our love รักของเรา

8.5

เขียนโดย Lutalee_

วันที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.48 น.

  11 ตอน
  23 วิจารณ์
  18.52K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2556 00.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) หยุดนะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

'ไม่เอาาาา!! ป็อปปี้!!' ฉันพูดพลางพยายามแกะมือเขาออกจากเอว

'อะไรนะ?' เขาทำเป็นไม่ได้ยิน

'ฉันบอกว่าไม่เอาไง ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ' ฉันพูดอีกครั้งแล้วทั้งทุบทั้งตีแต่เหมือนเขาจะไม่รู้สึกอะไรเลย

'ก็เธอรีบนิ ไปอาบด้วยกันเลย' เขาพูด

'แต่ฉันเป็นผู้หญิงนะ แล้วนายก็เป็นผู้ชาย มันไม่เหมาะ..' ฉันกำลังจะพูดต่อ แต่เขาจูบปิดปากฉันไปก่อน เขานี่มัน..หน้าด้านหน้ามึนจริงๆ

อุบ!

'นี่ มันจะไม่เหมาะสมได้ยัง ฉันนะอนาคตสามีเลยต่างหาก' เขาพูดหน้าตาย

'นายนี่มัน..!' ฉันกำลังจะด่าเขาต่อแต่ก็เหมือนเดิม เขาจูบฉันอีกรอบทั้งๆที่ฉันไม่เต็มใจ

'หวานจังแหะ' เขาพูดแล้วยิ้มเหมือนเด็กได้ลูกอม

'ฮึ่ย..ฉันอารมณ์ไม่ดีแล้วนะ!' ฉันพูดอย่างอารมณ์เสีย ก็ดูเขาทำสิ หาทางฉวยโอกาสกันตลอดเลย

'ก็เธอทำตัวน่าจูบ..' เขาพูดแล้วกอดรัดเอวฉันแน่นกว่าเดิมทำให้ฉันขยับเข้าไปใกล้เขา ตอนนี้ทุกส่วนบนตัวฉันและเขาแนบชิดกันมาก เหลือแต่ใบหน้าที่ห่างกันไม่ถึงสิบเซ็น

มันใกล้มาก ใกล้มากๆ ..

'แหม๋ เขินเลยละสิ' เขาพูดแล้วขยับหน้าเข้ามาใกล้อีก

'นี่ เอาหน้าออกไปห่างๆหน่อยสิ จะมาใกล้อะไรเยอะแยะ ฉันอึดอัด' ฉันพูดแล้วก้มหน้าลง เขินจะตายอยู่แล้ว ดูเขาทำตัวสิ

'ฉันรู้หรอกน่าว่าเธอเขินอยู่ ฮ่าๆๆ' อยู่ๆเขาก็หัวเราะ

อะไรของเขาเนี่ย?! มันน่าขำตรงไหน

'ขำอะไรของนาย!' ฉันพูดพลางถลึงตาใส่ น่าหมั่นไส้จริง

'ป่าว ฉันแค่เห็นเธอเขิน..แล้วมันน่ารักดี'

ฟอด..

หอมแก้มอีกแล้ว โอ๊ยยย ฉันอยากจะฆ่านายให้ตายเลย เอะอะลวนลามกันตลอด

'เอาอีกแล้วนะ ป็อปปี้!' ฉันพูดแล้วเอามือขึ้นมาจับแก้มตัวเอง

'อะไร?' เขาทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน

'นาย..ฮึ่ย!' ฉันไม่รู้จะพูดอะไรต่อเลยตัดพ้อ

แล้วอยู่ๆฉันก็ยึกแผนที่จะเอาคืนเขาได้ เลยทำท่าว่าจะหอมแก้มเขา..แล้วฉันก็ทำโอกาสนั้นแก้แค้น งับ!

'โอ๊ยยย!' เขาร้องดังขึ้น

'ฮ่าๆๆๆๆ' ฉันหัวเราะอย่างสะใจ ฉันงับหูเขาเองแหละ ฮ่าๆ สะใจจัง

ถึงแม้ว่าเขาจะโดนฉันงับหูแต่ก็ยังใช้มืออีกข้างล็อกเอวฉันไว้ แล้วอีกข้างกำลังจับหูตัวเองอยู่ เขานี่รู้ทันฉันจริง เห้อออ แต่ก็สะใจอยู่ไม่น้อย

'แสบนักนะ!!' เขาตอบกลับมาน้ำเสียงเข้ม

'ว้าย!'

อยู่ๆเขาก็ขว้างฉันลงบนเตียง ก่อนจะขึ้นมาคร่อมบนร่างของฉันมือของเขาทั้งสองข้างกดทับแขนของฉันไว้ เขาเลื่อนหน้าเข้ามาที่หน้าฉันอย่างรวดเร็ว แล้วจูบลงบนปากฉันอย่างหนักๆ หือ เขานี่มัน..จูบเยอะได้อีก ตลอดเลย

หลังจากเขาจูบฉันเสร็จเขาค่อยๆเลื่อนหน้าของเขาลงมาต่ำเรื่อยๆ จนถึงซอกคอ

'อื้อ..นี่นายจะทำอะไรฉันเนี่ย'

'ฉันจะไปเรียนนะ ไม่ใช่เวลาสักหน่อย'

ฉันบอกเขาไป

'หึ ไม่ต้องไปเรียนล้ะ ขอฉันจัดการเธอเสร็จก่อนละกัน' เขาพูดงึมงัมขณะที่ปากก็ยังวนอยู่กับซอกคอชาว และมือที่ใช้กดฉันก็ค่อยๆเลื่อนเลื้อยไปทั่วตัว

นี่เขากำลังทำให้ฉันไม่มีแรงต้านเขานะ ฮือๆๆ เขานี่ทำได้ทุกอย่างเลยจริงๆ

'ไม่เอานะป็อปปี้' ฉันบอกเสียงสั่น ก็ตอนนี้เขาเล่นปั่นป่วนฉันทุกจุดเลยนิ

'ฉันเป็นผู้หญิงนะมีพ่อมีแม่แล้วก็ยังไม่อยากด้วย' ฉันบอกเขา ถึงแม้ว่าเรื่องแบบนี้มันจะเคยเกิดขึ้นแล้วก็ตามแต่ฉันก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีก เพราะถ้ามันเกิดความผิดพลาดขึ้นมาจะทำยังไง ไม่ใช่ว่าฉันกลัวเขาไม่รับผิดชอบนะ ฉันแค่ไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่โต

'หึ' เขาหัวเราะในลำคอและยังกระทำต่อไปเรื่อยๆ

'ป็อปปี้..' ฉันเรียกเขาได้แค่นั้น ตอนนี้ทั้งตัวฉันเหลือแค่ชุดชั้นใน เขาถอดชุดนอนฉันออกไปตั้งแต่ตอนไหนยังไม่รู้เลย มือเบาเป็นบ้า

'ดี..เรียกได้แค่ชื่อฉันเท่านั้น' เขาพูดแล้วก็ก้มจูบซอกคอจนเกิดรอยแดงหลายที่ แล้วค่อยเลื่อนลงตรงเนินอกและทำรอยไว้อีกตามเคย เขาคงอยากให้คนเห็นมั้งเนี่ย เยอะขนาดนี้ไม่กลัวว่าฉันจะถูกมองเป็นผู้หญิงอย่างว่ารึไง

'อือ ไม่เอานะ..พอได้แล้ว' ฉันบอกเขาแทบไม่เป็นภาษา ตอนนี้มือของเขาที่เลื้อยอยู่บนต้นขา แล้วค่อยๆเลื่อนขึ้นมาเรื่อยๆ ตอนนี้เขากำลังจะเอาอันเดอร์แวร์ที่ปกปิดส่วนล่างของฉันออกไป ไม่นะ..

'ไม่เอานะ..ป็อปปี้' ฉันขอร้องเขาถึงแม้ว่าน้ำเสียงของฉันมันจะสวนทางกันเหลือเกิน

'...' เขากลับมาด้วยความเงียบ

'ถ้านายยังไม่หยุด..นะ..ฉันจะ..อือ..ไปหาเคนตะแล้ว..อืมม..' ฉันพูดไม่จบประโยค เขาก็เลื่อปากที่อยู่แถวหน้าอกของฉันมาจูบปิดปากไว้

'อย่าพูดชื่อไอ่เวรนั่นให้ฉันได้ยินอีกนะ!' เขาพูดอย่างหัวเสียแล้วทำเรื่องอย่างว่าต่อ

ตอนนี้ชุดชั้นในส่วนบนเกือบจะหลุดออกไปจากร่างของฉันแล้วล่ะทั้งๆที่ตะขอยังไม่ได้ปลดแต่สายบราเซียร์ที่ใช้เกาะไหล่ได้หลุดออกจากไหล่ฉันแล้วตอนนี้บราเซียร์สีขาวที่ฉันใส่ก็ขยับเลื่อนลงมาปิดหน้าแทบไม่มิด มันอยู่ปิดแค่ครึ่งหน้าอกเท่านั้นอีกนิดเดียวก็จะหลุดไปแล้ว ส่วนอันเดอร์แวร์ที่ฉันใส่ตอนนี้มันเปียกชื้นไปหมดแล้ว เขาทำให้ฉันเป็นแบบนี้เองแหละแค่เพียงใช้นิ้วไม่กี่นิ้ว..

ส่วนบนตัวเขาเหลือแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียว ตอนนอนเขาใส่เสื้อกับบ็อกเซอร์นอน ส่วนกางเกงในนิฉันไม่รู้ว่าใส่รึป่าวนะ ฉันว่าคงไม่เพราะทุกทีก็เห็นเขาหยิบมาแต่บ็อกเซอร์มาใส่เลย ไม่กลัวเป็นไส้เลื่อนบ้างรึไง

'ก็บอกให้หยุดไง' ฉันบอกเขา

'พูดอย่างกับเธอไม่อยาก ดูดิ่เธอต้องการฉันจะตายไป' เขาพูดแล้วเงยหน้าขึ้นมามองร่างกายของฉัน ทุกอย่างก็ยังไม่หลุดออกไปแต่เขากำลังจะทำให้มันหลุดแล้วล่ะตอนนี้ เขาใช้มือข้างนึงดึงบราเซียร์ออกไปให้ห่างจากตัวฉัน ส่วนอีกข้างก็อยู่กับส่วนล่างของฉัน

'ดูสิ ร่างกายเธอตอบสนองอย่างดี' เขาพูดแล้วยิ้มอย่างเจ้าเลห์

'ก็บอกให้หยุดไง อือออ' ตอนนี้เขาเหมือนสนุกมากที่ได้ปั่นป่วนฉัน

บนร่างกายตอนนี้ก็เหลือแค่อันเดอร์แวร์ส่วนล่างชิ้นสุดท้ายสีขาวบางจนตอนนี้้มันเปียกชื้นกว่าเดิมจนเห็นเหมือนไม่ได้ใส่ นิ้วของเขาก็ยังอยู่ที่เดิมอยู่บนร่องสวาทแล้วใช้ลูบขึ้นลงอย่างนึกสนุก จนฉันครางออกมา..

'อือ ฉันว่าเธอสวนทางกับคำพูดนะ'เขาพูด

'ไม่ ฉันบอกให้หยุดไง! อือ' ฉันบอกเขา

'ฉันหยุดไม่ได้แล้ว..' เขาพูดแล้วถอดส่วนสุดท้ายของเสื้อผ้าบนร่างกายฉันออกไป

เขานำหน้ามาซุกไว้อยู่กับหน้าอกฉันแล้วถูไปมาส่วนปากก็ยังดูดแม้มหน้าอกของฉัน

'นี่ฉันบอกแล้วนะ..ว่าถ้ายังไม่หยุด..อือ..ฉันจะไป....หาเคนตะ'

'เวรเอ๊ย!..' เขาสบถ

'เธอทำฉันค้างมาก!' เขายกตัวออกจากตัวฉันแล้วไปนอนอยู่ด้านข้างพร้อมลากร่างกายอันเปลือยเปล่าจองฉันเข้าไปกอด ตอนนี้ก็เหมือนเนื้อแนบเนื้อ

'ฉันไม่ทำแล้วก็ได้..' เขาพูดแต่น้ำเสียงยังเหมือนต้องการฉันมาก ไม่ใช่ว่าฉันไม่ค้างนะแต่ถ้าฉันต่อมันก็เหมือนฉันยอมเขาทุกครั้ง

'ฉันเหนื่อย..' ฉันบอกเขา

'เธอนอนเถอะ เดี๋ยวค่อยเข้าคลาสตอนบ่ายๆก็ได้' เขาบอกแล้วแล้วกอดฉันไว้หลวมๆแล้วจูบผมของฉันอย่างอ่อนโยน

16.01.14

ขอโทษด้วยนะคะที่หายไปนานเลย พอดียุ่งๆนิดหน่อย แล้วก็ไม่ค่อยว่างเท่าไหร่

ขอโทษจริงๆนะคะ

ไว้จะมาอัพวันพรุ่งนี้อีกตอนนะคะ

เม้นกันด้วยนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา