เล่ห์รักซาตาน

"นี่ นายอย่ามาลีลานะ "ฟ้าจะชักโมโห
"จุ๊ๆๆๆใจเย็นๆสิ"
"อ๊ะ ปล่อยนะ จะทำอะไรน่ะ"ฟ้าตกใจเมื่อจู่ๆเขามากอดรัดเธอ
"อย่าดิ้นน่า เคยๆกันแล้วนิ"
"ไอ้บ้า ไอ้คนไม่มีหัวใจ"ฟ้าน้ำตารื้น เมื่อนึกถึงคืนนั้นที่เขาทำร้ายเธอ
"ฉันจำเป็นต้องทำแบบนั้น "
"นายต้องการอะไร วรกมล"ฟ้าถาม
"หึ....เรียกฉันว่าเจฟดีกว่านะที่รัก มันดูสนิทกว่า"เจฟยิ้มกริ่ม
"ใครอยากสนิทกับนาย"ฟ้าว่า
"ฉันอยากให้เธอช่วยอะไรฉันหน่อย"
"ถ้าแลกกับลบคลิปนั้น ฉันยอม"ฟ้าพูด เจฟยิ้มพอใจ
"ก็ดี เธอสนิทกับนายป๊อปปี้ใช่ไหม"
"ใช่ แล้วนายรู้จักกับป๊อปได้ยังไง บอกมานะ"
"แหม...ใจเย็นๆสิที่รัก"เจฟมาเธอมานั่งที่โซฟา
"นายเป็นใครกันแน่"ฟ้ามองหน้าเขา
"ฉันเป็นเพื่อนสนิทมัน สนิทจนเกิดเรื่อง หึ..."
"เรื่องอะไร"ฟ้าสงสัย ชายหนุ่มยิ้มกริ่มก่อนจะดันร่างเธอให้นอนบนโซฟา
"เรื่องพี่สาวฉัน"เจฟตามไปคร่อมร่างเธอเอาไว้ ฟ้าชะงักไป
"นะ....นายจะทำอะไรฉัน ปล่อยนะ"
"เธอไม่มีสิทธิต่อรองอะไรฉัน"แล้วเจฟก็เริ่มคลอเคลียร่างบาง ฟ้านอนน้ำ
ตาคลอ ต่อไปนี้ชีวิตเธอคงอยู่ในกำมือของเขาแล้วสินะ...
ตกดึก
"ทำไมไม่มีใครอยู่อ่ะ"ฟางกลับบ้านมาราวๆตีสอง ในบ้านถูกปิดไฟมืด
ไม่มีวี่แววว่าจะมีใครอยู่
"ไม่มีคนอยู่หรอก"ป๊อปปี้เดินมาเปิดไฟ
"พ่อฉัน ยัยแจมล่ะ ไปไหนกัน"
"หึ อยากรู้จริงๆน่ะเหรอ"
"ทำไม นายทำหน้าเหมือนฉันผิดมากอย่างนั้นล่ะ"
"ก็ใช่ไง ถ้าเธอไม่กลับบ้านดึก อาพีคงไม่เป็นแบบนี้"
"พ่อฉันเป็นอะไร"ฟางนิ่ง
"พ่อเธอโรคหัวใจกำเริบเพราะเป็นห่วงเธอ"
"ฉะ...ฉันไม่ได้ตั้งใจ"ฟางอึ้ง
"ตอนนี้ท่านอยู่ที่โรงพยาบาลแจมกับแม่ฉันไปดูแลอยู่ทางโน้น น้องแจม
โทรมาบอก ว่าหัวใจของท่านหยุดเต้นไปแล้ว หมอกำลังยื้อชีพจรอยู่"
"พ่อ..."ฟางน้ำตารื้น
"หึ พอใจรึยังล่ะ"ป๊อปปี้ว่า
"ฉันจะไปหาพ่อ"ฟางวิ่งออกไป ชายหนุ่มรีบไปรั้งร่างบางไว้ทันที
"เธอไปไม่ได่นะ ฟาง มันไม่ปลอดภัย"
"ฉันไม่กลัว ฮึก... ฉันจะไปหาพ่อ "ฟางร้องโวยวายพลางดิ้น ขัดขืน
อ้อมกอดแกร่ง
"ฉันไม่ให้เธอไปทั้งๆที่เธอสติแตกแบบนี้หรอกนะ"
"ฮือ.... แล้วนายจะให้ฉันนิ่งทนรอให้พ่อไปจากฉันเหรอ ฉันจะไปขอโทษ
พ่อ "หญิงสาวร้องไห้ปานจะขาดใจ
"อยู่ที่นี่นะ ฟาง"
"ฮึก...."ฟางร้องไห้ก่อนจะสลบคาอ้อมกอดป๊อปปี้ด้วยความเหนื่อยล้า
 
ต่อจากนี่จะเริ่มดราม่าแล้วนะ ไรเตอร์มาบอกไว้จะเตรียมเศร้าจร้า