รักร้ายๆของนายจอมเถื่อน

9.7

เขียนโดย MPFOREVER

วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.50 น.

  10 chapter
  23 วิจารณ์
  19.50K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 20.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) หาแฟนไม่ได้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

กรอด ฟางอยากจะบ้าตาย เดินไปทางไหนของโรงเรียนก็เจอแต่อีตาป๊อปปี้เมื่อ

วานอุตส่าห์ภาวนา่วาอย่าเจอ ตอนเที่ยงโทโมะเพื่อนสนิทอีกคนของชั้นบอกชั้น

ว่าไม่ต้องลงไปกินอารหารที่โรงอาหารหรอกให้แก้วซื้อมาให้

 

 

 

โดยมันบอกว่ามันจะนั่งเป็นเพื่อนชั้นดีจริงๆจะได้ไม่ต้องเจอนายจอมเถื่อน อะโฮะๆ

ถ้าไม่เริ่ดก็เชิดใส่(เกี่ยวมั้ยว่ะ) จู่ๆไอบ้าโทโมะก็มาล้อเรื่องชั้นกับป๊อปปี้ สาเหตุที่

ทำให้ชั้นขายไม่ออก ขายผักหรอ เอ้า 3 ถุง 10 ค่ะ บ้า ไม่มีใครเอาเป็นแฟนน่ะ

 

 

 

 

ชั้นก็เลยตอบมันกลับไปว่าแกก็เอาแต่เล่นกีฬาเต้นๆขายไม่ออกเหมือนกันแหละย่ะ

มาว่าแต่ชั้นไปขายผลไม้ไป๊ 3 ถุง 10 เหมือนกันก็ได้นะไม่ว่า อะคริคริ แค่ว่าโทโมะ

มันตอกกลับว่ามันมีแฟนคลับทั่วโรงเรียนนิ น้อยกว่าป๊อปปี้ล่ะกันวะ

 

 

 

 

และนี่ก็เป็นเหตุให้ชั้นกับโทโมะมาพนันกันว่าใครหาแฟนได้ก่อนภายใน 2 อาทิตย์ชนะ

ถ้าชั้นชนะมันจะแก้คะแนนเดาะลูกวอลเล่ย์ให้ เย้ แต่ถ้ามันชนะ ชั้นต้องขอป๊ิอปปี้เป็นแฟน

ต่อคนในโรงเรียทุกคน แต่ตอบรับไปแล้วง่ะ ไปขายผักต่อดีกว่า มาซื้อเร็วๆ T^T

 

 

 

ถ้าตอนเย็นชั้นต้องกลับกับนายป๊อปปี้ ก็ไม่มีเวลาไปหาแฟนอ่ะดิ ทำไงดีล่ะยัยฟางเอ้ย แล้ว

ตอนเลิกเรียนชั้นก็นั่งรอตาป๊อปปี้อยู่หน้าห้องปกติต้องหนีนะ เล่นเป็นทอมแอนด์เจอร์รี่ หนุกดี

เมื่อไรจะมาว่าเนี่ย นั่งจนเหน็บกินแล้ว ทรมาน มันต้องมีอะไทำบ้างล่ะว้า ขายผักเรอะ ถุ้ย

 

 

 

 

อ๊ะมาแล้ว ยังไม่ทันขายผักเลย เสียใจนะเนี่ย พอนายนั่นมาถึงในสภาพเหมือนมีเรื่องดับใคร

มาก่อน ที่ปากมีรอยช้ำ อุ้ย ถ้าชั้นไม่รอเค้าสงสัย ชั้นโดนต่อยแน่เบย

 

 

 

 

"คือป๊อปปี้ชั้นมีเรื่องจะขอร้องนายอ่ะนะ"ชะอุ้ย มองกลับมาด้วยสายตาเย็นยะเหยือกนะนะนา

กลัวอ่ะ แม่ขาพ่อขาช่วยฟางด้วย ไม่ชั้นเปนคนที่ไม่กลัวความเถื่อนคิดซะว่านายนี่เป็นหมีที่น่า

รักก็แล้วกัน

 

 

 

"อะไร มีอะไรก็รีบพูดมาๆ ดีนะที่ว่านี่เธอทำให้ชั้นอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยที่รอ"นั้นไงชั้นว่าแล้ว

ถ้าชั้นไม่รอจะเกิดอะไรขึ้น โดนต่อย เข้าโรงพยาบาล เข้าห้องไอซียู เ้ข้าห้องดับจิต เข้าโลง

 

 

 

 

"ตอนหลังเลิกเรียนชั้นขอไปซ้อมเดาะลูกวอลเลย์ได้มั้ย"ความจริงชั้นไม่ได้จะซ้อมหรอกแต่ว่า

ชั้นไปหาแฟนอ่ะ>< ไม่งั้นเดี๋ยวแพ้ไอโทโมะแล้วต้องมาขอนายนี่เป็นแฟนต่อหน้าทุกคนง่ะ

 

 

 

"ได้ไม่มีปัญาหา"อุ้ยๆ วันนี้นายป๊อปปี้เชื่องจัง เอ้าไปคาบมา"แต่ชั้นต้องไปด้วย"ไม่ต้่องคาบ

แล้วก็ได้ ถ้านายนีไปด้วย ชั้นจะหาแฟนได้มั้ยว่ะเนี่ย"แต่ว่าวันพรุ่งนี้ เธอไปซ้อมเลย ชั้นไม่

ว่างมีธุระ"กร๊าก โชคเข้าข้างนางฟ้าอ่ะดีใจ^^แต่แค่วันเดียวหรอ เศร้าค่ะ ToT

 

 

 

แล้ววันนี้ชั้นก็ต้องกลับบ้านพร้อมเค้าอีกแล้วและที่ซวยไปกว่านั้นบนรถเมล์วันนี้รับคนเยอะไป

ไหนก็ไม่รู้ ชั้นเลยต้องมาจับราวกับนายป๊อปปี้ ที่แย่อีกคือคนเยอะเบียด อ๊าย ชั้นโดนคุณป้าสุด

ตุ้ยนุ้ยดันมา คนสวยทรงตัวไม่อยู่ ล้มแน่ๆเบย

 

 

 

โชคดีที่ไม่ล้ม ฮ่าๆ คนสวยทรงตัวเก่ง(ก่อนหน้านี้ยังทรงไม่ได้นิหว่า - - ")ก็อีตาป๊อปปี้มารับ

ชั้นไว้ โอบเอวอีก แล้วจำเรื่องเมื่อวานกันได้ไหมค่ะท่านผู้อ่าน ที่ชั้นโดนล้อกับนายนี่ รู้สึกว่าวัน

นี้ก็โดนอีก ไท่รู้สึกสิ แต่โดนแล้วชั้นเลยรีบผละออกแต่นายป๊อปปี้ไม่วายว่าชั้น"ยัยซุ่มซ่าม"

 

 

 

พอชั้นเข้าบ้านเสร็จเรียบร้อย ทำการบ้าน ทวนสอบ กินข้าว อาบน้ำ แล้วก็มานั่งเล่นไลน์ ชั้น

จะส่งหาพ่อกับแม่ ชั้นส่งแล้วๆ ส่งสติ๊กเกอร์รูปกระต่ายที่มีคำว่าMiss youและก็สติ๊กเกอร์

รูปหมีที่มีคำว่ารักนะจุ๊บๆ แล้วชั้นก็พิมพ์ส่งไปว่าดูแลตัวเองด้วยนะคะ บอกว่าส่งเสร็จแล้วแต่

 

 

 

บอกทำไมน่ะหรอชั้นส่งผิดคน ชั้นส่งไปหาอีตาป๊อปปี้อ่าO_o(_ิบหาย) มันขึ้นว่านายนี่อ่าน

แล้วด้วยโอ๊ย นอนดีกว่า ฟางจิเครียด

 

 

 

 

วันต่อมาที่โรงเรียนชั้นพยายามหลบหน้าป๊อปปี้เพราะอายเรื่องเมื่อวานที่เกิดขึ้นในไลน์ ชั้น

เดินขึ้นห้องอย่างรวดเร็ว กรี๊ดๆๆเสียงกรี๊ดมาจากไหน มาจากห้องชั้นนี่หว่า อยากบอกนะว่า

นายป๊อปปี้!!!!!คนที่ชั้นพยายามหลบหน้า>//////<

 

 

 

นายป๊อปปี้นั่งอยู่บนโต๊ะชั้น นั่งอยู่บนโต๊ะชั้น ม่ายน้า OMG พอชั้นเดินเข้าห้องเหตุการ์ณเดิม

ก็เกิดขึ้นคือนายนั่นลากชั้นมาคุยที่ระเบียงหน้าห้องT^Tเปิดเรื่องเลย ฟางพร้อมแล้ว

 

 

 

"เธอหลงรักชั้นหรอ"อ๊าก ป๊อปปี้ถามออกมาแล้ว ถามออกมาแล้ว นายนี่หลงตัวเองคิดว่าชั้นจะ

หลงรักนายหรอ ป๊อปปี้ชูโทรศัพทฺ์ของเค้าให้ชั้นดู มันคือไลน์ที่ชั้นส่งไป การี๊ด เจ๊อยากจะบ้าตาย

 

 

 

"จะจะบ้าหรอ ชั้นจะส่งให้พ่อกับแม่ชั้นที่ต่างประเทศ แต่ส่งผิดจบป้ะ จะไปเรียนแล้วเว้ย"ก่อน

ที่ชั้นจะเดินเข้าห้องแอบเห็นสายตาผิดหวังของป๊อปปี้นิดเดียวก็กลับเป็นสายตสอันน่ากลัว เพราะ

ชั้นพูด"เว้ย"กับเขาแค่นี้ทำมาเป็นโมโห

 

 

 

แต่พอมาเรียน ชั้นแทบเรียนไม่รู้เรื่อง นึกถึงแต่เรื่องไลน์อ่ะ นายบ้านั่นคนเดียวทำชั้นเรียนไม่รู้เรื่อง

แต่ก็ตอนเย็นวันนี้แหละที่ชั้นจะไปหาแฟน อุ๊ว่ะฮ่าๆๆๆๆ แต่พอเย็นวันนั้น ชั้นเดินไปหาคนที่ชอบชั้น

และขอให้เป็นแฟนปลอมๆให้หน่อยแต่ได้รับการตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียกว่า

 

 

 

"ถึงชั้นจะชอบเธออยู่ แต่ชั้นไม่กล้ายุ่งกับผู้หญิงกของป๊อปปี้"

 

 

"เธอน่ารักมากนะฟาง ชั้นหลงฝหลเธอมานาน แต่ป๊อปปี้ก็ชั้นกลัวอยู่ดี"

 

 

"ชั้นละเมอเพ้อถึงเธอทุกวันแต่พอละเมอถึงเธอทีไร ป๊อปปี้ก็มาด้วยอ่ะนะ"

 

 

 

โว้ย แม่เจ้าชั้นหาแฟนไม่ได้เพราะว่าพวกผู้ชายเอาแต่ป๊อด กลัวนายป๊อปปี้ ขี้ไม่ล้างตูด

ชั้นไม่ได้เป็นผู้หญิงของมันสักหน่อยพูดแล้วเซ็งแล้วชั้นจะเอาใครเป็นแฟนว่ะ

 

 

 

 

อัพแล้วเม้นด้วยนะครัาาาาาาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา