Love In Heart รักในหัวใจ...

เช้าวันต่อมา

"อึ้มม!! เช้าแล้วเหรอเนี่ย"ฟางบิดขี้เกียจแล้วพูด

ก๊อกๆ

"โอ๊ย!!ใครมาก่อกวนแต่เช้าเนี่ย"ฟางบ่นแล้วเดินไปเปิดประตู

"เอ้า!!ยัยเฟย์ มีอะไรอีกล่ะ"ฟางถาม

"แม่บอกว่าลุกไปแต่งตัวแล้วไปสมัครงาน"เฟย์บอก

"ก็ได้"ฟางบอก จากนั้นเฟย์ก็ลงไป แล้วฟางก็รีบอาบน้ำแต่งตัวทันที

"ยัยฟางใส่ชุดอะไรของลูกน่ะ"แม่มลถามเพราะเห็นฟาง ใส่เอี๊ยมยีนขาสั้น และมีเสื้อแขนกุดอยู่ข้างในและใส่รองเท้า ผ้าใบสีชมพู แต่งตัวเป็นเด็ก

"ก็ชุดที่แม่ซื้อให้ฟางตอนเด็กไงคะ ฟางใส่ได้แปลว่าฟางยังเหมือนเดิม"ฟางพูดแล้วยิ้ม

"ไปเปลี่ยน"แม่มลสั่ง แต่ฟางเชิดใส่

"ไม่ค่ะฟางอุสาห์ยอมเป็นเลขาแล้วนะคะ อย่างน้อยก็ให้หนูเป็นตัวเองหน่อยสิ"ฟางอ้อน

"ก็ได้แค่วันนี้วันเดียวนะ"แม่มลพูด จากนั้นแม่ก็ให้เฟย์ไปกับฟางจนถึงบริษัท

ณ บริษัทสุดหรูแห่งหนึ่ง

ก๊อกๆ

"คุณภาณุ"เสียงของพนักงานคนนึงพูดขึ้น

"มีอะไรขนมจีน"ชายหนุ่มชื่อเล่นว่า'ป๊อปปี้'ถามขนมจีน

"มีคนมาสมัครงานเป็นเลขาค่ะ นี่ค่ะข้อมูล"ขนมจีนพูดแล้วยึ่นแฟ้มข้อมูลให้

"บอกให้เค้ารอแปปนึง"ป๊อปปี้พูดจากนั้นขนมจีนก็ออกไป และป๊อปปี้เปิดแฟ้มข้อมูลมาดูถึงกับอึ้งทันทีที่เห็นชื่อ

"ฟาง!!"ป๊อปปี้เรียกออกมาอย่างตกใจก่อนจะคิดถึงอดีต

'งั่มๆ ไอศครีมอร่อยจัง'เด็กสาวคนนึงพูด นั่นก็คือ'ฟาง'เด็กสาวน่ารัก อ่อนหวาน

'วิ่งเร็ว!!'เสียงของเด็กหนุ่มตะโกนขึ้น ในขณะที่ฟางกำลังเดินกินไอศครีมอย่างอร่อย เด็กชายคนนั้นคือ'ป๊อปปี้'

'พรุ่งนี้กินอะไรดีน้าาา'ฟางพูดคนเดียว จากนั้นป๊อปปี้ก็วิ่งมาชนฟาง จนหกล้ม รองเท้าขาดและไอศครีมตก

'ฮืออออ'ฟางร้องให้ออกมา ป๊อปปี้เห็นก็ลูบหลังฟาง

'เราขอโทษนะ เดี๋ยวเราซื้อให้ใหม่นะฟาง'ป๊อปปี้บอก

'รู้ชื่อเราได้ไง'ฟางถาม ป๊อปปี้ไม่ตอบ

'ลุกขึ้นก่อน'ป๊อปปี้บอกฟาง ฟางจึงลุกขึ้น

'โอ้ย!! ฮืออออ'ฟางร้องออกมาเพราะโดนเศษแก้วบาดเท้าเลือดออก

'ขี่หลังเรานะ'ป๊อปปี้พูด ฟางไม่ตอบแต่พยักหน้า แล้วก็ให้ฟางขี่หลังแล้วเดินไป

'นายชื่ออะไรหรอ'ฟางถามป๊อปปี้ขณะขี่หลัง

'เราไม่บอกได้มั๊ย'ป๊อปปี้ถามฟาง

'แล้วเราจะเรียกนายว่าจะอะไร'ฟางถาม

'ก็ไม่ต้องเรียกสิ'ป๊อปปี้บอก

'ก็ได้'ฟางพูดเสียงอ่อยๆแล้วหลับไป

'อ่าวฟางหลับแล้วหรอ'ป๊อปปี้ถามเพราะส่งฟางถึงบ้านแล้ว

'ฟาง!!'ป๊อปปี้เรียกฟาง ฟางจึงตื่นขึ้นมา

'ถึงแล้วหรอ'ฟางขยี้ตาแล้วลงจากหลังป๊อปปี้

ฟ้อดดด!!

'ขอบคุณนะนาย'ฟางหอมแก้มแล้วพูด และค่อยเดินเข้าบ้าน ป๊อปปี้อึ้งหน้าเเดง

ปังๆ

"นี่คุณฉันรอนานแล้วนะ"ฟางทุบประตูแล้วโวยวายทำให้ป๊อปปี้หลุดออกจากความคิด

"ก็เข้ามาสิ"ป๊อปปี้ตะโตนจากนั้นฟางก็ก็เปิดประตูเข้ามา แล้วทำหน้ามุ่ย

"สวัสดีค่ะ"ฟางพูดแต่ไม่พนมมือ ป๊อปปี้อึ้ง นี่ใช่ฟางในอดีตของเค้าหรือป่าว เค้าเริ่มไม่เเน่ใจแล้วสิ แต่น่าจะใช่เพราะทั้งชื่อจริง ชื่อเล่นก็ใช่ แต่เธอคงจำเค้าไมาได้เพราะเธอไม่รู้ชื่อเค้า และก็ไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี

"นั่งสิ"ป๊อปปี้ให้ฟางนั่ง ฟางจึงนั่งลง

ขัดจังหวะนิสนึง เรื่องแรกเม้นให้ด้วยนะค้าาา