ความลับของซุปตาร์ pf

9.9

เขียนโดย Put_thida

วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 11.20 น.

  34 ตอน
  75 วิจารณ์
  57.40K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557 11.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ทำไมต้องเธอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ช่วยอะไรฉันหน่อยสิ"หวายได้แผนการ

 

 

 

ปี๊ดๆๆ

 

 

 

"คุณป๊อปกลับมาแล้วค่ะ"ฟางจึงรีบวิ่งไปเปิดประตู

"เหอะ"หวายรีบเดินตามออกไป

 

 

 

"พี่ป๊อป"หวายวิ่งแซงหน้าฟางแล้วรีบไปกอดป๊อปปี้ ฟางชะงัก

"เอ้า หวาย ยังไม่กลับหรอ"ป๊อปปี้ถาม

"เอ่อ คือ หวายมีบางอย่างที่ต้องให้คนใช้ของป๊อปทะน่ะค่ะ"หวายหันไปมองฟางที่ยืนหน้าซีดอยู่

 

 

 

 

 

"ลงไป"หวายบอกฟาง

"คุณหวายว่าไงนะค่ะ"ฟางอึ้งๆเมื่อเธอไม่รู้ว่าหวายจะให้เธอลงน้ำ

 

"หวาย พี่ว่าแค่แหวนตกน้ำไม่ต้องขนาดนั้นหรอกเดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่ก็ได้"ป๊อปปี้บอก

"ไม่ได้ค่ะ! พี่ป๊อปไม่เห็นแหวนนั้นมีค่าหรอค่ะ "หวายแกล้งงอน

"เปล่านะ พี่ไม่ได้หมายความอย่างนั้น"ป๊อปปี้พูดอะไรต่อไม่ถูก

"งั้นเธอ ฟางเธอลงไปเอามาให้ฉัน"หวายสั่งฟาง

 

"หวายพี่ว่า..."ป๊อปปี้ชักจะเป็นห่วงฟาง

"ทำไม! เธอจะทำเพื่อพี่ป๊อปไม่ได้รึไง"หวายขู่ฟางเกี่ยวกับป๊อปปี้เพราะเหมือนหวายจะรู้ว่าฟางคิดยังไงกับป๊อปปี้   ฟางมองหน้าหวายทีป๊อปปี้ทีสลับกันไปมาแล้วฟางก็ตัดสินใจได้

 

"ฟาง เธอไม่ต้อง..."ป๊อปปี้พูดไม่ทันจบฟางก็แทรก

"ค่ะ เดี๋ยวฟางลงไปเอามาให้เองค่ะ"ฟางบอกแล้วกระโดดลงน้ำทันที

 

 

 

 

ตุ้ม

 

 

 

 

"ฟาง!"ปีอปปี้ตะโกนแต่ฟางไม่ฟังรีบดำน้ำหาแหวนทันที

 

"เหอะ ไปเถอะค่ะพี่ป๊อป ไปกินข้าวกันดีกว่าป่านนี้คงเย็นหมดแล้ว"หวายเชิ่ดหน้าสะใจแล้วควงป๊อปปี้ออกไปทันที  ป๊อปปี้เหล่มองฟางเป็นพักๆแล้วเดินออกไป

 

"คุณป๊อป"ฟางผุดขึ้นเหนือผิวน้ำแล้วเรียกชื่อป๊อปปี้ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเหมือนเธอรู้ดีว่าต้องเจียมตัว

จากนั้นเธอไม่อยากคิดอะไรจึงรีบดำน้ำหาแหวนต่อไป

 

 

 

 

 

เวลาผ่านไปสองชั่วโมง

 

"หว้าาา แย่จังป่านนี้แระ ฟางยังหาแหวนไม่พบอีกรึไงนะ"หวายแอบสะใจ

"พี่ว่าพอเถอะหวาย เดี๋ยวฟางเค้าจะไข้ขึ้นซะเปล่าๆ"ป๊อปปี้มีความู้สึกเป็นห่วงฟางขึ้นมา

"เหอะ อย่าไปสนเลยค่ะ เค้าก้เป็นแค่ คนใช้ พี่ป๊อปท่องไว้นะค่ะว่าเค้าเป็นแค่ คนใช้!"หวายพยายามย้ำเตือนป๊อปปี้เพื่อไม่ให้พลาดพลั้งไปรักฟาง

 

 

"แค่คนรักที่หล่นหายแค่ความรักนึงผ่านไป..."

 

"ฮัลโหล ค่ะพ่อ ค่ะหวายจะรีบไป"หวายวางสายจากพ่อแล้วเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าอย่างเดิม

 ป๊อปปี้เหมือนรู้จังหวะว่าหวายต้องออกไปหาพ่อข้างนอกจึงแอบดีใจว่าจะได้ไปช่วยฟาง

"หวายต้องไปหาพ่อใช่มั๊ย"ป๊อปปี้ถาม

"ค่ะ พอดีพ่อมีงาให้หวายช่วย แย่จังเลยนะค่ะ หวายคงต้องฝากแหวนไว้ที่พี่ป๊อปก่อนแล้วละค่ะ "หวายพูด

 

"อ๋อ งั้นเดี๋ยวพี่เดินไปส่งที่รถนะ"ป๊อปปี้ลุกขึ้นแล้วเดินไปส่งหวายนอกบ้าน

 

 

"ขอบคุณนะค่ะที่เดินมาส่ง งั้นหวายไปนะ"หวายหอมแก้มป๊อปปี้ทีนึงแล้วรีบขึ้นรถขับออกจากบ้านทันที

 

"เฮ้อ!"ป๊อปปี้โล่งใจ 

"ฟาง"ป๊อปปี้นึกขึ้นได้ว่าฟางอยู่ในสระน้ำจึงรีบวิ่งไปทันที

 

 

 

"ฟาง! ขึ้นมาได้แล้ว"ป๊อปปี้ตะโกนเรียกเธอแต่เธอกลับนิ่งอยู่ใต้น้ำ

"ฟางเธอเป็นอะไรน่ะ!"ป๊อปปี้ชักเป็นห่วง

"ไม่รอแล้วเว้ย"ป๊อปปี้กระโดดลงน้ำเพื่อไปเอาตัวฟางมา

 

 

 

 

ตุ้ม!

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้ว่ายน้ำลงไปแล้วเมื่อเห็นฟางสลบอยู่นิ่งจึงรีบเข้าไปช่วยแล้วอุ้มขึ้นจากสระทันที

 

"ฟางๆๆๆ"ป๊อปปี้เรียกฟางที่นอนแน่นิ่งอยู่ ป๊อปปี้เริ่มใจหายรีบผายปอดฟางทันที

"ฟางๆๆ"ป๊อปปี้ผายปอดอีกครั้งจนสำเร็จ

"แฮ่ก แฮ่กก!!"ฟางสำลักน้ำออกจากปาก ป๊อปปี้โล่งใจ

"คุณป๊อป"ฟางค่อยๆลืมตาขึ้นด้วยน้ำเสียงแทบไม่ได้ยินด้วยซ้ำ

"นี่ค่ะ"ฟางแบมือข้างขวาของตัวเองแล้วป๊อปปี้ก็พบว่ามีแหวนของเขาอยู่ในมือของฟาง

 

"โถ่ ยัยโง่เอ้ย ของแค่นี้เอง เธอนี่มัน..."ป๊อปปี้โมโหกับการกระทำที่ไม่เอาไหนของฟาง

"ก็ มันเป็นของสำคัญสำหรับคุณป๊อปนิค่ะ"ฟางพูด ป๊อปถึงกับชะงัก 

" เหอะ ยัยโง่ เธอนี่มันโง่สิ้นดี"ป๊อปปี้ยิ้มมุมปากเหมือนรู้สึกดีที่ได้ยินคำนี้จากปากของฟาง ป๊อปปี้มองหน้าฟางแล้วอดยิ้มไม่ได้โดยที่ฟางก็สลบไปแล้ว

 

 

 

"ตายจริงตาป๊อป ทำไมหนูฟางถึงได้เปียกแบบนี้ห่ะ"แม่ของป๊อปปี้เห็นสภาพของฟางก็ตกใจรีบเรียกป้าน้ำมาพบทันที

"เอ่อ คือเรื่องมันยาวครับผมว่าพาฟางไปพักก่อนดีกว่า"ป๊อปปี้อุ้มฟางขึ้นห้องทันที

 

 

"คุณแม่ครับผมคงต้องฝากฟางไว้ที่นี่สักวัน ให้ป้าน้ำเปลี่ยนผ้าให้ก็แล้วกันนะครับ"ป๊อปปี้บอกแม่ก่อนจะหันหน้าไปบอกป้าน้ำที่ยืนอยู่ข้างๆ

" ค่ะ คุณป๊อปเดี๋ยวป้าจัดการเองคุณป๊อปไม่ต้องห่วงนะค่ะ"ป้าน้ำเดินไปนั่งข้างเตียงแล้วรูบหัวฟางอย่างเอ็นดู

"ฟางเค้าเป็นเด็กดีมากจิงๆ ป้าเลี้ยงดูแกมาตั้งแต่เล็กๆ ใครกันที่ทำให้ฟางต้องอยู่ในสภาพแบบนี้"

ป้าน้ำมองหน้าฟางแล้วสงสารแทนที่แม่ของเธอและพ่อต้องแยกทางกันตั้งแต่เล็กๆ  ป๊อปปี้ก็มอง

ฟางในสภาพเปียกแล้วนึกสงสัยเช่นกัน

 

 

 

อุ๊ต้ะ! ป๊อปปี้ห่วงฟางขนาดนี้คิดไรกับฟางป่ะเนี่ย  ลุ้นๆนะค่ะ  คอมเม้นกันด้วยน้าาาา 

     

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา