[FIC EXO]Brother Deer!! พี่ชายครับ รับรักผมเถอะ

10.0

เขียนโดย PuzzleA

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.16 น.

  5 chapter
  10 วิจารณ์
  12.17K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2557 13.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) เซอร์ไพรส์[2]

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

chapter 2

เซอร์ไพรส์[2]

วันต่อมา

วันนี้ลู่ฮานใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คอยมองแต่ประตูร้านว่าจะมีเซอร์ไพสร์อะไรจากเซฮุน ทำเอาเลย์และแบคฮยอนต้องให้นั่งเฉยๆก่อน

"เอ้า! ว่างแล้ว มีอะไรหรือปล่าวลู่ฮาน ทำไมวันนี้เหม่อบ่อยจัง-0-!"

แบคฮยอนเดินมานั่งข้างๆลู่ฮาน และตามมาด้วยเลย์ที่นั่งอีกฝั่งของลู่ฮาน

"เอ่อ...ก็......." ลู่ฮานเล่าเรื่องเมื่อวานให้แบคฮยอนและเลย์ฟังรวมถึงเรื่องชานยอลด้วย

"เรื่องอิตาชานยอลน่ะ แกรู้มั้ยเมื่อวานฉันตกใจหมดเลย=[]= ฉันกำลังจะออกจากห้องผู้อำนวยการ อยู่ดีๆหมดนั่นก็โผล่พรวดเข้ามาพร้อมกับกุหลาบช่อโต-__-;"

ลู่ฮานและเลย์ขำคิกกำท่าทางเซ็งๆของแบคฮยอน

"ส่วนเรื่องเจ้าเด็กน้อยเซฮุนน่ะ ฉันว่าเซอร์ไพสร์อะไรนั่นน่ะ แกจะต้องตาโตเป็นไข่ห่านแล้วก็เหนื่อยใจไปด้วยแน่ๆ บยอนคอนเฟิร์ม!!!"

"บ้าน่า เซฮุนไม่ได้เป็นเด็กบ๊องๆขนาดนั้นซักหน่......"

โป๊กกก!!

ลู่ฮานยังพูดไม่จบประโยตเสียงอะไรบางอย่างที่โขกประตูเสียดังลั่นทำเอาทุกคนในร้านหันไปมอง สิ่งที่ปรากฏสู่สายตาก็คือ....

มาสคอตกวางตัวเล็กกว่าน้องๆช้างนิดหน่อย(?) กำลังพยายามเอาหัวเข้าประตูร้าน โดยมีสายตาทุกคู่ในร้านลุ้นเอาใจช่วย(หรอ?) ในที่สุดก็เข้ามาได้แถมยังเดินทั่กๆมาทางลู่ฮานอีกต่างหาก

"เสี่ยวลู่~~~"

เสียงอู้อี้ๆที่ออกมาจากมาสคอตทำเอาลู่ฮานตาเบิกกวาง

"เซฮุนน=[]=!"

"ช่ายครับ~ ผมมีนี่มาให้ด้วยนะ!"

มาสคอตเซฮุนปลดประเป๋าเป้ข้างหลังที่เข้าเพิ่งสังเกตเห็นออกมา แล้วหยิบดอกกุหลาบหลากสีขึ้นมาซึ่งแตกต่างจากชานยอลเมื่อวานซี่งเป็นสีแดงล้วน

"พี่รู้ความหมายของแต่ละดอกมั้ย^0^"

"ห..หือ? ไม่นิ"

"ผมจะบอกเอง!" ว่าแล้วก็ชี้ตามดอกแล้วบอกความหมายของมัน โดยที่เซฮุนชี้ไม่ถูกเลยซักสี(บอกสีแดงชี้ขาว บอกสีชมพูชี้สีเหลืองอะไรประมาณนี้-_-;)

"สีแดง แปลว่า ผมรักพี่เข้าแล้ว สีขาว แปลว่า ผมรักพี่ด้วยจิตใจบริสุทธิ์  สีส้ม แปลว่า ผมขอบคุณที่รับฟังคววามในของผมและขอบคุณสิ่งที่ผ่านๆมา" เซฮุนเลื่อนมือมายังดอกกุหลาบอีกุล่มหนึ่ง

"สีชมพู แปลว่า พี่งดงามและอ่อนโยน ดอกสีม่วง แปลว่า พี่คือรักแรกพบของผม... และดอกกุหลาบมีทั้งหมด 11 ดอก แปลว่า ผมรักพี่ที่สุดครับ..♥"

พูดจบก็ยื่นดอกกุหลาบให้ลู่ฮานท่ามกลางเสียงโห่ร้องของแบคฮยอนและทุกคนที่อยู่ในร้าน ก่อนที่เซฮุนจะถอดหัวกวางออก

"เซอร์ไพสร์พอมั้ยครับ เสี่ยวลู่~^0^♥"

"เซอร์ไพรส์มากๆเลย เด็กบ้า^^"  ลู่ฮานเอื้อมมือไปขยี้กลุ่มผมนุ่มของเซฮุน

"แล้วพี่รักผมบ้างมั้ย?"

ลู่ฮานนิ่งชะงักไปนิดหนึ่ง ก่อนจะยิ้มบางๆให้เซฮุน

"รักสิ นายเหมือนน้องชายของพี่เลยนะ^^"

"ผมไม่อยากเป็นน้องชาย พี่รู้ใช่มั้ย"

"พี่รู้ ซักวันนึงนายอาจจะไม่ได้เป็นแค่น้องชายก็ได้ ฮะๆ^^;" ลู่ฮานฝืนยิ้ม คนตรงหน้าไม่มีทางรู้หรอกว่าเข้ารักคริสมากเพียงใดแม้ตอนนี้คริสจะดูไม่รักเข้าเหมือนเดิมแล้วก็ตาม เซฮุนเองก็รู้ดีว่าเขามีแฟนแล้ว แต่เด็กคนนี้ขี้เอาแต่ใจนี่นา:)

"ซักวันผมจะทำให้พี่เป็นของผม^[]^!!"

ปรพโยคที่ออกมาจากปากของเซฮุนด้วยใบหน้าซื่อๆ ทำเอาเขาอึ้งกิมกี่ยิ่งกว่าตอนเห็นเซฮุนใส่ชุดมาสคอตครั้งแรกซะอีก

"กร๊ากกกกกกกกกกกก!!!" นี่เป็นคำแรกที่ออกมาจากปากแบคฮยอนหลังจากที่ทุกคนเงียบกริมเพราะประโยคนั้นของเซฮุน

"นายแน่จริงๆอ่ะ โครตฮาเลย ก๊ากกก!!" พูดไม่พอยังเดินกุมท้องไปตบหลังเซฮุนด้วย

"แบคฮยอน นายนี่ไม่เตือนน้องแถมยังหัวเราะอีก-///-" 

ลู่ฮานเดินไปตีแบคฮยอนที่ยืนขำอยู่แล้วมองหน้าเซฮุนที่ทำหน้างงๆ

"ผมพูดอะไรผิดครับ-0-"

"ป..ปล่าวหรอก ไม่ร้อนหรอ หือใส่ชุดมาสคอตเนี่ย"

"อ่า นิดหน่อยครับ"

หลังจากนั้นลุ่ฮานก็ไล่เซฮุนไปเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาก่อนแล้วก็หันมาขอโทษลูกค้าทุกคนด้วย

"เอ้า! นี่"

แบคฮยอนถืดถาดชานมไข่มุกและขนมเล็กๆน้อยๆมาให้เซฮุนก่อนจะนั่งตรงข้าม

"นี่! ไอ้เด็กติ๋ม!"

"ผมชื่อเซฮุนครับพี่แบคฮยอน-__-;"

"นายบอกฉันเป็นรอบที่ร้อยแล้วน่า!"

แล้วก็ไม่เคยจำ....เซฮุนคิดแต่ไม่ได้พูด=_=;

"นายรู้ป่ะว่าจริงๆแล้วไอ้ประโยคที่นายพูดหมายความว่าไง-0-"

"ประโยคไหนครับ-0-"

"ก็ไอ้ประโยค 'ซักวันผมจะทำให้พี่เป็นของผม' อ่ะ!"

"ก็...เป็นของผมไง ของผมคนเดียวคนอื่นไม่มีสิทธิ์ยุ่ง"

"กร๊ากกกก นายเข้าใจอย่างนั้นจริงๆหรอ=[++]="

"ครับ-0-?"

เซฮุนทำหน้างงๆก่อนจะมองข้ามร่างของแบคฮยอนไปข้างหลังและกำลังจะเอ่ยทัก

"อ่าว! พี่....."

ชู่ววว~

ชานยอลจุ๊ปากแล้วย่อตัวลงเอาคางเกยไหล่แบคฮยอน

"แบคครับ.."

"ก๊ากกก หือ..."

จุ๊บ!♥

"ไอ้ชานยอลลลล=[]=!!!!!!!"

เมื่อชานยอลเรียกพอแบคฮยอนหันมาปากเค้าเลยชนกับแก้มของชานยอลโดยไม่ได้ตั้งใจ(ละมั้ง?) 

"ผมไม่เห็นครับๆ-..-" เซฮุนแสร้งเอามือปิดตา

"นายตายแน่>[]<!"

แล้วก็วิ่งไล่กันแบบเด็กๆ โดยมีแบคฮยอนไล่เอาหมวกมาสคอตเขาครอบหัวชานยอล เซฮุนมองขำๆก่อนที่ลู่ฮานจะมาเรียก

"เซฮุนนา~ ดึกแล้วนะ กลับเถอะ ตอนกลางคืนมันอันตราย"

"คร้าบ~"

เซฮุนเดินไปที่เคาท์เตอร์ประจำของลู่ฮานแล้วท้าวคางมองลู่ฮานที่หันหลังไปอยู่ กะจะทำแบบชานยอลอ่ะ คึคึๆ=,.=

"ทำอะไรของนายเซฮุน ทำไมยังไม่กลับอีก..."

"รู้ได้ไงอ่ะ เสี่ยวลู่-0-"

"ก็ฝั่งนี้มันเป็นกระจกนะ-_-;"

เออว่ะ!=[]= เซฮุนอทานในใจก่อนจะร่ำลาแล้วเดินออกจากร้านไป โดยมีสายตาของลู่ฮานมองตามไปก่อนจะยกยิ้มเล็กๆ

 

 

 

-------------------------------------------------

เย้ยยย!!~ ลงรัวๆ อร๊ายย เสี่ยวลู่น่ารัก คนอานก็น่ารัก♥ #เสี่ยวแดรก

กร๊ากกกกกกก//ความเป็นกุลสตรีเธออยู่ที่ใด...

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา