The sixth sense สื่อรักสัมผัสหัวใจ ภาค 2

บทที่ 5

“นี่แก เดินดีๆหน่อยสิ ให้มันสมกับชุดพราด้า กระเป๋าหลุยส์วิกตอง รองเท้าชาแนลทั้งที” กรรัมภาบ่นทันทีเมื่อเห็นกรรณาเดินเหมือนจิ๊กโก๋

“โห้ย ใครมันจะไปสวย เริด เชิด เหมือนแกละยะ” กรรณาแซว

“เออๆ เข้างานเหอะ เร็วๆ ฉันจะได้ไปหาซุปเปอร์จูเนียโดยเฉพาะ ดองยา” กรรัมภาทำหน้าฝันหวาน

“เออๆ จะรีบไปหาไอ้ดองยาก็รีบไป” กรรณางอน

“โอเค ฉันไปล่ะนะ จุ๊บๆ”กรรัมภารีบวิ่งไป “

อ้าว เฮ้ยอะไรวะ ประชด”กรรณาพูดอย่างงงๆ หลังจากทำใจในการเผชิญหน้ากับเพื่อนได้แล้ว กรรณาจึงตัดสินใจเดินเข้างานแล้วก็

ตุ้บ!!!!!

นั่นทำให้กรรณาถึงกับนอนลงไปกับพื้นโดยที่มีโจ้คร่อมอยู่

“เฮ้ย ไอ้บ้าแกจะทำอะไรฉัน แกจะลวนลามฉันใช่ไหม ไอ้บ้า ไอ้ลามก” กรรณายกมือปิดหน้าอก

แต่ยังไม่ทันทีโจ้จะพูดอะไรกรรณาก็ซัดหมัดใส่หน้าโจ้เต็มแรงจนทำให้โจ้ลงไปกองกับพื้น

“ถ้าคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงอ่อนแอล่ะก็ คิดผิดซะแล้ว” กรรณาพูดและเดินไปเตะโจ้อีก 2 ที

“โอ้ย ยัยบ้า คิดเองคนเดียวเลย คิดว่าฉันพิสวาสเธอนักรึไง บอกให้เอาบุญนะ หน้าตาธรรมดา หุ่นปกติอย่างเธอไม่ทำให้ฉันรู้สสึกอะไรสักนิด” โจ้พูดพร้อมกับลุกขึ้น

กรรณาได้โอกาสเดินไปกดโจ้ลงไปนั่งอีก “โอ๊ะๆ ขอโทษนะ มือมันไปเอง” กรรณาพูด

และเดินไปทางโต๊ะบริจาคเงินแล้วลงชื่อใส่เงินบริจาคฝ่ายโจ้หลังจากลุกขึ้นมาได้แล้ว บีมเพื่อนตัวแสบของเขาก็มาหา เขาต่อว่าเต็มที่เพราะมันคือตัวปัญหาที่ทำให้ล้มลงไปทับสาวสวยคนเมื่อกี้

“แกจีบสาวที่ไหนวะ สวยชะมัด” บีมพูดพร้อมมองกรรณาตาเป็นประกาย

“ไอ้บ้า จีบอะไรไม่ได้จีบ แต่ยอมรับนะว่า สวย แต่หมัดโคตรหนักอย่างกับผู้ชาย”

“แกต้องมีแฟนแบบนี้ล่ะ ถึงจะปราบอยู่”

“ไม่ใช่ละ อยากจะโดนมั้ย เดี๊ยวช่วยสงเคราะห์” โจ้และบีมเถียงกัน

จนคนอื่นๆต้องมองด้วยสายตาปรามๆ ถึงจะหยุดฝ่ายกรรณา เธอไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แต่การเจอชายหนุ่มคนเมื่อกี้ทำให้ใจของเธอหวิวๆ

แต่อีกใจก็รู้สึกคุ้นๆเหมือนเคยเจอ แต่ก็ไม่แปลกใจเพราะอยู่ชั้นเดียวกันก็ต้องเคยเจอกันบ้างแหละ

คิดได้ดังนั้นกรรณาจึงดิ่งตรงไปที่ทางออก แต่ตรงทางออกมีซุ้มอาหารคอกเทล ด้วยความหิวเธอจึงตักสินใจที่จะเดินไปหาซุ้มอาหารพร้อมหยิบจานติดมือไปด้วย แล้วก็เลือกที่จะหยิบเบคอนพันเห็ดเข็มทอง

แต่ก็ต้องชะงักเพราะมีอีกมือหนึ่งจะหยิบเหมือนกันทำให้กรรณาฉุนนิดๆเพราะยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่

“นี่ฉันหยิบก่อน นายมาทีหลังก็หยิบชิ้นอื่นสิ” กรรณาบอกพร้อมเงยหน้าขึ้นไปเจอนายโจ้

“เฮ้ย นายอีกแล้ว สงสัยจะต้องแล้วล่ะถึงได้เจอแต่นาย”

“หยุดเลย ฉันต่างหากที่สมควรจะพูดประโยคนั้น” แล้วบีมก็เดินเข้ามาแล้วจับแขนโจ้เป็นเชิงปราม

“ขอโทษนะครับ คุณคนสวยเดี๊ยวผมจะจัดการเพื่อนผมให้”

“ค่ะ ดีเลยค่ะ เอานายนี่ไปไกลๆแล้วจะขอบคุณมาก”กรรณาพูดพร้อมกับทำหน้าบึ้งใส่โจ้  

     หลังจากนั้นหญิงสาวในชุดปราด้าก้พาตัวเองออกมาจากงานไปที่ถนนเพื่อเรียกรถแท็กซี่กลับบริษัท แต่ก่อนที่เธอจะได้เรียกแท็กซี่ก็มีรถสีขาววิ่งมาหาเธอ และเมื่อลดกระจกลง กรรณารับรู้ได้ถึงหายนะที่กำลังจะเกิดขึ้น ????

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------