หนี้แค้นแสนรัก
เขียนโดย Chapond
วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.29 น.
แก้ไขเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) อย่าคิดว่าชั้นไม่กล้า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ปล่อยชั้นนะ นายจะพาชั้นไปไหนน่ะ”แก้วถามเมื่อโทโมะขับรถออกมาอย่างเร็ว
“กลับบ้านไงล่ะ ก่อเรื่องบ้านเพื่อนชั้นมาเยอะแล้ว”โทโมะพูด
“แล้วไง ก็บ้านเพื่อนนายมีเพื่อนชั้นอยู่ ชั้นมีสิทธิไปหาได้”แก้วพูดอย่างไม่กลัวโทโมะ
“เธอไม่มีสิทธิไปไหนได้ทั้งนั้น เธอเป็นของชั้นนะ”โทโมะว่า
“ชั้นไม่ใช่ของนาย จำเอาไว้”แก้วว่า โทโมะยิ้มก่อนจะขับรถเลี้ยวเข้าไปในโรงแรมของตัวเองก่อน
จะลากแก้วขึ้นไปที่ห้องส่วนตัวชั้นบนสุดของโรมแรมนี้ที่ตัวเองเป็นเของ
ตุบ
แก้วโดนโทโมะโยนลงไปในห้องก่อนโทโมะจะใช้คีย์การ์ดตั้งรหัสล๊อคจากด้านในและต้องใช้รหัส
เปิดออกไปเท่านั้น
“แกพาชั้นมาที่นี่ทำไม”แก้วว่า
“เอ้า มาทำให้เธอเป็นของชั้นเร็วๆน่ะสิ อยู่ที่บ้ามันทำอะไรไม่สะดวก”โทโมะพูดเมื่อนึกถึงแบมคงจะ
อาละวาดแน่ๆ
“ไม่มีวันซะหรอก อย่าเข้ามานะ”แก้วหยิบเสปรย์พริกไทยออกมาจะฉีดแต่โทโมะไวกว่าเอี้ยวตัว
กลับแล้วล๊อคแก้วก่อนจะปาเสปรย์พริกไทยทิ้ง
“นี่ชั้นใจดีกับเธอมามากพอละ จำเอาไว้อย่างนะว่าชั้นซื้อผู้หญิงคนไหนมาแล้วผู้หญิงคนนั้นต้องเป็น
ของชั้น”โทโมะพูดก่อนจะกดแก้วลงเตียง แต่แก้วถีบโทโมะเต็มแรงแล้ววิ่งไปที่กระเป๋าตัวเองหมาย
จะเอามีดพกออกมา
“ว้าย”แก้วร้องเมื่อถูกโทโมะกระชากขาลากขึ้นเตียงอีกครั้ง
“อย่าคิดว่าเธอจะชนะชั้นได้ เพราะสุดท้ายเป็นธรรมชาติของโลกที่ผู้ชายจะต้องชนะผู้หญิง”โทโมะ
ว่า
“ถุ้ย ไอ้เลว”แก้วถุยน้ำลายใส่ทำให้โทโมะโกรธจัด จัดการบดจูบแก้วอย่างแรงจนแก้วรู้สึกถึงคาว
เลือดที่ปากแตกจากแรงกระแทกเมื่อกี้นี้
“ปล่อยนะ อย่า”แก้วร้องเมื่อถอนจูบออกมาเมื่อโทโมะจะถอดกางเกงตัวเอง ก็ตัดสินใจยันตัวเองขึ้น
นั่งแล้วกัดที่ไหล่โทโมะเต็มแรง
“โอ๊ยย ฤทธิ์เยอะนักหรอ”โทโมะพูดก่อนจะเอาเข็มขัดของแก้วที่เขาถอดเมื่อกี้จัดการมัดมือแก้ว
ทั้ง2ข้างแล้วเอาไว้เหนือหัวก่อนตัวเองจะดึงกางเกงยีนเดฟของแก้วออกมาจากขาเรียวแล้วโยนไป
ที่มุมห้อง
“เอาปากสกปรกๆของแกออกไปจากขาชั้นนะ”แก้วร้องเมื่อโทโมะล๊อคขาตัวเองแล้วจูบไล้ตามเรียวขาของแก้ว
“งั้นมาดูว่าปากสกปรกๆนี่ล่ะจะทำเธอครางลั่นห้องเอง”โทโมะพูดก่อนจะกระชากกางเกงในตัวจิ๋ว
ของแก้วออกแล้วฉีกขาแก้วออกจากกันก่อนจะใช้ลิ้นชกชิมร่องกลีบกุหลาบสวยของแก้ว
“อ๊ะ อย่า อะ เอา ออะไป อ๊ะ”แก้วร้องเมื่อถูกลิ้นของโทโมะสำผัสที่จุดนั้นจนตัวเองอ่อนระทวยไป
มา โทโมะยิ้มเมื่อแก้วมีท่าทีอ่อนลงก่อนจะใช้ลิ้นปรนเปรอแก้วจนแก้วเสร็จไปครั้งหนึ่งแล้วปล่อยน้ำ
หวานออกโทโมะจึงจัดการดูดกลืนกินมันไปจนหมด
“ยะ อย่ามันสกปรก”แก้วร้องแล้วหน้าแดงเมื่อเห็นโทโมะเงยหน้ามาแล้วใช้ลิ้นเลียคราบน้ำหวานตัว
เองที่ปากก่อนจะขึ้นมาบดจูบแก้วต่อ
“หวานดีออกไม่เห็นสกปรกเลย”โทโมะพูดก่อนจะแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของแก้วออกแล้วดันมันออก
ก่อนจะดึงบราขึ้นเผยให้เห็นอกสวยที่ยอดอกสวยแข็งชูชันแล้ว โทโมะไม่รอช้าจักการดูดเม้มอกสวย
นั่นทันททีและอีกมือก็ขัดการบี้ยอดอกสวยอีกข้างของแก้ว
“ยะ อย่าพอแล้ว อย่า อ๊ะ”แก้วร้องออกมาด้วยความเสียวยิ่งทำให้โทโมะดูดและจบเม้มอกสวยแรง
ขึ้นจนแก้วต้องกัดปากตัวเองเอาไว้ด้วยความเสียว
“เอาล่ะ เรียกน้ำย่อยมามากพอแล้ว เจอของจริงหน่อยเลยละกัน”โทโมะพูดก่อนจะจัดการถอด
เสื้อผ้าตัวเองออกจนเปลือยเปล่าแก้วหน้าแดงเมื่อเห็นความชายของโทโมะที่ชูขึ้นและซิกแพคเป็น
กล้ามของชายหนุ่ม
“อ๊ะ อย่านะ อย่าเอาเข้ามา”แก้วร้องแล้วหนีบขาตัวเองไว้เมื่อโทโมะจะดันความเป็นชายเข้ามาแต่
ชายหนุ่มไม่ฟังฉีกขาแก้วออกแล้วค่อยๆดันความเป็นชายผ่าเข้าไปในตัวแก้วก่อนเยื่อพรมจรรย์แก้ว
จะขาดสะบั้นแล้วไหลออกมาเป็นเลือด
“เอามันออกไป ชั้นเจ็บนะ ออกไป”แก้วร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บแล้วดิ้นไปมา
“ก็อย่าเกร็งสิ”โทโมะว่าก่อนจะค่อยดันความเป็นชายเข้าไปจนมิดด้ามแก้วกระตุกเกร็งแล้วต้องอ้า
ปากหายใจเพราะมันทั้งใหญ่และคับแน่นไปหมด
“อย่าพึ่งเสร็จสิจ้ะ ยังไม่ได้สนุกกันเลย”โทโมะยิ้มเจ้าเล่ห์
“แกข่มขืนชั้น ไอ้เลวไอ้ชั่ว”แก้วร้องไห้ออกมาสาบส่งโทโมะแต่ชายหนุ่มกลับจูบปิดปากแก้วแล้ว
กระแทกความเป็นชายช้าๆเมื่อทิ้งมันไว้ซักพัก
“งั้นเรามาดูกันว่าชั้นข่มขืนเธอหรือสมยอม”โทโมะพูดจบก็ขยับสะโพกด้วยความเร็วขึ้นเป็นจังหวะๆ
แก้วที่ตอนแรกเจ็บแต่ตอนนี้เริ่มหายแล้วก็หายใจแรงขึ้นพอๆกับโทโมะที่ขยับสะโพกคุมจังหวะ
สม่ำเสมอ
“แหม ปากบอกชั้นข่มขืนเธอๆ แต่ข้างในนี่บีบรัดชั้นดีจริงๆ เธอคงจะชอบมันสินะ”โทโมะกระซิบข้าง
หูแก้ว แก้วหนน้าแดงจัดทันที
“มะ ไม่มีวัน ชั้นไม่วันชอบของนาย”แก้วพูดชายหนุ่มเลยเร่งจังหวะสะโพกให้เร็วขึ้น
“งั้นเรามาดูกันว่าเธอจะไม่ชอบมันจริงๆหรอ”โทโมะพูดก่อนจะแกะเข็มขัดที่มัดมือแก้วออกแล้วก็
ขยับสะโพกก่อนจะครางข้างหูแก้วจนแก้วหน้าแดงก่อนจะเอามือเกาะที่หลังโทโมะเพื่อหาที่ยึดแล้ว
ข่วนชายหนุ่มเพียงแค่หวังจะให้โทโมะรับรู้ถึงรสชาติความเจ็บบ้างแต่มันไม่สะทกสะท้านอะไรโท
โมะเลยกลับยิ่งกระตุ้นอารมณ์ชายหนุ่มให้เป็นอย่างดี
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”แก้วเริ่มร้องครางออกมาเมื่อโทโมะขยับสะโพกเร็วขึ้น
“ชะ ชั้นบอกแล้วเธอต้องชอบมัน อ๊ะ”โทโมะพูดก่อนจะครางแล้วขยับสะโพกให้เร็วขึ้นไม่มีท่าทีจะ
หยุดพัก
“ไม่รับว่ะป๊อป มันจะมากินมั้ยเนี่ย”เขื่อนบ่นเมื่อโทรหาเพื่อนสุดหล่อของตัวเองไม่ติด
“ถ้ามันไม่มาก็กินกัน2คนนี่ล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วกระดกไวน์เข้าปากก่อนจะมองหวายที่เมาหลับจนตัว
เองให้แม่บ้านเอาหวายไปนอนพักที่ห้องพักด้านบนแล้ว
“ไปนานแบบนี้ อย่าบอกนะว่าไอ้โทโมะกับน้องสาวห้าวคนนั้นน่ะ”เขื่อนคิดทันทีเพราะรู้ดีกว่าโทโมะ
กับสาวๆน่ะ มีหรอจะไม่พ้นเรื่องแบบนี้
“ไม่มีทาง แก้วไม่มีทางยอมคุณโทโมะหรอกค่ะ”ฟางที่เอากับแกล้มมาเสิร์ฟได้ยินเข้าก็พูด
“แหม ผู้ชายกับผู้หญิงเค้าอยู่ด้วยกันน่ะมีหรอจะหนีไปพ้นเรื่องอย่างว่า จะไปห้ามทำไมในเมื่อเพื่อน
เธอเป็นคนของเพื่อนขั้นอยู่แล้วจะมีอะไรกันไม่เห็นจะแปลก”ป๊อปปี้พูดหน้าตายเล่นเอาฟางฉุนจัด
“แต่ผู้ชายและผู้หญิงที่ไม่ได้แต่งงานกันมีอะไรกันน่ะมันเป็นเรื่องที่ผิดนะคะ คุณโทโมะทำเพื่อนฟาง
งั้นคุณโทโมะต้องรับผิดชอบแต่งงานกับเพื่อนฟางนะ”ฟางพูดทันทีเล่นเอาเขื่อนแอบขำ
“โถ ฟางจ๋า สมัยนี้ย่ะผู้หญิงผู้ชายมีอะไรกันแล้วไม่แต่งงานกันเป็นเรื่องธรรมดานะจ้ะ ถ้ามันจะรับผิด
ชอบ งั้นแก้วก็ต้องเป็นคุณนายที่3ของไอ้โทโมะน่ะสิเพราะที่บ้านนั้นน่ะมีทั้งพิมกับแบมมาก่อนอยู่
แล้ว”เขื่อนพูด
“ได้ไงคะ แบบนี้มันไม่แฟร์สำหรับลูกผู้หญิงนะคะ เค้าน่ะอยากเก็บความบริสุทธ์ให้คนที่เขารักในวัน
แต่งงานกันทั้งนั้น”ฟางพูดรัวและหน้าแดงเมื่อพูดถึงเรื่องอย่างว่า
“นี่ก่อนแม่เธอจะทำงานกับย่าชั้น แม่เธอเคยทำงานอยู่สิทธิสตรีรึเปล่าเนี่ย”ป๊อปปี้พูด
“ไม่ใช่ค่ะ แต่เม่ฟางเคยเป็นครูสอนวิชาสังคมมาก่อน”ฟางพูดตามจริง
“โห ฟาง น่ารักจังตั้งแต่เจอผู้หญิงมาทั้งชีวิตเนี่ยพึ่งเจอฟางเนี่ยล่ะที่ยังคงเป็นหญิงไทยรักนวลสงวน
ตัวไม่ยอมผู้ชายที่ไหนง่ายๆเลย”เขื่อนพูดทึ่งๆ
“หัวโบราณเป็นยายเลยน่ะสิไม่ว่า”ป๊อปปี้แขวะ
“มันเป็นเรื่องที่เราควรทำไม่ใช่หรอคะ รักในศักดิ์ศรีของผู้หญิงอย่ายอมให้กับผู้ชายง่ายๆ”ฟางพูด
“โห ยิ่งพูดยิ่งชอบอ่ะฟาง อ่ะๆ ดื่มซักแก้วๆ”เขื่อนพูดก่อนจะรินไวน์ใสแก้วให้ฟาง
“เอ่อ ไม่ดีหรอกค่ะ คุณถือเป็นเพื่อนคุณป๊อปเค้า แล้วฟางเป็นแค่ทาส”ฟางห้ามทันที
“ชั้นอนุญาตให้เธอกิน เอ้า เร็วๆดิ เพื่อนชั้นรินไวน์ให้ละ จะเสียมารยาทรึไง”ป๊อปปี้ว่าก่อนจะยัดแก้ว
ไวน์ใส่มือฟาง
“เอ่อ แต่ฟางกินไม่เป็นนะคะ”ฟางพูดตามตรง ป๊อปปี้เห็นก็ส่ายหน้าก่อนจะดันแก้วไวน์ให้ฟางกินจนหมดแก้ว
“ก็แค่นี้จะไปยากอะไรแค่เอาเข้าปาก”ป๊อปปี้ว่า
“อี๋ แหวะ อะไรคะเนี่ยมันไม่เห็นอร่อยเลย”ฟางร้องแล้วรีบวางแก้วไวน์ทันทีพลางทำหน้าเหยเก
“อร่อยจะตาย เขื่อนรินอีก”ป๊อปปี้ว่าก่อนจะให้เขื่อนรินไวน์อีก
“เอ้าฟาง เพื่อสุขภาพ”เขื่อนพูดก่อนจะเอาไวน์อีกแก้วให้ฟาง
“เอ่อ คือว่าฟางไม่กินค่ะ ฟางกินไม่เป็น”ฟางร้องห้าม
“กิน นี่คือคำสั่งเจ้าของเธอนะ”ป๊อปปี้ขู่ฟางจึงยอมดื่มอีกครั้งนึง
“แหวะ พอเถอะค่ะฟางไม่ชอบ”ฟางร้องขอเมื่อไวน์แก้วที่2หมดไป
“ห้ะ อะไรนะเธอไม่ชอบหรอ เขื่อน รินอีก”ป๊อปปี้พูดแล้วสั่งเพื่อนทันที
“คุณป๊อปไม่เอาแล้วค่ะ พรุ่งนี้ฟางต้องตื่นเช้านนะคะ”ฟางพูด
“ไม่มีแต่ กินเข้าไป อะไรที่เธอไม่ชอบชั้นนี่ล่ะจะทำทุกอย่าง 555555 ชักช้าอะไรกิน
เข้าไป”ป๊อปปี้เห็นฟางไม่กินซักทีก็จัดการดันแก้วไวน์ให้ฟางกินจนหมดอีกแก้ว
“ฟะ ฟางไม่ชอบบ”ฟางที่เริ่มเมาหน้าแดงก็พูอีกจึงโดนป๊อปปี้จับยัดไวน์เข้าปากอีกครั้งนึง
ในบางครั้งป๊อปปี้ก็มอมฟางเยอะไปนะ5555
โทษทีเมื่อวานสอบเสร็จเลยไปดูFrozenกับเพื่อนมา หายกันนะๆอัพละๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ