[FIC EXO]Brother Deer!! พี่ชายครับ รับรักผมเถอะ
เขียนโดย 
PuzzleA
วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.16 น.
แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2557 13.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) kaisoo part
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความchapter 3
kaisoo part
[KAISOO Part]
14 มกราคม xxx
ร่างเล็กของคยองซูหอบหิ้วของพะรุงพะรังและเดินเข้าไปยังคอนโดแห่งหนึ่ง ถึงจะหอบหิ้วของหนักเท่าไหร่เขาก็ยังมีรอยยิ้มอยู่
เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของคิม จงอิน
คนตัวเล็กหวังจะมาจัดเซอร์ไพรส์ให้จงอินและมีปาร์ตี้เล็กๆที่นั่น
อ่า~ เป็นความคิดที่ดีนะ จงอินต้องดีใจแน่ๆเลย
ก๊อก ๆ
คยองซูเคาะประตูห้องสองสามทีก่อนจะเปิดเข้าไป
เอ๊ะ? ไม่มี หายไปไหนกัน?
คยองซูเดินเข้าไปในห้องนอนของจงอิน ภาพตรงหน้าทำเอาเขาแทบทรุดลงไปกองกับพื้น
จงอินที่อยู่ในร่างเปลือยปล่าวกับ....
เพื่อนของคยองซูที่อยู่ในสภาพเดียวกัน......
เขาเริ่มมองภาพตรงหน้าเรือนลางเต็มที น้ำตาไหลลงมาไม่ขาดสาน เสียงสะอื้นยังคงมีต่อเนื่ิอง
"จงอิน!!!"
คยองซูร้องเรียกชื่อคนรักก่อนที่ร่างเล็กของเขาจะรับภาพตรงหน้าไม่ไหวและทรุดลงไปกองกับพื้น
"อืม....ค..คยองซูฮยอง!"
จงอินที่ลุกขึ้นมาเบิกตากว้าง ร่างสูงใหญ่โถมเข้าหาคยองซูทันทีมือของจงอินพยายามเกลี่ยน้ำตาให้คยองซูแต่มือเล็กกลับปัดมันทิ้งอย่างไม่ไยดี
"ผมอธิบายได้นะครับ ฮยองฟังผมนะ..นะครับ"
จงอินพูดเสียงสั่น คยองซูสะอื้นฮักๆอย่างรุนแรง
"นายจะอธิบายว่าอะไร ว่านายไม่ได้ตั้งใจนอนกับเพื่อนฉันงั้นหรอ?! นายทำได้ยังไงจงอิน นายทำได้ยังไง ฮึกก!"
คยองซุปัดป่ายมือใหญ่ที่พยายามจะจับร่างของเขา
"อย่าแตะตัวฉัน ฉันไม่อยากให้ตัวฉันแปดเปื้อนมือสกปรกของนาย ปล่อย!"
จงอินตัวชาวาบ เขาแทบไม่มีแรงจะขยับไปหาคยองซูอีก อีกอย่างคนตัวต่อต้านเขามาก มากจนแทบจะไม่ฟังอะไรอีก
"ฟังผม.."
เพี๊ย!!
ใบหน้าของจงอินหันไปตามแรงตบของคยองซู ก่อนที่ร่างเล็กตรงหน้าเขาจะวิ่งออกไปจากห้องของเขา
จงอินพยายามไขว่ขว้าร่างของคยองซู พยายามคิดว่านี่เป็นความฝัน เขาสูญเสียคยองซูไปไม่ได้
เขารักคยองซูมาก
จงอินแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วตามคยองซูไปทันที ร่างเล็กของคยองซูวิ่งไปไม่คิดชีวิต
เขาอยากจะหนี.....
หนีไปให้ไกลจากผู้ชายที่ชื่อคิม จงอิน...
คยองซูหันไปเห็นจงอินที่พยายามตามเขาอยู่ด้านหลัง เขาตัดสินใจเข้าร้านคอฟฟี่ช็อปเล็กๆที่อยู่ตรงหน้า แล้ววิ่งไปหาร่างบางของคนที่อยู่เคาท์เตอร์ทันที
"รับอะไร..."
"ขอร้องล่ะ ช้วยผมด้วย!!"
"อ..อะไรครับ?"
ร่างสูงบางของคนตรงหน้าดูงงๆนิดหน่อย คยองซูรีบหลบไปอยู่หลังเคาท์เตอร์
"ถ้ามีผู้ชายที่ผิวคล้ำๆ ตัวสูงๆถามหาคยองซูบอกเขาว่าผมไม่อยู่ที่นี่..."
ฟึ่บ!
คยองซูยังพูดไม่จบประโยคประตูร้านก็ถูกเปิดอย่างแรงด้วยฝีมือใครบางคน
"คยองซูฮยอง!"
ใบหน้าหวานของลู่ฮานพินิจารณาชายตรงหน้าพบว่าตรงกับที่คยองซูพูดเขาเลยโพล่งออกไป
"คุณเป็นใครครับ! คนที่ชื่อคยองซูที่นี่ไม่มีหรอกนะ"
จงอินมั่นใจว่าเขาเห็นร่างของคยองซูมาที่นี่จริงๆ แต่คยองซูคงไม่อยากเจอเขาตอนนี้
"คยองซูฮยองครับ! ผมรู้ว่าฮยองอยู่ที่นี่ เรื่องทั้งหมดผมสามารถอธิบายให้คยองฟังได้ แต่ตอนนี้ฮยองคงยังไม่อยากฟังผมเท่าไหร่ ถ้าฮยองพร้อมผมจะมาที่นี่อีกครั้ง"
จงอินร่ายยาว เขามองไปรอบๆเพื่อหาคยองซูอีกครั้งแล้วจึงเดินคอตกออกจากร้านไป
ลู่ฮานพาคยองซูมานั่งที่โต๊ะในห้องครัวหลังจากที่หายสะอื้นแล้วคยองซูก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ลู่ฮานฟัง
"แต่ฉันว่านายน่าจะฟังเขาสักหน่อยนะ เขาอาจจะมีเหตุผลก็ได้"
"เหตุผลที่ต้องนอนกับเพื่อนผมน่ะหรอครับ?"
ลู่ฮานสะอึกไปนิดหนึ่ง ก่อนจะมีเสียงเรียกที่คุ้นเคย
"เสี่ยวลู่วววว~ เอ๊ะ! หมอนี่เป็นใครครับ?"
เซฮุนที่วิ่งเข้ามาชี้หน้าคยองซู จนลู่ฮานตีมือดังเพี๊ย
"ชี้หน้าเค้าได้ยังไง คยองซูอายุมากกว่านายนะ"
"คยองซู?? ชื่อฮยองคนนี้หรอครับ แล้วเขาเป็นใครล่ะ"
ลู่ฮานมองคยองซูนิดหน่อยแล้วลากเซฮุนออกมาพร้อมกับอธิบายให้เซฮุนฟังคร่าวๆ
ส่วนคยองซูที่นั่งอยู่ในห้องครัวเริ่มสะอื้นขึ้นอีกครั้ง
นี่มันเป็นความฝันใช่มั้ย....
ได้โปรด ขอให้มันไม่ได้เกิดขึ้นจริงๆเถอะ
[End KAISOO Part]
------------------------------------
ตัดฉับบบบบบ
ปาดเหงื่อสองที-_-;; ไม่ได้อัพตั้งนานT^T
คิดถึงฮุนฮานบ้างม๊ายยย ขอเสียงโหน่ยยย-..-
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
