เล่ห์รักซาตาน

"นี่ นายอย่ามาลีลานะ "ฟ้าจะชักโมโห

"จุ๊ๆๆๆใจเย็นๆสิ"

"อ๊ะ ปล่อยนะ จะทำอะไรน่ะ"ฟ้าตกใจเมื่อจู่ๆเขามากอดรัดเธอ

"อย่าดิ้นน่า เคยๆกันแล้วนิ"

"ไอ้บ้า ไอ้คนไม่มีหัวใจ"ฟ้าน้ำตารื้น เมื่อนึกถึงคืนนั้นที่เขาทำร้ายเธอ

"ฉันจำเป็นต้องทำแบบนั้น "

"นายต้องการอะไร วรกมล"ฟ้าถาม

"หึ....เรียกฉันว่าเจฟดีกว่านะที่รัก มันดูสนิทกว่า"เจฟยิ้มกริ่ม

"ใครอยากสนิทกับนาย"ฟ้าว่า

"ฉันอยากให้เธอช่วยอะไรฉันหน่อย"

"ถ้าแลกกับลบคลิปนั้น ฉันยอม"ฟ้าพูด เจฟยิ้มพอใจ

"ก็ดี เธอสนิทกับนายป๊อปปี้ใช่ไหม"

"ใช่ แล้วนายรู้จักกับป๊อปได้ยังไง บอกมานะ"

"แหม...ใจเย็นๆสิที่รัก"เจฟมาเธอมานั่งที่โซฟา

"นายเป็นใครกันแน่"ฟ้ามองหน้าเขา

"ฉันเป็นเพื่อนสนิทมัน สนิทจนเกิดเรื่อง หึ..."

"เรื่องอะไร"ฟ้าสงสัย ชายหนุ่มยิ้มกริ่มก่อนจะดันร่างเธอให้นอนบนโซฟา

"เรื่องพี่สาวฉัน"เจฟตามไปคร่อมร่างเธอเอาไว้ ฟ้าชะงักไป

"นะ....นายจะทำอะไรฉัน ปล่อยนะ"

"เธอไม่มีสิทธิต่อรองอะไรฉัน"แล้วเจฟก็เริ่มคลอเคลียร่างบาง ฟ้านอนน้ำ

ตาคลอ ต่อไปนี้ชีวิตเธอคงอยู่ในกำมือของเขาแล้วสินะ...

ตกดึก

"ทำไมไม่มีใครอยู่อ่ะ"ฟางกลับบ้านมาราวๆตีสอง ในบ้านถูกปิดไฟมืด

ไม่มีวี่แววว่าจะมีใครอยู่

"ไม่มีคนอยู่หรอก"ป๊อปปี้เดินมาเปิดไฟ

"พ่อฉัน ยัยแจมล่ะ ไปไหนกัน"

"หึ อยากรู้จริงๆน่ะเหรอ"

"ทำไม นายทำหน้าเหมือนฉันผิดมากอย่างนั้นล่ะ"

"ก็ใช่ไง ถ้าเธอไม่กลับบ้านดึก อาพีคงไม่เป็นแบบนี้"

"พ่อฉันเป็นอะไร"ฟางนิ่ง

"พ่อเธอโรคหัวใจกำเริบเพราะเป็นห่วงเธอ"

"ฉะ...ฉันไม่ได้ตั้งใจ"ฟางอึ้ง

"ตอนนี้ท่านอยู่ที่โรงพยาบาลแจมกับแม่ฉันไปดูแลอยู่ทางโน้น น้องแจม

โทรมาบอก ว่าหัวใจของท่านหยุดเต้นไปแล้ว หมอกำลังยื้อชีพจรอยู่"

"พ่อ..."ฟางน้ำตารื้น

"หึ พอใจรึยังล่ะ"ป๊อปปี้ว่า

"ฉันจะไปหาพ่อ"ฟางวิ่งออกไป ชายหนุ่มรีบไปรั้งร่างบางไว้ทันที

"เธอไปไม่ได่นะ ฟาง มันไม่ปลอดภัย"

"ฉันไม่กลัว ฮึก... ฉันจะไปหาพ่อ "ฟางร้องโวยวายพลางดิ้น ขัดขืน

อ้อมกอดแกร่ง

"ฉันไม่ให้เธอไปทั้งๆที่เธอสติแตกแบบนี้หรอกนะ"

"ฮือ.... แล้วนายจะให้ฉันนิ่งทนรอให้พ่อไปจากฉันเหรอ ฉันจะไปขอโทษ

พ่อ "หญิงสาวร้องไห้ปานจะขาดใจ

"อยู่ที่นี่นะ ฟาง"

"ฮึก...."ฟางร้องไห้ก่อนจะสลบคาอ้อมกอดป๊อปปี้ด้วยความเหนื่อยล้า

ต่อจากนี่จะเริ่มดราม่าแล้วนะ ไรเตอร์มาบอกไว้จะเตรียมเศร้าจร้า