Love In Heart รักในหัวใจ...

-

เขียนโดย PF_Forever

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.10 น.

  8 chapter
  11 วิจารณ์
  13.90K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) ผิดแผน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"คือ ฉันมาสมัครเป็นเลขา"ฟางพูด

"ผมรู้แล้ว"ป๊อปปี้พูด แล้วยึ่นใบสมัครให้ฟางเซนต์

"แล้วไม่ต้องทดสอบ ทดลองงานเลยเหรอ"ฟางถาม เพราะมันผิดแผนที่เธอเตรียมมา

"ไม่ต้อง ผมเชื่อใจคุณ"ป๊อปปี้พูด ฟางอึ้ง นี่เค้าไปเอาอะไรมาเชื่อใจในตัวฉัน

"แล้วคุณชื่ออะไร"ฟางถาม

"ภาณุ หรือ ป๊อปปี้ก็ได้"ป๊อปปี้แอบโมโหที่ไม่มีหางเสียงจึงพูดกลับบ้าง

"งั้นฉันเรียกคุณว่าภาณุละกัน ผู้ชายอะไรชื่ออย่างกับผู้หญิง"ฟางพูด

"อืม คุณไปได้ละ"ป๊อปปี้ไล่ ฟางอารมณ์เสียจึงเดินไป โดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองลืมกระเป๋าสตางค์

"โอ้ย!!ไอ้เจ้านายบ้า ทำฉันผิดแผน"ฟางบ่นหลังจากที่ออกจากห้อง

"น้องคะ น้องฟางใช่มั๊ยคะ"ขนมจีนวิ่งมาเรียกฟาง

"ค่ะ"ฟางตอบ

"พรุ่งนี้เริ่มงาน 9 โมง มาให้ทันนะ"ขนมจีนบอกแล้วเดินออกไปทันที

"กรี๊ดดด!!ฉันจะต้องออกจากงานให้ได้"ฟางกรี๊ดในลำคอและพูดออกมา และขึ้นรถไปทันที

"พี่ฟางเป็นไง"เฟย์ที่นั่งรอฟางอยู่บนรถถามขึ้น

"เห้อ!!"ฟางไม่ตอบแต่ถอนหายใจ

"ได้งานใช่มั๊ย"เฟย์ถาม

"อืม"ฟางตอบแล้วทำหน้าเซ็ง

"ไม่เป็นไรหรอก พี่ก็หาทางลาออกสิ อย่างเช่น ทำกาแฟใส่เกลือ ทำอะไรให้ไม่ถูกใจเจ้านาย"เฟย์บอก

"พี่ไม่เคยเห็นใครสนับสนุนให้พี่ลาออกเลย แต่ช่างมันเหอะ พี่ว่าเจ้านายคนนี้ หน้าตาคุ้นๆนะเหมือนเคยเจอเมื่อนานมาแล้ว"ฟางพูด

"เหรอ ค่อยคิดละกัน"เฟย์พูดแล้วขับรถออกไปทันที


ในห้องของป๊อปปี้


"ฟาง เธอต้องเป็นฟางที่ฉันรู้จักแน่ๆ"ป๊อปปี้พูดขณะเปิดแฟ้มข้อมูลของฟาง ก็จะเก็บแฟ้มแล้วเจอกับกระเป๋าสตางค์ของฟาง

"เอ้าลืมไว้เหรอเนี่ย ไม่เป็นไรเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็มาเอาเอง"ป๊อปปี้พูด แล้วสายตาไปเห็นกีตาร์ที่ตัวเองไม่ได้เล่นมานานแล้วจึงหยิบมาเล่น


บนรถของเฟย์และฟาง

"พี่ฟางหาอะไรอ่ะ"เฟย์ถามขณะขับรถเพราะเห็นฟางค้นกระเป๋าตัวเอง

"กระเป๋าสตางค์พี่น่ะสิหายไปไหยก็ไม่รู้ แล้วก็นัดยัยแก้วไว้ด้วยสิเห้อ!! เดี๋ยวยัยนั่นวีนอีก"ฟางพูดพลางบ่นถึงแก้ว

"เอาอย่างนี้สิ เดี๋ยวเฟย์ไปส่งพี่ฟางกลับไปบริษัท แล้วเฟย์จะไปหาแก้วที่บ้านก่อนก็ได้"เฟย์พูด

"จะบ้าเหรอแล้วพี่จะกลับยังไง?"ฟางถาม

"ขึ้นแท๊กซี่ไง"เฟย์บอก

"ไม่ห่วงพี่เลยหรือไง?"ฟางถาม

"พี่ฟางไม่น่าห่วงหรอกพี่น่ะเก่งจะตาย"เฟย์พูด

"Okงั้นก็กลับรถ"ฟางพูดจากนั้นเฟย์ก็กลับรถไปที่บริษัททันที

ณ บริษัท

"พี่ไปแล้วนะ"ฟางพูดแล้วลงจากนั้นเข้าไปในบริษัททันที ส่วนเฟย์ก็ขับรถกลับบ้านไป

 

"แฮ่กๆๆทำไมเหนื่อยอย่างนี้เนี่ย? ห้องไอ้คุณภาณุก็จะลับไปไหน?ลิฟท์มีถึงชั้น27ทั้งๆที่มี30ชั้นแล้วต้องขึ้นบันไดมาอีก"ฟางบ่นขณะอยู่หน้าห้องของป๊อปปี้เพราะเธอเหนื่อยมาก
และกำลังจะเปิดประตูเข้าไปแต่ต้องชะงัก

"My girl ฉันจะมีแต่เธอจากนี้ไป เธอจะเป็นคนแรกที่ฉันนั้นรัก และก็คงไม่มีใครจะอยู่ในใจของฉันเหมือนเธอ My girl You are one and only My girl รักแต่เธอแต่เธอนะ แม้เธอมีใครใจฉันจะมีแต่เธอ ได้แค่ฝันแค่เพ้อถึงเธอข้างเดียวก็พอ"เสียงของป๊อปปี้ดีดกีตาร์และร้องเพลง ทำให้ฟางเคลิ้มพิงประตูอยู่หน้าห้อง ส่วนป๊อปปี้ที่ร้องเพลงเสร็จ ก็มองไปที่ประตูที่เป็นกระจก สามารถมองเห็นจากข้างใน แต่มองเห็นจากข้างนอกไม่ได้ เมื่อป๊อปปี้มองก็รู้ว่าเป็นใคร จึงแกล้งไปดึงประตูเข้ามาข้างในห้องทำให้ฟางหงายหลังแต่ป๊อปปี้รับไว้ทัน ทำให้ฟางกับป๊อปปี้หน้าใกล้กันมากก่อนฟางจะตั้งสติลุกขึ้นมา


เม้นกันเยอะๆหน่อยน้าาา

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา