ความลับของซุปตาร์ pf

"ใช่ค่ะ! ธามควรจะมาอยู่ที่นี่"ฟางรีบพูด  ทำเอาป๊อปปี้เงิบ

 

 

 

 

"ฟาง"ป๊อปปี้เรียกเธออย่างไม่เข้าใจ

"ฟางคิดว่า ถ้ามีธามไทคอยช่วยงานในบ้าน งานจะเสร็จเร็ว และจะทำให้คุณหวายไม่ต้องเป็นกังวลด้วย"ฟางบอก แต่ความจริงแล้วฟางก็ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนั้น 

"ดี! อยากให้มันอยู่มากใช่มั๊ย ได้! ตามสบายจะนอนห้องเดียวกันก็ได้! ฉันอนุญาติ!"ป๊อปปี้โมโห รีบลุกจากเก้าอี้เดินออกไป

"พี่ป๊อปค่ะ! รอหวายด้วย!!"หวายรีบวิ่งตามป๊อปปี้ไป   

"ฟาง เธอโอเคนะ"ธามไทถาม เมื่อเห็นฟางหน้าเศร้าๆ

"ฟางไม่เป็นไร"ฟางรีบอ้าง  แต่แท้จริงแล้วฟางหนักใจเป็นอย่างมาก

 

 

 

 

"พี่ป๊อปเดินหนีมาทำไมค่ะ"หวายที่เดินมาติดๆถามขึ้น

"เปล่า พี่แค่...อารมณ์ไม่ดี "ป๊อปปี้ตอบโดยไม่มองหน้าหวาย

"แต่หวายว่าดีแล้วนะค่ะ  ที่นายธามไทอะไรนั่นมาอยู่ที่นี่ หวายจะได้โล่งใจด้วยไงค่ะ"หวายพยายามเกลี้ยกล่อมป๊อปปี้  แต่ป๊อปปี้ก็ไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น

"แล้วพี่ป๊อปจะเครียดทำไมค่ะ ได้คนใช้ผู้ชายอีกคนมาช่วยงาน ก็น่าจะดีอยู่แล้ว เอ๊ะ หรือว่าพี่ป๊อปชอบนังฟาง"หวายถามอย่างตกใจ

"ห่ะ เปล่า พี่ไม่ได้ชอบ "ป๊อปปี้ตอบโดยไม่สบตาหวาย

"ไม่ชอบแล้วกลุ้มทำไมกัน"

"ก็ คือ....พี่....พี่ว่าเราไปเลือกการ์ดแต่งงานต่อดีกว่า อย่าเอาเรื่องไร้สาระแบบนี้มาคิดให้ปวดหัวเลย"ป๊อปปี้รีบเปลี่ยนเรื่อง แล้วเดินโอบเอวหวายเข้าบ้าน

 

 

 

 

 

"นี่ ฟางต้องทำงานแบบนี้ทุกวันเลยหรอ"ธามไทถามฟาง เพราะตอนนี้ทั้งสองกำลังช่วยกันล้างจาน ถูพื้น

"ใช่ฟางชินแล้ว นี่อย่าบอกนะว่าธามเหนื่อยแล้วอ่ะ "ฟางถามธามไท

"เปล่า ธามแค่เห็นว่างานเยอะแบบนี้ฟางทำคนเดียวได้ถือว่าเก่งมาก"ธามไทส่งยิ้มหวานให้ฟาง

"อ๋อ โอ้ย!"ฟางที่หั่นกระเทียมอยู่ ก็แสบตาเพราะฟางดันเผลอเอามือไปเช็ดตา

"ฟางเป็นอะไรอ่ะ"ธามไทตกใจรีบสำรวจฟาง

"ฟางแสบตา โอ้ย เมื่อกี้เผลอเอามือที่หั่นกระเทียมมาเช็ดตา "ฟางบอกโดยที่เอามือปิดตา ขยี้ตาตัวเองอยู่

"ไหนๆ ธามขอดูหน่อย"ธามไทค่อยๆเอามือฟางออกจากตาแล้วให้ฟางค่อยๆลืมตา

"แสบๆ"ฟางบอกเสียงสั่น ธามไทค่อยๆเอามือปัดๆตาของฟาง ฟางมองหน้าธามไทด้วยความรู้สึกดี แต่ไม่เหมือนกับตอนที่อยู่ใกล้ป๊อปปี้  ธามไทปัดตาให้ฟางเสร็จก็มองหน้าเธออย่างบอกตวามรู้สึก

 

"ทำอะไรกัน!"

"คุณป๊อป !!"ฟางและธามไทพูดขึ้นพร้อมกัน

"อุ้ยต๊ายย  น่าบัดสีบัดเถลิงที่สุด นี่ยังกลางวันแสกๆเลยนะเนี่ย อดใจรอไม่ไหวหรอ "หวายพูดเยาะเย้ยฟาง

"คือ ...พวกคุณกำลังเข้าใจผิดนะค่ะ ฟางกับธามเราไม่ได้ทำอะไรกัน"ฟางรีบปฏิเสธ

"บ้านฉันไม่ใช่โรงแรม ถ้าอดทนไม่ไหวก็ไปม่านรูดนู่น "ป๊อปปี้ทั้งโกรธทั้งเสียใจเมื่อพูดเสร็จป๊อปปี้ก็เดินออกมาจากตรงนั้นทันที

"คุณป๊อป! คุณป๊อปค่ะ!"ฟางจะวิ่งตามป๊อปปี้ไป

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ป๊อปค่ะ หวายว่าเราไปเลือกชุดแต่งงานดีกว่านะค่ะ"หวายบอกป๊อปปี้  ป๊อปปี้ทำหน้าบึ้ง แต่ก็ยอมไปกับหวาย  ทั้งสองรีบขึ้นรถแล้วออกไปทันที

 

"คุณป๊อป! คุณป๊อป! เดี๋ยวค่ะ ฟังฟางก่อน!! "ฟางพยายามวิ่งตามแต่ก็ไม่ทันเพราะรถขับเร็วมาก  ฟางทรุดตัวนั่งลงลนถนนที่เปลี่ยว ร้องไห้อยู่คนเดียว "ฮือๆๆๆ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอาชุดไหนดีค่ะพี่ป๊อป"หวายถามป๊อปปี้ที่ยืนเหม่ออยู่

"พี่ป๊อป!"

"...."

"พี่ป๊อปค่ะ!!"หวายตะโกนเรียกใส่หูป๊อปปี้

"ห่ะๆ หวายว่าอะไรนะ"ป๊อปปี้ได้สติ จึงรีบทวนคำถามกับหวาย

"หวายถามว่า จะเอาชุดไหนดี"หวายตอบ

"แล้วแต่หวายเถอะ พี่ไม่รู้หรอกว่าชุดไหนเหมาะกับหวายบ้าง"ป๊อปปี้บอกแต่สีหน้าไม่ค่อยมีความสุข

"งั้น เอาชุดนี้ค่ะพี่ แล้วก็ของเจ้าบ่าวก็เอาชุดนี้ "หวายสั่งพนักงาน   พนักงานรับคำสั่งรีบเดินไปเตรียมชุด

"พี่ป๊อปค่ะ ช่วยทำให้เหมือนคนมีชีวิตชีวาหน่อยได้รึเปล่า "หวายเริ่มดุป๊อปปี้

"คือ...พี่... พี่แค่เครียดๆน่ะ"ป๊อปปี้รีบแก้ตัว

"หรอค่ะ อย่าให้หวายรู้นะ ว่าพี่ป๊อปไปคิดถึงนังเด็กคนใช้นั่น เรากำลังจะแต่งงานกันนะค่ะ"หวายย้ำเตือนป๊อปปี้

"จ้ะ พี่รู้ว่าเรากำลังแต่งงานกัน"ป๊อปปี้ทำหน้าเหมือน อมทุกข์

 

 

 

 

 

 

 

"ฟาง ธามกลับก่อนนะ"ธามไทบอกลาฟาง

"ขอบคุณมากนะธาม ที่มาช่วยน่ะ"ฟางบอก แต่หน้าฟางยังเศร้า

"อื้ม เดี๋ยวธามจะมาช่วยฟางพรุ่งนี้นะ"ธามไทบอกฟาง  แล้วเขาก็เดินออกจากบ้านไป

"เฮ้อ! "ฟางโล่งใจ

 

 

 

 

 

 

 

ปี๊ดดดดดดดดดดดด

 

 

 

 

 

"คุณป๊อป!"ฟางดีใจที่ป๊อปปี้กลับบ้าน รีบวิ่งไปเปิดประตูให้

 

 

 

 

แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดด

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้ขับรถเข้าบ้าน แล้วจอด จากนั้นเขาก็ลงจากรถ ด้วยหน้าตาบึ้งตึง 

 

 

"คุณป๊อปค่ะ ทานอะไรมาแล้วยังค่ะ"ฟางถามป๊อปปี้ 

"...."แต่ป๊อปปี้กลับไม่ตอบ

"คุณป๊อป โกรธฟางอยู่หรอค่ะ"ฟางเริ่มหนักใจ  แต่ป๊อปปี้ก็ยังคงไม่ตอบ ฟางจึงวิ่งไปยืนตัดหน้า

 

"หลีก!"ป๊อปปี้ขึ้นเสียงใส่ฟาง

"ไม่ค่ะ!"ฟางยื่นคำขาด

"ฉันบอกให้หลีก!"

"ไม่! ถ้าคุณป๊อปไม่ยอมฟังฟาง ฟางก็จะไม่ไปไหน"ฟางมองหน้าป๊อปปี้ ตาต่อตาฟันต่อฟัน

"เธอจะให้ฉันฟังว่าเธอกับไอ้บ้านั้น จู่จี่ กันไปถึงไหนแล้วรึไง"

"เรื่องวันนี้คุณป๊อปเข้าใจฟางผิดนะค่ะ ฟางแค่หั่นกระเทียม แล้วเผลอเอามือไปเช็ดตา ทำให้แสบตาธามไทก็้เลยดูให้ เท่านั้นเองนะค่ะ"ฟางพยายามอธิบาย

"เหอะ! เรื่องแบบนี้ใครเค้าจะกล้าพูดกันตรงๆ เขาก็อ้างกันได้ทั้งนั้น! ฉันถามจริงๆเถอะ ไปถึงสวรรค์ชั้นไหนกันแล้วล่ะ!"ป๊อปปี้ดูถูกฟาง ทำเอาฟางโกรธ เสียใจ

 

 

 

 

เพี๊ยะ!

 

 

 

 

ฟางตบหน้าป๊อปปี้จนหน้าหัน

"คุณป๊อปไม่รู้จักฟางเลยจริงๆ "ฟางเสียใจที่ป๊อปปี้ดูถูกเธอ และไม่เคยรู้จักตัวตนของฟางเลยแม้แต่นิด

 

 

 

 

 

 

จบแล้วนะอีกตอน  เม้นๆๆๆๆ