รักที่เป็นไปไม่ได้

9.2

เขียนโดย Chapond

วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.21 น.

  65 ตอน
  668 วิจารณ์
  155.48K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 14.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

65) บทส่งท้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดินทางปลอดภัยนะโซ่ ฟ้า”ฟางที่มาส่งโซ่และฟ้าไปดูงานของเดอะ ซันที่ฮ่องกงยิ้มให้กับคนทั้งคู่

ที่แต่งงานกันมาได้ปี1ก็มีลูกทันใช้ทันที

 

 

 

“เกรงใจคุณฟางจังต้องฝากเจ้าตัวเล็กไว้ที่คุณฟางแบบนี้”ฟ้าพูด

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอก อย่างน้อยที่บ้านก็มีพี่แอปเปิ้ล กับแก้วที่เลี้ยงลูกของพวกเค้าอยู่แล้วช่วยดูแล

ไง”ฟางตอบแล้วนึกถึงแก้วที่คลอดลูกคนที่2ออกมาและแอปเปิ้ลที่ตอนนี้ตั้งท้องคนที่3แล้ว

เรียบร้อย

 

 

 

 

 “ไม่ต้องห่วงนะ ไม่ใช่แค่เธอที่ยังไม่มีลูก โบว์เองก็ยังไม่ท้องเลยตอนนี้อ่ะ”กั้งเดินมาบอกฟาง

เพราะหลังจากแต่งงาน กั้งกับโบว์ก็ยังไม่มีท่าทีจะท้องเลย

 

 

 

“พี่กั้ง โบว์มีอะไรมาให้ดูล่ะ”โบว์เดินออกมาจากห้องน้ำแล้วยื่นที่ตรวจครรภ์ให้กับกั้ง

 

 

 

 

“2เดือนแล้ว เย้ๆ เมียกั้งท้องแล้วๆ”กั้งดีใจรีบอุ้มโบว์ขึ้นมาทันที

 

 

 

“พี่กั้งอ่ะ อายเค้า”โบว์เขินจัดรีบห้ามกั้งทันที

 

 

 

“เอ่อ คุณหนูที่บอกเมื่อกี้อ่ะ สงสัยเหลือคุณหนูคู่เดียวแล้วล่ะที่ยังไม่ท้องตอนนี้”กั้งพูดทำให้ฟาง

สะอึกกว่าเดิม ไหงตอนนี้มีแค่เธอคนเดียวล่ะที่แต่งงานแล้วยังไม่ท้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

“5555555”เขื่อนนั่งขำทันทีเมื่อเห็นเพื่อนสาวรีบร้อนขับรถมาปรึกษาถึงที่บ้าน

 

 

 

“หัวเราะๆ นี่ถ้าไม่อยากจะช่วยกันก็เอาเวลาไปตามเฟย์กลับมาดีกว่านะ มีประโยชน์กว่าเยอะ”ฟาง

พูดดักคอเขื่อน

 

 

 

“โห พูดถึงเฟย์ละจี้ดๆ อย่ากระทบดิ ยิ่งเจ็บๆอยู่”เขื่อนพูด แล้วนึกถึงวันนั้นที่เขาวิ่งตามเฟย์และเจฟ

ไป ตอนนั้นเองเขาก็ยังจะปากแข็งทำให้เฟย์น้อยใจบินหนีกลับไปสิงค์โปร์ทันที

 

 

 

 

“เอ้า อยากจะปากแข็งเองทำไมล่ะ ละก็ฟอร์มไม่ไปเยี่ยมเฟย์กับลูก ดีแต่สงของไปๆ คิดว่าเฟย์เค้า

ไม่รู้รึไงห้ะ”ฟางพูดเพราะพอเฟย์บินกลับไป เขื่อนสั่งให้ฟางและป๊อปปี้ที่พึ่งแต่งงานใหม่ไปดูแลเฟย์

และฝากของไปให้ลูกตัวเองอีก

 

 

 

“เออ น่า รู้ไม่รู้ก็ส่งไปแล้วนินา ว่าแต่แกเถอะ ถ้าเกิดป๊อปปี้ทำแกไม่ท้องงี้เท่ากับว่าป๊อปปี้น้ำยาหมด

นะ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

“ก็ได้กันเกือบทุกคืนจะมาน้ำยาหมดได้ไงล่ะ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 “เอางี้ ชั้นมีของดี ป๋าชั้นน่ะ ชอบเอาไว้เป็นยาชูกำลัง รับรอง คึก”เขื่อนพูดยิ้มๆก่อนจะเดินไปหยิบ

ซอง ซองหนึ่งพร้อมใบกำกับมาให้ฟาง

 

 

 

 

“ยาคึกพลังช้างสาร เพิ่มสมรรถภาพ คึกยันเช้า เอาสิ ถ้าไม่ติดไม่รู้จะว่าอะไรละ เพราะป๋าชั้นน่ะดื่ม

ก่อนจะมีอะไรกับม๊านะ โอ้โห ลูกดก”เขื่อนพูดเพราะเขื่อนเป็นลูกคนที่4ของตระกูล แต่พี่ๆต้องไป

ทำงานเมืองนอกกันหมดเขื่อนเลยรับตำแหน่งแทนป๋าของเขา

 

 

 

“ยะ ยันเช้าเลยหรอแก ไม่ดีมั้ง”ฟางพูดแล้วแก้มแดงแต่เขื่อนยิ้มแล้วยัดซองยาใส่มือฟาง

 

 

 

 

 

 

“นั่นแน่ ทำอะไรน่ะฟาง”แก้วเดินมาเห็นฟางที่กำซองยาที่เอามาจากบ้านเขื่อนแล้วมีพิรุธก็รีบเดินมา

ทัก

 

 

“เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกแก้ว ไปรับกั้มพ์ไม่ใช่หรอ ทำไมยังไม่ไปอีก”ฟางรีบพูด

 

 

“วันนี้คุณแอปเปิ้ลไปรับแทน นั่นไง ยาคึกพลังช้างสาร เพิ่มสมรรถภาพ ผสมน้ำ1ช้อนและดื่ม โห

ฟางนี่ป๊อปปี้งานเยอะจนต้องพึ่งยาเลยหรอเนี่ย”แก้วพูด ฟางตกใจรีบเอามือปิดปากแก้ว

 

 

 

 

 

“แก้วอย่าพูดดังนิ ก็ เอ่อ ป๊อปปี้เค้าต้องกู้ชื่อเสียงของเดอะ ซันมา ตั้งแต่แต่งงานมานะ มีอะไรกันก็

จริงแค่ก็แค่ทำให้จบๆไปเท่านั้นล่ะ เพราะป๊อปปี้เหนื่อย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเมื่อไหร่จะมีลูกทันทุกคน

ล่ะ”ฟางพูดแล้วแก้มแดงจัด

 

 

 

 

“โอ๋ๆ ที่แท้ก็อยากมีลูก เดี๋ยวคืนนี้แก้วช่วยเอง”แก้วพูดก่อนจะนัดกับโทโมะว่าคืนนี้จะมานอนที่บ้าน

ของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ป๊อปปี้ยังไม่กลับอีกหรอฟาง”โทโมะถามพลางมองไปที่กระจกไม่เห็นป๊อปปี้กลับมาสักที

 

 

“รายนั้นกลับบ้าน2ทุ่มทุกวันค่ะช่วงนี้ แถมหอบงานมาทำกองโตอีก”ฟางพูด

 

 

 

“ฟางเดี๋ยวฟางใส่ตัวนี้นะ”แก้วพูดแล้วชูชุดนอนซีทรูลูกไม้สีดำให้กับฟาง ฟางถึงกับตาโต

 

 

 

“ถ้าใส่นี่ไม่แก้ผ้าเลยล่ะแก้วบางจัง”ฟางพูด

 

 

 

 

“แก้ผ้าหรอ ก็ดีนะจะได้ไม่ต้องถอด ป่ะ ไปเปลี่ยนชุด”แก้วพูดจบก็ลากฟางไปเปลี่ยนชุดทันที

 

 

 

“มันเย็นอ่ะ”ฟางร้องเมื่อออกมาจากห้องในซีทรูลูกไม้สีดำตัวบางเห็นชุดชั้นในดันทรงสีดำ

 

 

 

“เอาน่า ท่องไว้ เพื่อลูกๆ”โทโมะพูดก่อนจะกลั้นขำฟางไว้ไม่อยู่แก้วจึงตีโทโมะไปทีนึง

 

 

 

 

“โทโมะแกล้งน้องอีกแล้วนะ ฟางเดี๋ยวถ้าป๊อปปี้มานะฟางนั่งตรงนี้นี่อาหารเย็นส่วนนี่ยาที่เขื่อนเอา

มาแก้วผสมน้ำเรียบร้อยละ”แก้วพูดก่อนจะลากฟางมานั่งรอป๊อปปี้ที่โต๊ะอาหารที่แก้วและโทโมะ

เตรียมของโด๊ปไว้และจัดโต๊ะใต้แสงเทียนก่อนจะดับไฟสลัวๆไว้ ฟางนั่งรอป๊อปปี้ตั้งแต่ทุ่มจนเผลอ

หลับไป

 

 

 

“จะรอดมั้ยเนี่ยคืนนี้”โทโมะและแก้วมองฟางที่ฟุบหลับแล้วส่ายหน้า

 

 

 

 

“นี่มาทำอะไรกันที่บ้านชั้นเนี่ย แล้วนี่ไฟดับหรอ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาเห็นแก้วและโทโมะก็พูด

 

 

 

“มาได้ไงเนี่ย แล้วรถป๊อปไปไหนล่ะทำไมพวกเราไม่ได้ยินเสียงรถ”แก้วรีบพูดอย่างตกใจ

 

 

 

“รถเสียน่ะเลยกลับแท็กซี่ แถมต้องหอบงานมาทำอีก โครตเหนื่อย”ป๊อปปี้พูดพร้อมกับเอาเอกสาร

งานกองโตมาด้วย

 

 

 

 

“งานเยอะดีนี่ เดี๋ยวแก้วกับโทโมะช่วยละกัน ไปทานข้าวเถอะ”แก้วและโทโมะช่วยเอาเอกสารและ

กระเป๋าของป๊อปปี้มาก่อนจะดันตัวป๊อปปี้ไปที่โต๊ะอาหารโดยที่ป๊อปปี้เองก็แปลกใจที่ทำไมฟางถึงจัด

โต๊ะอาหารใต้แสงเทียน

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะ มีแต่ของโด๊ปทั้งนั้น นี่อย่าบอกนะว่า”ป๊อปปี้เมื่อมองอาหารแต่ละอย่างก็เข้าใจแล้วหันไป

มองแก้วและโทโมะ

 

 

 

 

“อย่านะ ต้องไปมองคนที่หลับโน่น ใส่ชุดรอแล้วน่ะ”แก้วชี้ไปที่ฟางที่ฟุบหลับในชุดซีทรู

 

 

 

“แต่คืนนี้คงต้องงดจริงๆอ่ะ พรุ่งนี้ประชุมเช้าแถมเอกสารยังต้องเคลียร์อีก”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“แก้วเองก็เป็นหุ้นส่วนพรุ่งนี้ก็ต้องเข้าประชุม ถ้าบอสลุกไม่ไหวเลื่อนประชุมบ่ายก็ได้น่า”แก้วพูด

 

 

 

“นี่สงสารฟางเถอะ ฟางเค้าอยากมีลูก นี่ถึงกับทำขนาดนี้เลยนะ ไม่สงสารเลยหรอ”โทโมะพูด

 

 

 

 

“แต่งานมาก่อน เอาล่ะขอบคุณนะสำหรับวันนี้ แต่ว่าขอเลื่อนไปโอกาสหน้านะ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินไป

ปลุกฟาง

 

 

 

 

“มาแล้วหรอ ทานอะไรรึยังล่ะ”ฟางงัวเงียตื่นขึ้นพลางขยี้ตา ตอนนั้นชุดนอนสายเดี่ยวก็ไหลลงมา

ป๊อปปี้รีบเบือนหน้าหนี

 

 

 

 

 

“อื้อ กินมาแล้ว ถ้าฟางยังไม่กินกินก่อนเลยนะ ป๊อปมีงานต้องเคลียร์น่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะหอบงาน

ขึ้นไป ฟางอ้าปากค้างเช่นเดียวกับแก้วและโทโมะ

 

 

 

“เห้อ สงสัยคืนนี้จะล่มแล้วล่ะ”ฟางเริ่มท้อพลางเก็บจานอาหารที่เตรียมไว้

 

 

 

 

 

 

“หยุด ห้ามท้อถ้ากินมันก็ได้ แต่ขึ้นไปเลย นาว”แก้วพูดแล้วดันตัวฟางเข้าไปในห้องนอน เมื่อฟาง

เข้าไปในห้องก็พบว่าป๊อปปี้กำลังง่วนกับเอกสารงานมากมายบนเตียงนอน

 

 

 

 

“โห ถ้ากองซะเต็มที่นอนแบบนี้ฟางจะนอนยังไงล่ะ”ฟางบ่น

 

 

 

 

 

“อ่อ โทษทีๆงั้นเดี๋ยวป๊อปไปทำงานที่ห้องทำงานก็ได้ ฟางนอนเลยละกัน”ป๊อปปี้รีบลุกแล้วกำลัง

เก็บเอกสาร ฟางเดินมากอดจาดด้านหลังและเอามือลูบไล้ไปที่เสื้อเชิ้ตสีเข้มก่อนจะปลดกระดุมออก

มา

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ฟางคือว่าพรุ่งนี้ป๊อปต้องประชุมอ่ะ งดคืนนึงนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วขืนมือฟางไว้

 

 

 

 

“งดอีกแล้ว อะไรอ่ะ ป๊อปจะทำให้ฟางไม่ได้เลยรึไง เอะอะก็งด ก็เลื่อน”ฟางงอนแล้วเริ่มโวยวาย

 

 

 

 

“ฟางเข้าใจป๊อปหน่อย คืองานเดอะ ซันมันก็เยอะมากเลยนะ นี่เอกสารก็ยังเคลียร์ไม่เสร็จ”ป๊อปปี้ดัน

ตัวฟางออกแล้วพูด

 

 

 

“มัวแต่ใจงานจนลืมเมียทำไมไม่แต่งงานกับงานไปเลยล่ะ”ฟางพูดออกมาอย่างหัวเสียพลางปัดกอง

เอกสารที่เตียงออก

 

 

 

 

 

“ฟาง อย่าทำลายข้าวของแบบนี้ดิ แต่งงานกันมาเป็นปีแล้วนะยังไม่ชินอีกหรอว่าป๊อปงาน

เยอะ”ป๊อปปี้ดุ

 

 

 

 

 

“ไม่ชิน และก็ไม่ชอบด้วยที่ตั้งแต่แต่งงานมาป๊อปก็ไม่สนใจฟางเลย แล้วอย่างงี้ฟางจะออกจาก

ตำแหน่งหัวหน้าแก้งค์มังกรดำมาอยู่กับป๊อปทำไมล่ะเมื่อป๊อปไม่สนใจฟางเลย”ฟางว่าแล้วร้องไห้

ออกมา

 

 

 

 

 

“ฟาง ดึกมากแล้วนอนเถอะ ป๊อปไม่อยากทะเลาะด้วย”ป๊อปปี้พูดพลางก้มเก็บเอกสาร ข่มอารมณ์

ตัวเองให้เย็น

 

 

 

 

 

“เออ งั้นคืนนี้ก็ไปนอนข้างนอกเลย ไปนอนกับงานที่รักเลย”ฟางโมโหปาหมอนป๊อปปี้ใส่แล้วเดินปิด

ประตูห้องน้ำดังปัง ป๊อปปี้มองฟางแล้วถอนหายใจเหนื่อยๆก่อนจะอุ้มหมอนและเอกสารงานออกมา

คืนนี้คงต้องนอนที่โซฟาชั้นล่างแล้วล่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“สามีไม่ยอมทำการบ้านให้ภรรยาถือว่าเป็นสาเหตุต้นๆของปัญหาการหย่าร้างเลยนะเนี่ย”โทโมะพูด

ขึ้น

 

 

 

 

 

“นี่ยังไม่กลับกันอีกหรอ”ป๊อปปี้มองโทโมะและแก้วที่ยืนตรงบันไดแล้วส่ายหน้า

 

 

 

 

“ป๊อปน่ะเห็นแก่ตัว”แก้วพูด

 

 

 

 

“อะไรกันแก้วป๊อปต้องทำงานทุกอย่างทั้งหมดเนี่ยหาว่าเห็นแก่ตัวอีกหรอ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

“ป๊อปรู้มั้ย สิ่งที่ป๊อปควรแคร์ที่สุดน่ะมันไม่ใช่งานของเดอะ ซันนะ แก้วรู้ว่านายพ่อฝากทุกอย่างไว้

กับป๊อป แต่แล้วฟางล่ะ ป๊อปเลือกฟางมาแล้วเลือกที่จะมาอยู่ด้วยกันแต่ทำไมถึงไม่สนใจฟางแบบ

นี้”แก้วว่าป๊อปปี้ยาวเหยียด

 

 

 

 

“ฟางน่ะถึงแม้จะขี้งอน ขี้วีน จริงๆแล้วฟางน่ะเป็นเด็กขี้เหงานะ เค้าแค่อยากให้คนที่เค้ารักที่สุด

เอาใจใส่เค้าบ้าง”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

“ขึ้นไปหาฟางข้างบนเถอะ เดี๋ยวเอกสารพวกนี้แก้วช่วยเคลียร์เอง อย่าลืมสิว่าแก้วถนัดเรื่องพวก

นี้”แก้วพูดก่อนจะดึงเอกสารงานทั้งหมดมาจากป๊อปปี้

 

 

 

“เอ่อ ก่อนไปนะมานี่แปป”โทโมะเรียกป๊อปปี้ไปก่อนจะกรอกน้ำในแก้วใส่ปากป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

“อะไรกันโทโมะ อย่าบอกนะว่าแก้วนั้น”แก้วพูดเมื่อป๊อปปี้ไปแล้ว

 

 

 

 

“แก้วเตรียมโทรแคนเซิลประชุมพรุ่งนี้เลยนะ รับรอง ไม่ได้ลุกจากเตียงง่ายๆแน่”โทโมะยิ้มเจ้าเล่ห์

แก้วยิ้มออกมาก่อนจะโทรไปบอกโบว์ให้บอกลูกน้องในเดอะ ซัน ส่วนเธอและโทโมะก็หอบงาน

กลับบ้านไปทำต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ เข้าก็เข้าวะ”ป๊อปปี้ถอนหายใจอยู่หน้าห้องตัวเองสักพักก่อนจะเปิดประตูเข้ามาแล้วต้องตาโต

เมื่อเห็นฟางกำลังถอดชุดนอนสุดเซ็กซี่แล้วควานหาชุดนอนสีหวานของเธอในตู้เสื้อผ้า

 

 

 

 

 

ตึกๆ

 

 

 

 

หัวใจป๊อปปี้เต้นแรงและเหงื่อเริ่มออก

 

 

 

 

“เข้ามาทำไม คืนนี้ฟางไม่ให้นอนที่นี่นะ”ฟางดุก่อนจะรีบหาชุดนอนตัวเองแล้วรีบใส่ทันที

 

 

 

 

“เอ่อ จะมาอาบน้ำน่ะ ร้อนๆยังไงไม่รู้”ป๊อปปี้พูดพลางปาดเหงื่อที่เริ่มผุดออกมาก่อนจะพัดลมเข้าหา

ตัวเอง ทำไมคืนนี้มันแบบนี้นะ

 

 

 

“มาเดี๋ยวฟางเร่งแอร์ให้นะ”ฟางพูดแล้วเดินไปหยิบรีโมตแอร์เพื่อเร่ง ป๊อปปี้มองร่างบางที่ใส่ชุดนอน

สายเดี่ยวสีชมพูเขย่งเอารีโมตที่เสียบไว้เห็นขาขาวๆก็กลืนน้ำลายเอื้อก

 

 

 

 

“ทำไมเหงื่อออกเยอะแบบนี้เนี่ย”ฟางมองเห็นป๊อปปี้ที่เหงื่อออกจนเสื้อชุ่มด้วยเหงื่อก็เอาผ้าขนหนู

มาให้ ป๊อปปี้มองฟางที่เดินมาหาเห็นเนินอกที่โผล่ออกมาก็เริ่มใจสั่นคุมตัวเองไม่อยู่ ก่อนจะตกใจ

เมื่อสายเสื้อของฟางไหลลงมา

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ไม่ไหวแล้ว คืนนี้ป๊อปขอนะ”ป๊อปปี้พูดจบก็ผลักฟางลงไปที่เตียงทันที

 

 

 

 

“อะไรเนี่ยป๊อป อื้ออ อืมม”ฟางตกใจก่อนจะถูกป๊อปปี้บดจูบลงไปอย่างร้อนแรง ฟางค่อยๆโอบรอบ

คอชายหนุ่มก่อนจะเริ่มจัดการบรรเลงเพลงรักอย่างร้อนแรงจนเช้าก็แทบลุกจากเตียงไม่ไหวอย่างที่

โทโมะพูดไว้จริงๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ”ฟางถอนหายใจออกมาเซ็งๆ“เอาน่าฟาง นี่เสียใจมาเป็นอาทิตย์แล้วนะ ใจเย็นๆเดี๋ยวค่อยทำ

ใหม่ก็ได้”แก้วพูดเมื่อเห็นฟางยังเซ็งเรื่องที่ตัวเองไม่ท้องสักที ทั้งๆที่คืนนั้นป๊อปปี้ก็จัดหนักแล้วแต่

ไม่ยักจะท้องมา

 

 

 

 

 

“ง่ายๆป๊อปปี้ไม่มีน้ำยาไงล่ะ เลยไม่ป่อง”ฟลุ้คแขวะ ฟางจึงหันไปตีพี่ชายทันที

 

 

 

“เฮีย ฟางกำลังเศร้าอยู่นะ ไปเลยไปเลี้ยงลูกตัวเองโน่นเลย”ฟางไล่

 

 

 

“ว่าแต่ฟางตรวจเมื่อไหร่อ่ะ”เขื่อนถามฟางที่นั่งซึมอยู่

 

 

 

 

“ก็หลังจากวันนั้นมันเป็นวันไข่ตกพอดี แล้วอาทิตย์นั้นประจำเดือนไม่มาก็เลยรีบตรวจ”ฟางพูด

 

 

 

 

“ตรวจอีกรอบมั้ยบางทีผลอาจจะล่าช้าก็ได้”แก้วพูด

 

 

 

“ไม่เอาแล้ว ไม่ท้องก็ช่างมันเถอะ”ฟางพูดเซ้งๆก่อนจะเดินไป

 

 

 

 

 

 

“ช่วยหน่อยค่ะๆ มีคนเป็นลม”เฟย์ร้องทำให้เขื่อนและแก้วหันไปตกใจเมื่อเห็นเฟย์ในชุดเดินทาง

กำลังหามป๊อปปี้อยู่

 

 

 

 

 

“มาได้ไงเนี่ย”เขื่อนตกใจ

 

 

 

 

“อย่าพึ่งถามค่ะพาป๊อปปี้เข้าบ้านก่อนเถอะ”เฟย์พูด แล้วทุกคนก็พาป๊อปปี้เข้าบ้าน

 

 

 

 

 

“ไปทำอีท่าไหนถึงได้เป็นลมได้เนี่ยป๊อป”แก้วถามเมื่อเห็นป๊อปปี้ฟื้นขึ้นมา

 

 

 

 

“ไม่รู้สิ กำลังจอดรถอยู่ดีๆก็หน้ามืดไปเลย”ป๊อปปี้พูดแล้วสูดยาดม

 

 

 

 

“ดีนะคะที่ไม่เป็นอะไรมากกว่านี้”เฟย์พูด

 

 

 

 

“อ่ะดื่มน้ำหวานก่อนสงสัยเพลียเพราะทำงานหนักน่ะสิ”แก้วพูดเมื่อโบว์ยกขนมและน้ำหวานมาให้

 

 

 

 

“อุ๊ป เหม็นอ่ะ ขนมบูดแน่เลย”ป๊อปปี้รีบปิดปาก

 

 

 

 

“ไม่นะคะพึ่งซื้อมาไม่เชื่อบอสดมสิ”โบว์พูดแล้วยืนจากขนมใกล้ๆ

 

 

 

 

“ไม่ไหวแล้ว จะอ้วก”ป๊อปปี้วิ่งไปอ้วกที่ห้องน้ำ

 

 

 

 

“บอสเป็นอะไรของเค้าเนี่ย”โบว์พูดพลางนั่งกินมะม่วงดองอย่างเปรี้ยวปาก

 

 

 

 

 

“แล้วเฟย์กลับมาทำไมไม่บอกพี่จะได้ไปรับ”เขื่อนถามเฟย์

 

 

 

“เฟย์มาแค่แปปเดียวค่ะละอีกอย่างน้องฟิล์มก็อยู่โน่นกับเจฟด้วย”เฟย์พูดถึงเจฟเขื่อนก็จ๋อยลงไป

 

 

 

 

“นี่คงจะแต่งงานกันแล้วล่ะสิ ยินดีด้วยนะ”เขื่อนพูดเศร้าๆเมื่อเฟย์ยื่นซองสีชมพูมาให้

 

 

 

“ถ้าเฟย์แต่งจริงๆพี่เขื่อนไม่เสียดายหรอคะ”เฟย์ถาม

 

 

“เสียดาย แต่ทำไงได้ล่ะเฟย์เลือกเจฟแล้วพี่คงต้องทำใจ”เขื่อนพูดเศร้าๆ

 

 

 

 

“แก้วว่าเขื่อนต้องอ่านดีๆละล่ะ”แก้วเอาการ์ดงานแต่งให้เขื่อนดูพบว่าเป็นชื่อของเจฟและแต้งกิ้ว

 

 

 

 

“ตีโพยตีพายคิดเอาเองหมด นี่มาไทยเพราะจะมาชวนไปงานแต่ง ถ้าไม่อยากไปก็ไม่เป็นไร

ค่ะ”เฟย์พูดแล้วจะลุกเขื่อนรีบกอดเฟย์ไว้ทันที

 

 

 

“ไปสิ ไปด้วยกัน พี่คิดถึงเมียกับลูกจะตายอยู่แล้ว”เขื่อนอ้อน

 

 

 

 

“ทีเมื่อก่อนล่ะไล่จัง”เฟย์งอน

 

 

 

 

“เพราะเมื่อก่อนพี่ไม่รู้ใจตัวเองไงล่ะว่ารักใครแต่ตอนนี้พี่รู้แล้วนะว่าพี่น่ะรักเฟย์”เขื่อนพูดทำให้เฟย์

หน้าแดงกอดเขื่อนแน่น

 

 

 

 

“บอกว่ารักเฟย์แล้วเฟย์ไม่ให้คืนคำนะคะ”เฟย์พูด เขื่อนพยักหน้าแล้วกอดเฟย์ไว้ไม่ปล่อย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทุกคนคะก่อนจะดีใจกับคุณเขื่อนคุณเฟย์ ช่วยโบว์หน่อยค่ะ บอสแย่งมะม่วงดองโบว์กินอ่ะ”โบว์

ร้องทุกคนหันไปพบว่าป๊อปปี้นั่งกินมะม่วงดองของโบว์จนหมด

 

 

 

“นี่หิวมากก็กินขนมสิป๊อปไปแย่งของโบว์ทำไม”แก้วดุ

 

 

 

 

“ไม่เอา มันเหม็นได้กลิ่นละจะอ้วกกินนี่ล่ะ เห็นละเปรี้ยวปาก”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“อาการแบบนี้เหมือนตอนที่กั้งแพ้ท้องแทนเมียเลยอ่ะ”โทโมะพูดทุกคนชะงัก

 

 

 

 

 

 

“เห้อ ไม่เครียดแล้วนะแต่ทำไมประจำเดือนยังไม่มาก็ไม่รู้”ฟางเดินลงมาจากชั้นบนแล้วพูด ทุกคน

มองฟางและปีอปปี้สลับกัน

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้”โทโมะพูดจบก็ลากฟางไปโรงพยาบาลทันที

 

 

 

 

“ถ้าฟางท้องนะทุกอย่างก็ลงตัวเป้ะ ป๊อปปี้ไม่ต้องหาหมอถามอาการแล้วล่ะ”แก้วพูดยิ้มๆ

 

 

 

“นั่นไงคะ ฟางออกมาแล้วค่ะ”เฟย์ชี้ไปที่ห้องเห็นฟางเดินออกมา

 

 

 

 

“เป็นยังไงบ้างฟางท้องมั้ย”โทโมะรีบถาม

 

 

 

 

“ทำไมตอนนั้นฟางตรวจแล้วถึงไม่ท้องอ่ะ”ฟางพูดแล้วยื่นผลตรวจให้

 

 

 

 

“ตอนนั้นไม่สำคัญแต่ตอนนี้ฟางท้องแล้ว1เดือนกว่าแล้ว”โทโมะอ่านผลตรวจให้ทุกคนถึงกับร้องเฮ

 

 

 

 

 

“ขอบคุณมากนะป๊อปปี้”ฟางพูดแล้วเดินไปกอด ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะวิ่งไปอ้วกในห้องน้ำฟางรีบเข้าไป

ลูบหลัง

 

 

 

 

 

“ดีเนาะท้องคราวนี้ป๊อปปี้แพ้ท้องแทนฟาง”ฟางพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

“เค้าบอกว่าคนที่แพ้ท้องแทนกันน่ะ เค้ารักกันมากๆเลยนะ ถ้าไม่รักไม่ห่วงคงไม่แพ้ท้องแทน

หรอก”แก้วพูด ทุกคนแซวฟาง

 

 

 

 

 

“ก็รักสิ รักมากด้วยคนๆนี้”ป๊อปปี้พูดหน้าตาเฉย

 

 

 

 

“ค่า บอสบอกรักเมียหน้าห้องน้ำเนี่ยโรแมนติกมาก”โบว์แซว

 

 

 

 

“จะบอกที่ไหนไม่สำคัญแต่ตรงนี้มีฟางอยู่ก็ดีแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วกุมมือฟางไว้

 

 

 

 

 

“โห พอรู้ว่าเมียท้องนี่หวานเลี่ยนเชียวนะ”แก้วแซว

 

 

 

 

 

“ไม่อยากจะหวานเลี่ยนหรอกน่า เอาหวานพอดีๆแบบนี้ดีแล้วเนาะ ฟาง แม้ว่าป๊อปไม่มีเวลาให้นะ

แต่ต่อขากนี้ฟางท้องแล้วป๊อปจะกลับมาดูแลฟางและลูกไม่สนใจงานก่อนอีกแล้วแน่นอนครับ”ป๊อปปี้

พูดแล้วกอดฟางไว้

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะคะที่รักฟาง ฟางก็รักป๊อปปี้นะ”ฟางพูดจบก็เขย่งตัวจูบป๊อปปี้กลางโรงพยาบาลทันที

 

 

 

 

“เชื่อเลยว่าคืออดีตเลดี้ของมังกรดำ กลางโรงพยาบาลยังไม่แคร์”เขื่อนแซว

 

 

 

 

 

“แล้วนี่ไม่แพ้ท้องละหรอ”แก้วถาม

 

 

 

 

 

“ไม่อ่ะ แบบนี้ไม่แพ้แล้ว”ป๊อปปี้ถอนจูบมาตอบแก้วก่อนจะจูบฟางอีกครั้งด้วยความรัก ทุกคนมอง

ฟางและป๊อปปี้แล้วส่ายหน้า ถูกแล้วล่ะที่คู่นี้เค้าคู่กัน บทโหดก็โหดทั้งคู่ บทจะรักแบบไม่แคร์ใครก็

ไม่แคร์ใครจริงๆ

 

 

 

 

 

 

 

จบแล้วจ้า

 

 

 

ยาวสะใจมั้ย บทส่งท้ายเอา2ตอนมารวมเป็นตอนเดียวเลยยาวแบบนี้ ยังไงก็ขอ

ให้เม้นกันหน่อยเนาะ เม้นเยอะๆเพราะนี่ก็ตอนสุดท้ายแล้วนะ อย่าลืมติดตามเรื่องใหม่นะ

เพราะบอกเลยว่านางเอกแอบเเรงอยู่ 55555

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา