รักที่เป็นไปไม่ได้

 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่นะคะคือรายละเอียดงานที่บอสต้องการไปพัฒนาหมู่บ้านชาวประมงที่นั่น”โบว์เอาเอกสารให้ฟาง
อ่าน
 
 
 
“อะไรเนี่ย นี่กะจะไปอยู่เป็นเดือนๆเลยหรอ”ฟางอ่านรายละเอียดก็พูดอย่างตกใจ
 
 
 
“เห็นมั้ย ตุ๊ดชะมัด โดนเฮียว่านิดว่าหน่อยก็ทำเป็นหนีออกทะเลไปละ”ฟลุ้คยังไม่เลิกแขวะป๊อปปี้
 
 
 
 
“เฮีย คอยดูนะ ฟางจะพาป๊อปปี้กลับมาให้ได้ เอามาตอกหน้าเฮียพิสูขน์ให้เห็นเลยว่าเค้ากับฟางรัก
กันมาก”ฟางพูด
 
 
 
“จะเชื่อใจได้เรอะ เผลอๆอาจจะหลอกฟางเป็นครั้งที่3”ฟลุ้คยังไม่ปักใจเชื่อ
 
 
 
 
“ฟลุ้ค ให้โอกาสว่าที่น้องเขยฟลุ้คหน่อยสิ ทำอย่างตัวเองไม่เคยไปขอเค้าที่พ่อแม่เค้าอ่ะ”แอปเปิ้ล
พูด
 
 
 
 
“ใคร ใครน้องเขย ฟลุ้คไม่มีน้องเขยขี้แพ้แบบนั้น”ฟลุ้ครีบพูด
 
 
 
 
“ได้ แล้วเฮียจะได้รู้ว่าน้องเขยของเฮียน่ะรักฟางจริงและไม่มีวันแพ้อะไรง่ายๆหรอก”ฟางรีบพูดก่อน
จะโทรไปจองเรือไปที่เกาะทันที
 
 
 
 
“นี่คุณฟางแน่ใจนะคะว่าจะไม่ให้เราไปด้วยน่ะ”ฟ้าถามเมื่อมาส่งฟางที่ท่าเรือ
 
 
 
“พี่โซ่คนนี้เค้าแอบหัวดื้อนะ ไม่มีกองหนุนเนี่ยระวังไม่กลับนะ”โซ่พูด
 
 
 
 
“แหม ก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันสุกหน่อย ป๊อปปี้กลับอยู่แล้วแน่นอน”ฟางพูดยิ้มๆ
 
 
“ให้เวลา3วันนะฟาง ถ้าไม่กลับ พวกพี่ไปตามจริงๆด้วยล่ะ”โทโมะพูดขณะที่อุ้มกั้มพ์อยู่
 
 
 
 
“แน่นอนค่าว่ากลับก่อน3วันแน่ๆ ละเจอกัน”ฟางพูดแล้วนั่งเรือมาที่หมูบ้านชาวประมงที่เกาะที่เธอ
เคยมาทำกิจกรรมกับพวกป๊อปปี้ ฟางเดินไปเรื่อยๆแล้วมองเห็นคนงานกำลังก่อสร้างซ่อมแซม
หมู่บ้านชาวประมงให้ดูดีก็ยิ้ม เพราะโบวืบอกว่า ป๊อปปี้นำเงินของเดอะ ซันส่วนหนึ่งมาช่วยปรับปรุง
 
 
 
 
 
 
“แม่หนูคนนั้นนิตาเฒ่า ที่เคยมาพักบ้านเรากับผัวนิ”เสียงของยายทำให้ฟางหันไปไหว้ยายและตาที่
เดินมาหาฟาง
 
 
 
 
“ตา ยาย เป็นยังไงบ้างจ้ะ สบายดีมั้ย”ฟางถามก่อนจะช่วยถือของไปส่งตายายที่บ้าน
 
 
 
 
“ก็เรื่อยๆตามประสาชาวเลนั่นล่ะอิหนู ว่าแต่ผัวเรานี่เก่งนะ มาช่วยพัฒนาหมู่บ้านชาวประมงเล็กแบบ
นี้ให้ดูดีขึ้นเป็นกองเลย”ตาพูดแล้วยิ้มก่อนจะหาน้ำให้ฟางดื่ม“แล้วนี่เจ้าของโครงการเค้าไปไหนแล้ว
หรอจ้ะตา ยาย”ฟางถามถึงป๊อปปี้
 
 
 
 
“เห็นว่าจะไปอาบน้ำแถวน้ำตกนี่ล่ะลูกจะไปตามก็ได้นะ”ยายพูด ฟางรับคำก่อนจะเดินไปที่บริเวณ
น้ำตกเพื่อตามหาป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกันน่ะ”เมื่อฟางมาถึงน้ำตกพบว่ามีผ้าถุงของผู้หญิงคนหนึ่งวางพาดกับเสื้อผ้าป๊อปปี้และ
เมื่อมาถึงโขดหินก็ต้องช้อคเพราะภาพที่เธอเห็นคือป๊อปปี้ที่กำลังอาบน้ำอยู่กำลังกอดกับร่างเปลือย
เปล่าของสาวคนหนึ่ง
 
 
 
 
 
“ฟะ ฟาง มันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดนะฟาง”ป๊อปปี้รีบใส่เสื้อผ้าแล้ววิ่งตามมา ฟางร้องไห้ออกมาก่อน
จะสะบัดมือป๊อปปี้ออก
 
 
 
 
 
“ทำชั้นเสียใจเป็นครั้งที่3แล้วนะ นี่น่ะหรอบอกว่ารักชั้น คนหลอกลวง”ฟางร้องไห้ก่อนจะตบหน้า
ป๊อปปี้หันแล้วเดินกลับบ้านไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คิดดีแล้วหรอว่าจะไปอยู่ที่นั่น”เจฟถามเฟย์ที่นั่งทานเค้กที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งขณะที่พวกเขานัด
กันมาเจอกันบ่อยๆ
 
 
 
 
“อื้อ คิดดีแล้วล่ะ อยู่ที่นี่ไปก็เจ็บเปล่าๆ ไปอยู่กับพ่อกับแม่ที่สิงค์โปร์ดีกว่า พอลูกโตก็จะได้เลี้ยงอยู่
ที่นั่นยาวเลย”เฟย์พูดเพราะเมื่อเดือนก่อนหลังจากที่เธอถอนหมั้นกับเขื่อนแล้วพ่อแม่ของเฟย์ก็ย้าย
ไปทำงานที่สิงคโปร์ ทำให้เฟย์ไม่ได้บอกว่าเธอตั้งท้องได้3เดือนแล้ว เลยคิดว่าไปบอกที่โน่นจะดี
กว่า
 
 
 
 
“แต่ถ้าเฟย์ไปเราต้องเหงาแย่เลย”เจฟพูดแล้วมองหน้าเฟย์ เฟย์ส่ายหน้าเล็กน้อย
 
 
 
 
“เอ้า เหงาก็ไปหาสิ เป็นช่างกล้องใหญ่สะพายกล้องไปหาที่สิงค์โปร์ไงไม่เห็นยากเลย”เฟย์พูดแล้ว
ยิ้มกับเจฟก่อนจะเดินออกมาซื้อของกับเจฟต่อ“แล้วนี่จะหลบหน้าพี่เขื่อนของเธออีกนานแค่ไหน
เนี่ย”เจฟถามต่อ
 
 
 
 
“ก็คงจนกว่าจะทำเรื่องขายบ้าน ย้ายอะไรพวกนี้ให้เสร็จเรียบร้อยก่อนน่ะแล้วค่อยบินไป”เฟย์ตอบ
 
 
 
“นี่ถ้าเป็นหลานสาวของจองเป็นนางแบบเลยนะ”เจฟพูดเล่นกับเฟย์แล้วต้องชะงักเมื่อเห็นเขื่อนมา
ยืนตรงหน้าเฟย์
 
 
 
 
“เอ่อ พี่เขื่อนมีอะไรรึเปล่าคะ”เฟย์ถามเขื่อน
 
 
 
“เฟย์มีอะไรจะบอกพี่รึเปล่า”เขื่อนพูดแล้วมองไปที่ท้องเฟย์ที่เฟย์สวมชุดเดรสตัวโคร่งอำพรางหุ่น
ซึ่งปกติเฟย์มักจะชอบใส่เสื้อผ้ารัดรูปเห็นสัดส่วน
 
 
 
 
“อ้อ จริงสิคะเฟย์ว่าเฟย์จะย้ายไปอยู่กับพ่อแม่ที่สิงคโปร์น่ะค่ะ พี่เขื่อนจะได้ไม่ต้องทนเห็นหน้าเฟย์
อีกแล้วนะคะ พี่จะได้ไปเริ่มใหม่กับฟ้าไง”เฟย์พูดแล้วฝืนยิ้มอย่างเจ็บปวด
 
 
 
 
 
 
“พี่จะไปหาฟ้าทำไม ฟ้ามีโซ่อยู่แล้วนิ”เขื่อนพูดลอยๆ
 
 
 
 
“พี่เขื่อน โอเคใช่มั้ยคะ”เฟย์ถามด้วยความเป็นห่วง เขื่อนไม่พูดอะไร
 
 
 
 
 
“มันคงโอเคกว่าถ้าเฟย์บอกว่าเฟย์ท้องกับพี่”เขื่อนที่เงียบอยู่นานก็พูดขึ้นเฟย์และเจฟมองหน้ากัน
ตกใจ
 
 
 
 
“พี่เขื่อนไม่ต้องห่วงนะคะ เฟย์ไม่เรียกร้องอะไรจากพี่หรอก เฟย์รู้ตัวดีว่าเด็กในท้องเกิดจากความ
ผิดพลาด เฟย์จะเลี้ยงลูกเองนะคะเฟย์จะไม่เรียกร้องอะไรพี่เลย”เฟย์พูดเสียงสั่นพยายามกลั้นน้ำตา
ไว้แล้วพาเจฟเดินหนีแต่เขื่อนรั้งแขนเฟย์ไว้
 
 
 
 
 
“แล้วเคยคิดมั้ยว่าถ้าลูกเกิดมาแล้วเค้าถามถึงพ่อล่ะเธอจะตอบยังไง รึว่าดีใจอยากให้เพื่อนชายคน
สนิทของเธอเป็นพ่อเด็กจนตัวสั่น”เขื่อนพูดอย่างหัวเสียเพราะเขาหงุดหงิดอย่างไม่มีสาเหตุที่เห็น
เฟย์ไปไหนมาไหนกับเจฟจนไม่ไปเทียวหาเขาที่แก้งค์เสือขาวแล้ว
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
เฟย์น้อยใจเขื่อนแล้วตบหน้าเขื่อนหันทันที
 
 
 
 
“พี่เขื่อน เฟย์รักพี่เขื่อนแค่คนเดียว การที่เฟย์มีเพื่อนชายแล้วสนิทไปไหนมาไหนด้วยกัน พี่เขื่อน
ต้องยัดเยียดเฟย์ให้เจฟเลยหรอคะ ไม่รักกันไม่พอพี่ยังต้องทำแบบนี้หรอ”เฟย์พูดอย่างน้อยใจก่อน
จะเดินพาเจฟหนีไปทันที
 
 
 
“เฟย์ เอ่อ โธ่ โว้ย”เขื่อนพยายามจะเรียกเฟย์แต่ต้องหงุดหงิดตัวเองที่ไม่พูดดีๆกับเฟย์เลย
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะคะ พายุเข้า เรือพากลับไม่ได้”ฟางร้องตกใจเมื่อเธอเก็บกระเป๋าแล้วฝนตกหนักก่อนที่คน
ขับเรือจะวิ่งมาบอกว่ามีพายุมรสุมเข้ามาทำให้กลับฝั่งไม่ได้3-4วัน
 
 
 
 
“งานนี้ถ้าฝนตกหนักแบบนี้เนี่ยเราก็คงต้องอยู่เกาะนี้นานเป็นเดือนๆสิคะเจ้านาย”เสียงใสๆของเนยผู้
หญิงที่ฟางเจอเมื่อกี้นี้กับป๊อปปี้ ฟางหันขวับไปมองผู้หญิงคนนั้นที่ยืนเบียดข้างป๊อปปี้ก็รีบเบือนหน้า
หนี
 
 
 
 
 
“เนยไปคุยกับเจ้าของไซด์งานทีสิเดี๋ยวพี่จะคุยธุระกับตายายหน่อย”ป๊อปปี้บอกเนย เนยยิ้มหวาน
รับคำก่อนจะกางร่มวิ่งกลับไปที่ที่พักคนงาน
 
 
 
 
 
“เรียกแทนตัวเองว่าพี่ด้วย หวานกันจังเลยนะคะคุณภานุ”ฟางพูดแล้วเบือนหน้าหนีป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
“ฟางคือเมื่อกี้ป๊อปอธิบายได้นะ คือป๊อปกับเนยเราไม่ได้มีอะไรกันเลยนะ”ป๊อปปี้พยายามไปจับมือ
ฟางแล้วพูดแต่ฟางสะบัดมือป๊อปปี้ออก
 
 
 
“ไม่มีอะไรกัน ถ้าฟางไปช้ากว่านี้คงจะขึ้นคร่อมกันแล้วล่ะสิ”ฟางพูดก่อนจะตบหน้าป๊อปปี้ไปทีนึง
 
 
 
 
 
“เอ่อ พ่อป๊อป อิหนูตาว่าใจเย็นๆก่อนนะ สงบสติอารมณ์ก่อนนะ”ตารีบเข้าไปห้ามฟางและป๊อปปี้
ทันที
 
 
 
 
 
“ตาก็ดูสิคะ บอกว่ารักฟางๆ แล้วนี่อะไรกัน ฟางถูกยิงนอนโรงพยาบาลไม่เคยจะไปเยี่ยมพอออกมา
เห็นว่าทำงานหนักที่เกาะก็ตามา ไม่คิดเลยว่าจะหาเศษหาเลยไกลถึงเกาะนี้ นี่กลัวคนของมังกรดำ
จะตามหาเจอรึไงห้ะ”ฟางโมโหจัดรีบเข้าไปทุบตีป๊อปปี้ต่อ ตากับยายรีบแยกฟางและป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ฟังชั้น ชั้นไม่ได้มีอะไรจริงๆนะ ชั้นมีเธอคนเดียวนะเธอเชื่อใจชั้นหน่อยสิ”ป๊อปปี้พยายามพูด
 
 
 
 
“ขอโทษนะ พอดีว่าฟางเชื่อในสิ่งที่ฟางเห็น เราคงต้องคิดกันแล้วล่ะว่าเราจะคบกันต่อไปดีมั้ย”ฟาง
พูดจบก็เดินปึงปังขึ้นบ้านตายายไป
 
 
 
 
 
“เอาไงต่อไปดีวะ”ป๊อปปี้กุมขมับกับเรื่องที่เกิดขึ้น ทำไมมันจะบังเอิญแบบนี้นะ
 
 
 
 
 
 
กะจะจบสวยๆคนเม้นน้อยเลยเปลี่ยนบทให้ทะเลาะกันซะเลย5555
 
 
ล้อเล่นๆ กลัวรีดเดอร์จะเบื่อบทหวานๆช่วงตอนจบเลยเปลี่ยนนิดๆหน่อยๆให้สมกับที่
นางเอกกับพระเอกเรื่องนี้เค้าโหดกันมาตั้งแต่ต้นเรื่องไง
 
 
 
เม้นกับโหวตเยอะๆนะ เพราะพูดจริงๆ เรื่องนี้ใกล้จบแล้ว แต่จะจบยังไง ไม่บอกหรอ