รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก”ฟางที่กลับมาจากงานเลี้ยงก็ตรงไปอาบน้ำและแปรงฟัน บ้วนปากใหม่ แล้วมองตัวเองในกระจก

แล้วนึกถึงสิ่งที่ป๊อปปี้ทำเมื่อกี้ เขาจูบเธอ ฟางมองแล้วเอามือถูที่ปากอย่างแรงจนมันแดงไปหมด

 

 

 

“นายมันเลว ป๊อปปี้ ฮือๆ”ฟางทรุดลงกับพื้นห้องน้ำแล้วร้องไห้ออกมา ภาพที่ป๊อปปี้กับฟางชอบ

ทะเลาะกันตอนที่ป๊อปปี้ยังอยู่กับเธอ ภาพที่เธอกับเขาแม้จะทะเลาะกันแต่ก็ดูแลกันไม่ห่างฉายซ้ำ

เข้ามาในหัวฟาง

 

 

 

“ทำไมชั้นถึงไม่ลืมนายซักที คนใจร้าย”ฟางร้องไห้แล้วกอดตัวเองอยู่ตรงนั้นจนหลับไปด้วยความ

เพลีย

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

โทโมะเปิดประตูห้องน้ำมาเห็นฟางในชุดนอนกอดตัวเองหลับก็ส่ายหน้าก่อนจะเดินเข้ามาใกล้เพื่อ

อุ้ม แล้วชะงักเมื่อเห็นคราบน้ำตาแก้มของฟาง เธอต้องร้องไห้หนักแน่ๆ

 

 

 

 

“ใครทำน้องสาวของพี่เจ็บพวกมันต้องเจ็บเป็นร้อยเท่า”โทโมะพูดก่อนจะอุ้มฟางขึ้นไปนอนที่เตียง

แล้วปิดไฟในห้องนอนฟางก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฝันดีนะครับแก้ว”ป๊อปปี้พูดเมื่อส่งแก้วที่หน้าห้องนอนก่นจะเดินกลับไปที่ห้องแต่ชะงักเมื่อเจอทีเจ

ดักอยู่หน้าประตูห้อง

 

 

 

“ปากบอกว่าเกลียดเค้าแต่เข้าไปยุ่งกับเค้าทำไมล่ะ”ทีเจพูดเปิดประเด็น

 

 

 

“หมายความว่ายังไง พูดเรื่องอะไร”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“แหมๆ แล้วปากน่ะไปโดนอะไรมาหรอครับบอส”ทีเจเยาะเมื่อเห็นปากป๊อปปี้แตกและมีรอยนิ้วมือ

ทั้ง5ที่แก้ม

 

 

 

“ชนประตูนิดหน่อยมีอะไรมั้ย ถ้าไม่มีแล้วจะมาหาเรื่องกันก็เชิญ ชั้นง่วง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“ง่วงหรอครับ เอ แล้วทีตอนที่อยู่หลังพุ่มไม้ไม่เห็นจะง่วงเลย กลับดูร้อนแรงออกอย่างงั้น”ทีเจพูด

 

 

 

“ผมเนี่ยอยากจะรู้จริงๆเลยนะครับว่าระหว่างเดือนกว่าที่หายไปอยู่กับมังกรดำเนี่ย บอสของเรากับว่า

ทีเลดี้มังกรดำเค้าไปถึงไหนนะ ปากบอกว่าเกลียดกันแต่พอลับตาคนก็เล่นบทร้อนแรงกันหลังพุ่มไม้

แบบนี้ เอ แก้วเค้าจะรู้รึเปล่าน้า”ทีเจพูด

 

 

 

 

“อย่าพูดมาก ถ้าไม่รู้อะไรก็ช่วยเงียบไว้เถอะอย่าเอาเรื่องไร้สาระแบบนี้ไปบอกแก้ว เพราะมันไม่มี

อะไรทั้งนั้น”ป๊อปปี้พูด

 

 

“นี่ขนาดไม่มียังจูบกันขนาดนี้แล้วถ้ามีล่ะจะไปถึงไหนนะ เอาละๆ ชั้นไม่กวนอะไรนายละดีกว่า

เพราะนี่มันเรื่องส่วนตัวเองนาย ชีวิตรักของนาย นายก็ต้องจัดการเอง ชั้นมันก็แค่คนนอกบังเอิญผ่าน

มาเห็นไม่มีอะไรหรอก”ทีเจพูดก่อนจะเดินลอยหน้าลอยตากลับเข้าห้องไป ป๊อปปี้หงุดหงิดก่อนจะ

เดินกลับเข้าไปในห้องนอน

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยววันนี้ถ้าไม่มีอะไรฟางขอขับรถเล่นได้มั้ยคะ”ฟางถามหลังจากทานข้าวเช้าเสร็จแล้ว

 

“ทำไมคะคุณน้องฟางจะไปไหนคะ ให้กราฟไปส่งก็ได้นะคะ”ขนมจีนพูด

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ฟางอยากขับรถเล่น ไม่ต้องห่วงนะคะ ถ้ามีอะไรฟางมีปืนค่ะ”ฟางพูด แต่ขนมจีนจะ

แย้ง โทโมะจึงแตะแขนเชิงว่าไม่เป็นไรให้ไปเถอะ

 

 

 

“ตามใจๆวันนี้คุณน้องพักวันนึงก็ได้ค่ะรีบไปรีบกลับนะคะ”ขนมจีนพูดฟางยิ้มก่อนจะขับรถเข้ามาที่

มูลนิธิแสงตะวัน

 

 

 

“เอะ ทำไมเงียบแบบนี้นะ เด็กๆไปไหนกัน”ฟางขับรถมาจอดทางด้านหลังมูลนิธิก็แปลกใจเพราะ

ปกติแล้วจะต้องมีเด็กๆวิ่งเล่นในบริเวณบ้านนี้นี่นาแต่นี่หายไปไหนกันหมดนะ ฟางเดินเข้ามาด้านใน

บ้านเรื่อยๆก็พบว่าภายในบ้านไม่มีใครอยู่ จึงลองเสี่ยงดวงเดินขึ้นไปที่ชั้นบนที่เป็นห้องของป๊อปปี้ดู

 

 

 

“ทำไมบ้านเงียบเหมือนกับไม่มีใครอยู่อย่างงั้นล่ะ แล้วคนที่มาสอนหนังสือที่นี่ล่ะไปไหนหมด”ฟาง

พูดพลางโทรให้ฟ้าโทรหาลูกน้องที่อาสามาสอนหนังสือให้เด็กๆที่นี่แต่ฟ้าก็ไม่รับโทรศัพท์

 

 

 

 

 

“เอาเด็กๆไปส่งคืนที่บ้านใหญ่แล้วล่ะป๊อป”เสียงของจินนี่พูดขึ้นทำให้ฟางตกใจรีบหาที่ซ่อนก่อนจะ

แอบซ่อนในตู้เสื้อผ้าป๊อปปี้ และซักพักป๊อปปี้และจินนี่ก็เดินเข้ามาในห้องนอนเขา

 

 

 

“อือ ลำบากหน่อยนะจินนี่ต้องพาน้องๆมาอยู่ที่นี่ตั้งเกือบเดือนน่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรออกจ้าแล้วนี่ในข่าวป๊อปจะแต่งงานกับแก้วปีนี้จริงหรอ แล้วแบบนี้เรื่องของเราล่ะ”จินนี่

พูดจบก็คลอเคลียกับป๊อปปี้โดยที่ป๊อปปี้นั่งลงที่ปลายเตียงส่วนจินนี่นั่งบนตักอยู่ ฟางที่แอบอยู่ในตู้

เสื้อผ้าตาโตตกใจ

 

 

“มันก็อาจจะต้องยุติลงเท่านี้ล่ะ เพราะชั้นไม่อยากทำให้แก้วเค้าเสียใจ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“แหม รู้สึกว่าแก้วนี่จะโชคดีจังเลยนะที่ทำให้ป๊อปปี้เปลี่ยนไปแบบนี้รักแก้วมากสินะ”จินนี่พูด

 

 

 

“ไม่ใช่หรอก เอ่อ ไม่รู้สิแต่ชั้นคิดว่าต่อไปต้องแต่งงานกันก็ควรจะมีคนที่รักแค่คนเดียวและไม่ควรไป

หาเศษหาเลยที่ไหนอีก”ป๊อปปี้พูด จินนี่แอบยิ้มขำก่อนจะจูบป๊อปปี้ไปทีนึงทำให้ฟางยิ่งตกใจเอามือ

ปิดปาก

 

 

 

 

“น่ารักแบบนี้ใครเป็นคนรักป๊อปปี้นี่โชคดีมากเลยเนาะ ไปละดีกว่าแล้วบ้านนี้ต้องปิดไว้รึเปล่าอ่ะ”จินนี่

ออกไปแต่ยังถาม

 

 

 

“ไม่ต้องอ่ะ บ้านหลังนี้ยังไงก็คือบ้านแม่ชั้น จินนี่น่ะพาน้องๆกลับมูลนิธิดีๆนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะบอก

จินนี่ไปเมื่อจินนี่กลับไปแล้วป๊อปปี้ก็ล๊อคประตูก่อนจะนั่งถอนหายใจ1ครั้งแล้วเดินมาที่หน้าตู้เสื้อผ้า

ฟางหายใจไม่ทั่วท้องกลัวถูกจับได้

 

 

 

 

 

 

“ถ้าชั้นเลือกจะอยู่ในห้องนี้ทั้งวันเธอก็จะอยู่ในนี้ทั้งวันเลยใช่มั้ยห้ะ”ป๊อปปี้เปิดตู้เสื้อผ้ามาแล้วว่า

ฟาง ฟางตกใจ

 

 

 

 

“ทะทำไมถึงรู้ล่ะว่าชั้นอยู่ที่นี้”ฟางตกใจรีบผลักป๊อปปี้แล้ววิ่งหนีป๊อปปี้แต่กลับถูกชายหนุ่มรวบตัวไว้

แล้วจับโยนลงไปบนเตียงอย่างแรง

 

 

 

 

 

“หึ เรื่องง่ายแค่นี้ใครๆก็ดูออก 1มีรถมาจอดแอบไว้ที่ข้างหลังบ้านก็จริง แต่ถ้าสังเกตดีๆก็จะรู้ว่าเป็น

รถของเธอ 2กระโปรงเดรสของเธอน่ะมันแลบออกมานอกตู้ ชั้นเลยมั่นใจว่าเป็นเธอแล้วเธอก็อยู่ใน

ห้องชั้น”ป๊อปปี้พูดออกมาทำให้ฟางยิ่งอึ้ง

 

 

 

 

“ชั้นแค่จะแวะมาดูเด็กไม่ได้ตั้งใจมาหานาย”ฟางขืนตัวลุกแต่ป๊อปปี้กลับขืนไว้แล้วล๊อคแขนไว้

แน่น                                                                                                      

 

 

                                                                                                                                                             

“อ๋อ ถ้าอยากจะเยี่ยมนะต้องไปหาเด็กๆที่มูลนิธิแสงตะวันบ้านใหญ่ที่ระยองโน่นเพราะชั้นให้จินนี่ส่ง

น้องๆกลับไปแล้ว เพราะไม่จำเป็นอะไรต้องให้น้องๆอยู่ที่นี่เพราะละครฉากใหญ่มันจบลงแล้ว”ป๊อปปี้

ยิ้มเยาะอย่างสะใจ

 

 

 

 

“เลว ชั่ว ชั้นไม่คิดเลยนะว่าคุณจะใช้เด็กๆมาในแผนการของคุณแบบนี้คนเลว ปล่อยชั้นนะ”ฟางดิ้น

โวยวายเมื่อป๊อปปี้ไม่ยอมปล่อยป๊อปปี้รำคาญเสียงแว้ดๆของฟางก็ตัดสินใจจูบปิดปากไปฟางไปทีนึง

ฟางตกใจจึงเลิกดิ้นขัดขืน

 

 

 

“มาถึงบ้านแม่ชั้น บุกเข้ามาก่อนได้รับอนุญาตแล้วมาด่าๆเจ้าของบ้านแล้วคิดว่าจะออกไปง่ายๆงั้น

หรอ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองคนตัวเล็กที่ใส่สั้นโชว์ผิวขาวๆ หึ แต่งตัวไม่ระวังอีกแล้วนะ

 

 

“คุณจะทำอะไรน่ะ ปล่อยชั้นนะ”ฟางยังดิ้นไม่เลิก

 

 

 

 

“ก็รื้อฟื้นความหลังหน่อยยังไงล่ะ ถือว่าเป็นบทลงโทษที่บุกเข้ามาในบ้านคนอื่นแล้วกันนะครับเลดี้

มังกรดำ”พูดจบป๊อปปี้ก็โถมตัวเข้าปลุกปล้ำฟางโดยที่ฟางร้องอย่างตกใจทั้งทุบและร้องให้หยุดแต่

ไม่เป็นผลเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะว่าไงคะพี่เขื่อนไม่ว่างแล้วหรอคะ อ๋อไม่เป็นไรค่ะ ฟ้ามากับพวกพี่กราฟถ้าพี่เขื่อนไม่ว่างก็ไม่

เป็นไรค่ะ ค่ะ บาย”ฟ้าพูดโทรศัพท์กับเขื่อนเสร็จก็วางสายพลางมองตั๋วละครเวที2ใบในมือแล้วถอน

หายใจ

 

 

“โดนแฟนเบี้ยวนัดงั้นหรอ”โซ่พูดทำให้ฟางหันไปมองโซ่ที่ยืนพิงเสามองเธออยู่ก็แปลกใจ

 

 

“อือ ช่างเถอะเดี๋ยวชั้นก็กลับแล้วล่ะ”ฟ้าพูดแล้วเดินออกไปแต่โซ่รั้งแขนฟ้าไว้

 

 

“เดี๋ยวดิ ตั๋วละครเวทีเรื่องนี้มีแต่คนอยากได้ กะอีแค่แฟนไม่มาแล้วก็จะไม่ดูเลยรึไงเสียดายของ

ออก”โซ่พูด

 

 

 

“อ๋อ งั้นชั้นขายต่อให้มั้ยคะ คุณมีตั๋วรึยังล่ะชั้นจะได้ขายให้”ฟ้าถามและแอบมองตั๋วละครเวทีนี้อย่าง

เสียดาย

 

 

 

“ยังอ่ะ มาซื้อหน้างานคนเยอะมากแถมไม่ได้จองอีก นี่V.I.Pเลยนิงั้นเอางี้ก็ไปดูด้วยกันเนี่ยล่ะเดี๋ยว

ชั้นออกค่าตั๋วอีกครึ่งนึงคืนให้เธอเอง”โซ่พูดจบก็จูงมือฟ้าเข้าไปในโรงละครทันทีเพราะดูออกว่าฟ้า

เองก็อยากดูเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

 

“ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยสิคะ เป็นถึงบอสของเสือขาวควรจะรับผิดชอบหน้าที่ไม่ใช่ไปดูละครเวทีไร้

สาระอะไรนั่น”เฟย์พูดเมื่อเขื่อนวางสายจากฟ้าแล้วทำหน้าเซ็งๆก็รีบพูดทันที

 

 

 

“การที่พี่จะไปเที่ยวกับแฟนพี่มันผิดมากนักรึไง”เขื่อนพูดอย่างหงุดหงิดเมื่อตัวเองต้องมาออกงานกับเฟย์

 

 

 

“กับฟ้าน่ะแค่แฟนแต่เฟย์คือเมียทำอะไรน่ะไว้หน้าเฟย์หน่อยเถอะ แล้วอีกอย่างนี่คืองานของพี่ที่พี่

ต้องทำจะมามัวแต่สนใจเที่ยวเล่นกับแม่บอดี้การ์ดสาวของมังกรดำแบบนี้ถ้าลูกน้องของเสือขาวรู้

เรื่องว่าบอสเค้าไปทำอะไรไร้สาระน่ะใครจะไปเคารพ”เฟย์พูดตามจริงเพราะไม่อยากให้เขื่อนถูก

มองว่าไม่สนใจคนในแก้งค์

 

 

 

“พี่จะทำอะไรมันก็เรื่องของพี่ เฟย์ไม่ต้องมาอ้างลูกน้องพี่หรอก บอกมาตรงๆก็ได้ว่าเฟย์จะอยู่กับพี่

เหอะ จะทำอะไรน่ะอย่าลืมสิว่าแม้พี่จะนอนกับเฟย์แล้วแต่คนที่พี่รักน่ะมันคือฟ้าไม่ใช่เฟย์เลิกหวงไร้

สาระที”เขื่อนพูดทำเอาเฟย์นิ่งเงียบ

 

 

 

 

“เฟย์รู้แล้วพี่ไม่ต้องมาย้ำ เฟย์ก็แค่ทำทุกกอย่างไม่ให้คนอื่นมองพี่ไม่ดีถ้าพี่จะเห็นว่ามันไร้สาระเฟย์

ก็ขอโทษด้วย”เฟย์พูดนิ่งๆกลั้นน้ำตาไว้เมื่อรู้อยู่เต็มอกว่าทำยังไงเขื่อนก็ไม่รักเธอเลย เขื่อนนิ่ง

เงียบเมื่อเห็นเฟย์ซึมลงไปก็รู้สึกผิดเพราะจริงๆแล้วที่เฟย์ควงเขามาออกงานต่างๆของเสือขาวนั้นก็

ช่วยเขาแท้ๆแต่เขากลับมาว่าเฟย์แบบนี้อีก เขื่อนไม่พูดอะไรเดินลุกขึ้นไปจากที่นั่งงานเลี้ยง เฟย์

มองตามแล้วเศร้านี่เธอคงจะรั้งเขาไว้ไม่ได้สินะ

 

 

 

 

“อ๊ะ”เฟย์แปลกใจเมื่อเห็นว่าพุดดิ้งช้อคโกแลตถูกวางลงตรงหน้าเธอพอหันไปก็พบว่าเขื่อนเป็นคน

มาวางไว้

 

 

 

“ก็เห็นว่าชอบทานไม่ใช่หรอ”เขื่อนพูดแล้วมองดูเฟย์ที่ตาโตตกใจตอนแรกก็แอบขำ

 

 

 

“ขอบคุณค่ะพี่เขื่อน”เฟย์ได้สติยิ้มอย่างดีใจขอบคุณเขื่อนจนเห็นลักยิ้มจากรอยยิ้มที่สดใสนั้น เขื่อน

เห็นเฟย์ยิ้มแล้วหันไปสนใจกับของหวานในจานเหมือนกับเด็กๆก็แอบยิ้ม เวลาที่ไม่หวงเขาไร้สาระก็

น่ารักเหมือนกันแฮะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณแก้วครับรอพวกเราก่อน”ลูกน้องของเดอะ ซันวิ่งตามแก้วเข้าไปในแกลลอรี่ภาพในหอศิลป์

อย่างรีบร้อน

 

 

 

“หยุดเลยค่ะ แก้วจะไปหาเพื่อนของแก้วไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ พวกพี่ๆไปหาอะไรทานแถวนี้เถอะค่ะ

แถวนี้มีร้านก๋วยเตี๋ยวตรงหัวมุมพวกพี่ไปหาอะไรทานก่อนก็ได้ค่ะดูแลแก้วมาทั้งวันแล้วเดี๋ยวแก้วจะ

กลับแก้วจะโทรเรียกนะคะ”แก้วบอกกับลูกน้องของเธอที่ตามดูแลเธอทั้งวันแถมยังจะมาตามดูแล

เธอที่ที่แกลลอรี่ภาพของเพื่อนเธออีก

 

 

 

 

“เอ่อ จะเอาอย่างนั้นก็ได้ครับคุณแก้ว”ลูกน้องพูด แก้วจึงยิ้มหวานให้ก่อนจะเดินเข้าไปในแกลลอรี่

ภาพ

 

 

 

 

“เฮ้ วันนี้มาซะเย็นเชียวนะ”เจฟเดินเข้ามาหาแก้วที่ยืนอยู่

 

 

 

“แหม ต้องไปทำให้ให้เดอะ ซันนี่นาเลยมาหาไม่ได้กว่าจะว่างนะก็เย็นละ”แก้วพูดแล้วยิ้มให้เพื่อน

ชาย

 

 

 

“ไม่เป็นไรจ้า แล้วนี่คู่หมั้นแก้วไม่มาด้วยหรอ วันก่อนเห็นข่าวในทีวีประกาศจะแต่งงานกันนิ”เจฟพูด

 

 

“เค้าไม่มาหรอก รายนั้นงานเยอะจะตาย”แก้วพูดแล้วเดินดูรูปในแกลลอรี่กับเจฟ

 

 

“งานเยอะไม่ว่าแต่ถ้าสาวเยอะนี่ต้องเคลียร์นะ”เจฟพูดยิ้มๆทำให้แวบนึงแก้วแอบซึมลงไป

 

 

 

“เฮ้ๆ อย่าบอกนะคู่หมั้นแก้วเค้าแอบมีกิ๊กจริงๆนะ ซอรี่นะๆ ชั้นไม่รู้อ่ะ”เจฟรีบพูดขอโทษแก้วทันที

 

 

“ช่างเถอะเจฟแก้วเองไม่โกรธหรอกถ้าเค้าะแอบไปมีกิ๊กน่ะ เพราะสาเหตุที่หมั้นกันตั้งแต่แรกคือ

ความเหมาะสมที่มิสเตอร์ไมค์จับให้แก้วกับป๊อปเค้าหมั้นกัน”แก้วพูดนึกถึงเมื่อ3ปีก่อนที่เธอต้องมา

หมั้นกับป๊อปปี้ซึ่งตอนแรกเธอกับป๊อปปี้ถือว่ามันเป็นเรื่องตลกเพราะเธอกับป๊อปปี้ต่างโตมาด้วยกันตั้ง

แต่เด็กๆแล้วพอถึงเวลาจะให้เลื่อนสถานะจากเพื่อนมาเป็นว่าที่สามีภรรยาในอนาคตตอนแรกก็ทำให้

พวกเขาทั้งคู่ทำตัวไม่ถูกแต่พอนานไปก็เริ่มทำใจได้และคบกันในที่สุด

 

 

 

“งั้นอย่าบอกนะแม้จะอยู่บ้านเดียวกันเป็นคู่หมั้นกันแต่ก็ไม่ได้”เจฟพูด

 

 

 

“อือ ป๊อปปี้ไม่เคยล่วงเกินแก้วเลยนอกจากกอดจูบที่เป็นธรรมดาน่ะ เค้าให้เกียรติแก้วมาก”แก้วพูด

 

 

“นับว่ายังเป็นสุภาพบุรุษนะเนี่ย”เจฟพูด“นี่มันคุณเฟย์นิ”แก้วมองรูปถ่ายของเจฟที่ถ่ายรูปเฟย์ตอนที่

ยิ้มทีเผลอกับเด็กๆ

 

 

 

 

“อื้อ เฟย์เค้าเป็นคนที่น่ารักดีนะแต่ไม่น่ามีคู่หมั้นแย่ๆแบบนั้นเลย”เจฟพูด

 

 

“อย่าบอกนะว่านายชอบ”แก้วถาม

 

 

 

“บางที่ความรักเนี่ยมันก็ชอบมาผิดเวลาเสมอๆเลยเนาะ เอาล่ะแก้วดูรูปไปก่อนนะเดี๋ยวเราไปซื้อ

กาแฟให้”เจฟพูดแล้วเดินออกไปที่ร้านกาแฟที่ให้แก้วเดินดูรูปไปเรื่อยๆจนมาถึงโซนภาพวาดและ

ผลงานศิลปะแก้วเดินมาจนหยุดอยู่ที่มุมหนึ่งในแกลลอรี่ที่ใกล้กับรูปปั้น แก้วมองโทโมะที่มานั่ง

หลับในนี้ก็แปลกใจ ทำไมเขาถึงมาหลับในนี้นะ แก้วจึงเดินเข้าไปใกล้ๆ

 

 

 

 

“ทำไมมานอนตรงนี้นะ”แก้วสงสัยแล้วจ้องเข้าไปใกล้ๆหน้าที่โทโมะหลับอยู่จนชิดกันมาก

 

 

 

จุ๊บ

 

 

 

“อ๊ะ”แก้วตกใจเมื่อโทโมะลุกขึ้นตื่นทำให้ปากของเขาและเธอชนกัน

 

 

 

 

“เอ่อ ขอโทษ”โทโมะที่ตื่นมาพบว่าเขาจูบกับแก้วก็ตกใจก่อนจะปรับสีหน้าเป็นปกติแล้วลุกขึ้นเดิน

ออกไป

 

 

 

“คุณมาทำอะไรที่แกลลอรี่นี้คะ”แก้วถาม

 

 

 

“เบื่อ”โทโมะพูดห้วนๆไม่มองหน้าแก้ว

 

 

 

“ตกลงเราจะไม่มีวันที่จะญาติดีกันอีกแล้วงั้นหรอคะ”แก้วมองโทโมะที่เย็นชากับเธอจนแก้วรู้สึกแย่

 

 

 

“ไม่มีวันนั้นอีกแล้ว โอกาสสำหรับเดอะ ซันมันไม่มีอีกแล้ว ทำผมเจ็บผมไม่ว่าแต่ทำให้น้องสาวที่ผม

รักต้องทุกข์ทรมานกับความเสียใจอย่าหวังที่ผมจะให้อภัย”โทโมะพูดจบก็เดินออกไป แก้วอึ้งไม่คิด

ว่าทุกอย่างจะกลายเป็นแบบนี้

 

 

 

 

 

“เมื่อกี้แก้วรู้จักกับโทโมะด้วยหรอ”เจฟเดินสวนโทโมะเข้ามาหาแก้ว

 

 

 

“เอ่อ นิดหน่อยน่ะ เราไปคุยกันที่ออฟฟิศเถอะเจฟ”แก้วพูดก่อนจะเดินชวนเจฟเจ้าไปในออฟฟิศ

 

 

 

“มีคู่หมั้นแล้วแท้ๆแต่ก็ยังจะมาสวีทกับผู้ชายอื่นอีกนะ”โทโมะมองแก้วที่คล้องแขนเจฟไปแล้วแอบ

ไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ยังไม่ไปอีกรึไง หรือว่าติดใจชั้น”ป๊อปปี้เดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเห็นฟางที่นั่งอยู่บนเตียงก็พูด

 

 

 

“ทุเรศ คนอย่างคุณชั้นไม่มีวันจะติดใจหรอก”ฟางพูดแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวเพราะเสื้อผ้าเธอถูกเขาฉีก

ขาดหมดแล้ว

 

 

 

“หรอ แต่เมื่อก่อนละเป็นฝ่ายมาอ่อยชั้นเองนิ ให้ท่าสารพัดเล่นตัวตอนนี้ไม่ทันแล้วล่ะเพราะข้างใน

ตัวเธอน่ะมันไม่มีอะไรน่ามองน่าชมเหมือนพวกสาวๆที่เวอร์จิ้นอีกแล้ว ผู้หญิงใจง่าย”ป๊อปปี้

เยาะ

 

 

 

“คุณภานุ”ฟางอึ้งเมื่อป๊อปปี้ยังว่าเธอแบบร้ายกาจก็ลุกขึ้นจะเข้าไปตบหน้าเขาแต่พอลุกปุ๊บ ฟางก็

หน้ามืดวูบล้มลงไป

 

 

 

 

“นี่เธอ เป็นอะไรน่ะ ฟาง ฟาง”ป๊อปปี้ตกใจประคองกอดฟางไว้แล้วพยายามเรียกฟาง

 

 

 

 

 

ตอนนี้ใส่ให้ครบทุกคู่เลยนะ แต่ขออย่างเดียวเม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆกันหน่อยน้าาา