ความลับของซุปตาร์ pf

 "ฟางขอบคุณคุณป๊อปมากนะค่ะที่อยู่เป็นเพื่อนฟาง และปลอบใจฟางอ่ะ"ฟางซาบซึ้งน้ำใจของป๊อปปี้
"ไม่เป็นไรหรอก "ป๊อปปี้บอก
"งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฟางขอตัวก่อนนะค่ะ"ฟางกำลังจะเดินไปแต่ป๊อปปี้รั้งเอาไว้
"เดี๋ยว!"ป๊อปปี้จับข้อมือฟางเพื่อรั้ง
"มีอะไรหรอค่ะ"
"เอ่อ นี่เอาไป"ป๊อปปี้ยื่นสร้อยคอสีเงินให้ฟาง
"นี่อะไรค่ะ"ฟางยังไม่หยิบแต่ถามป๊อปปี้ก่อน
"ของขวัญ"ป๊อปปี้บอก
"คุณป๊อปจะให้ของขวัญฟางทำไมค่ะ"
"ก็วันนี้วันเกิดเธอไม่ใช่รึไง อย่าบอกนะว่าร้องไห้จนความจำเสื่อมไปแล้วน่ะ"ป๊อปปี้แหย่ฟางเล่น
"เปล่าค่ะ ฟางทราบว่าวันนี้วันเกิดฟาง แต่ฟางไม่รับดีกว่า"ฟางไม่ยอมรับของที่ป๊อปปี้ให้
"นี่เป็นคำสั่ง! ฉันบอกว่าเอาไปก็เอาไปสิ"ป๊อปปี้จับตัวฟางให้หันหลังแล้วสวมสร้อยให้เธอ
"เดี๋ยวฟางใส่เองดีกว่าค่ะ"
"ไม่ต้อง ฉันจะใส่ให้"ป๊อปปี้แอบดุ ฟางจึงนิ่งเงียบยอมให้ป๊อปปี้ใส่สร้อยคอให้   ป๊อปปี้รวบผมที่ยาวสวยของฟางไปพาดไว้ข้างเดียว ป๊อปปี้สูดกลิ่นหอมของผมฟางทำเอาป๊อปปี้หน้าแดง
"คุณป๊อปเสร็จแล้วยังค่ะ"
"เอ่อ  เสร็จแล้ว"ป๊อปปี้รีบใส้สร้อยคอให้ฟางจนเสร็จแล้วหันตัวฟางกลับมาอย่างเดิม
"เหมาะกับเธอดี"ป๊อปปี้สังเกตสร้อยที่คล้้องคอฟางอยู่
"แล้วคุณป๊อปไม่เสียดายหรอค่ะ "ฟางถาม
"ไม่หรอก .... แฟนคลับให้มาน่ะ"ป๊อปปี้บอก ฟางเลยโล่งใจ
"คุณป๊อปเป็นอะไรรึเปล่าค่ะ ทำไมหน้าแดงจัง"ฟางถาม
"เอ่อ...คือ...ร้อนมั้ง "ป๊อปปี้อ้าง 
"งั้นฟาง ขอตัวไปนอนก่อนนะค่ะ"ฟางบอกลาป๊อปี้แล้วเดินเข้าห้องนอนไป  ป๊อปปี้ได้แต่เขินหน้าแดง พูดอะไรไม่ออก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทำไมมาดื่มคนเดียวอีกแล้วละครับ   คุณหวาย"มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักหวายแต่วันนี้หวายดื่มไม่ค่อยหนักเท่าไหร่
"เควิน!"หวายตกใจเมื่อผู้ชายที่มาทักเธอเห็นเควิน
"ตกใจอะไรกัน แล้วนี่ทำไมมาดื่มคนเดียวอีกแล้วละครับ"เควินถาม
"เรื่องของฉัน! "หวายพูดอย่างเชิ่ดๆ
"โถ่ๆ มาม่ะ เราไปขึ้นสวรรค์กันดีกว่า เหมือนคืนนั้นไง"เควินพูดถึงเรื่องคืนนั้นที่หวายกับเควินมีอะไรกัน  ทำให้หวายรังเกียจเป็นอย่างมาก
 
 
 
 
เพี๊ยะ! (หวายตบหน้าเควินหัน)
 
 
 
 
"อย่าพูดเรื่องคืนนั้นให้ฉันได้ยินอีก!"หวายตะหวาดใส่เควิน
"ทำไม! คืนนั้นคุณสมยอมผมเองนะ"เควินเอื้อมไปจับแตะมือหวายแต่หวายรีบเอามือออก
 
 
 
 
เพี๊ยะ!
 
 
 
 
"ฉันไม่ได้สมยอม! นายต่างหากที่ข่มขื่นฉัน!"
"ทำไม! ผมกับไอป๊อปปี้มันต่างกันตรงไหน ! ตอนนี้ผมก็ดังกว่ามันทำไมคุณไม่สนใจผมบ้าง"
"เพราะนายเป็นแค่เด็กใหม่ อย่างน้อยค่าตัวก็ไม่เท่าพี่ป๊อปง่ายๆ!"หวายตอกย้ำเควิน ทำให้เควินโกรธมาก
"หยุด!อย่ามามองหน้าฉันแบบนั้น และฉันบอกนายตรงนี้เลยนะ ลืมเรื่องระหว่างเราซ่ะ เพราะถึงยังไงนายก็เทียบพี่ป๊อปไม่ติดอยู่ดี!"หวายบอก แล้วเดินเชิ่ดออกไป
"หวาย! คุณหวาย!"เควินตะโกนเรียกหวายแต่หวายไม่สนใจ
"โถ่เว้ย!"เควินหงุดหงิด อารมณ์เสีย และเสียใจ
 
 
 
 
 
 
เช้าวันรุ่งขึ้น
 
 
"เอ้า คุณป๊อปตื่นแล้วหรอค่ะ ทานข้าวค่ะ"ฟางบอกป๊อปปี้ เมื่อเธอเห็นป๊อปปี้เดินออกมาจากห้องนอน  ป๊อปปี้เดินมานั่งทานข้าวที่โต๊ะอาหาร ป๊อปปี้แอบเหลือบมองที่คอฟาง ป๊อปปี้แอบดีใจที่ฟางยังใส่สร้อยคอของป๊อปปี้อยู่
 
 
 
"พี่ป๊อปคร้าาาา!" จู่ๆหวายก็เดินเข้ามาในบ้าน
"หวาย"ป๊อปปี้ตกใจเล็กน้อยเมื่อหวายมาหาที่บ้าน ป๊อปปี้แอบเหลือบมองฟางบ้าง
"คิดถึงจังเลยค่ะพี่ป๊อป"หวายเดินมาหาป๊อปปี้ที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่เธอเดินมาหอมแก้มป๊อปปี้ไปฟอดใหญ่   ฟางเห็นก็อึ้งๆเล็กน้อยแบบแอบเจ็บ
 
"หวายมาหาพี่มีอะไรรึเปล่า"ป๊อปปี้ถามหวายด้วยการกระทำนิ่งๆ
"หวายเอาการ์ดแต่งงาน กับของชำร่วยมาให้เลือกดูค่ะ"หวายหยิบกระดาษแข็งในกระเป๋าหลายแ่น คือการ์ดแต่งงานที่จะให้ป๊อปปี้เลือก
"  พี่ป๊อปค่ะ หวายกะไว้ว่าจะเอาการ์ดสีชมพูค่ะ แล้วเดี๋ยววันนี้เราไปลองชุดแต่งงานกันนะค่ะ" ฟางได้ยินที่หวายพูดก็เจ็บสุดๆ รีบเดินออกจากบริเวณนั้น  ป๊อปปี้เห็นฟางเดินออกไปก็รู้สึกผิด
"จ้ะ" ป๊อปปี้เหลือบมองหาฟางแต่ก็ไม่พบ
 
 
 
 
 
 
 
กริ้งงงงๆๆๆๆ  
 
 
 
 
 
"ธาม!"เมือฟางเปิดประตูบ้านเพื่อดูว่าใครมา ก็พบว่าเป็นธามไทเธอดีใจมาก
"หวัดดี ฟาง"ธามไทพูด
 
 
 
 
"สวัสดัครับ พวกคุณคงจำผมได้"ธามไทเดินเข้ามาแนะนำตัวป๊อปปี้กับหวาย
"อ๋อ เป็นแฟนยัยคนใช้นั่นใช่มั๊ย"หวายรีบพูด
"เปล่าครับ   ผมกับฟางเราเป็นเพื่อนกัน"ธามไทบอก
"แล้วนายมาที่นี่ทำไม"ป๊อปปี้ถาม
"ผมมาหาฟาง แค่แวะมาเยี่ยม อาจจะมาช่วยงานที่นี่บ้าง เพราะผมเป็นห่วงฟางที่ต้องอยู่กับผู้ชายสองต่อสอง" ํธามไทพูดอย่างอ้อมค้อม 
"ฉันไม่ได้ต้องการคนใช้เพิ่ม"ป๊อปปี้ดุธามไท แต่หวายเหมือนกับจะเห็นด้วยกับธามไท
"พี่ป๊อปค่ะ แต่หวายว่าดีแล้วแหละค่ะ นังคนใช้จะได้ไม่ต้องติดพี่เหมือนปลิงจนเกินไป"หวายพูดจบก็หันไปจิกตาใส่ฟาง
"แต่ฉันไมอ...."ป๊อปปี้จะบอกว่าไม่อนุญาติแต่ฟางก็แทรกขึ้นมาก่อน
"ใช่ค่ะ! ธามควรจะมาทำงานที่นี่"ฟางรีบพูด