exo 3 ตัวป่วน ก๊วนอลเวง

LUHAN:



"ยินดีต้อนรับครับ เซฮุน เสี่ยวลู่"เสียงคุ้นๆนะ 



"พี่!!!!!!"

ผมช็อคอย่างหนัก คนที่จะมาดูแลเราอีกสองอาทิตย์ต่อจากนี้ คนที่เป็นเพื่อนพี่คยอง กลายเป็นพี่ขนนกนี่เอง




"ไอ้นี่เอง ขอซักทีเถอะ ลักพาตัวน้องกู"พี่เซฮุนพุ่งจะไปชกหน้าพี่ขนนกผมโดดไปล็อคตัวพี่เซฮุนไว้




"อย่านะพี่ พี่หายดีได้เนี่ยเพราะยาพี่เค้าน่ะ แล้วผมรอดมาได้ตอนผมกำลังจะถูกยิงพี่เค้าก็บังกระสุนให้ผมด้วย"




"จริงเหรอ" เอ่อ ถ้าโกหกแล้วผมจะได้เป็นแฟนพี่รึไง =_=




"ขอโทษแล้วกันน่ะครับเซฮุน พี่ไม่ได้ตั้งใจลักพาตัวเสี่ยวลู่ แค่พาไปหลบก่อน

แต่ก็ผิดพลาดนิดหน่อยเลยเป็นแบบที่เห็น ขอโทษน่ะครับ"พี่ขนนกขอโทษขอโพยพี่เซฮุนพร้อมกับไหว้ด้วยแหละ



"ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจผิดเอง"พี่เซฮุนขอโทษพี่ขนนก ดีแล้วนะที่เข้าใจกัน




"พี่ อายุเท่าไหร่ครับ"ผมเดินไปหาพี่ขนนก ชื่อเคยถามแล้วไม่ตอบถามอายุก็ได้




"28 ครับ"โห อายุเท่าเฮียเลย แบบนี้ต้องก็เรียกพี่ได้เต็มปากแล้วสิ





"พี่ครับ ห้องเราสองคนอยู่ตรงไหนครับ"พี่เซฮุนถามถึงห้องพัก ของเรา ห๊ะ สองคน

แสดงว่า นอนด้วยกัน อ๊ากกกกกกกกกก ได้นอนกอดพี่เซฮุนแน่เลย




"เอ่อ เซฮุน พี่ว่า หนูน่าจะรู้น่ะนี่บ้านเฮียคริสไหงมาถามพี่ล่ะ"เรียกพี่เซฮุนว่าหนู ดูน่ารักมุ้งมิ้งมากเลย

ผมเห็นพี่เซฮุนแก้มแดงนิดๆคงเขินที่ถูกเรียกว่าหนู




"พี่นิ มานี่ม่ะ ตามผมมา"ผมลากพี่เซฮุนไปที่ห้อง ห้องมีตั้งหลายห้อง เอาห้องไหนดีนะ เห็นวิวทะเล เห็นวิวถนน

หรือห้องมีระเบียง เอาห้องวิวทะเลดีกว่า




"พี่เรานอนห้องนี้กัน"ผมถามความคิดเห็นพี่เซฮุน พร้อมกับส่งสายตาออดอ้อนสุดฤทธิ์ ไม่ได้ให้รู้ไป



"ห้องไหนก็ได้ครับ เสี่ยวลู่เลือกเลย"



"งั้น เอาห้องนี้"



"เดี๋ยวพี่ไปช่วยขนกระเป๋าน่ะครับ"พี่ขนนกไปช่วยพวกเราลากกระเป๋ามาที่ห้อง ห้องกว้างดี รับลมได้ตลอด สุดยอด



"ทั้งสองคนเดี๋ยวพี่มาน่ะ จะไปซื้อของมาทำอาหารให้ทาน"



"ครับผม"ผมกับพี่เซฮุนตอบปากรับคำ แล้วพี่ขนนกก็เดินออกไป




"พี่ ไปเล่นน้ำกัน"ผมชวนพี่เซฮุนไปเล่นน้ำทะเล 



"ไปดิป่ะ เปลี่ยนชุด เป่าลูกบอล เจอกันชายหาด" พี่เซฮุนรับปากแล้ว ผมก็ไปหาอุปกรณ์ต่างๆเล่นริมหาด





ชายหาดข้างบ้านพักตากอากาศ


15.30 น.


ดีที่บ้านพักหลังนี้ติดทะเลทำให้ไ่ม่ต้องเดินไปไกลๆแค่สิบยี่สิบก้าวก็ถึงชายหาด

ชายหาดค่อนข้างเงียบเพราะเป็นหาดส่วนตัว




พี่เซฮุนเมื่อไหร่จะมา อยากเล่นน้ำทะเลเต็มแก่แล้ว ลูกบอลพร้อม ชุดก็เปลี่ยนแล้วเป็นกางเกงว่ายน้ำตัวเดียว

ผมมานั่งรอริมหาดนานแล้วน่ะประมาณ 3 นาทีได ้=_=




"มาแล้วๆ"อ่าพี่เซฮุนมาแล้วผมหันไปหาต้นเสียง โอ้ว แบบนี้เลือดแทบพุ่ง


ทำไมพี่เซฮุนถึงขาวแบบนี้ ขาวบริสุทธิ์ผุดผ่องไร้รอยตำหนิ แขนมีมัดกล้ามพอตัวน่าจะแข็งแรงอยู่

หน้าท้องมีกล้ามนิดๆแสดงถึงดูแลสุขภาพตนเองเป็นอย่างดี เท่านั้นยังไม่พอ

ท่อนล่างพี่เซฮุนใส่กางเกงว่ายน้ำตัวเดียว ขาเรียวยาว สวยกว่าขาผมอีก

แต่ที่ดึงดูดสายตาผมมากที่สุดก็ตรง กางเกงนั้นแหละ >//////<




"เสี่ยวลู่ จ้องอะไรเหรอครับ"เสียงพี่เซฮุนปลุกผมตื่นจากภวังค์ความฝัน แม่เจ้า เลือดกำเดาจะไหลให้ได้



"ห๊ะ จ้องไร อ่อ จ้องคนมาช้า รอตั้งนาน"ผมประชดพี่เซฮุนนิดๆ หน้าผมร้อนผ่าวเลยเห็นรูปร่างพี่เซฮุน

น่าฟัดน่ากอดจริงๆ 



"มานี่มา งอนเหรอ"


"เหวอ พี่ทำไรอ่ะ"พี่เซฮุนมาอุ้มผมพร้อมกับพาลงน้ำ


"จะงอนพี่อีกไหม"


"งอน มาช้าอ่ะ"


"แน่นะ "


"แน่"



"ตู้ม!!!!!!" พี่เซฮุนปล่อยผมลงน้ำ อุ้มๆมานึกว่าจะหวาน สุดท้ายจับโยน 



"จะงอนอีกไหมครับ"พี่เซฮุนยิ้มเยาะผม งอนแค่นี้ก็ไม่ได้เนอะ



"ไม่งอนก็ได้ แต่....." ผมค่อยๆย่างกรายไปหาพี่เซฮุนช้าๆ



"แต่อะไร" พี่เซฮุนค่อยๆถอยไปทีละก้าวออกแนวกลัวผมนิดๆ



"เสี่ยวลู่ จะทำอะไร" ใครจะบอกล่ะ ผมเดินเข้าไปใกล้เรื่อยๆ 



"เหวอ!" พี่เซฮุนหงายหลังเหตุมาจากขาไปสะดุดขอนไม้ ประจบเหมาะ พรากซิงเลยดีไหมน่ะ



"พี่ "ผมนั่งลงข้างๆร่างที่นอนหงายอยู่ริมหาด 



" อะ อะไรครับ"พี่เซฮุนเสียงสั่นนิดๆ 



"ผมว่า ผมจะเอาคืนพี่โดย..." ผมจิ้มนิ้วชี้ไปที่หน้าอกพี่เซฮุนแล้วลากลงไปเรื่อยๆผ่านหน้าท้อง



"โดยอะไรครับ"พี่เซฮุนหลับตาพริ้มเชียว เอาน่ะไม่มีใครอยู่ขอหน่อยแล้วกัน



"โดย....."

ผมลากนิ้วมาที่ขอบกางเกงว่ายน้ำลากไปลากมาจนตอนนี้พี่เซฮุนเริ่มครางออกมานิดๆ




"อ๊าาา อย่าทำพี่เลยน่ะ" อย่าทำๆแต่หน้าฟินมากเลย

ผมลากนิ้วผ่านลงไปที่ต้นขาลากขึ้นลงผ่านไปมาระหว่างหน้าท้องและต้นขา แหม่ ฟินแน่ๆเลยพี่เซฮุน



"เอาล่ะน่ะ นี่แน่ะ!"



"โอ๊ยๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ อย่าน่ะเสี่ยวลู่ ฮิๆๆๆๆๆๆ อย่า"ผมรัวนิ้วจักจี้เอวพี่เซฮุน หน๊อยๆเอาผมไปโยนน้ำขอเอาคืนล่ะกัน

ไว้วันหลังจะทำแบบที่ยั่วไป



"พี่บอกว่าอย่า ฮ่าๆๆๆๆ"พี่เซฮุนบิดไปบิดมา มือพี่เค้าคว้าทุกอย่างเลย



"เห้ย "พี่เซฮุนคว้าต้นคอผมแล้วดึงเข้าไปที่หน้าพี่เค้าแล้ว...



"จุ๊บ....." ปากผมกับปากพี่เค้าชนกันพอดี อ่า เราจ้องตากันพร้อมกับทำอะไรไม่ถูกเลย ค้างอยู่อย่างนั้น

ริมฝีปากเนียนนุ่ม ประกบกัน ส่งผ่านความรู้สึกดีๆให้กัน เวลาเหมือนหยุดอยู่แค่นั้น

ผมอยากให้เวลาไม่เดินอีก ค้าง ณ เวลานี้ นานนาน




ผมเริ่มหายใจไม่ออกจึงถอนปากออกมา จริงๆก็เสียดายน่ะแต่กลัวตาย ผมผยุงพี่เซฮุนลุกขึ้น



"ปากเสี่ยวลู่นุ่มดีน่ะ ตอนเด็กๆเคยจุ๊บนุ่มกว่านี้น่ะพี่จำได้" พี่เซฮุนหันมายิ้มให้ผม พี่เค้าหน้าแดงเลยอ่ะ

ผมก็หน้าร้อนผ่าวเช่นกัน




"พี่เซฮุนอ่ะ ไปเหอะไปเล่นน้ำทะเลกัน"ผมลุกขึ้นลากพี่เซฮุนไปเล่นน้ำทะเล



"ป่ะดิ "เราสองคนลากกันลงทะเล ไม่ได้เล่นแบบนี้มานานแล้วแถมได้เล่นกับพี่เซฮุนด้วย

ผมจะจดจำเวลานี้ไปชั่วชีวิตของผมเลย



สองชั่วโมงผ่านไป ไวไปไหม ?

ริมหาดบ้านพักเฮียคริส

SEHUN:


บรือ.... เล่นน้ำทะเลจนหนาวแล้วเนี่ย แต่เสี่ยวลู่ยังดูสนุกอยู่เลย ผมอยากขึ้นแล้วน่ะเนี่ย



"เสี่ยวลู่ เล่นพอยัง พี่หนาวแล้ว" ผมเริ่มเดินเข้าชายฝั่ง นี่ก็น่าจะเกือบๆ 5 โมงแล้วน่ะ 



"พอแล้วครับ ขึ้นกันเถอะ"เสี่ยวลู่ว่ายน้ำเข้าฝั่งเราสองคนเดินกอดคอกันเข้าบ้าน

ไปล้างเนื้อล้างตัวพร้อมกับอาบน้ำให้เรียบร้อย ได้อยู่กับเสี่ยวลู่แบบนี้ผมโคตรมีความสุขเลย


ห้องพัก บ้านพักเฮียคริส


"น้ำอุ่นจังเลย ตาพี่ไปอาบแล้ว เร็วๆเข้าผมอยากดูอาทิตย์ตกกับพี่แล้วน่ะ"เสี่ยวลู่เดินออกมาจากห้องน้ำ

ผมเปียกนิดๆยุ่งหน่อยๆ ยาวกำลังดี มันทำให้น้องผมดูน่ารักขึ้นไปอีก ปกติก็แทบจะละลายแล้ว



"ยิ้มไรพี่ เร็วๆดิ"เสี่ยวลู่เดินเข้ามาสะกิดผม โห กำลังหลงความน่ารักอยู่สะกิดทำไม



ผมเข้าห้องอาบน้ำได้ก็จัดการอาบน้ำอย่างรวดเร็ว น้ำอุ่นสบายจัง



"พี่กลับมาแล้วครับ"เสียงพี่ขนนกดังมาแต่ไกล ได้เวลากินแล้วสิ หิวมากถึงมากที่สุด อาบน้ำไป ท้องก็ร้องไป


 

"พี่ มีไรกินบ้างอ่ะ"เสี่ยวลู่นี่น่ะ เรื่องของกินไม่ยอมใครจริงๆ วิ่งหาก่อนเลย

ผมขัดสีฉวีวรรณร่างกายเรียบร้อย แต่งตัวแล้วออกมาเช็ดผมข้างนอก ท้องฟ้าเริ่มมีสีส้มนิดๆ สวยจังเลย




"พี่เซฮุน.....เสร็จยังผมไปรอริมหาดน่ะ"


"เสร็จแล้ววววว กำลังไปครับ"ผมเดินออกจากห้องลงไปชั้นล่าง


"เซฮุน พี่ซื้อของมาเยอะเลยวันนี้อยากกินอะไรครับ"พี่ขนนกทักผมในขณะที่กำลังจะเดินออกไปที่ริมหาด



"แล้วแต่พี่เลยครับ "


"ได้เลย รับรองเซฮุนติดใจฝีมือพี่แน่"

"เอาให้อร่อยๆเลยน่ะครับผมหิวมากๆเลยครับ"

พี่ขนนกทำไมน่ารักแบบนี้ ไม่ใช่น้องยังดูแลพวกผมดีมากๆเลย พูดไปยิ้มไป มีเสน่ห์จริงๆ


ไปหาเสี่ยวลู่ดีกว่า



ริมหาดบ้านพักเฮียคริส


17.50 น.


ผมกับเสี่ยวลู่นั่งดูพระอาทิตย์ตกด้วยกัน เราสองคนไม่มีเวลาสองต่อสองมานานแล้ว

ตั้งแต่คริสซี่เข้ามาในชีวิตของผม ถึงผมกับเสี่ยวลู่จะเป็นพี่น้องแล้วอายุของเราทั้งสองต่างก็ร่วมยี่สิบกันแล้ว

เรายังอยากอยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ 

เวลาที่ผมได้อยู่กับเสี่ยวลู่ผมมีความสุขมากจริงๆ 




"พี่ เราไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้นานแล้วน่ะ"



"ใช่ เราห่างกันมากๆเลย เสี่ยวลู่โกรธพี่ไหมที่เราห่างกัน"



"โกรธหรอ ไม่เคยน่ะแค่น้อยใจนิดๆเอง"เสี่ยวลู่เอาหัวมาพิงกับไหล่ผม



"พี่ขอโทษน่ะ อย่าน้อยใจพี่เลย"



"ผมยกโทษให้พี่เสมอแหละ แต่ตอนนี้ไม่มีคริสซี่แล้วผมว่าเราน่าจะมีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้นน่ะ"



"พี่ก็ว่างั้น" ผมเอื้อมมือไปกอดคอเสี่ยวลู่ พระอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้า แสงสีทองค่อยๆลับหายไป

ท้องฟ้าถูกอาบไปด้วยแสงสีส้มแดง ฝูงนกเรื่มบินกลับรัง เมฆน้อยใหญ่ลอยไปมาบนท้องฟ้า

ลมพัดเอื้อยๆเคล้ากับเสียงเกลียวคลื่น ผมอยากอยู่แบบนี้ไปนานๆจัง



"พี่ ผมรักพี่น่ะ"เสี่ยวลู่หอมแก้มผม



"พี่ก็รักเสี่ยวลู่น่ะครับ "ผมก็จุ๊บหน้าผากกลับไปทีนึง เราสองคนจุ๊บกันจนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน



"วันหนึ่งถ้าพี่แต่งงานไป ผมจะทำแบบนี้กับใครอ่ะ" ผมตกใจกับคำที่เสี่ยวลู่พูดออกมา

ผมรู้ว่าเสี่ยวลู่หวงผมมากแต่ไม่นึกว่าจะทำให้เขาคิดมากได้ขนาดนี้



"งั้นพี่ก็จะไม่แต่งงานแต่อยู่กับเสี่ยวลู่ไปเรื่อยๆ"ผมกอดเสี่ยวลู่แน่นขึ้น 



"ผมล้อเล่น แหะๆ"เสี่ยวลู่หันมายิ้มแป้นให้กับผม ทำไมน่ารักจัง ผมยิ้มตอบกลับให้เสี่ยวลู่



่"เด็กๆ กินข้าวกัน"เสี่ยงพี่ขนนกดังมาจากในบ้าน ผมยืนขึ้นแล้วดึงเสี่ยวลู่ขึ้นมา 



"ทรายติดเต็มเลย อยู่นิ่งๆน่ะเดี๋ยวพี่ปัดให้"ผมเอามืือปัดทรายที่ติดอยู่บนตัวเสี่ยวลู่ออก



"ขอบคุณครับ"

เราสองคนเดินจูงมือกันเข้าบ้านไปหาอะไรยัดใส่ปากดีกว่า




ห้องอาหาร บ้านพักเฮียคริส 

20.30 น.



LUHAN: 

"เอิ๊กกกกกกก"เสียงเรอของผมดังสนั่นลั่นทุ่ง พี่ขนนกเค้าทำกับข้าวโคตรอร่อยเหาะ

ผมกับพี่เซฮุนเก็บกินเกลี้ยง แทบจะเลียจาน



"พี่ ทำกับข้าวอร่อยมากเลยครับ "พี่เซฮุนออกปากชมพี่ขนนก พร้อมกับเก็บจานไปด้วย



"ไม่อร่อยขนาดนั้นหรอกครับ พี่ก็พอทำเป็น" โห ถ้าทำเป็นยังได้ขนาดนี้ ถ้าทำอร่อยมันจะขนาดไหน



"พี่กลับก่อนน่ะครับ จะให้พี่ล้างจานให้ไหมครับ"



"ไม่เป็นไรครับ ผมล้างได้"ผมเดินถือจานไปล้าง



"ว่าแต่ พี่มาทำอะไรแถวนี้หรอครับ"ผมสงสัยจริงๆ พี่เค้าอยู่แถวนี้ได้ไง



"อ่อ พี่เป็นติวเตอร์ครับ เปิดอยู่ในตัวเมืองช่วงนี้ว่างๆแล้วคยองซูโทรมาให้ช่วย

พี่รู้ล่วงหน้าแล้วครับว่าต้องเกิดเรื่องเลยรับอาสาดูแลเราสองคนให้ หลังจากนี้เดี๋ยวมีเรื่องอีก

พวกนั้นจะเอาสิ่งที่พิเศษในตัวน้องไป พี่อยากดูแลน้องๆ พี่จะได้สบายใจว่าพวกนั้นทำอะไรเราสองคนไม่ได้"

พวกนั้นอะไรอีกเนี่ย ยังมีนอกจากคริสซี่อีกเรอะ พอแล้วน่ะ



"พี่ไปแล้วน่ะ รึจะให้พี่ค้างด้วย?"



"ไม่เป็นไรครับ เราสองคนอยู่ได้ เนอะเสี่ยวลู่" ช่างรู้ใจผมจริงๆพี่คนนี้ คืนนี้จะได้นอนกกพี่เค้าได้สบายๆ



"พี่ไปแล้วน่ะครับ ฝันดีครับผม เด็กน้อย"พี่ขนนกเดินออกจากบ้านไป ผมเดินถือจานไปล้าง 

ผมกวาดเศษอาหารทิ้งถังขยะ เปิดน้ำล้างครั้งนึง บีบน้ำยาล้างจานใส่ฟองน้ำ



"พี่ช่วยม่ะ"พี่เซฮุนจับมือผมไว้ 



"พี่ไปปูที่นอนเถอะ แค่ล้างจาน"



"ครับๆ" พี่เซฮุนเดินออกไปจากห้องครัว ผมก็ล้างจานไปเรื่อย



สิบนาทีผ่านไปไวเหมือนขี่จรวด



ผมเดินไปปิดไฟในบ้าน กำลังจะขึ้นบันไดไปห้องนอน

ผมเหลือบไปเห็นเงาดำๆหน้าบ้านผมเลยออกไปดู



"แบร่!!!!!" บางสิ่งโผล่มาจากเงามืด ผมชกสวนไปทันที



"เจ็บบบบบบบบ" เสียงเจ้านั้นร้องลั่น แต่เสียงคุ้นๆ -_-#



"เสี่ยวลู่ชกพี่ทำไม" ยุ่งแล้วววววผมชกหน้าพี่ขนนกเข้าอย่างจัง แต่พี่เค้ากลับไปแล้วนิ T๐T



"พี่มาได้ไงครับ ไหนบอกกลับไปแล้ว"



"ลืมไปแล้วหรอ พี่มีไอ้นี่"พี่ขนนกชี้ไปที่ปีกของเขา เอ่อ อยากมีปีกบ้างจัง



"พี่มาเฝ้าน่ะครับเดี๋ยวจะกลับไปนอนแล้วครับ"พี่ขนนกตอบพร้อมกับร่างพี่เค้าก็ลอยขึ้นเรื่อยๆ



"ไปแล้วน่ะ"พี่ขนนกบินหายวับไปกับตาแม่เจ้า ไวแท้



ผมเดินเข้าบ้านปิดน้ำปิดไฟ ขึ้นไปบนห้องนอน




ห้องพัก บ้านพักเฮียคริส



พี่เซฮุนนั่งเปิดโน๊ตบุ๊คดูรายละเอียดงานไปเรื่อยๆผทก็ไปเปิดทีวีดู ช่องนี้หนังผี

ช่องนี้ก็หนังฆาตกรรม ช่องนี้ก็หนังโรคจิต ทีวีที่นี้มีอะไรเจริญหูเจริญตาให้ดูไหมเนี่ย



"ครืด ครืด ครืด" อุ๊ใครโทรมา อ่อ เฮีย



"ครับเฮีย"



"อยู่กันสองคนสนุกไหม"



"สนุกอยู่น่ะครับ ว่าแต่เฮียล่ะ"



"พี่สบายดี คยองซูมาอยู่ด้วย ดูแลกันดีๆล่ะถ้าว่างจะแวะไป"



"ได้เลยเฮีย"



"แค่นี้น่ะ"



"ครับๆ"

เฮียคริสกดตัดสายผมไป เห้อมันมีอะไรให้ทำบ้างเนี่ย อ่ออ่านหนังสือสอบดีกว่า ผมเดินไปหาพี่เซฮุน



"ขอยืมคอมหน่อยสิพี่"



"ทำไรหรอ"



"เอาไฟล์หนังสือเรียน จะอ่านสอบ"



"ได้ดิ อ่ะจัดการเลย"

พี่เซฮุนลุกจากเก้าอี้เดินออกจากห้องไป ในที่สุดคอมก็เสร็จผม ไฟล์งานอยู่ไหนๆ แท็บเล็ตอยู่ไหน

ถ่ายโอนๆ อ่าเสร็จเรียบร้อย แค่นี้อ่านได้ทั้งวันแน่



"พี่ เสร็จแล้ว"



"อือๆ เดี๋ยวขึ้นไป"

ผมเดินไปล้มตัวนอนบนเตียงเริ่มเปิดหนังสือในแท็บเล็ตอ่าน



"ว๊ากกกกกกกกกกกกก"เสียงพี่เซฮุนตะโกนลั่นบ้านผมรีบวิงไปดูทันที



"เป็นอะไรพี่ เหวอออออออออ"



"ตุ๊บ ตึก ตึก ตึก ตุ๊บ ตั๊บ ตู้ม!!!!! " ผมวิ่งจนเหยียบบันไดพลาด ไถลลงบันไดไปร่วมสี่ห้าชั้น เจ็บตูดชะมัด

แต่ผมก็ยังเดินไปหาพี่เซฮุนอยู่ดี อูยยยยยย



"ฮือๆ ฮึกๆ " ไรเนี่ยพี่เซฮุนร้องไห้ คนอายุยี่สิบนิดๆร้องไห้



"พี่เป็นอะไรครับ"



"เสี่ยวลู่ ตุ๊กแกตัวใหญ่มากเลยยยยย ตามันแดงน่ากลัว"พี่เซฮุนโผเข้ากอดผม ที่ไหนได้กลัวตุ๊กแก



เฮียเล่าให้ฟังตอนเด็กๆประมาณพี่เค้าอายุสิบขวบ พี่เค้าออกไปวิ่งเล่นแล้วไปนอนพักใต้ต้นไม้

แล้วเผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีเห็นตุ๊กแกตัวเบ้อเริ่มเกาะอยู่บนต้นไม้ แล้วมันก็ร่วงใส่พี่เซฮุน

ด้วยความเป็นเด็กพร้อมกับตกใจ พี่เค้าเลยร้องไห้จ้า ไปหาเฮียคริส

นี่แหละสาเหตุที่ทำให้พี่เค้าร้องไห้เวลาเจอ ตุ๊กแก



"โอ๋ๆไม่เป็นไรน่ะครับ ผมอยู่นี่แล้วน่ะ ไม่ร้องๆไม่ใช่เด็กๆแล้วน่ะ"ผมเช็ดน้ำตาให้พี่เค้า

แต่ยังไงก็ขอบคุณตุ๊กแกตัวนั้นน่ะที่ทำให้ผมได้กอดพี่เซฮุน



"ไปทำงานต่อน่ะครับ "ผมพาพี่เซฮุนขึ้นห้องนอน



" ไลโบโซม อวัยวะสร้างโปรตีนในเซลล์...."



"เสี่ยวลู่มาดูอะไรเร็ว"



ผมลุกจากเตียงไปหาพี่เซฮุน 



"อะไรเหรอพี่"



"นี่ไง พี่ขนนก ที่เปิดติวเตอร์อยู่แถวนี้ ชื่อไม่บอก แต่ชื่อติวเตอร์เค้าชื่อ 's ans e' "



"ใช่พี่เค้าจริงๆด้วย หาววววว ไปนอนกันเหอะพี่"



"ไปดิป่ะ ง่วงเหมือนกัน" พี่เซฮุนปิดคอม ปิดไฟแล้วโดดขึ้นเตียง 



" พี่ "



" หืม "



" ผมน่ารักไหม "



"น่ารัก "




"จริงดิ " เขิน พี่เซฮุนชนว่าน่ารัก



"น่ารักษาให้หายเหมือนคนปกติ"



โอ้ว ช็อค ไหนกลายเป็นแบบนี้ น่ารักษาให้หาย T_T



"ให้พูดใหม่อีกที"ผมเริ่มขยับตัวไปใกล้ๆ



"น่ารักษาให้หาย อุ๊... " ผมเอามือไปปิดปากพี่เค้าไว้



ผมเริ่มจับหน้าพี่เซฮุนหันมา



"พูดใหม่อีกทีซิพี่"มือผมเลื่อนลงไปเรื่อยๆจนถึงต้นขา



"น่ารักษาให้หายเหมือนคนปกติ "

ผมไล้มือขึ้นเล็กน้อยมาวางไว้ตรงท้องพี่เซฮุน



"เสี่ยวลู่ทำอะไรครับ อย่าน๊าาาา "



"ทำแบบนี้ไง" มือข้างหนึ่งผมสะบัดผ้าห่มออก ขึ้นนั่งทับท้องพี่เซฮุนไว้ อีกมือหนึ่งยังคงอยู่ที่ท้องน้อยพี่เซฮุน



"อย่าน่ะ ไม่ดีๆ"

ไม่ทันแล้ว ผมเลิกเสื้อพี่เซฮุนขึ้น แสงจันทร์สาดส่องมาที่ห้อง ทำให้เห็นหน้าท้องขาวๆของพี่เค้า

อู้วววววว สุดยอด น่าซบจริงๆ



ผมลูบขึ้นไปเรื่อยๆจนถึงคอ 


"อื้ม เสี่ยวลู่อย่าน่ะ" อย่าน่ะ แต่เสียงดูต้องการมากเลย



"ผมลงจากตัวพี่เค้า มานอนซบอยู่ข้างๆมือข้างนึงก็ลูบไปๆมาๆที่หน้าท้อง เป็นลอนนิดๆ



ปากผมอยู่ใกล้จุดยุทธศาสตร์ส่วนบนพอดี เอาสักหน่อย



"เสี่ยวลู่อย่าครับ"ปากผมบดขยี้จุดยุทธศาสตร์ที่หน้าอกนั่น กลินตัวหอมจนผมไม่อยากเลิกเลย



ผมเลื่อนมือไปที่ท้องพี่เซฮุน



เห้ย เงียบ 



" พี่ "



"......."



ผมตะปปไปที่เซฮุนน้อย



"........."



"พี่"



"คร๊อกกกกกกก ฟิ้วววววว" หลับ =_= หมดสนุกเลย สงสัยเล่นน้ำเหนื่อย แถมร้องไห้อีก ว๊าเสียดาย

แต่ให้พี่เค้าพักผ่อนเถอะ ยังไงๆ สักวันพี่ต้องเป็นของผม



"ฝันดีครับพี่ "ผมเลื่อนไปจุ๊บหน้าผากพี่เค้าที่นึง แล้วก็หลับตานอน





บ้านพักเฮียคริส


05.30 น.


SEHUN:




"หาววววววววววววววว" ผมหาวปากกว้าง เมื่อคืนรู้สึกว่าเสี่ยวลู่กำลังแกล้งผมอยู่ แล้วทุกอย่างก็ดับไปเลย

ผมโดนเสี่ยวลู่พรากซิงไปหรือยังน่ะ T๐T




แสงอาทิตย์อาบทุกสรรพสิ่งบนพื้น น้ำทะเลสีฟ้าคราม สายลมเอื่อยๆ ฝูงนกกาพากันบินออกหากิน

เรือประมงวิ่งไปวิ่งมาในทะเล บรรยากาศแบบนี้ ในเมืองหายากมาก




"แกร๊ก แอ๊ดดดดดด" เสียงเปิดประตูบ้านนิ ใครมากันน่ะ ผมเดินไปที่ประตูห้อง ลงไปดูซะหน่อยใครมา หาวววววว




" อือ งับ แจ๊บๆ"เสี่ยวลู่ทำเสียงออกมาขณะหลับ น้องผมคนนี้นับวันยิ่งโตยิ่งน่ารักมากขึ้น

เสี่ยวลู่นอนก่ายหมอนข้างเหมือนเด็กเลย ห่มผ้ามาถึงคอสงสัยจะหนาว

นับวันผมยิ่งรักน้องคนนี้มากขึ้นเรื่อยๆ ขอหน่อยล่ะกัน




"จุ๊บ! "




"ขโมยจุ๊บผมเหรอพี่ "เสี่ยวลู่ตื่นแล้วนิไหงมาแกล้งหลับ



" เมื่อคืนทำมากกว่านี้พี่ยังไม่ได้เอาคืนเลยน่ะ"เสี่ยวลู่หน้าแดงก่ำ ซบหน้าลงกับหมอน สงสัยจะเขินจัด 555+



" ทำไรกันอ่ะ" เสียงเฮียคริสที่หน้าประตู เกือบไป ดีน่ะไม่เห็นตอนจุ๊บ 



"กำลังจะลงไปดูว่าใครแอบเข้าบ้าน "



"บ้านพี่ พี่เข้าบ้านพี่ ไหงกลายเป็นพี่แอบเข้าบ้านตัวเอง"เฮียคริสทำหน้ามุ่ย ปากยื่นออกมานิดๆนี่ก็อีกคน

ถ้าไม่รู้จักผมนึกว่าเด็ก ม.ปลายแถวบ้าน น่ะเนี่ย จะสามสิบแล้ว แต่หน้ายัง 19-20 อยู่เลย



"คุณหนูของคยอง!!!!! "พี่คยองซูโผเข้ากอดผม สงสัยจะห่วงมาก



"กอดแต่พี่เซฮุน แล้วผมล่ะ"เสี่ยวลู่ทำหน้าบูด เอามือกอดอก แล้วเมินหน้าหนี น่ารักจริงๆเลย



"ผมลืมคุณหนูตัวน้อยของผมไม่ได้หรอกครับ"พี่คยองซูโผเข้ากอดเสี่ยวลู่ ดูขัดหูขัดตายังไงไม่รู ้-_-#



"คยองซู ไปเหอะ เดี๋ยวต้องไปแต่เช้า"



"ไปไหนอ่ะเฮีย"



"ผมกับเจ้านายต้องไปที่โรงบาลในตัวเมืองครับ เดี๋ยวเจ้าเพื่อนตัวแสบของผมก็จะมาอยู่ด้วยเหมือนเดิม"

พี่คยองอธิบายไปกอดคอเสี่ยวลู่ไป ผมเริ่มอิจฉาแล้วสิ



"แค่แวะมาดูแต่อีกสองสามวันจะให้พักอาจจะได้มาอยู่ด้วยน่ะ" เฮียลากพี่คยองซูออกไป



"วันนี้ทำไรดี พี่"



"ให้พี่คนนั้นพาเที่ยวดีกว่าไหม"



"งั้น....ผมไปอาบน้ำและ"เสี่ยวลู่วิ่งเข้าห้องน้ำทันที ไวเหลือเกินเจ้าลิงกัง ผมนั่งเก็บที่นอนไปเรื่อยๆ



20 นาทีผ่านไป ไวเหมือนตัดต่อ




"เด็กๆ พี่มารับแล้ว"อ่าพี่ขนนกมาพอดี ผมลงบันไดไปหาพี่เค้า วันนี้แต่งตัวชิวมากๆเลย

กางเกงขาสั้นสีน้ำตาลเข้ม เสื้อสีน้ำเงินแขนสั้น ชิวไปไหม



"พี่ขนนก ผมอยากไปเที่ยวอ่ะครัย พาไปหน่อยน่ะ น่ะพี่น่ะ"เสี่ยวลู่โดดเกาะแขนพี่ขนนก

ออดอ้อนสุดฤทธิ์สุดเดช แต่ผมไม่ชอบให้เสี่ยวลู่ไปอ้อนพี่ขนนกเลยอ่ะ T๐T




"ได้เลย เดี๋ยวพาไป แต่ต้องตอนเย็นๆน่ะ มันถึงจะได้อารมณ์"



"ได้ครับพี่ พี่น่ารักที่สุดเลย"เสี่ยวลู่โผกอดพี่ขนนก ผมรู้สึกงอนๆเสี่ยวลู่ แปลกๆแหะ



"ผมขึ้นไปทำงานก่อนน่ะครับ "ผมเดินขึ้นห้องไปเปิดคอมทำงาน จริงๆจะไปโทรหาใครบางคน



ห้องพัก บ้านพักเฮียคริส



"ฮัลโหล แบคฮยอน นี่พี่เซฮุนน่ะ"



"มีไรอ่อพี่ โทรมาเนี่ย ปกติไม่ค่อยโทร"



"มีดิ คือตอนเช้า พี่คยองซูกอดคอเสี่ยวลู่ พี่รู้สึกไม่ชอบเลยอ่ะ พอเมื่อกี้เพื่อนพี่คยองซูมาบ้าน

เสี่ยวลู่เข้าไปเกาะแขน พี่งอนเสี่ยวลู่เลยอ่ะ ช่วยวิเคราะห์ปัญหาหน่อยสิ ความรู้สึกแปลกๆแบบนี้มาได้ไงกัน"



"เท่าที่ฟังมา พี่เริ่มจะรักเสี่ยวลู่แล้วล่ะ"



"มันน้องพี่ พี่ก็ต้องรักสิ"



"ไม่ใช่แบบนั้น รักแบบคนรักสิ พวกแฟนไรเงี่ย"



"ห๊ะ จริงดิ"



"พี่จะตะโกนทำไมเนี่ย แค่นี้ก่อนน่ะไปธุระก่อน บายน่ะพี่"



"อ้าวเห้ย อย่าเพิ่งดิ" ไม่ทันแล้วแบคฮยอนตัดสายผมไปแล้ว



รักเสี่ยวลู่แบบคนรัก นั้นมันน้องทั้งคนเลยน่ะ เฮียรู้มีหวังฆ่าตายแน่ยังไงก็ต้องเก็บไว้ไม่ให้ใครรู้ T_T



ยามเย็น 18.00 น. ณ บ้านพักเฮียคริส




"เอ๊า เด็กๆเสร็จยัง"เสียงพี่ขนนกดังมาจากหน้าบ้าน



"ไปเดี๋ยวนี้แหละครับ"เสี่ยวลู่โดดจากเตียงวิ่งไปคนแรก รีบจริงๆเลยกำลังนอนดูหนังเพลินๆ

ผมไปปิดโน๊ตบุ๊คแล้วรีบตามลงไป เห้อผมไม่ค่อยอยากให้เสี่ยวลู่ยุ่งกะพี่ขนนกเลยจะผิดไหมที่ผมห่วงคนรักของผม



หน้าบ้านพักเฮียคริส 18.30



"อยากกินไรกัน"



"เราอยากกินอาหารทะเลกันครับ เนอะพี่เซฮุน"



"ผมยังไงก็ได้ครับ"



"ป่ะขึ้นรถกัน เดี๋ยวพาไปกินของอร่อยๆ" ผมจะกินลงไหมเนี่ย T๐T



ตลาดในตัวเมือง 18.40 น.



" อาหารทะเลอร่อยสุดยอดเลยครับ"ตอนนี้เรากินข้าวเย็นเสร็จแล้ว กำลังเดินซื้อของไปเรื่อย

ผมโดนทิ้งให้เดินตามหลังคนเดียวส่วนเสี่ยวลู่ไปเดินเกาะแกะกับ

พี่ขนนก ผมไม่ชอบเลยอ่า อยากเดินไปแยกแต่ไม่กล้าทำ



"พี่ ผมอยากกินขนมอ่า" เสี่ยวลู่อ้อนพี่ขนนกอีกแล้ว T_T



"พี่ครับ ผมไปรอที่รถนะ" ผมขอตัวไปรอที่รถ เห็นภาพแบบนี้แล้วรับไม่ได้




"อ่ะ กุญแจ เดี๋ยวพี่ตามไปน่ะครับ"

ผมเดินแยกตัวออกมา ไปรอที่รถก็เหงาแกรอยตามดีกว่า

ผมเดินตามสองคนนั้นห่างๆ เดินกอดคอกันด้วยอ่าผ่านไปร้านขนม เข้าร้านไปแล้วเลือกขนมกันใหญ่เลย

เสี่ยวลู่กำลังคีบโดนัทสองสามชิ้น อันนั้นขนมปังเนยสดของชอบผมเลย พี่ขนนกจับมือเสี่ยวลู่ทำไมอ่ะ

อ่อ จับให้คีบครีมโรล จ่ายตังกันแล้วพี่ขนนกเลี้ยงด้วย เสี่ยวลู่เดินจับมือพี่เค้าออกมาอ่ะ น้อยใจT_Tไปรอที่รถดีกว่า 




ผ่านไป 30 นาที 



ผมเผลอนอนหลับไปตอนไหนเนี่ย ตื่นขึ้นมาเสี่ยวลู่ก็มานอนที่ตักผมแล้วส่วนพี่ขนนกก็กำลังพาเรากลับบ้าน

ผมออกอาการเงอะงะนิดๆตกลงเสี่ยวลู่จะอยู่กับพี่ขนนกหรือผมกันแน่


ห้องพัก บ้านพักเฮียคริส


20.30 น.


LUHAN :



เรากลับบ้านกันมาแล้ว ส่วนพี่ขนนกขอตัวกลับบ้าน ผมก็นอนอ่านหนังสือไปเรื่อย ส่วนพี่เซฮุนก็ไปอาบน้ำ



"เสี่ยวลู่ไม่อาบน้ำเหรอครับ"พี่เซฮุนก้าวออกมาจากห้องน้ำ ผมเปียกๆไม่เช็ดให้แห้งเลยเนอะ



"มานี่เลยพี่ จะเช็ดผมให้เดี๋ยวป่วย " โตจนเป็นเจ้าของบริษัทยังไม่ดูแลตัวเองอีกเนอะ

พี่เซฮุนมานั่งที่ปลายเตียง ผมก็หยิบผ้าขนหนูมาเช็ดผมให้



"เสี่ยวลู่ชอบพี่ขนนกเหรอครับ" พี่คิดได้ไงเนี่ย พี่ขนนกเนี่ยน่ะบ้าไปแล้ว ถ้าบอกว่าชอบพี่

พี่เค้าจะช็อครึเปล่าผมเช็ดหัวพี่เค้าไปเรื่อยๆ ผมนุ่มดีจัง



"ผมชอบคนอื่นที่ไม่ใช่พี่ขนนกครับ"



"ไค แบคฮยอน รึใครกัน" ไอ้สองตัวนี้แล้วใหญ่

มันเป็นเหมือนพี่น้องผมไปแล้วอีกอย่างสองตัวมันมีคนหมายตาไว้แล้ว



"ไม่ใช่ทั้งหมดอ่ะพี่ สักวันพี่จะรู้เอง"



"อื้ม" ตอบโคตรห้วนอ่ะ พี่เค้าคอตกไปเลย เห้อน่าสงสาร



"พี่"


"หืม"


"ผมชอบ........."



จบ!!!!!!!



ตอนหน้าเสี่ยวลู่ชอบอะไรกันแน่ ความในใจของทั้งสองฝ่ายจะรู้กันในวันไหน
ความรักครั้งนี้เค้าจะจัดการยังไง โปรดติดตามด้วยครับ