Love In Heart รักในหัวใจ...

-

เขียนโดย PF_Forever

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.10 น.

  8 chapter
  11 วิจารณ์
  13.91K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) ผิดแผน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"คือ ฉันมาสมัครเป็นเลขา"ฟางพูด
"ผมรู้แล้ว"ป๊อปปี้พูด แล้วยึ่นใบสมัครให้ฟางเซนต์
"แล้วไม่ต้องทดสอบ ทดลองงานเลยเหรอ"ฟางถาม เพราะมันผิดแผนที่เธอเตรียมมา
"ไม่ต้อง ผมเชื่อใจคุณ"ป๊อปปี้พูด ฟางอึ้ง นี่เค้าไปเอาอะไรมาเชื่อใจในตัวฉัน
"แล้วคุณชื่ออะไร"ฟางถาม
"ภาณุ หรือ ป๊อปปี้ก็ได้"ป๊อปปี้แอบโมโหที่ไม่มีหางเสียงจึงพูดกลับบ้าง
"งั้นฉันเรียกคุณว่าภาณุละกัน ผู้ชายอะไรชื่ออย่างกับผู้หญิง"ฟางพูด
"อืม คุณไปได้ละ"ป๊อปปี้ไล่ ฟางอารมณ์เสียจึงเดินไป โดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองลืมกระเป๋าสตางค์
"โอ้ย!!ไอ้เจ้านายบ้า ทำฉันผิดแผน"ฟางบ่นหลังจากที่ออกจากห้อง
"น้องคะ น้องฟางใช่มั๊ยคะ"ขนมจีนวิ่งมาเรียกฟาง
"ค่ะ"ฟางตอบ
"พรุ่งนี้เริ่มงาน 9 โมง มาให้ทันนะ"ขนมจีนบอกแล้วเดินออกไปทันที
"กรี๊ดดด!!ฉันจะต้องออกจากงานให้ได้"ฟางกรี๊ดในลำคอและพูดออกมา และขึ้นรถไปทันที
"พี่ฟางเป็นไง"เฟย์ที่นั่งรอฟางอยู่บนรถถามขึ้น
"เห้อ!!"ฟางไม่ตอบแต่ถอนหายใจ
"ได้งานใช่มั๊ย"เฟย์ถาม
"อืม"ฟางตอบแล้วทำหน้าเซ็ง
"ไม่เป็นไรหรอก พี่ก็หาทางลาออกสิ อย่างเช่น ทำกาแฟใส่เกลือ ทำอะไรให้ไม่ถูกใจเจ้านาย"เฟย์บอก
"พี่ไม่เคยเห็นใครสนับสนุนให้พี่ลาออกเลย แต่ช่างมันเหอะ พี่ว่าเจ้านายคนนี้ หน้าตาคุ้นๆนะเหมือนเคยเจอเมื่อนานมาแล้ว"ฟางพูด
"เหรอ ค่อยคิดละกัน"เฟย์พูดแล้วขับรถออกไปทันที
ในห้องของป๊อปปี้
"ฟาง เธอต้องเป็นฟางที่ฉันรู้จักแน่ๆ"ป๊อปปี้พูดขณะเปิดแฟ้มข้อมูลของฟาง ก็จะเก็บแฟ้มแล้วเจอกับกระเป๋าสตางค์ของฟาง
"เอ้าลืมไว้เหรอเนี่ย ไม่เป็นไรเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็มาเอาเอง"ป๊อปปี้พูด แล้วสายตาไปเห็นกีตาร์ที่ตัวเองไม่ได้เล่นมานานแล้วจึงหยิบมาเล่น
บนรถของเฟย์และฟาง
"พี่ฟางหาอะไรอ่ะ"เฟย์ถามขณะขับรถเพราะเห็นฟางค้นกระเป๋าตัวเอง
"กระเป๋าสตางค์พี่น่ะสิหายไปไหยก็ไม่รู้ แล้วก็นัดยัยแก้วไว้ด้วยสิเห้อ!! เดี๋ยวยัยนั่นวีนอีก"ฟางพูดพลางบ่นถึงแก้ว
"เอาอย่างนี้สิ เดี๋ยวเฟย์ไปส่งพี่ฟางกลับไปบริษัท แล้วเฟย์จะไปหาแก้วที่บ้านก่อนก็ได้"เฟย์พูด
"จะบ้าเหรอแล้วพี่จะกลับยังไง?"ฟางถาม
"ขึ้นแท๊กซี่ไง"เฟย์บอก
"ไม่ห่วงพี่เลยหรือไง?"ฟางถาม
"พี่ฟางไม่น่าห่วงหรอกพี่น่ะเก่งจะตาย"เฟย์พูด
"Okงั้นก็กลับรถ"ฟางพูดจากนั้นเฟย์ก็กลับรถไปที่บริษัททันที
ณ บริษัท
"พี่ไปแล้วนะ"ฟางพูดแล้วลงจากนั้นเข้าไปในบริษัททันที ส่วนเฟย์ก็ขับรถกลับบ้านไป
 
"แฮ่กๆๆทำไมเหนื่อยอย่างนี้เนี่ย? ห้องไอ้คุณภาณุก็จะลับไปไหน?ลิฟท์มีถึงชั้น27ทั้งๆที่มี30ชั้นแล้วต้องขึ้นบันไดมาอีก"ฟางบ่นขณะอยู่หน้าห้องของป๊อปปี้เพราะเธอเหนื่อยมากและกำลังจะเปิดประตูเข้าไปแต่ต้องชะงัก
"My girl ฉันจะมีแต่เธอจากนี้ไป เธอจะเป็นคนแรกที่ฉันนั้นรัก และก็คงไม่มีใครจะอยู่ในใจของฉันเหมือนเธอ My girl You are one and only My girl รักแต่เธอแต่เธอนะ แม้เธอมีใครใจฉันจะมีแต่เธอ ได้แค่ฝันแค่เพ้อถึงเธอข้างเดียวก็พอ"เสียงของป๊อปปี้ดีดกีตาร์และร้องเพลง ทำให้ฟางเคลิ้มพิงประตูอยู่หน้าห้อง ส่วนป๊อปปี้ที่ร้องเพลงเสร็จ ก็มองไปที่ประตูที่เป็นกระจก สามารถมองเห็นจากข้างใน แต่มองเห็นจากข้างนอกไม่ได้ เมื่อป๊อปปี้มองก็รู้ว่าเป็นใคร จึงแกล้งไปดึงประตูเข้ามาข้างในห้องทำให้ฟางหงายหลังแต่ป๊อปปี้รับไว้ทัน ทำให้ฟางกับป๊อปปี้หน้าใกล้กันมากก่อนฟางจะตั้งสติลุกขึ้นมา
เม้นกันเยอะๆหน่อยน้าาา
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา