คุณหนูสุดซ่า กะ นายซุป’ตาร์สุดแสบ

อาทิตย์กว่าๆแล้วที่ผมและเบลไม่ได้เจอกันเพราะงานของเรายุ่งมากแต่ก็โทร หากันอยู่ ตอนนี้ก็เกือบเที่ยงคืนแล้วผมกำลังจะเข้าห้องแต่ก็เห็นแสงไฟที่รอดออกมาจาก ช่องเล็กๆของประตูห้องของเบล จากนั้นความซนในสมองก็เริ่มออกอาการผมจึงเปิดประตูห้องเข้าไปอย่างถือวิสาสะ
"ยังไม่นอนอีกเหรอครับ" ผมเอ่ยพร้อมกับเห็นงานของเธอกองอยู่เต็มโต๊ะทำงานของเบล
"เจมส์ เข้ามาได้ยังไงอ่ะ" เธอถามด้วยความตกใจ
"ผมเห็นไฟห้องเบลเปิดอยู่ เลยเข้ามา"
"พึ่งกลับมาเหมือนกันเหรอ" เบลถามผม
"ใช่ เบลก็พึ่งกลับเหรอ"
"ใช่ งานยุ่งๆอ่ะ เลยเอากลับมาทำที่นี้" เธอตอบอย่างเพลียๆ ผมเป็นห่วงเธอจัง
"งั้นให้ผมอยู่เป็นเพื่อนไหม"
"จะดีเหรอ นายกลับมาจากทำงานเหนื่อยๆนะ"
"ไม่เป็นไร ผมอยากอยู่ดูแลคนที่ผมรักนะ"
>>> 1ชั่วโมงผ่านไป <<<
"โอ๊ย!! คิดไม่ออกเลยอ่ะ" เบลร้องออกมา
"คิดไม่ออกเหรอ"
"ใช่ ทำไงดีเนี่ย"
"เดี๋ยวผมช่วยผ่อนคลายนะ" ผมเดินไปด้านหลังเธอแล้วนวดขมับให้เธอเพื่อที่จะให้เธอผ่อนคลายหายเครียด
"ดีขึ้นไหม"
"ผ่อนคลายมาก ขอบคุณนะ"
"ครับ" ตอบเสร็จผมก็หันไปหอมแก้มเบลอย่างฉวยโอกาส
"ของแถมแล้วกันนะคร๊าบ" แล้วผมก็ไปนั่งที่โซฟาที่อยู่ใกล้ๆเบล นั่งมองเธอจนผมเผลอหลับไป
>>> หลายชั่วโมงผ่านไป<<<
"เสร็จซะที ตี3แล้วเหรอเนี่ย" ฉันตอบด้วยความโล่ง แต่ก็มองไปเห็นเจมส์หลับอยู่โซฟา
"ขอบคุณนะเจ้าลิงน้อย สำหรับกำลังใจ" ฉันเดินไปกระซิบที่ข้างหูเจมส์ จากนั้นฉันก็เอาหมอนและผ้าห่มมาให้เจมส์
 
 
 
โปรดติดตามตอนต่อไป
ขอโทษที่หายไปนานนะค๊า