ใครลิขิต

 
                      วันนี้วันเสาร์  เป็นที่ชั้ลรอคอยให้มาถึง เพราะชั้ลไม่ต้องไปทำงานน   หลังจากทีชั้ลตื่นตั้งแต่ ตี4.30 เพื่อไปช่วยคุณแม่พี่โทโมะ ขนของเข้าบ้าน แล้วออกมาวิ่งกับทีน่า ชั้ลก็เข้าครัวไปทำกับข้าวไว้ให้คุณแม่ ก่อนจะกลับมาอาบน้ำที่บ้าน  ส่วนพี่โทโมะหนะหรอ ไม่รู้หายหัวไปไหนตั้งแต่เช้าแล้ว   
 
         กริ๊งง กริ๊งง  กริ๊งงง  ชั้ลว่าจะนอนสักหน่อยก็มีโทรศัพท์มาปลุกอีกแล้ววว  
 
    " ฮัลโหล  ว่าไงมะลิ " 
 
    ( ไอเฮียป๊อบมันโทรหาแกหรือป่าว )
 
     " ป่าวหนิ  ไม่ได้โทรมา "  ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด อ้าวไอเฮียป๊อบโทรมาทำไมเนี่ย ชั้ลกดรับสายและประชุมสายกับมะลิทันที
 
     < เฮ้ยย  ไอห้อยวันนี้ว่างมั้ยวะ >
 
     "  ไม่ว่าง แก้วจะนอน แก้วง่วง "
 
    < ไม่ได้เว้ยไม่ได้  ชั้ลวางแผนไว้แล้ว วันนี้ชั้ลจะไปทะเล ซึ้งแกกับมะลิ ต้องไปด้วย ชั้ลนัดไอถ่านไว้แล้วเหมือนกัน >
 
    ( เออแก้ว ชั้ลก็อยากไปทะเลเหมือนกัน ไปด้วยกันนะ ชั้ลไม่ได้เที่ยวกับแกนานแล้ว ) แหม เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุยเลยนะครับแหม 
 
      "  ทุกคนค่ะ คือ แก้วอยากนอนค่ะ แก้วอยากพักผ่อนนะค่ะ "
 
    < งั้นก็ได้ ถ้าแกอยากอยู่บ้าน เดี๋ยวชั้ล มะลิ ไอถ่าน จะไปเที่ยวบ้านแกก็แล้วกัน >  อ้าววว
 
      "  เฮียยยยยย   อย่าบังคับแก้วซิ " 
 
    ( เอาหน๊าแก้ว ไปเที่ยวด้วยกัน นะนะ น๊าาาา ไปเที่ยวกับชั้ลหน่อยหน๊าาาา  ) นังมะลิเริ่มปฏิบัตการอ้อนเต็มที่เลยค่ะ เห้อออออ 
 
     < เอ้า เร็วๆ เลือกมาจะเที่ยวทะเลหรือจะให้ไปเที่ยวบ้านแก >
      " ตัวเลือกของเฮียนี่มันดีจริงๆ   เคๆ ไปก็ได้ "
 
      < ดี งั้นเดี๋ยวชั้ลไปรับ > แล้วเฮียก็ตัดสายไปเลย ชั้ลง่วงจะตายอยู่แล้วเนี่ยยย    
 
      เอี๊ยดด  เสียงรถมาจอดหน้าบ้าน ชั้ลรีบเดินออกไปดูเพราะคิดว่าเป็นรถของเฮีย แต่ที่ไหนได้ รถของสุดที่รักชั้ลนี้แหละ แต่เค้ามากับสุดที่รักของเค้า  ทำไมต้องมาหวานแหววให้ชั้ลเห็นด้วยเนี่ยย  เซงหวะ  เซง !!!!  พี่โทโมะ เดินถือของเข้ามในบ้าน มืออีกข้างก็จูงมือฟางเข้ามา ชั้ลก็ได้แต่มองตามตาละห้อย  นึกอีกทีก็อยากจะขอบใจเฮีบป๊อบที่ช่วยชั้ลไปเที่ยว  ไม่งั้นวันนี้ชั้ลคงจะต้องนอนกินน้ำตาอยู่ในห้องแคบๆอีกเหมือนเคย  พี่โทโมะ เดินผ่านชั้ลไปแล้วเค้าไปในห้องครัว ก่อนจะจัดจานขนมมาให้ฟาง  แหม ช่างเอาอกเอาใจกันดีจริงจริงเลยนะค่ะ 
 
       ปี๊น ปิ๊นน   ทันทีที่รถเฮียเข้ามาจอดหน้าบ้าน ชั้ลก็รีบเดินออกไปทันที  อแต่ดูเหมือนเฮียจะเดินลงมาจากรถนะ 
        "  ปวดฉี่วะแก้วว "  จะมาปวดอะไรตอนนี้เนี่ยย   - - !
        " งั้นเข้าห้องน้ำก่อนแล้วกัน " ชั้ลเดินน้ำเฮียไปที่ห้องน้ำ เหมือนเฮียจะไม่สังเกตุอะไร คงจะปวดหนักจริงๆ แต่ชั้ลหันไปมองหน้าพี่โทโมะ พี่โทโมะกำลังมองหน้าฟางสลับกับหันมามองเฮียและชั้ล  ส่วนฟางเอาแต่จ้องมองพี่โทโมะ สลับกับมองหน้าชั้ลอย่างเอาเรื่อง  ฟางกำมือแน่น แล้วจ้องมองชั้ลตาไม่กระพริบ  แล้วชั้ลไปทำอะไรให้แกวะฟาง
        "  ค่อยยังชั่ววะ  ไปกันเถอะไอห้อย " เฮียป๊อบ เดินออกมาจากห้องน้ำก่อนจะบ่นพรึมพรำ แต่ก็ยังไม่สังเกตอะไร มือหนาของเฮียเลือ่นมาแตะบ่าชั้ล ก่อนจะหมุนให้ชั้ลเดินออกไปทางประตูบ้าน 
       "   จะไปไหนกันหรอค่ะ พี่ป๊อบ !!! " แล้วทำไมต้องพูดเสียงดัง ทำตาลุกวาวด้วยวะฟางง 
        " ชั้ลต้องบอกเทอด้วยหรอ " ไอเฮียดูไม่ตกใจที่เห็นฟาง  แต่กลับตอบคำถามด้วยสีหน้าที่กวนตีนมาก นี่มันอะไรกันวะ ตูงงนะเนี่ย
       " พี่ป๊อบจะพาแก้วไปไหนหรอ " แล้วฟางก็หันมาถามชั้ลอย่างจริงจัง แต่สีหน้านี่เอาเรื่องเลยนะ 
      " เอ่อ  คือ  เฮียจะพาไป อุ๊บบบส์ " มือหนาของเฮียมาปิดปากชั้ลไว้แน่นห่อนจะดันตัวชั้ลไปเดินออกจากบ้านไป แล้วกระซิบข้างหนู " อย่าพูดมากก เดินไป " แล้วเฮียก็เปิดประตูและผลักชั้ลเข้าไปในรถ
      "  พี่จะไปไหนกับแก้ว !!!! " เสียงฟางดังเข้ามาในรถ ทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วยวะ 
      "  ฟางจะไปยุ่งกับเค้าทำไม กลับเข้าไปในบ้าน " พี่โทโมะ พยามลากฟางเข้าบ้าน แต่ฟางกลับสบัดมือออกอย่างแรง ก่อนจะเข้าไปเผชิญหน้ากับเฮีย  เฮ้ยยย  นี่มันเรื่องอะไรกันวะ  แล้วทั้งคู่ก็พูดอะไรกันไม่รู้ เพราะชั้ลไม่ได้ยิน  แล้วไอเฮียมันก็เดินมาขึ้นรถ และขับออกไปอย่างเร็ว ชั้ลหันไปมองฟาง เหมือนพี่โทโมะ พยามจะห้ามฟาง แต่ฟางกลับสบัดมือ ก่อนจะวิ่งเข้าไปในบ้าน 
 
      " มันเรื่องอะไรกันเฮีย  แก้วงงนะเนี่ย  "  
      "  เดี๋ยวก็รู้ " หลังที่เฮียพูดจบ มันก็เหยียบจนมิดเข็มไมล์  มันจะขับเร็วไปไหนวะ 
 
 
         ที่ทะเล  รถของเฮียป๊อบมาจอดอยู่หน้าที่พัก  ถ่านกับมะลิยืนรออยู่หน้าบ้าน 
       " มาถึงกันนานยัง " 
        "  เพิ่งมาถึงนี่แหละ แกไปเก็บของก่อนนะ ชั้ลมีอะไรจะคุยกับแกด้วย " แล้วมะลิก็เดินไปหยิบกระเป๋าจากหลังรถแล้วรีบลากชั้ลเข้าไปในห้องทันนี้  นี่มันวันแห่งความลับหรือไงวะเนี่ยยย
 
        "  แกมีอะไรเนี่ยมะลิ  " แล้วมันก็เหวี่ยงชั้ลลงเตียง
        "  ถ่านน่ารักมากเลยวะ  น่ารักมากมากก น่ารักที่สุด ตั้งแต่เกิดมาชั้ลไม่เคยเจอใครน่ารักแบบถ่านมาก่อน "  
        "  นี่แกเลิกกับพี่เขือนแล้วมาคบกับถ่านตั้งแต่เมื่อไหร่หวะ " เอองงนะเนี่ย ปกตินังมะลิมันไม่เคยชมว่าผู้ชายคนไหนดีสักคน มีแต่ด่าด่าแล้วก็ด่า 
        " ชั้ลไม่ได้หมายความว่าแบบชั้ล ชั้ลไม่ได้ชอบถ่านแบบนั้น  แต่ชั้ลแค่อยากบอกแกว่าถ่านน่ารักมาก  ถ้าแกเปิดใจให้ถ่าน แต่จะมีแต่ความสุข ไม่เสียน้ำตาแม้แต่หยดเดียว ชั้ลเอาหัวของชั้ลเป็นประกันได้ "
        " ถ่านมันล้างสมองแกหรือไงวะมะลิ " 
         "  เมื่อกี้ถ่านไปรับชั้ลมา แล้วเราแวะที่บ้านถ่าน ถ่านลืมของหนะ แล้วชั้ลก็เจอกับอะไรบ้างอย่าง  ถ้ามีคนทำกับชั้ลแบบนั้นบ้าง ชั้ลคงมีความสุขมากอะแก " 
         "  ไปเจออะไรมาวะ บอกหน่อยดิ แล้วทำไมต้องทำหน้ามีความสุขขนาดนั้นวะ แกแอ๊บหรือป่าวเนี่ยนังมะลิ " เออไอนี่ ยิ้มจนแก้มแทบจะปริแล้วตอนนี้
         "  ถ้าแกเห็นเอง รับรองว่าแกต้องยิ้มทั้งน้ำตาแน่นอน รักที่มีแต่ความบริสุทธิ์ของถ่าน ชั้ลละอิจฉาแกจริงๆเลยวะแก้ว "  งงครับท่าน แล้วมุงจะมาอิจฉาตูทำไมเนี่ยมะลิ  ตอนนี้ชชั้ลนั่งอยู่ที่ขอบเตียง ส่วนนังมะลิก็ทิ้งตัวลงนอนหงายแล้วยิ้มเหมือนคนบ้า  เพ้อเจ้อวะ 
        "  ชั้ลแนะนำให้แกเลิกรักไอโทโมะ แล้วหันมารักถ่าน แล้วแกความรักที่มีแต่ความสุขมันจะเกิดขึ้นกับแกทันที เหมือนที่แกวาดฝันไว้ "
       " พอแล้วๆ ให้ชั้ลเจอกับสิ่งที่แกเจอก่อนแล้วกัน แล้วเราค่อยพูดเรื่องนี่กันอีกที ตอนนี้รีบออกไปข้างนอกได้แล้ว เฮียกับถ่านรออยู่นะ " มะลิมันกลายเป็นคนเพ้อเจ้อไปตั้งแต่เมื่อไหร่ววะ หรือมันจะโดนถ่านวางยาเสน่ห์ 
        "  เข้าไปทำอะไรกันมาเนี่ย  ช้าจริงๆ  ไปๆ หิวข้าวแล้วไปกินข้าวกัน " แล้วไอเฮียก็บ่นเหมือนเดิม  ขี้บ่นจริงๆ
       " ฟางขอไปด้วยนะค่ะ !!! "  เห้ยยยย  นี่หรือป่าววะ ที่ไอเฮียวันบอกว่าเดี๋ยวก็รู้  ชั้ลกับมะลิหันไปมองฟาง ที่มากับเฟย์อย่างเหวอๆ มาได้ยังไงวะ  เฮ้ยย  แล้วนั้นพี่โทโมะก็มาด้วยหรอวะ 
      "  ขอโทษนะ เรามาแบบส่วนตัว ไม่ต้องการให้คนนอกเข้ามายุ่ง  " โฮ ไอเฮียตอบแบบนี้ ฟางก็หน้าหงายเลยสิครัช 
      " เฟย์ขอไปด้วยได้มั้ยค่ะ ถ่าน " เฮ้ย นี่เฟย์รู้จักถ่านด้วยหรอวะ  อะไรกันวะเนี่ย ชั้ลกับมะลิก็เหวอด้วยกันอีกรอบ แต่ถ่านไม่ตอบอะไร  ไอเฮียก็หันมาจับไหล่ชั้ลแล้วพลิกตัวให้ชั้ลเดินไปอีกทาง  เดินไปได้สองสามก้าว ถ่านก็เข้ามาแทรกกลางระหว่่งชั้ลกับไอเฮียป๊อบ  นี่มันอะไรวะเนี่ย 
     " อย่าเยอะไอป๊อบ อย่าให้แก้วเป็นเครื่องมือ กูขอ ! " แล้วถ่านก็หันพูดกับไอเฮีย ทำไมต้องเสียงดุด้วยวะ  แล้วเฮียจะใช่ชั้ลเป็นเครื่องมืออะไรของมันวะ  โอ้ยยยงง 
 
     "   หยุดเดี๋ยวนี่นะพี่ป๊อบบ  ฟางบอกให้หยุดไง !!!  " 
 
     "  ฟางกลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ ! "  ฟางเดินตามเรามา ส่วนพี่โทโมะ ก็พยายามรั้งฟางเอาไว้ 
 
     "   พี่จะไปไหน ฟางขอไปด้วยย  " แล้วฟางก็วิ่งเข้ามาดึงมือเฮียป๊อบไว้  หันกับมะลิมองหน้ากันอย่างงงและสงสัยเป็นอย่างมาก 
 
       "  ชั้ลว่าเทอหน้าจะไปกับโทโมะแฟนของเทอ มากกว่าจะมาเดินตามชั้ลต้อยๆๆแบบนี้นะ " 
       " พี่ชอบแก้วใช่มั้ย ถึงได้พามันมาเที่ยวแบบนี้ " อ้าว นี่ตูเกี่ยวอะไรด้วยวะเนี่ย จะมาพาดพิงตูเพื่ออะไรค่ะ ชั้ล มะลิ งงยกใหญ่ ส่วนพี่โทโมะก็มองฟางอย่างจับผิด 
      "  ชั้ลจะชอบหรือไม่ชอบใครมันก็เรื่องของชั้ล ไม่เกี่ยวกับเทอ " เออนั้นสิ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเทอวะฟาง เทอก็มีพี่โทโมะอยุ่แล้วทั้งคน
 
 
     " แต่ฟางยังลืมพี่ไม่ได้ !!! "  เห้ย !!!!!!  อะไรเนี่ยยยย  เงิบเลยครัช ชั้ลกับมะลิมองหน้ากันอย่างอึ้งๆ ทุกคนอึ้งหมด พี่โทโมะ เฮีย ถ่าน เฟย์ ก็หน้าเหวอไปตามๆกัน ไม่คิดว่ามันจะออกมาจากปากฟาง 
 
      "  มันหมายความว่ายังไงฟาง " ดูหน้าพี่โทโมะ เสียใจมากที่ได้ยินคำๆนั้น ตอนนี้หน้าของที่รักชั้ล ดูหม่นมอง เศร้าๆบอกไม่ถูก 
      " ฟางขอโทษนะพี่โทโมะ ฟางคิดว่าฟางจะลืมพี่ป๊อบได้แล้ว แต่พอเจอเค้า ฟางเพิ่งจะรู้ว่าฟางไม่เคยลืมเค้าได้เลย "  อะไรกันวะเนี่ย ตอนนี้ชั้ลสงสารพี่โทโมะมาก ตาพี่โทโมะดูแดงๆ พี่โทโมะหน้าเสียไม่กล้ามองหน้าใคร 
      " แล้วตลอดเวลาที่เราคบกันฟางไม่เคยรักพี่เลยหรอ " เสียงสั่นคลอที่พี่โทโมะพยายามเปล่งมันออกมา มันทำให้ชั้ลรู้ว่าตอนนี้พี่โทโมะคงจะเสียใจมากจริงๆ ทำไมทำกับพี่โทโมะแบบนี้วะฟาง
 
       " ที่ฟางตกลงคบกับพี่ เพราะฟางอยากตัดใจจากเค้า ฟางคิดว่าสักวันฟางคงรักพี่ได้ แต่วันนี้ฟางรู้แล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้ ฟางขอโทษนะค่ะ "  ดูฟางมันทำกับพี่โทโมะ สิ ทำแบบยนี้ได้ยังไงวะ ชั้ลยอมเสียใจ เปิดทางให้เทอรักกับพี่โทโมะ ชั้ลดีใจที่เทอทำให้คนรักของชั้ลมีความสุขได้ แต่ทำไมวันนี้มันถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้ 
        " พี่ไม่อยากเชื่อเลยว่ามันจะมีวันนี้ " พี่โทโมะพูดจบก็เดินไปทันๆ ชั้ลสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของเค้า ความรู้สึกของคนที่ยังรัก แต่ครอบครองเค้าไว้ไม่ได้ ความรู้สึกของคนที่ยังรัก แต่ต้องเดินจากไป ความรู้สึกของคนที่ผิดหวังในรัก ชั้ลเข้าใจมันดี ชั้ลจะเดินตามหัวใจของชั้ลไป แต่มะลิรั้งไว้
       "  อย่าตามไปแก้ว ชั้ลโทรให้พี่เขื่อนตามมาแล้ว ถ้าแกไปตอนนี้ แกโดนเหวี่ยงเละแน่ เชื่อชั้ลนะ ให้พี่เขื่อนไปคุยกับพี่โทโมะดีกว่า เชื่อชั้ล "
 
       "  ทำไมเทอทำแบบนี้วะฟาง  ทำไมเทอต้องหลอกพี่โทโมะด้วยวะ เทอไม่สงสารเค้าบ้างหรอ " ชั้ลพูดอย่างเหลืออด ชั้ลทนไม่ได้จริงๆที่เห้นพี่โทโมะเสียใจ ชั้ลทนไม่ได้ที่จะเห็นหัวใจของชั้ลเป็นทุกข์
        "  เทอไม่เป็นชั้ลเทอไม่มีวันรู้หรอกแก้ว  การต้องลืมใครสักคนมันยากขนาดไหน ชั้ลพยายามทำใจให้รักเค้า แต่ชั้ลฝืนใจตัวเองไม่ได้ ชั้ลรักเค้าไม่ได้ " 
       "  ชั้ลรู้ดีว่าการลืมใครสักคนมันยาก แต่ทำไมต้องเลือกวิธีที่มันทำร้ายคนอื่นวะ ฟาง " 
 
      " ก็ชั้ลไม่รู้จะทำยังไงหนิ ชั้ลไม่รู้จริงๆ ชั้ลไม่รู้ เทอเข้าใจมั้ยว่าชั้ลไม่รู้จะทำยังไง " ฟางร้องไห้ฟูมฟาย อย่างบ้าคลั่ง เฟย์เข้ามาพยุงตัวไว้ 
      " เฮียก็เหมือนกัน คิดอะไรอยู่ ทำไมถึงทำแบบนี้ " เฮียไม่ตอบแต่ เดินแยกออกไปอีกทาง
      " ถ่านช่วยอธิบายให้แก้วฟังหน่อยได้มั้ย " ถ่านเองก็ไม่ตอบ เดินตามเฮียป๊อบไปอีกคน 
      "  ฟางเล่าทุกอย่างให่ชั้ลฟังหน่อยได้มั้ย " เหลือทางเดี๋ยวที่ชั้ลจะสามารถรู้ทุกอย่างได้ คือฟางตอบคำถามชั้ล 
     "   ชั้ลกับพี่ป๊อบเราเคยรักกัน แต่พี่ป๊อบเจ้าชู้มาก ชั้ลเลยตัดสินใจเลิกกับพี่ป๊อบ ตอนนั้น พี่โทโมะมาจีบชั้ล ชั้ลเลยตกลงเป็นแฟนกับเค้าทันที เพราะชั้ลคิดว่าพี่โทโมะน่าจะทำให้ชั้ลเลิกคิดถึงพี่ป๊อบได้ พอพี่ป๊อบย้ายไปเรียนที่ต่างประเทศ ชั้ลก็เริ่มทำใจได้บ้าง แต่พอเค้ากับมา ชั้ลก็ได้รู้ว่าชั้ลยังลืมเค้าไม่ได้  เทอเข้าใจชั้ลมั้ยแก้ว ว่าชั้ลยังลืมเค้าไม่ได้ ชั้ลยังลืมเค้าไม่ได้ ชั้ลยังรักเค้าอยู่ ชั้ลยังรักเค้าอยู่ ฮืออ ฮืออ ฮืออ " ทำไมความรักมันถึงได้มีแต่ความทุกข์แบบนี้นะ 
 
      "  เทอเป็นอะไรกับพี่ป๊อบหรอ แก้ว เทอเป็นคนรักของพี่ป๊อบรึป่าว ตอบชั้ลหน่อยสิแก้ว ตอบความจริงให้ชั้ลฟังหน่อยสิแก้ว " 
      " เราเป็นแค่พี่น้องกัน เราสนิทกันมาตั้งแต่เรียนมัธยมแล้ว ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น "
     "  จริงๆ นะแก้ว เทอพูดจริงๆใช่มั้ย " ตอนนี้ชั้ลบอกตรงๆว่าชั้ลสงสารฟางมาก ฟางเหมือนคนบ้าคลั่งที่ต้องการรู้คำตอบเกี่ยวกับเฮียให้ได้ เธอร้องไห้อย่างหนักแบบไม่อายใคร เหมือนเธอทรมานมากกับการรอคอย ทรมานกับความรักมานาน ชั้ลว่าฟางคงรักเฮียไม่น้อยไปกว่าความรักของชั้ลที่มอบให้พี่โทโมะ และเหมือนเราจะอยู่ในสถานะเดียวกันในตอนนี้
      " แล้วตอนนี้เค้ามีใครหรือยัง เทอรู้รึป่าวว่าเค้ามีใครหรือยัง เค้ามีคนรักรึปล่าวแก้ว ตอนนี้เค้าคบกับใรอยู่บอกชั้ลหน่อยสิ ช่วยบอกชั้ลหน่อย " มะลิมองฟางอย่างระอา แต่ชั้ลก็รู้ว่ามะลิเองก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกแบบนี้
 
      " เรื่องนี้ฟางคงต้องไปถามเฮีบป๊อบเอาเองนะ แก้วพูดมากไปกว่านี้ไม่ได้หรอก ฟางสงบสติอารมณ์ก่อนนะ ใจเย็นๆ เดี๋ยวอะไรมันก็ดีขึ้นเอง "
 
 
      "  ชั้ลไม่รู้ว่าชั้ลต้องทำยังไงต่อไป เค้าไม่ได้รักชั้ลแล้ว พี่ป๊อบไม่ได้รักชั้ลแล้วว  ฮืออ ฮือออ ฮือออ "
 
   
                   กริ๊งงง  กริ๊งง  กริ๊งงง แล้วไอตัวปัญหาของเรื่องก็โทรมาหาชั้ล
      " ฮัลโหล "
 
     ( ชั้ลรออยู่ที่รถ กลับมาได้แล้ว อ่อ แล้วก็บอกมะลิด้วยว่าไอถ่านรออยู่ เร็วๆนะ ) เฮียป๊อบพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วก็ตัดสายไปดื้อๆ ผู้ชายนี้ก็เป็นเหมือนกันหมดเลยนะ 
       " ชั้ลต้องไปแล้ว " ชั้ลกล่าวลาฟางก่อนที่จะดึงมือมะลิเดินออกไป  มะลิที่มองอย่างเหวอๆ เดินตามชั้ลมาอย่างงงๆ มันคงคิดไม่ถึงว่าเหตุการณ์บ้าบอนี้จะเกิดขึ้น