[FIC EXO]Brother Deer!! พี่ชายครับ รับรักผมเถอะ

chapter 2
เซอร์ไพรส์[2]
วันต่อมา
วันนี้ลู่ฮานใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คอยมองแต่ประตูร้านว่าจะมีเซอร์ไพสร์อะไรจากเซฮุน ทำเอาเลย์และแบคฮยอนต้องให้นั่งเฉยๆก่อน
"เอ้า! ว่างแล้ว มีอะไรหรือปล่าวลู่ฮาน ทำไมวันนี้เหม่อบ่อยจัง-0-!"
แบคฮยอนเดินมานั่งข้างๆลู่ฮาน และตามมาด้วยเลย์ที่นั่งอีกฝั่งของลู่ฮาน
"เอ่อ...ก็......." ลู่ฮานเล่าเรื่องเมื่อวานให้แบคฮยอนและเลย์ฟังรวมถึงเรื่องชานยอลด้วย
"เรื่องอิตาชานยอลน่ะ แกรู้มั้ยเมื่อวานฉันตกใจหมดเลย=[]= ฉันกำลังจะออกจากห้องผู้อำนวยการ อยู่ดีๆหมดนั่นก็โผล่พรวดเข้ามาพร้อมกับกุหลาบช่อโต-__-;"
ลู่ฮานและเลย์ขำคิกกำท่าทางเซ็งๆของแบคฮยอน
"ส่วนเรื่องเจ้าเด็กน้อยเซฮุนน่ะ ฉันว่าเซอร์ไพสร์อะไรนั่นน่ะ แกจะต้องตาโตเป็นไข่ห่านแล้วก็เหนื่อยใจไปด้วยแน่ๆ บยอนคอนเฟิร์ม!!!"
"บ้าน่า เซฮุนไม่ได้เป็นเด็กบ๊องๆขนาดนั้นซักหน่......"
โป๊กกก!!
ลู่ฮานยังพูดไม่จบประโยตเสียงอะไรบางอย่างที่โขกประตูเสียดังลั่นทำเอาทุกคนในร้านหันไปมอง สิ่งที่ปรากฏสู่สายตาก็คือ....
มาสคอตกวางตัวเล็กกว่าน้องๆช้างนิดหน่อย(?) กำลังพยายามเอาหัวเข้าประตูร้าน โดยมีสายตาทุกคู่ในร้านลุ้นเอาใจช่วย(หรอ?) ในที่สุดก็เข้ามาได้แถมยังเดินทั่กๆมาทางลู่ฮานอีกต่างหาก
"เสี่ยวลู่~~~"
เสียงอู้อี้ๆที่ออกมาจากมาสคอตทำเอาลู่ฮานตาเบิกกวาง
"เซฮุนน=[]=!"
"ช่ายครับ~ ผมมีนี่มาให้ด้วยนะ!"
มาสคอตเซฮุนปลดประเป๋าเป้ข้างหลังที่เข้าเพิ่งสังเกตเห็นออกมา แล้วหยิบดอกกุหลาบหลากสีขึ้นมาซึ่งแตกต่างจากชานยอลเมื่อวานซี่งเป็นสีแดงล้วน
"พี่รู้ความหมายของแต่ละดอกมั้ย^0^"
"ห..หือ? ไม่นิ"
"ผมจะบอกเอง!" ว่าแล้วก็ชี้ตามดอกแล้วบอกความหมายของมัน โดยที่เซฮุนชี้ไม่ถูกเลยซักสี(บอกสีแดงชี้ขาว บอกสีชมพูชี้สีเหลืองอะไรประมาณนี้-_-;)
"สีแดง แปลว่า ผมรักพี่เข้าแล้ว สีขาว แปลว่า ผมรักพี่ด้วยจิตใจบริสุทธิ์  สีส้ม แปลว่า ผมขอบคุณที่รับฟังคววามในของผมและขอบคุณสิ่งที่ผ่านๆมา" เซฮุนเลื่อนมือมายังดอกกุหลาบอีกุล่มหนึ่ง
"สีชมพู แปลว่า พี่งดงามและอ่อนโยน ดอกสีม่วง แปลว่า พี่คือรักแรกพบของผม... และดอกกุหลาบมีทั้งหมด 11 ดอก แปลว่า ผมรักพี่ที่สุดครับ..♥"
พูดจบก็ยื่นดอกกุหลาบให้ลู่ฮานท่ามกลางเสียงโห่ร้องของแบคฮยอนและทุกคนที่อยู่ในร้าน ก่อนที่เซฮุนจะถอดหัวกวางออก
"เซอร์ไพสร์พอมั้ยครับ เสี่ยวลู่~^0^♥"
"เซอร์ไพรส์มากๆเลย เด็กบ้า^^"  ลู่ฮานเอื้อมมือไปขยี้กลุ่มผมนุ่มของเซฮุน
"แล้วพี่รักผมบ้างมั้ย?"
ลู่ฮานนิ่งชะงักไปนิดหนึ่ง ก่อนจะยิ้มบางๆให้เซฮุน
"รักสิ นายเหมือนน้องชายของพี่เลยนะ^^"
"ผมไม่อยากเป็นน้องชาย พี่รู้ใช่มั้ย"
"พี่รู้ ซักวันนึงนายอาจจะไม่ได้เป็นแค่น้องชายก็ได้ ฮะๆ^^;" ลู่ฮานฝืนยิ้ม คนตรงหน้าไม่มีทางรู้หรอกว่าเข้ารักคริสมากเพียงใดแม้ตอนนี้คริสจะดูไม่รักเข้าเหมือนเดิมแล้วก็ตาม เซฮุนเองก็รู้ดีว่าเขามีแฟนแล้ว แต่เด็กคนนี้ขี้เอาแต่ใจนี่นา:)
"ซักวันผมจะทำให้พี่เป็นของผม^[]^!!"
ปรพโยคที่ออกมาจากปากของเซฮุนด้วยใบหน้าซื่อๆ ทำเอาเขาอึ้งกิมกี่ยิ่งกว่าตอนเห็นเซฮุนใส่ชุดมาสคอตครั้งแรกซะอีก
"กร๊ากกกกกกกกกกกก!!!" นี่เป็นคำแรกที่ออกมาจากปากแบคฮยอนหลังจากที่ทุกคนเงียบกริมเพราะประโยคนั้นของเซฮุน
"นายแน่จริงๆอ่ะ โครตฮาเลย ก๊ากกก!!" พูดไม่พอยังเดินกุมท้องไปตบหลังเซฮุนด้วย
"แบคฮยอน นายนี่ไม่เตือนน้องแถมยังหัวเราะอีก-///-" 
ลู่ฮานเดินไปตีแบคฮยอนที่ยืนขำอยู่แล้วมองหน้าเซฮุนที่ทำหน้างงๆ
"ผมพูดอะไรผิดครับ-0-"
"ป..ปล่าวหรอก ไม่ร้อนหรอ หือใส่ชุดมาสคอตเนี่ย"
"อ่า นิดหน่อยครับ"
หลังจากนั้นลุ่ฮานก็ไล่เซฮุนไปเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาก่อนแล้วก็หันมาขอโทษลูกค้าทุกคนด้วย
"เอ้า! นี่"
แบคฮยอนถืดถาดชานมไข่มุกและขนมเล็กๆน้อยๆมาให้เซฮุนก่อนจะนั่งตรงข้าม
"นี่! ไอ้เด็กติ๋ม!"
"ผมชื่อเซฮุนครับพี่แบคฮยอน-__-;"
"นายบอกฉันเป็นรอบที่ร้อยแล้วน่า!"
แล้วก็ไม่เคยจำ....เซฮุนคิดแต่ไม่ได้พูด=_=;
"นายรู้ป่ะว่าจริงๆแล้วไอ้ประโยคที่นายพูดหมายความว่าไง-0-"
"ประโยคไหนครับ-0-"
"ก็ไอ้ประโยค 'ซักวันผมจะทำให้พี่เป็นของผม' อ่ะ!"
"ก็...เป็นของผมไง ของผมคนเดียวคนอื่นไม่มีสิทธิ์ยุ่ง"
"กร๊ากกกก นายเข้าใจอย่างนั้นจริงๆหรอ=[++]="
"ครับ-0-?"
เซฮุนทำหน้างงๆก่อนจะมองข้ามร่างของแบคฮยอนไปข้างหลังและกำลังจะเอ่ยทัก
"อ่าว! พี่....."
ชู่ววว~
ชานยอลจุ๊ปากแล้วย่อตัวลงเอาคางเกยไหล่แบคฮยอน
"แบคครับ.."
"ก๊ากกก หือ..."
จุ๊บ!♥
"ไอ้ชานยอลลลล=[]=!!!!!!!"
เมื่อชานยอลเรียกพอแบคฮยอนหันมาปากเค้าเลยชนกับแก้มของชานยอลโดยไม่ได้ตั้งใจ(ละมั้ง?) 
"ผมไม่เห็นครับๆ-..-" เซฮุนแสร้งเอามือปิดตา
"นายตายแน่>[]<!"
แล้วก็วิ่งไล่กันแบบเด็กๆ โดยมีแบคฮยอนไล่เอาหมวกมาสคอตเขาครอบหัวชานยอล เซฮุนมองขำๆก่อนที่ลู่ฮานจะมาเรียก
"เซฮุนนา~ ดึกแล้วนะ กลับเถอะ ตอนกลางคืนมันอันตราย"
"คร้าบ~"
เซฮุนเดินไปที่เคาท์เตอร์ประจำของลู่ฮานแล้วท้าวคางมองลู่ฮานที่หันหลังไปอยู่ กะจะทำแบบชานยอลอ่ะ คึคึๆ=,.=
"ทำอะไรของนายเซฮุน ทำไมยังไม่กลับอีก..."
"รู้ได้ไงอ่ะ เสี่ยวลู่-0-"
"ก็ฝั่งนี้มันเป็นกระจกนะ-_-;"
เออว่ะ!=[]= เซฮุนอทานในใจก่อนจะร่ำลาแล้วเดินออกจากร้านไป โดยมีสายตาของลู่ฮานมองตามไปก่อนจะยกยิ้มเล็กๆ
 
 
 
-------------------------------------------------
เย้ยยย!!~ ลงรัวๆ อร๊ายย เสี่ยวลู่น่ารัก คนอานก็น่ารัก♥ #เสี่ยวแดรก
กร๊ากกกกกกก//ความเป็นกุลสตรีเธออยู่ที่ใด...