ฝันรักเงาอสูร

ป๊อปปี้ถูกเขื่อนให้มาหาที่บ้าน เขาเลยจำใจมาอย่างช่วยไม่ได้
"อ้าว...พี่ป๊อป "แก้วเดินมากับฟางพอดีเลยยิ้มทัก
"เขื่อนล่ะ"ป๊อปปี้ถามโดยไม่มองหน้าฟางสักนิด
"รอตรงนี้แป็ปนะคะ แก้วจะไปตามให้"แก้วบอกก่อนจะรีบไปทันที เพราะ
เธอก็อยากให้สองคนนี้อยู่ด้วยกันอยู่แล้ว
"พี่ป๊อป สบายดีไหมคะ"ฟางเป็นคนเริ่มชวนคุยก่อน
"ฉันไม่จำเป็นต้องตอบคำถามเธอ"ป๊อปปี้เมินใส่
"นี่พี่ป๊อปยังโกรธอยู่เหรอคะ"ฟางเสียใจมาก
"ไม่ว่าเธอจะทำดีไถ่โทษยังไง มันก็ทดแทนความเสียใจของฉันไม่ได้
หรอกนะ ฟาง"
"พี่ป๊อป... ฟางขอร้อง"ฟางน้ำตาคลอมองร่างสูงนิ่ง
"ถ้าเธอไม่ทำร้ายฉัน ไม่ทำร้ายจิตใจเพื่อนฉัน ฉันก็คงไม่แค้นเธอขนาดนี้"
"ฟางขอโทษ ฟางผิดไปแล้ว ฮึก...ฟางจะต้องพูดคำนี้อีกสักเท่าไหร่
จะต้องกราบพี่เลยไหมคะ ฟางยอมทำทุกอย่างเพื่อให้พี่อภัยให้ฟาง"
"....."ป๊อปปี้เริ่มใจอ่อน เขานิ่ง เหมือนกำลังจะให้อภัยหญิงสาว
"พี่ป๊อป เชื่อใจฟางอีกครั้งได้ไหมคะ"ฟางอ้อนวอน
"ก็ได้ "ป๊อปปี้พูด ฟางยิ้มดีใจ
"จริงๆนะคะ"
"แต่ถ้าเธอทำให้ฉันเสียใจอีก ฉันจะไม่ให้อภัยเธออีกเลย ฟาง"
"ไม่ค่ะ ไม่มีวันนั้นอีกแน่นอน ขอบคุณนะคะ พี่ป๊อป"ฟางบอก
"เย้ๆๆๆ "เขื่อนกับแก้วที่แอบดูอยู่โผล่ออกมาก่อนจะปรบมือ
"อะไรเนี่ย แอบฟังเหรอห๊ะ"ป๊อปปี้เขินนิดหน่อย
"แต่งกันเมื่อไหร่บอกด้วยนะ"เขื่อนแซวยิ้มๆ
"บ้าเหรอคะ ฟางแค่ปรับความเข้าใจกับพี่ป๊อปเฉยๆ"
"อ้าว...เห็นบอกว่าอยากได้พี่ป๊อปเป็นเจ้าบ่าวไม่ใช่เหรอ"แก้วล้อเพื่อน
"บ้าเหรอ แก้ว"ฟางหน้าแดงจัด เมื่อถูกเพื่อนเอาความจริงมาเผย
"จริงเหรอ"ป๊อปปี้หันไปมองหน้าฟางอีกคน ฟางรีบหันหน้าหนี
"ขอตัวนะคะ"เธอเดินหนีทุกคนไปทันที ความสุขเริ่มก่อตัวช้าๆ...
โดยไม่มีใครรู้เลยว่าความทุกข์นั้นจะมาเยือนพวกเขาเมื่อไหร่อีก...
 
อิๆอัพให้แล้วเรื่องนี้ ไรเตอร์ไม่ค่อยว่างเลย งานเยอะ จะพยายามมาอัพ
ให้นะคะ