The sixth sense สื่อรักสัมผัสหัวใจ ภาค 2

บทที่ 6

เมื่อคนที่อยู่ในรถคือ นายโจ้

กรรณาจึงตัดสินใจทันทีที่จะไม่ไปด้วย

“นี่คุณขึ้นมาเถอะ” พงอินทร์เริ่มพูดขึ้น

กรรณาตอบ “ไม่ ฉันกลับเองได้ย่ะ”

“นี่คุณอย่าดื้อหน่อยเลย แต่งตัวอย่างนี้เนี่ยนะ”พงอินทร์พูดพร้อมสำรวจกรรณา

ซึ่งตอนนี้ใส่ชุดปราด้าสีดำที่ตัวเสื้อเป็นตะข่ายแล้วช่วงล่างก็เป็นสีดำลงมาเหนือเข่า กระโปรงสีดำเป็นชั้นๆ มีเข็มขัดเส้นเล็กสีขาวคาดเอาไว้ แล้วผมก็เกล้าขึ้นแล้วมีปอยผมไกลเกลี่ยอยู่ที่หน้า ถึงจะไม่ได้โป๊มากแต่มันก็ทำให้ดูเซ็กซี่มาก แล้วการที่จะให้กลับคนเดียวก็กะไรอยู่ ที่สำคัญจะได้สานต่อความสัมพันธ์กันด้วย

“นี่ ไอ้บ้ามาส่องดูผู้หญิงอย่างนี้ น่าเกลียดมาก” กรรณาพูดขึ้นเมื่ออีกฝ่ายดูจะจ้องแบบไม่กะพริบตาจนทำให้เธอหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุกขึ้นมาทันควัน

“นี่เธอ หน้าแดงทำไม ฮะ ไม่ต้องห่วงหรอกนะว่าฉันจะพิสวาสอยากจีบเธอหรอปล้ำเธอขึ้นมา เพราะหุ่นเป็นไม้กระดานขนาดนี้ ดูยังไงก็ไม่พิสวาสสักนิด” โจ้พูดพร้อมทำหน้าล้อเลียน

“เร็วๆ คุณ ขึ้นมาเหอะ”พงอินทร์พูดแบบเร่งๆ

“ก็ได้”กรรณาตอบแต่ความจริงแล้ว เธอไม่ได้เห็นด้วยกับเขาสักเท่าไหร่หรอก แต่ถ้ามีคนออกตัวพาไปส่งฟรี ทำไมจะไม่ไป กรรณาคิดพร้อมเอื้อมมือไปเปิดประตูข้างหลัง

“เฮ้ย !!”

“ทำไม เหยียบเท้า ตัวเองรึไง” กรรณาพูดพร้อมแลบลิ้นใส่

“ไม่ใช่ นั่งหน้าสิ ถ้าเธอนั่งหลังฉันก็กลายเป็นคนขับรถของเธอสิ”พงอินทร์พูดอย่างฉุนๆ  

“เออๆ เรื่องมากจริง”กรรณาพูดพร้อมขึ้นไปนั่งเบาะหน้า

     รถแล่นออกไปได้สักพัก เธอก็ได้ยินเสียงเพลง เธอจึงคิดว่าดังมาจากด้านนอกหรือรถคันอื่น แต่เมื่อมองไปรอบๆแล้วกลับไม่เห็นรถสักคัน แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก จนสักพักเธอรู้สึกรำคาญ จะคว้าหูฟังก็ไม่มีเพราะยัยแก้มเพื่อนตัวดีของเธอได้เอามันออกไปเรียบร้อยแล้ว

กรรณาจึงพูดว่า “นี่นาย ปิดเพลงได้ไหม ฉันหนวกหู”

“นี่เธอ ฉันเปิดเพลงที่ไหนกันล่ะ ประสาทหูเสื่อมรึไง” พงอินทร์พูดแบบฮาๆ แต่ในสภาวะแบบนี้ กรรณาฮาไม่ออกแล้วแล้วก็ไม่คิดจะเถียงด้วย กรรณาหนาววาบไปทั้งตัว เพราะรู้ว่าตนเองเจอ..........

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------