไม่รู้สึกดีใจอะไรเลย  แต่กลับรู้สึกเจ็บแปล็บๆ อย่างบอกไม่ถูก 

 

 

 

                           ตลอดระยะทาง ไม่มีใครพุดกับเลย ต่างคนต่างก็อึดอัดกับสิ่งที่เป็นอยู่

 

 

   ถ่านเองก็อยากให้แก้วทำตามหัวใจตัวเอง แม้ตัวเองจะรู้สึกเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม  

 

 

    มะลิเองก็อยากให้แก้วเลือกทำตามเรียกเสียงของหัวใจตัวเอง แค่อยากให้เพื่อนเลือกใคสักคน แทนที่จะเจ็บกันไปทั้งสามคน

 

 

 

   เขื่อน ใจนึงก็สงสารถ่าน อีกใจก็สงสารโทโมะ แล้วก็สงสารแก้ว แต่ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับแก้ว  แก้วต้องเลือกใครสักคน  เพราะก็ไงก็ต้องมีคนเจ็บ แต่เจ็บแค่ 1 คน ดีกว่าเจ็บกันไปทั้ง 3 คน 

 

 

     โทโมะเองก็ตัดพ้อตัวเอง คิดว่าแก้วคงเลือกถ่าน คิดว่าแก้วจะไม่ให้อภัยตน คิดว่าแก้วคงไม่กลับมา คิดว่าทุกอย่างคงไม่เหมือนเดิม

 

 

 

      ส่วนแก้ว ก็ไม่รู้ว่าจะเลือกใคร กลัวไปหมด กลัวว่าถ้าเลือกโทโมะ ถ่านจะเสียใจ โทโมะจะทำร้ายเธอเหมือนที่ผ่านมาหรือปล่าว แต่หากจะเลือกถ่าน ก็กลัวโทโมะจะเสียใจ 

 

 

 

 

                     ทุกอย่างมันมีแต่คำถาม ซึ่งไร้คำตอบ  

 

 

 

 

 

                     โทรศัพท์แก้วดังขึ้น แก้วหยิบโทรศัพท์มาดู ก็ถึงกับยิ้ม เมื่อปลายสายเป็น ป๊อป 

 

 

 

 

                "  ว่าไง  หายไปเลยนะ เฮีย " แก้วแซวๆ มะลิรู้ทันทีว่าแก้วคุยกับป๊อป 

 

 

 

 

                 "  ก็อย่างว่าแหละ คนกำลังจะแต่งงาน " มะลิพูด   แก้วกดเปิดลำโพง

 

 

 

 

                 (  เออ พูดมากกันจริงๆเลย คนยิ่งยุ่งๆอยู่เนี่ย  ) ป๊อปที่อยู่ในร้านเจ้าสาว กำลังรอฟางที่ลองชุดเจ้าสาวอยู่ในห้อง โดยตัวเขาเองก็อยู่ในชุดเจ้าบ่าวเรียบร้อยแล้ว

 

 

 

 

                 "  รีบอะไรนักหนาวะไอป๊อป " ถ่านพูด

 

 

 

 

                   (  พวกแก จองตั๋วเครื่องบินกันไว้เลยนะ อีก 2 วัน ชั้ลจะแต่งงาน  รีบไปจองเลย ) ป๊อปพูด

 

 

 

 

 

                  "  เห้ยย  !!! "  ทั้งสามอุทานเป็นเสียงเดียวกัน 

 

 

 

 

                   "  เร็วไปรึปล่าววะ " ถ่านถาม แก้ว มะลิ พยักหน้าเห็นด้วย 

 

 

 

                    (  เร็วอะไรหละ  ก็ฟางท้อง  แม่บอกให้แต่งเลย ไม่งั้นแม่ไม่ยกให้ ช้ลก็ต้องรีบแต่งสิวะ ) ป๊อปพูด 

 

 

 

 

                   "  ไปได้กันตอนไหนวะ  " ถ่านบ่นๆ  มะลิ แก้ว มองหน้ากันก่อนจะหัวเราะออกมา

 

 

 

 

                     (  โอ้ยยย ใครมันจะนั่งนับวะ ว่าได้กันตอนไหนบ้าง เอาเป็นว่าได้กันจนท้องก็แล้วกัน ) ป๊อปพูด 

 

 

 

 

 

                    "  แร๊งงงงงงง  " มะลิ แก้ว อุทานเป็นเสียงเดียวกันีกครั้ง ถ่านยิ้มขำ ส่ายหน้าไปมา 

 

 

 

 

                   (  ทำไม ก็คนมันน้ำยาดีหนิ ช่วยไม่ได้ ) ป๊อปพูด 

 

 

 

 

                  " อึ๊ยยยย  จะอ้วกกอะ "  มะลิแซว 

 

 

 

 

                    (  เออๆ ชั้ลโทรมาบอกแค่นี้แหละ อ่อ  แล้วบอกไอโทโมะด้วยนะ  ฟางบอกให้มันมาให้ได้  แค่นี้แหละ  เมียชั้ลกำลังเดินออกมาจากห้องแล้วว ) ป๊อปรีบวางสายไป เมื่อเห็นฟางเดินออกมาให้ชุดเจ้าสาว  ก็เล่นเอาเจ้าบ่าว ตาค้างไปเลย  

 

 

 

 

                    "  พี่ป๊อปค่ะ " ฟางเขิลกับสายตาหวานๆของป๊อป 

 

 

 

                   " ฟางสวยมาก " ป๊อปเดินเข้าไปใกล้ๆฟาง ก็ทำตัวไม่ถูก ตื่นเต้นยังไงก็ไม่รู้ ได้แต่ยิ้ม ยิ้ม แล้วก็ยิ้ม 

 

 

 

 

                   "  ฟางเขิลนะ  หยุดมากได้แล้วว " ฟางปิดหน้าตัวเอง ก็เขิลสายตาของป๊อปที่เอาแต่จ้องเธอเต็มทีแล้ว

 

 

 

 

                   "  แล้วไม่รู้หรือไง ว่าตัวเองสวยขนาดไหน  " ป๊อปดึงมือฟางออก แล้วก็มองฟางก่อนจะส่งยิ้มหวานให้อีกครั้ง  

 

 

 

 

                 "  พี่ป๊อปป  " ฟางทำตัวไม่ถูก ยิ้มจนากแทบปริ

 

 

 

 

                 " โอเคๆ พี่ไม่แกล้งแล้วค่ะ  แต่ฟางสวยจริงๆนะ สวยมากก " ป๊อปพูด 

 

 

 

 

                 " ขอบคุณนะค่ะ ที่ชม " ฟางพูด ป๊อปยักคิ้ว ก่อนจะโน้มหน้าไปหอมแก้มฟาง  

 

 

 

 

                 "  ตกลงผมเอาชุดนี้นะครับ " ป๊อปหันไปบอกพนักงานเรื่องชุดของฟาง 

 

 

 

 

                " ฟางก็เอาชุดนี้นะค่ะ " ฟางเองก็หันไปบอกพนักงานว่าตกลงเอาชุดที่ป๊อปใส่ 

 

 

 

 

                  "  มีเลือกชุดให้กันด้วย น่ารักจังเลยนะค่ะ " พนักงานแซวๆ ทั้งคู่กันมายิ้มให้กัน 

 

 

 

 

 

                  "  พี่ป๊อป โทรบอก แก้ว ถ่าน มะลิ พี่เขื่อน แล้วใช่มั้ยค่ะ " ฟางถาม  เธอไม่กล้าเอ่ยถึงโทดมะ เพราะเกรงใจป๊อป 

 

 

 

 

                  "  ใช่ เพิ่งโทรไปบอกเมื่อกี้ เนี่ย " ป๊อปพูด 

 

 

 

 

                  " แล้วเค้ามมากันได้รึปล่าวค่ะ " ฟางพูด 

 

 

 

 

 

 

                     "  มาได้อยู่แล้ว ไม่มาหละน่าดู " ป๊อปพูด 

 

 

 

 

                   "  แล้ววว พี่ป๊อปบอก พี่โทโมะยังค่ะ " ฟางหวั่นๆ กลัวป๊อปไม่พอใจ 

 

 

 

 

                   "  บอกแล้ว " ป๊อปพูดก่อนจะยิ้มให้ฟาง 

 

 

 

 

                    "  ขอบคุณมากนะค่ะ พี่ป๊อป " ฟางพูด  แล้วเข้าสวมกอดป๊อป ป๊อปกอดตอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                        หน้าคอนโดมะลิ   ถ่านมาส่งมะลิ  โทโมะ มาส่งเขื่อน ทั้งคู่ขับๆตามกันมาติดๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

                    "  แล้วเจอกัน ไอโมะ " เขื่อนลงจากรถ เอ่ยลาโทโมะ 

 

 

 

 

                  "  แล้วเจอกันนะแก้ว  จองตั๋วให้ชั้ลกับพี่เขื่อนด้วยนะ " มะลิพูด เธอโบกมือลาแก้วและถ่าน 

 

 

 

 

                 "  อ่าว  ถึงพร้อมกันเลย " มะลิหันหลังไปก็เจอเขื่อนยืนอยู่แล้ว มะลิทักเขื่อนก่อนจะเดินไปหาโทโมะที่รถ 

 

 

 

 

                "  อีก 2 วันเจอกันนะค่ะ พี่โมะ " มะลิพูด โทโมะทำหน้า งง    

 

 

 

               "  อีก 2 วันอะไร  " เขื่อนเข้ามาถาม  มะลิ 

 

 

 

 

                "  ไอป๊อปกับฟางจะแต่งงานกัน  เลยชวนพวกเราไปด้วย ไปด้วยกันนะ โทโมะ ฟางเค้าให้ชั้ลมาบอก  หนะ " ถ่านลงจากรถมาสมบทอีกคน เขาต้องการมองสีหน้าแววตาโทโมะ ว่าโทโมะรู้สึกยังไงกับฟาง

 

 

 

 

               "  ไปสิ แล้วไปวันไหนหละ " โทโมะมีสีหน้าแววตา ที่ยยินดีกับข่าวดีที่ได้ยิน ถ่านอึ้งไป แต่ก็ดีใจแทนแก้วที่โทโมะยังแก้วจริงๆ 

 

 

 

 

 

                "  อีก 2 วัน เดี๋ยวชั้ลให้แก้วจองตั๋วเครื่องบินให้เลยแล้วกันนะจะได้ไป ไฟล์เดียวกันให้หมด " ถ่านพูด 

 

 

 

 

 

               "  ได้ๆ " โทโมะพูด 

 

 

 

 

                "  โอเค งั้นชั้ลกับมะลิขึนห้องก่อนนะ ไว้เจอกันไอถ่าน  ไว้เจอกับแก้วว " เขื่อนลาถ่าน ก่อนจะตะโกนบอกแก้วที่ยังนั่งอยู่ในรถ 

 

 

 

 

               " งั้นชั้ลไปก่อนนะ " ถ่านลาโทโมะ 

 

 

 

 

                 "  เดี๋ยวว  " โทโมะเรียกถ่านเอาไว้ 

 

 

 

 

                "  ดูแลแก้วให้ดีๆนะ " แววตาเขาดูเศร้าลง ใจเริ่มหดหู่ เริ่มโหยหาอย่างบอกไม่ถูก เมื่อต้องห่างจากแก้ว 

 

 

 

 

                "  อย่าทำหน้าหงอยสิวะ อีก 2 วัน ก็ได้เจอกันอีก " ถ่านพูด ก่อนจะยิ้มให้โทโมะ แล้วเดินขึ้นรถไป  

 

 

 

 

 

 

 

                           

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา