รักที่เป็นไปไม่ได้

 
 
 
 
 
 
 
 
“เดินทางปลอดภัยนะโซ่ ฟ้า”ฟางที่มาส่งโซ่และฟ้าไปดูงานของเดอะ ซันที่ฮ่องกงยิ้มให้กับคนทั้งคู่
ที่แต่งงานกันมาได้ปี1ก็มีลูกทันใช้ทันที
 
 
 
“เกรงใจคุณฟางจังต้องฝากเจ้าตัวเล็กไว้ที่คุณฟางแบบนี้”ฟ้าพูด
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอก อย่างน้อยที่บ้านก็มีพี่แอปเปิ้ล กับแก้วที่เลี้ยงลูกของพวกเค้าอยู่แล้วช่วยดูแล
ไง”ฟางตอบแล้วนึกถึงแก้วที่คลอดลูกคนที่2ออกมาและแอปเปิ้ลที่ตอนนี้ตั้งท้องคนที่3แล้ว
เรียบร้อย
 
 
 
 
 “ไม่ต้องห่วงนะ ไม่ใช่แค่เธอที่ยังไม่มีลูก โบว์เองก็ยังไม่ท้องเลยตอนนี้อ่ะ”กั้งเดินมาบอกฟาง
เพราะหลังจากแต่งงาน กั้งกับโบว์ก็ยังไม่มีท่าทีจะท้องเลย
 
 
 
“พี่กั้ง โบว์มีอะไรมาให้ดูล่ะ”โบว์เดินออกมาจากห้องน้ำแล้วยื่นที่ตรวจครรภ์ให้กับกั้ง
 
 
 
 
“2เดือนแล้ว เย้ๆ เมียกั้งท้องแล้วๆ”กั้งดีใจรีบอุ้มโบว์ขึ้นมาทันที
 
 
 
“พี่กั้งอ่ะ อายเค้า”โบว์เขินจัดรีบห้ามกั้งทันที
 
 
 
“เอ่อ คุณหนูที่บอกเมื่อกี้อ่ะ สงสัยเหลือคุณหนูคู่เดียวแล้วล่ะที่ยังไม่ท้องตอนนี้”กั้งพูดทำให้ฟาง
สะอึกกว่าเดิม ไหงตอนนี้มีแค่เธอคนเดียวล่ะที่แต่งงานแล้วยังไม่ท้อง
 
 
 
 
 
 
 
 
“5555555”เขื่อนนั่งขำทันทีเมื่อเห็นเพื่อนสาวรีบร้อนขับรถมาปรึกษาถึงที่บ้าน
 
 
 
“หัวเราะๆ นี่ถ้าไม่อยากจะช่วยกันก็เอาเวลาไปตามเฟย์กลับมาดีกว่านะ มีประโยชน์กว่าเยอะ”ฟาง
พูดดักคอเขื่อน
 
 
 
“โห พูดถึงเฟย์ละจี้ดๆ อย่ากระทบดิ ยิ่งเจ็บๆอยู่”เขื่อนพูด แล้วนึกถึงวันนั้นที่เขาวิ่งตามเฟย์และเจฟ
ไป ตอนนั้นเองเขาก็ยังจะปากแข็งทำให้เฟย์น้อยใจบินหนีกลับไปสิงค์โปร์ทันที
 
 
 
 
“เอ้า อยากจะปากแข็งเองทำไมล่ะ ละก็ฟอร์มไม่ไปเยี่ยมเฟย์กับลูก ดีแต่สงของไปๆ คิดว่าเฟย์เค้า
ไม่รู้รึไงห้ะ”ฟางพูดเพราะพอเฟย์บินกลับไป เขื่อนสั่งให้ฟางและป๊อปปี้ที่พึ่งแต่งงานใหม่ไปดูแลเฟย์
และฝากของไปให้ลูกตัวเองอีก
 
 
 
“เออ น่า รู้ไม่รู้ก็ส่งไปแล้วนินา ว่าแต่แกเถอะ ถ้าเกิดป๊อปปี้ทำแกไม่ท้องงี้เท่ากับว่าป๊อปปี้น้ำยาหมด
นะ”เขื่อนพูด
 
 
 
 
“ก็ได้กันเกือบทุกคืนจะมาน้ำยาหมดได้ไงล่ะ”ฟางรีบพูด
 
 
 
 “เอางี้ ชั้นมีของดี ป๋าชั้นน่ะ ชอบเอาไว้เป็นยาชูกำลัง รับรอง คึก”เขื่อนพูดยิ้มๆก่อนจะเดินไปหยิบ
ซอง ซองหนึ่งพร้อมใบกำกับมาให้ฟาง
 
 
 
 
“ยาคึกพลังช้างสาร เพิ่มสมรรถภาพ คึกยันเช้า เอาสิ ถ้าไม่ติดไม่รู้จะว่าอะไรละ เพราะป๋าชั้นน่ะดื่ม
ก่อนจะมีอะไรกับม๊านะ โอ้โห ลูกดก”เขื่อนพูดเพราะเขื่อนเป็นลูกคนที่4ของตระกูล แต่พี่ๆต้องไป
ทำงานเมืองนอกกันหมดเขื่อนเลยรับตำแหน่งแทนป๋าของเขา
 
 
 
“ยะ ยันเช้าเลยหรอแก ไม่ดีมั้ง”ฟางพูดแล้วแก้มแดงแต่เขื่อนยิ้มแล้วยัดซองยาใส่มือฟาง
 
 
 
 
 
 
“นั่นแน่ ทำอะไรน่ะฟาง”แก้วเดินมาเห็นฟางที่กำซองยาที่เอามาจากบ้านเขื่อนแล้วมีพิรุธก็รีบเดินมา
ทัก
 
 
“เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกแก้ว ไปรับกั้มพ์ไม่ใช่หรอ ทำไมยังไม่ไปอีก”ฟางรีบพูด
 
 
“วันนี้คุณแอปเปิ้ลไปรับแทน นั่นไง ยาคึกพลังช้างสาร เพิ่มสมรรถภาพ ผสมน้ำ1ช้อนและดื่ม โห
ฟางนี่ป๊อปปี้งานเยอะจนต้องพึ่งยาเลยหรอเนี่ย”แก้วพูด ฟางตกใจรีบเอามือปิดปากแก้ว
 
 
 
 
 
“แก้วอย่าพูดดังนิ ก็ เอ่อ ป๊อปปี้เค้าต้องกู้ชื่อเสียงของเดอะ ซันมา ตั้งแต่แต่งงานมานะ มีอะไรกันก็
จริงแค่ก็แค่ทำให้จบๆไปเท่านั้นล่ะ เพราะป๊อปปี้เหนื่อย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเมื่อไหร่จะมีลูกทันทุกคน
ล่ะ”ฟางพูดแล้วแก้มแดงจัด
 
 
 
 
“โอ๋ๆ ที่แท้ก็อยากมีลูก เดี๋ยวคืนนี้แก้วช่วยเอง”แก้วพูดก่อนจะนัดกับโทโมะว่าคืนนี้จะมานอนที่บ้าน
ของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ป๊อปปี้ยังไม่กลับอีกหรอฟาง”โทโมะถามพลางมองไปที่กระจกไม่เห็นป๊อปปี้กลับมาสักที
 
 
“รายนั้นกลับบ้าน2ทุ่มทุกวันค่ะช่วงนี้ แถมหอบงานมาทำกองโตอีก”ฟางพูด
 
 
 
“ฟางเดี๋ยวฟางใส่ตัวนี้นะ”แก้วพูดแล้วชูชุดนอนซีทรูลูกไม้สีดำให้กับฟาง ฟางถึงกับตาโต
 
 
 
“ถ้าใส่นี่ไม่แก้ผ้าเลยล่ะแก้วบางจัง”ฟางพูด
 
 
 
 
“แก้ผ้าหรอ ก็ดีนะจะได้ไม่ต้องถอด ป่ะ ไปเปลี่ยนชุด”แก้วพูดจบก็ลากฟางไปเปลี่ยนชุดทันที
 
 
 
“มันเย็นอ่ะ”ฟางร้องเมื่อออกมาจากห้องในซีทรูลูกไม้สีดำตัวบางเห็นชุดชั้นในดันทรงสีดำ
 
 
 
“เอาน่า ท่องไว้ เพื่อลูกๆ”โทโมะพูดก่อนจะกลั้นขำฟางไว้ไม่อยู่แก้วจึงตีโทโมะไปทีนึง
 
 
 
 
“โทโมะแกล้งน้องอีกแล้วนะ ฟางเดี๋ยวถ้าป๊อปปี้มานะฟางนั่งตรงนี้นี่อาหารเย็นส่วนนี่ยาที่เขื่อนเอา
มาแก้วผสมน้ำเรียบร้อยละ”แก้วพูดก่อนจะลากฟางมานั่งรอป๊อปปี้ที่โต๊ะอาหารที่แก้วและโทโมะ
เตรียมของโด๊ปไว้และจัดโต๊ะใต้แสงเทียนก่อนจะดับไฟสลัวๆไว้ ฟางนั่งรอป๊อปปี้ตั้งแต่ทุ่มจนเผลอ
หลับไป
 
 
 
“จะรอดมั้ยเนี่ยคืนนี้”โทโมะและแก้วมองฟางที่ฟุบหลับแล้วส่ายหน้า
 
 
 
 
“นี่มาทำอะไรกันที่บ้านชั้นเนี่ย แล้วนี่ไฟดับหรอ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาเห็นแก้วและโทโมะก็พูด
 
 
 
“มาได้ไงเนี่ย แล้วรถป๊อปไปไหนล่ะทำไมพวกเราไม่ได้ยินเสียงรถ”แก้วรีบพูดอย่างตกใจ
 
 
 
“รถเสียน่ะเลยกลับแท็กซี่ แถมต้องหอบงานมาทำอีก โครตเหนื่อย”ป๊อปปี้พูดพร้อมกับเอาเอกสาร
งานกองโตมาด้วย
 
 
 
 
“งานเยอะดีนี่ เดี๋ยวแก้วกับโทโมะช่วยละกัน ไปทานข้าวเถอะ”แก้วและโทโมะช่วยเอาเอกสารและ
กระเป๋าของป๊อปปี้มาก่อนจะดันตัวป๊อปปี้ไปที่โต๊ะอาหารโดยที่ป๊อปปี้เองก็แปลกใจที่ทำไมฟางถึงจัด
โต๊ะอาหารใต้แสงเทียน
 
 
 
 
“เดี๋ยวนะ มีแต่ของโด๊ปทั้งนั้น นี่อย่าบอกนะว่า”ป๊อปปี้เมื่อมองอาหารแต่ละอย่างก็เข้าใจแล้วหันไป
มองแก้วและโทโมะ
 
 
 
 
“อย่านะ ต้องไปมองคนที่หลับโน่น ใส่ชุดรอแล้วน่ะ”แก้วชี้ไปที่ฟางที่ฟุบหลับในชุดซีทรู
 
 
 
“แต่คืนนี้คงต้องงดจริงๆอ่ะ พรุ่งนี้ประชุมเช้าแถมเอกสารยังต้องเคลียร์อีก”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
“แก้วเองก็เป็นหุ้นส่วนพรุ่งนี้ก็ต้องเข้าประชุม ถ้าบอสลุกไม่ไหวเลื่อนประชุมบ่ายก็ได้น่า”แก้วพูด
 
 
 
“นี่สงสารฟางเถอะ ฟางเค้าอยากมีลูก นี่ถึงกับทำขนาดนี้เลยนะ ไม่สงสารเลยหรอ”โทโมะพูด
 
 
 
 
“แต่งานมาก่อน เอาล่ะขอบคุณนะสำหรับวันนี้ แต่ว่าขอเลื่อนไปโอกาสหน้านะ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินไป
ปลุกฟาง
 
 
 
 
“มาแล้วหรอ ทานอะไรรึยังล่ะ”ฟางงัวเงียตื่นขึ้นพลางขยี้ตา ตอนนั้นชุดนอนสายเดี่ยวก็ไหลลงมา
ป๊อปปี้รีบเบือนหน้าหนี
 
 
 
 
 
“อื้อ กินมาแล้ว ถ้าฟางยังไม่กินกินก่อนเลยนะ ป๊อปมีงานต้องเคลียร์น่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะหอบงาน
ขึ้นไป ฟางอ้าปากค้างเช่นเดียวกับแก้วและโทโมะ
 
 
 
“เห้อ สงสัยคืนนี้จะล่มแล้วล่ะ”ฟางเริ่มท้อพลางเก็บจานอาหารที่เตรียมไว้
 
 
 
 
 
 
“หยุด ห้ามท้อถ้ากินมันก็ได้ แต่ขึ้นไปเลย นาว”แก้วพูดแล้วดันตัวฟางเข้าไปในห้องนอน เมื่อฟาง
เข้าไปในห้องก็พบว่าป๊อปปี้กำลังง่วนกับเอกสารงานมากมายบนเตียงนอน
 
 
 
 
“โห ถ้ากองซะเต็มที่นอนแบบนี้ฟางจะนอนยังไงล่ะ”ฟางบ่น
 
 
 
 
 
“อ่อ โทษทีๆงั้นเดี๋ยวป๊อปไปทำงานที่ห้องทำงานก็ได้ ฟางนอนเลยละกัน”ป๊อปปี้รีบลุกแล้วกำลัง
เก็บเอกสาร ฟางเดินมากอดจาดด้านหลังและเอามือลูบไล้ไปที่เสื้อเชิ้ตสีเข้มก่อนจะปลดกระดุมออก
มา
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ฟางคือว่าพรุ่งนี้ป๊อปต้องประชุมอ่ะ งดคืนนึงนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วขืนมือฟางไว้
 
 
 
 
“งดอีกแล้ว อะไรอ่ะ ป๊อปจะทำให้ฟางไม่ได้เลยรึไง เอะอะก็งด ก็เลื่อน”ฟางงอนแล้วเริ่มโวยวาย
 
 
 
 
“ฟางเข้าใจป๊อปหน่อย คืองานเดอะ ซันมันก็เยอะมากเลยนะ นี่เอกสารก็ยังเคลียร์ไม่เสร็จ”ป๊อปปี้ดัน
ตัวฟางออกแล้วพูด
 
 
 
“มัวแต่ใจงานจนลืมเมียทำไมไม่แต่งงานกับงานไปเลยล่ะ”ฟางพูดออกมาอย่างหัวเสียพลางปัดกอง
เอกสารที่เตียงออก
 
 
 
 
 
“ฟาง อย่าทำลายข้าวของแบบนี้ดิ แต่งงานกันมาเป็นปีแล้วนะยังไม่ชินอีกหรอว่าป๊อปงาน
เยอะ”ป๊อปปี้ดุ
 
 
 
 
 
“ไม่ชิน และก็ไม่ชอบด้วยที่ตั้งแต่แต่งงานมาป๊อปก็ไม่สนใจฟางเลย แล้วอย่างงี้ฟางจะออกจาก
ตำแหน่งหัวหน้าแก้งค์มังกรดำมาอยู่กับป๊อปทำไมล่ะเมื่อป๊อปไม่สนใจฟางเลย”ฟางว่าแล้วร้องไห้
ออกมา
 
 
 
 
 
“ฟาง ดึกมากแล้วนอนเถอะ ป๊อปไม่อยากทะเลาะด้วย”ป๊อปปี้พูดพลางก้มเก็บเอกสาร ข่มอารมณ์
ตัวเองให้เย็น
 
 
 
 
 
“เออ งั้นคืนนี้ก็ไปนอนข้างนอกเลย ไปนอนกับงานที่รักเลย”ฟางโมโหปาหมอนป๊อปปี้ใส่แล้วเดินปิด
ประตูห้องน้ำดังปัง ป๊อปปี้มองฟางแล้วถอนหายใจเหนื่อยๆก่อนจะอุ้มหมอนและเอกสารงานออกมา
คืนนี้คงต้องนอนที่โซฟาชั้นล่างแล้วล่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
“สามีไม่ยอมทำการบ้านให้ภรรยาถือว่าเป็นสาเหตุต้นๆของปัญหาการหย่าร้างเลยนะเนี่ย”โทโมะพูด
ขึ้น
 
 
 
 
 
“นี่ยังไม่กลับกันอีกหรอ”ป๊อปปี้มองโทโมะและแก้วที่ยืนตรงบันไดแล้วส่ายหน้า
 
 
 
 
“ป๊อปน่ะเห็นแก่ตัว”แก้วพูด
 
 
 
 
“อะไรกันแก้วป๊อปต้องทำงานทุกอย่างทั้งหมดเนี่ยหาว่าเห็นแก่ตัวอีกหรอ”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
“ป๊อปรู้มั้ย สิ่งที่ป๊อปควรแคร์ที่สุดน่ะมันไม่ใช่งานของเดอะ ซันนะ แก้วรู้ว่านายพ่อฝากทุกอย่างไว้
กับป๊อป แต่แล้วฟางล่ะ ป๊อปเลือกฟางมาแล้วเลือกที่จะมาอยู่ด้วยกันแต่ทำไมถึงไม่สนใจฟางแบบ
นี้”แก้วว่าป๊อปปี้ยาวเหยียด
 
 
 
 
“ฟางน่ะถึงแม้จะขี้งอน ขี้วีน จริงๆแล้วฟางน่ะเป็นเด็กขี้เหงานะ เค้าแค่อยากให้คนที่เค้ารักที่สุด
เอาใจใส่เค้าบ้าง”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
“ขึ้นไปหาฟางข้างบนเถอะ เดี๋ยวเอกสารพวกนี้แก้วช่วยเคลียร์เอง อย่าลืมสิว่าแก้วถนัดเรื่องพวก
นี้”แก้วพูดก่อนจะดึงเอกสารงานทั้งหมดมาจากป๊อปปี้
 
 
 
“เอ่อ ก่อนไปนะมานี่แปป”โทโมะเรียกป๊อปปี้ไปก่อนจะกรอกน้ำในแก้วใส่ปากป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
“อะไรกันโทโมะ อย่าบอกนะว่าแก้วนั้น”แก้วพูดเมื่อป๊อปปี้ไปแล้ว
 
 
 
 
“แก้วเตรียมโทรแคนเซิลประชุมพรุ่งนี้เลยนะ รับรอง ไม่ได้ลุกจากเตียงง่ายๆแน่”โทโมะยิ้มเจ้าเล่ห์
แก้วยิ้มออกมาก่อนจะโทรไปบอกโบว์ให้บอกลูกน้องในเดอะ ซัน ส่วนเธอและโทโมะก็หอบงาน
กลับบ้านไปทำต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ เข้าก็เข้าวะ”ป๊อปปี้ถอนหายใจอยู่หน้าห้องตัวเองสักพักก่อนจะเปิดประตูเข้ามาแล้วต้องตาโต
เมื่อเห็นฟางกำลังถอดชุดนอนสุดเซ็กซี่แล้วควานหาชุดนอนสีหวานของเธอในตู้เสื้อผ้า
 
 
 
 
 
ตึกๆ
 
 
 
 
หัวใจป๊อปปี้เต้นแรงและเหงื่อเริ่มออก
 
 
 
 
“เข้ามาทำไม คืนนี้ฟางไม่ให้นอนที่นี่นะ”ฟางดุก่อนจะรีบหาชุดนอนตัวเองแล้วรีบใส่ทันที
 
 
 
 
“เอ่อ จะมาอาบน้ำน่ะ ร้อนๆยังไงไม่รู้”ป๊อปปี้พูดพลางปาดเหงื่อที่เริ่มผุดออกมาก่อนจะพัดลมเข้าหา
ตัวเอง ทำไมคืนนี้มันแบบนี้นะ
 
 
 
“มาเดี๋ยวฟางเร่งแอร์ให้นะ”ฟางพูดแล้วเดินไปหยิบรีโมตแอร์เพื่อเร่ง ป๊อปปี้มองร่างบางที่ใส่ชุดนอน
สายเดี่ยวสีชมพูเขย่งเอารีโมตที่เสียบไว้เห็นขาขาวๆก็กลืนน้ำลายเอื้อก
 
 
 
 
“ทำไมเหงื่อออกเยอะแบบนี้เนี่ย”ฟางมองเห็นป๊อปปี้ที่เหงื่อออกจนเสื้อชุ่มด้วยเหงื่อก็เอาผ้าขนหนู
มาให้ ป๊อปปี้มองฟางที่เดินมาหาเห็นเนินอกที่โผล่ออกมาก็เริ่มใจสั่นคุมตัวเองไม่อยู่ ก่อนจะตกใจ
เมื่อสายเสื้อของฟางไหลลงมา
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ไม่ไหวแล้ว คืนนี้ป๊อปขอนะ”ป๊อปปี้พูดจบก็ผลักฟางลงไปที่เตียงทันที
 
 
 
 
“อะไรเนี่ยป๊อป อื้ออ อืมม”ฟางตกใจก่อนจะถูกป๊อปปี้บดจูบลงไปอย่างร้อนแรง ฟางค่อยๆโอบรอบ
คอชายหนุ่มก่อนจะเริ่มจัดการบรรเลงเพลงรักอย่างร้อนแรงจนเช้าก็แทบลุกจากเตียงไม่ไหวอย่างที่
โทโมะพูดไว้จริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ”ฟางถอนหายใจออกมาเซ็งๆ“เอาน่าฟาง นี่เสียใจมาเป็นอาทิตย์แล้วนะ ใจเย็นๆเดี๋ยวค่อยทำ
ใหม่ก็ได้”แก้วพูดเมื่อเห็นฟางยังเซ็งเรื่องที่ตัวเองไม่ท้องสักที ทั้งๆที่คืนนั้นป๊อปปี้ก็จัดหนักแล้วแต่
ไม่ยักจะท้องมา
 
 
 
 
 
“ง่ายๆป๊อปปี้ไม่มีน้ำยาไงล่ะ เลยไม่ป่อง”ฟลุ้คแขวะ ฟางจึงหันไปตีพี่ชายทันที
 
 
 
“เฮีย ฟางกำลังเศร้าอยู่นะ ไปเลยไปเลี้ยงลูกตัวเองโน่นเลย”ฟางไล่
 
 
 
“ว่าแต่ฟางตรวจเมื่อไหร่อ่ะ”เขื่อนถามฟางที่นั่งซึมอยู่
 
 
 
 
“ก็หลังจากวันนั้นมันเป็นวันไข่ตกพอดี แล้วอาทิตย์นั้นประจำเดือนไม่มาก็เลยรีบตรวจ”ฟางพูด
 
 
 
 
“ตรวจอีกรอบมั้ยบางทีผลอาจจะล่าช้าก็ได้”แก้วพูด
 
 
 
“ไม่เอาแล้ว ไม่ท้องก็ช่างมันเถอะ”ฟางพูดเซ้งๆก่อนจะเดินไป
 
 
 
 
 
 
“ช่วยหน่อยค่ะๆ มีคนเป็นลม”เฟย์ร้องทำให้เขื่อนและแก้วหันไปตกใจเมื่อเห็นเฟย์ในชุดเดินทาง
กำลังหามป๊อปปี้อยู่
 
 
 
 
 
“มาได้ไงเนี่ย”เขื่อนตกใจ
 
 
 
 
“อย่าพึ่งถามค่ะพาป๊อปปี้เข้าบ้านก่อนเถอะ”เฟย์พูด แล้วทุกคนก็พาป๊อปปี้เข้าบ้าน
 
 
 
 
 
“ไปทำอีท่าไหนถึงได้เป็นลมได้เนี่ยป๊อป”แก้วถามเมื่อเห็นป๊อปปี้ฟื้นขึ้นมา
 
 
 
 
“ไม่รู้สิ กำลังจอดรถอยู่ดีๆก็หน้ามืดไปเลย”ป๊อปปี้พูดแล้วสูดยาดม
 
 
 
 
“ดีนะคะที่ไม่เป็นอะไรมากกว่านี้”เฟย์พูด
 
 
 
 
“อ่ะดื่มน้ำหวานก่อนสงสัยเพลียเพราะทำงานหนักน่ะสิ”แก้วพูดเมื่อโบว์ยกขนมและน้ำหวานมาให้
 
 
 
 
“อุ๊ป เหม็นอ่ะ ขนมบูดแน่เลย”ป๊อปปี้รีบปิดปาก
 
 
 
 
“ไม่นะคะพึ่งซื้อมาไม่เชื่อบอสดมสิ”โบว์พูดแล้วยืนจากขนมใกล้ๆ
 
 
 
 
“ไม่ไหวแล้ว จะอ้วก”ป๊อปปี้วิ่งไปอ้วกที่ห้องน้ำ
 
 
 
 
“บอสเป็นอะไรของเค้าเนี่ย”โบว์พูดพลางนั่งกินมะม่วงดองอย่างเปรี้ยวปาก
 
 
 
 
 
“แล้วเฟย์กลับมาทำไมไม่บอกพี่จะได้ไปรับ”เขื่อนถามเฟย์
 
 
 
“เฟย์มาแค่แปปเดียวค่ะละอีกอย่างน้องฟิล์มก็อยู่โน่นกับเจฟด้วย”เฟย์พูดถึงเจฟเขื่อนก็จ๋อยลงไป
 
 
 
 
“นี่คงจะแต่งงานกันแล้วล่ะสิ ยินดีด้วยนะ”เขื่อนพูดเศร้าๆเมื่อเฟย์ยื่นซองสีชมพูมาให้
 
 
 
“ถ้าเฟย์แต่งจริงๆพี่เขื่อนไม่เสียดายหรอคะ”เฟย์ถาม
 
 
“เสียดาย แต่ทำไงได้ล่ะเฟย์เลือกเจฟแล้วพี่คงต้องทำใจ”เขื่อนพูดเศร้าๆ
 
 
 
 
“แก้วว่าเขื่อนต้องอ่านดีๆละล่ะ”แก้วเอาการ์ดงานแต่งให้เขื่อนดูพบว่าเป็นชื่อของเจฟและแต้งกิ้ว
 
 
 
 
“ตีโพยตีพายคิดเอาเองหมด นี่มาไทยเพราะจะมาชวนไปงานแต่ง ถ้าไม่อยากไปก็ไม่เป็นไร
ค่ะ”เฟย์พูดแล้วจะลุกเขื่อนรีบกอดเฟย์ไว้ทันที
 
 
 
“ไปสิ ไปด้วยกัน พี่คิดถึงเมียกับลูกจะตายอยู่แล้ว”เขื่อนอ้อน
 
 
 
 
“ทีเมื่อก่อนล่ะไล่จัง”เฟย์งอน
 
 
 
 
“เพราะเมื่อก่อนพี่ไม่รู้ใจตัวเองไงล่ะว่ารักใครแต่ตอนนี้พี่รู้แล้วนะว่าพี่น่ะรักเฟย์”เขื่อนพูดทำให้เฟย์
หน้าแดงกอดเขื่อนแน่น
 
 
 
 
“บอกว่ารักเฟย์แล้วเฟย์ไม่ให้คืนคำนะคะ”เฟย์พูด เขื่อนพยักหน้าแล้วกอดเฟย์ไว้ไม่ปล่อย
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทุกคนคะก่อนจะดีใจกับคุณเขื่อนคุณเฟย์ ช่วยโบว์หน่อยค่ะ บอสแย่งมะม่วงดองโบว์กินอ่ะ”โบว์
ร้องทุกคนหันไปพบว่าป๊อปปี้นั่งกินมะม่วงดองของโบว์จนหมด
 
 
 
“นี่หิวมากก็กินขนมสิป๊อปไปแย่งของโบว์ทำไม”แก้วดุ
 
 
 
 
“ไม่เอา มันเหม็นได้กลิ่นละจะอ้วกกินนี่ล่ะ เห็นละเปรี้ยวปาก”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
“อาการแบบนี้เหมือนตอนที่กั้งแพ้ท้องแทนเมียเลยอ่ะ”โทโมะพูดทุกคนชะงัก
 
 
 
 
 
 
“เห้อ ไม่เครียดแล้วนะแต่ทำไมประจำเดือนยังไม่มาก็ไม่รู้”ฟางเดินลงมาจากชั้นบนแล้วพูด ทุกคน
มองฟางและปีอปปี้สลับกัน
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้”โทโมะพูดจบก็ลากฟางไปโรงพยาบาลทันที
 
 
 
 
“ถ้าฟางท้องนะทุกอย่างก็ลงตัวเป้ะ ป๊อปปี้ไม่ต้องหาหมอถามอาการแล้วล่ะ”แก้วพูดยิ้มๆ
 
 
 
“นั่นไงคะ ฟางออกมาแล้วค่ะ”เฟย์ชี้ไปที่ห้องเห็นฟางเดินออกมา
 
 
 
 
“เป็นยังไงบ้างฟางท้องมั้ย”โทโมะรีบถาม
 
 
 
 
“ทำไมตอนนั้นฟางตรวจแล้วถึงไม่ท้องอ่ะ”ฟางพูดแล้วยื่นผลตรวจให้
 
 
 
 
“ตอนนั้นไม่สำคัญแต่ตอนนี้ฟางท้องแล้ว1เดือนกว่าแล้ว”โทโมะอ่านผลตรวจให้ทุกคนถึงกับร้องเฮ
 
 
 
 
 
“ขอบคุณมากนะป๊อปปี้”ฟางพูดแล้วเดินไปกอด ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะวิ่งไปอ้วกในห้องน้ำฟางรีบเข้าไป
ลูบหลัง
 
 
 
 
 
“ดีเนาะท้องคราวนี้ป๊อปปี้แพ้ท้องแทนฟาง”ฟางพูดยิ้มๆ
 
 
 
 
“เค้าบอกว่าคนที่แพ้ท้องแทนกันน่ะ เค้ารักกันมากๆเลยนะ ถ้าไม่รักไม่ห่วงคงไม่แพ้ท้องแทน
หรอก”แก้วพูด ทุกคนแซวฟาง
 
 
 
 
 
“ก็รักสิ รักมากด้วยคนๆนี้”ป๊อปปี้พูดหน้าตาเฉย
 
 
 
 
“ค่า บอสบอกรักเมียหน้าห้องน้ำเนี่ยโรแมนติกมาก”โบว์แซว
 
 
 
 
“จะบอกที่ไหนไม่สำคัญแต่ตรงนี้มีฟางอยู่ก็ดีแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วกุมมือฟางไว้
 
 
 
 
 
“โห พอรู้ว่าเมียท้องนี่หวานเลี่ยนเชียวนะ”แก้วแซว
 
 
 
 
 
“ไม่อยากจะหวานเลี่ยนหรอกน่า เอาหวานพอดีๆแบบนี้ดีแล้วเนาะ ฟาง แม้ว่าป๊อปไม่มีเวลาให้นะ
แต่ต่อขากนี้ฟางท้องแล้วป๊อปจะกลับมาดูแลฟางและลูกไม่สนใจงานก่อนอีกแล้วแน่นอนครับ”ป๊อปปี้
พูดแล้วกอดฟางไว้
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบคุณนะคะที่รักฟาง ฟางก็รักป๊อปปี้นะ”ฟางพูดจบก็เขย่งตัวจูบป๊อปปี้กลางโรงพยาบาลทันที
 
 
 
 
“เชื่อเลยว่าคืออดีตเลดี้ของมังกรดำ กลางโรงพยาบาลยังไม่แคร์”เขื่อนแซว
 
 
 
 
 
“แล้วนี่ไม่แพ้ท้องละหรอ”แก้วถาม
 
 
 
 
 
“ไม่อ่ะ แบบนี้ไม่แพ้แล้ว”ป๊อปปี้ถอนจูบมาตอบแก้วก่อนจะจูบฟางอีกครั้งด้วยความรัก ทุกคนมอง
ฟางและป๊อปปี้แล้วส่ายหน้า ถูกแล้วล่ะที่คู่นี้เค้าคู่กัน บทโหดก็โหดทั้งคู่ บทจะรักแบบไม่แคร์ใครก็
ไม่แคร์ใครจริงๆ
 
 
 
 
 
 
 
จบแล้วจ้า
 
 
 
ยาวสะใจมั้ย บทส่งท้ายเอา2ตอนมารวมเป็นตอนเดียวเลยยาวแบบนี้ ยังไงก็ขอ
ให้เม้นกันหน่อยเนาะ เม้นเยอะๆเพราะนี่ก็ตอนสุดท้ายแล้วนะ อย่าลืมติดตามเรื่องใหม่นะ
เพราะบอกเลยว่านางเอกแอบเเรงอยู่ 55555