หนี้แค้นแสนรัก
เขียนโดย Chapond
วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.29 น.
แก้ไขเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) เพื่อนมาหา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“กั้ง ทางนี้”แก้วโบกมือให้เพื่อนชาย กั้งเมื่อเห็นแก้วก็รีบไปหาเพื่อนสาวที่มารอที่หน้าที่ทำงานตัวเอง
“เห้ย แก้ว แกเป็นไงบ้างวะ ทำไมที่หัวมีแผลหัวแตกแบบนี้ ไอ้หมอนั่นมันทำร้ายแกใช่มั้ย”กั้งถามคำถามรัวยาว
“ก็ใช่น่ะแก แต่ชั้นจะไม่ยอมให้หมอนั่นทำชั้นฝ่ายเดียวหรอก ถ้าชั้นมีเงินเยอะๆนะ ชั้นจะหนีไปจาก
ที่นั่นเลยคอยดู”แก้วนึกถึงโทโมะที่ทำร้ายตัวเองก็แค้นใจ
“ดีเลย งั้นชั้นจะช่วยแกอีกแรงนะ แล้วนี่ฟางเป็นไงบ้างแกได้เจอฟางป่ะ”กั้งถามถึงเพื่อนอีกคน
“ไม่อ่ะ แล้วฟางไม่ได้มาหาแกเลยหรอ”แก้วถาม
“ไม่เหมือนกัน ชั้นห่วงฟางจริงๆไม่รู้ว่าจะเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง”กั้งพูด
“นั่นน่ะสิ เราไปหาฟางที่บ้านกันมั้ย”แก้วพูด
“แกรู้หรอว่าบ้านหมอนั่นที่พาตัวฟางไปอยู่ไหน หรือว่าแกจะไปถามโทโมะอะไรนั่นของแก”กั้งถาม
“ไม่มีวัน ชั้นไม่ยอมขอความช่วยเหลือจากหมอนั่นเด็ดขาด แล้วหมอนั่นก็ไม่ใช่ของชั้นด้วย เพียง
แค่ชั้นคิดว่า บ้านจิระคุณน่ะนามสกุลนี้ดังจะตาย ถามๆทางเดี๋ยวก็ไปถูกเองล่ะน่า”แก้วบอก
“อ่าๆ งั้นเราไปกันเลยป่ะ ชั้นเลิกงานละพอดี”กั้งบอกก่อนจะพาแก้วซ้อนมอเตอร์ไซค์ตัวเองไปตาม
หาบ้านป๊อปปี้ทันที
“เดี๋ยวฟางช่วยนะคะคุณโบว์”ฟางเดินมาช่วยโบว์ถือของหลังจากโบว์ไปช้อปปิ้งมาแล้วแวะเอาของ
มาให้ป๊อปปี้และทุกคนในบ้าน
“แหมๆ เมื่อวานเห็นไอเห็นป่วย หายไวดีจังนะฟาง”โบว์แซวเพราะเห็นฟางสดใสร่าเริงเหมือนปกติแล้ว
“เอ่อ ก็คุณป๊อปเค้าเอายามาให้ทานน่ะค่ะเลยอาการดีขึ้น”ฟางบอก
“แหม พี่ชั้นนี่ก็จริงๆเลย ปากร้าย ขี้แกล้งแต่สุดท้ายก็ร้ายไม่สุด”โบว์นึกขำตั้งแต่เด็กแล้วที่ป๊อปปี้กับ
แครอลชอบทะเลาะกันแล้วป๊อปปี้จะยึดตุ๊กตาแครอลไป แครอลร้องไห้จ้าขนาดโบว์ยังเอาไม่อยู่
สุดท้ายป๊อปปี้ต้องวิ่งเอาตุ๊กตามาคืนจนได้
“แล้วคุณโบว์ทานน้ำอะไรมั้ยคะเดี๋ยวฟางไปเอามาให้”ฟางถาม
“ขอน้ำส้มละกันนะ”โบว์ยิ้มก่อนจะเปิดดูถุงเสื้อผ้าแล้วกำลังเลือกว่าจะเอาให้ฟางอันไหนดี
ออดๆ
เสียงออดประตูบ้านดัง โบว์มองด้วยความสงสัย
“ใครมาหรอคะป้าพร”โบว์เมื่อเห็นป้าแม่บ้านคนเก่าคนแก่เดินเข้ามา
“ผู้ชายกับผู้หญิงน่ะค่ะ เห็นบอกว่ามาหาคุณฟาง”ป้าพรบอก โบว์จึงรอฟางกลับมาแล้วเดินออกไป
ด้านนอกด้วยกัน
“แก้ว กั้ง”ฟางดีใจเมื่อเจอเพื่อนก็วิ่งไปหาเพื่อนด้านอกประตูโดยเกาะรั้วหน้าประตูอยู่
“อ้าว ถ้าเป็นเพื่อนฟางก็พาเข้ามาสิ”โบว์พูดก่อนที่แก้วและกั้งจะเดินตามฟางและโบว์เข้ามาในบ้าน
“แกเป็นยังไงบ้างฟางสบายดีมั้ยเจ็บตรงไหนรึเปล่า”แก้วรีบถาม
“ชั้นสบายดีแกไม่เป็นอะไรมากมายหรอก แต่แก้วทำไมแกมีผ้าพันแผลแบบนี้ เค้าทำร้ายเธอหรอ”ฟางถามเพื่อนสาว
“หมอนั่นมันผลักชั้นชนตู้เพราะช่วยผู้หญิงของหมอนั่น หึ ทำเป็นมารยาออดอ้อน เชอะ”แก้วนึกถึง
แบมแค่ตัวเองต่อยนิดๆหน่อยๆทำอย่างกับโดนสิบล้อชน
“อ้าว ผู้หญิงของหมอนั่น งั้นก็หมายความว่าแกยังไม่ได้เสร็จไอ้หมอนั่นไปอ่ะดิ”กั้งถาม
“แหม ระดับชั้นนะไม่มีวันยอมง่ายๆหรอก เหอะ รู้จักคนอย่างยัยแก้วน้อยไปซะแล้ว”แก้วยิ้ม
“ดีละแก แล้วพวกแกกินอะไรกันรึยังเนี่ย”ฟางถามด้วยความเป็นห่วง
“เรียบร้อยแล้วจ้า ละนี่คุณป๊อปไม่อยู่รึไง”กั้งพูดพลางมองไปรอบๆ
“เค้าไปทำงานน่ะ ชั้นอยู่ที่นี่ก็มีแค่ทำความสะอาดบ้าน ช่วยแม่บ้านทำอาหารให้พวกเค้านี่ล่ะ ไม่มี
อะไรต้องลำบากเลย แล้วที่สวนเป็นยังไงบ้างหรอ คุณสุธีร์พาคุณท่านไปรักษาตัวที่อเมริกาแล้วนิ”ฟางพูด
“อยากไปบ้านสวนที่นครปฐมหรอฟาง เอางี้มั้ย โบวืต้องแวะไปดูแลสวนแทนพ่ออยู่แล้ว เดี๋ยวไว้เราไปด้วยกันนะ”โบว์พูดแล้วยิ้ม ทำเอากั้งหน้าแดงกับรอยยิ้มของโบว์ทันที
“ไปบ่อยๆเลยก็ดีครับ”กั้งพูดเคลิ้มๆ
“กั้ง”แก้วและฟางมองเพื่อนตัวเองแล้วพูดพร้อมกัน
“งั้นคุยกันไปก่อนนะ เดี๋ยวโบว์เอาของไปเก็บที่บ้านก่อนเดี๋ยวมา”โบว์พูดก่อนจะยื่นถุงเสื้อให้
ฟาง1ถุงแล้วเดินไปที่บ้านตัวเองด้านข้างบ้านป๊อปปี้
“ใครอ่ะฟาง โครตน่ารักเลย”กั้งมองตามโบว์เลยยิ้ม
“คุณโบว์อ่ะ เป็นน้องสาวคุณป๊อปเค้า”ฟางตอบ
“โห เป็นน้องนายหมีโหดนั่นได้ไง น่ารักแบบนี้เสียดายจัง”แก้วบ่นอุบก่อนทั้ง3คนจะช่วยฟาง
ทำความสะอาดแล้วมานั่งคุยกันแถวมุมสวนของบ้านโดยมีโบว์มานั่งด้วย
“ตายล่ะคุณป๊อปกลับมาแล้ว”ฟางมองรถป๊อปปี้ที่เข้ามาก็ตกใจ
“ไม่ป็นไรเดี๋ยวโบว์เคลียร์ให้”โบว์พูด
“นี่มันอะไรกันเดี๋ยวนี้นังทาสบ้านป๊อปนี่เค้าเอาพรรคพวกมาอยู่ที่นี่ได้แล้วหรอคะ”หวายถามทันทีที่เห็น
“พวกเราไม่ได้มาอยู่ที่นี่ พวกเรามาเยี่ยมฟาง ตามประสาเพื่อนที่มาหากันไม่ได้รึไง”แก้วว่า
“อ้าย ปากดีชั้นเพื่อนเล่นแกหรอยะ ชั้นน่ะคนละชั้นกับพวกแกนะ”หวายว่า
"คนละชั้นที่ไหนกัน อย่างน้อยยัยฟางก็ได้ชื่อว่าเป็น"ไม่ทันที่แก้วจะพูดจบฟางก็รีบปรามเพื่อนสาวเพราะรู้ดีว่าป๊อปปี้ไม่ต้องการให้หวายรู้เรื่องแต่งงานของเขาและเธอ
“ที่นี่ไม่ใช่โรงพยาบาลไม่จำเป็นต้องให้ใครมาเยี่ยม โดยเฉพาะเธอนี่กะจะเอาเพื่อนมาขโมยของ
บ้านชั้นน่ะสิ”ป๊อปปี้เห็นแก้วจะพูดเรื่องเขาแต่งงานกับฟางแล้วก็รีบว่า
“ฟางไม่มีความคิดแบบนั้นเลยนะคะคุณป๊อป”ฟางรีบพูด
“นี่พี่ป๊อปพูดจาดีๆหน่อยดิ โบว์เองก็นั่งอยู่นี่นะ ไม่มีเรื่องขโมยเกิดขึ้นหรอกน่า”โบว์บอก
“ก็เผื่อไว้ไง อ้อ และอีกอย่างนะ บ้านนี้ชั้นคือเจ้าของบ้าน ไม่ใช่เธอที่จะให้ใครมาเข้าๆออกๆ
ก็ได้”ป๊อปปี้ว่าใส่ฟาง
“ฟางขอโทษค่ะ”ฟางรีบขอโทษ
“นี่นายมันจะมากไปแล้วนะ เอะอะว่าเพื่อนชั้นแบบนี้ ดี ทีหลังพวกชั้นก็จะนัดกันข้างนอกไม่ต้อง
เหยียบบ้านนี้อีก”แก้วว่า
“ยัยนี่ไม่มีสิทธิออกจากบ้านนี้ไปไหนทั้งนั้น”ป๊อปปี้ว่า
“นี่จะมากไปละนะเห็นฟางเป็นทาสรึไง”แก้วว่า
“ใช่”ป๊อปปี้ตอบสั้นๆ
“หนอยแน่ะนาย”แก้วโมโหะง้างหมัดไปต่อยป๊อปปี้
“ฮัลโหลป๊อปปี้ วันนี้วันศุกร์แห่งชาติ เรามาปาร์ตี้กันเถอะชั้นกับไอ้โทโมะซื้อไวน์มาน่ะ”เขื่อนเดินเข้า
มาหลังจากรถยนต์ของเขื่อนและโทโมะมาจอดที่บ้านป๊อปปี้แล้วเดินไปหา
“นี่เธอมาทำอะไรที่บ้านไอ้ป๊อป”โทโมะพูดเมื่อเห็นแก้วอยู่ที่บ้านเพื่อนตัวเอง
“ชั้นก็มาหาเพื่อนชั้นน่ะสิ ทำไม ยุ่งอะไรด้วย”แก้วว่าพร้อมกับเชิดไม่มองโทโมะเพราะยังโกรธเขาอยู่
“หา นี่หมายความว่าสาวของไอ้ป๊อปกับโทโมะเป็นเพื่อนกันเหมือนกับที่แก2คนเป็นเพื่อนกัน ว้าว
โลกกลมชะมัด”เขื่อนพูด
“ไม่ใช่สาวของป๊อปนะเขื่อน นังนี่มันแค่ทาส ลูกฆาตกรเท่านั้นล่ะ”หวายรีบว่าฟาง
“เห้ย พูดจาดีๆนะอยากโดนรึไง”แก้วโวยวาย
“ป๊อปขาดูสิคะ นังฟางมันพาเพื่อนมันมาที่นี่คงอยากเป็นเจ้าของที่นี่จนตัวสั่น ครั้งแรกเจอกันก็บอกว่าเป็นเมีย ครั้งนี้ก็เอาเพื่อนมาจะทำร้ายหวาย หวายกลัวจังเลยค่ะ”หวายว่าแล้วรีบออดอ้อนป๊อปปี้
"ก็เมียจริงๆนี่นา"แก้วพูดขึ้นเบาๆจนฟางต้องรีบตีแขนปรามเพื่อนไว้
“ตอนอยู่บ้านสวนก็มารยาให้ย่าชั้นสงสารจนท่านอุปการะไปแล้ว มาอยู่ที่นี่ก็คงจะหวังยึดทุกอย่างไปอย่างที่หวายว่าสินะ แหงล่ะ พวกที่มีแต่ตัวทำตัวเหมือนปลิงสูบเลือดคนรวยอย่างเธอนี่คงจะทำได้ทุกำอย่าง”ป๊อปปี้ว่า
"ก่อนคุณป๊อปจะว่าใครคุณก็ควรดูผู้หญิงของคุณบ้างนะคะว่าเค้าเองก็ทำนิสัยแบบนั้นรึเปล่า"ฟางว่าแล้วหันไปมองหวาย เพราะทุกอย่างที่ป๊อปปี้พูดนั้นเข้าตัวหวายหมดทุกอย่าง
"ว้าย นังหน้าด้านเป็นคนคนใช้อย่ามาปากดีนะ'หวายเมื่อถูกจี้ใจดำก็เดินมาผลักฟางจนล้ม แก้วและกั้งรีบประคองฟางขึ้นมา
"อย่ามาว่าหวายนะ คนอย่างเธอเทียบชั้นอะไรกับหวายไม่ได้ด้วยซ้ำยัยลูกฆาตกร"ป๊อปปี้ว่า
"คำก็ลูกฆาตกร2คำก็ลูกฆาตกร ที่ฟางเค้ายอมนายทุกอย่างก็เพื่อจะลบล้างความผิดให้พ่อเค้า นายนี่มันโลกแคบ ไม่เคยรู้จักเห็นใจคนอื่นเลย คนเห็นแก่ตัวอย่างนายก็เหมาะสมแล้วที่จะคู่กับยัยนี่"แก้วโกรธแค้นแทนฟางก็รีบว่าออกมา
“เอ่อ กั้ง แก้ว วันนี้พวกแกกลับไปก่อนนะ เดี๋ยวทีหลังชั้นจะออกไปหาพวกแกข้างนอกเอง”ฟางพูดกับแก้วและกั้งเพราะเมื่อเห็นสายตาเอาเรื่องของแก้วที่ตั้งท่าจะมีเรื่องกับเจ้าของบ้านอย่างป๊อปปี้
"ไม่ต้องห่วงนะคะทุกคน โบงว์อยู่ที่นี่โบว์จะไม่ปล่อยให้พี่ป๊อปทำร้ายฟางแน่นอน"โบว์ช่วยพูดอีกแรง
“ชั้นไปก่อนนะแก อ่ะนี่ชั้นให้แกพกไว้”แก้วเปิดกระเป๋าเอาที่ช๊อตไฟฟ้าของตัวเองยัดใส่มือฟาง โท
โมะลอบมองแล้วแอบเบาใจที่แก้วเอาที่ช๊อตไฟฟ้าให้เพื่อนไปแล้ว จะเหลือก็แต่สเปรย์พริกไทย
กับมีดพกซึ่งเขารับมือไหว
“แกเองก็ดูแลตัวเองดีๆนะแก้ว”ฟางกอดเพื่อนสาวแน่น ก่อนที่แก้วจะเดินออกไปนอกบ้านพร้อมกั้ง
โทโมะรีบวิ่งไปคว้าแขนแก้วไว้ก่อน
“ลืมไปแล้วรึไงว่าเธอน่เป็นของชั้น ไม่มีสิทธิไปไหนกับใครทั้งนั้น”โทโมะว่า
“เอ่อ แก้วจริงอย่างที่เค้าว่าว่ะ งั้นแกกลับบ้านกับเค้าเลยละกันนะ แล้วเจอกัน”กั้งพูดก่อนสตาร์ท
มอเตอร์ไซค์ขี่ออกไปทันที
“ไอ้กั้ง เดี๋ยวดิไอ้กั้ง แล้วก็ปล่อยชั้นได้แล้ว”แก้วร้องโวยวาย
“ปล่อยได้ไงในเมื่อชั้นเป็นเจ้าของของเธอ”โทโมะรีบว่า
“ชั้นไม่ใช่ของๆนายและไม่มีวันเป็น ถ้าชั้นได้เงินเยอะๆชั้นจะออกไปจากบ้านนาย ชั้นเกลียด
นาย”แก้วว่า
“อ๋อ อยากได้เงินเพื่อเตรียมไถ่ตัวเองเป็นอิสระงั้นหรอ ได้ ไอ้เขื่อน กินกันไปก่อนเลยเดี๋ยวมา”โท
โมะพูดจบก็อุ้มแก้วขึ้นพาดบ่าตัวเองแล้วพาขึ้นรถทันที
“ไอ้บ้า ปล่อยนะโว้ย ปล่อย ชั้นไม่ไปกับนายยย”แก้วร้องโวยวายแต่ทำอะไรไม่ได้เมื่อถูกจับยัดขึ้น
รถไปแล้ว แล้วรถโทโมะก็ขับออกปากบ้านป๊อปปี้อย่างเร็ว
ให้ทายนางเอกคนไหนเสร็จพระเอกก่อน55555555
อย่าลืมเม้นกับโหวตนะจ้ะๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ