หนี้แค้นแสนรัก

 

 

 

 

 

 

“คุณป๊อป ปล่อยฟางค่ะ”ฟางที่ดิ้นมาตลอดทางก็พูดแล้วเอามืออีกข้างตีป๊อปปี้

 

 

 

“นี่ ชั้นจับอยู่นะ เธอตีชั้นไป4ครั้ง ชั้นจะจูบเธอ4ครั้ง ตีเท่าไหร่ชั้นจะจูบตามจำนวนตี”ป๊อปปี้พูดเล่น

เอาฟางแทบจะหยุดตีทันทีแล้วเดินให้ป๊อปปี้ลากตัวเองมาที่รถชายหนุ่มดีๆ

 

 

“นี่คุณจะพาฟางไปไหนคะ ฟางไม่ไปนะ”ฟางรีบเดินหนีป๊อปปี้จึงกระชากแขนฟางมาแนบตัวเอง

 

 

“จะไปหาไอ้กวินมันรึไง ทำไม ติดใจมันนักหรอห้ะ”ป๊อปปี้ว่าฟาง

 

 

“ปะ เปล่านะคะ ก็ฟางมากับพวกคุณเขื่อน ยังไงฟางก็ต้องกับพวกเค้า”ฟางพูด

 

 

“ทำไม เป็นเมียไอ้เขื่อนรึไง มานี่ขึ้นรถ ถ้าไม่ขึ้นดีๆ ชั้นปล้ำเธอตรงนี้แน่”ป๊อปปี้ดุฟางทำให้ฟางรีบ

ขึ้นรถไปนั่งทันที ก่อนที่ป๊อปปี้จะรีบสตาร์ทรถแล้วบึ่งรถไปทันที

 

 

“นี่คุณจะพาฟางไปไหนคะ”ฟางถามป๊อปปี้ทันทีที่ขับรถออกมา

 

 

“จะไปไหนมันก็เรื่องของชั้น”ป๊อปปี้พูด

 

 

“ถ้ามันเป็นเรื่องของคุณก็ปล่อยฟางสิคะ จะพาฟางมาทำไม”ฟางพูด

 

 

 

“ทำไม มากับชั้นมันจะตายรึไง เอ รึว่าอยากออกไปหาไอ้กวิน เพราะเมื่อกี้เห็นจูบกันนัวเนียเลยนิ นี่

คงจะอยากมากสินะ เห็นทำเป็นเรียบร้อยอยู่นาน”ป๊อปปี้พูดจบฟางก็ปากระเป๋าตัวเองใส่ป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

“โอ๊ย ยัยบ้า ปามาทำไมห้ะ นี่ถ้าชั้นเบี่ยงรถไม่ทันเราได้กลับบ้านเก่าแน่”ป๊อปปี้ว่าฟางทันทีเพราะ

เมื่อกี้เขาขับรถเป๋ไปอีกเลนเกือบถูกรถชนแล้ว

 

 

“ฟางขอโทษค่ะ แต่คุณป๊อปไม่น่ามาว่าฟางแบบนั้นนะคะ มันไม่เป็นความจริง”ฟางพูด

 

 

“ไม่เป็นตรงไหนชั้นเห็นกับตาว่าเธอจูบกับมันบนฟลอร์เต้นมานะ”ป๊อปปี้พูดอย่างหัวเสีย

 

 

“ฟางทำไปเพราะฟางมีเหตุผลนะคะ”ฟางพูด

 

“เหตุผลเพราะว่าอยากได้ผู้ชายมากน่ะสิ”ป๊อปปี้พูด ฟางจึงฟาดป๊อปปี้ไปอย่างแรง

 

 

“คนบ้า คนทุเรศ ฟางไม่ใช่เป็นคนแบบนั้นนะคะ”ฟางพูด

 

 

 

“หึ จะให้ชั้นเชื่อได้ไงว่าเธอไม่ใช่คนแบบนั้น ในเมื่อคืนที่เธอเมา เธอเองยังมายั่วชั้น มานอนกับชั้น

เลย ยอมถึงขั้นเสียเวอร์จิ้นตัวเองไปให้ผู้ชายที่ไม่ได้รัก หึ เป็นกุลสตรีที่ดีจริงๆ”ป๊อปปี้เยาะเย้ย ฟางนิ่ง

เงียบเพราะคืนนั้นเธอยั่วป๊อปปี้จริงๆ แต่เพราะเป็นฤทธิของเหล้าแค่เท่านั้น

 

 

 

“ทำไม ชั้นพูดจี้ใจดำแค่นี้เงียบเลยรึไง งี้ล่ะนะ ชั้นน่ะดูคนออก ว่าใครเป็นยังไง”ป๊อปปี้พูด

 

 

“ดูออกแล้วทำไมถึงดูคุณหวายไม่ออกล่ะคะว่าเค้ามาหลอกคุณ หรือว่าความรักที่มีให้แฟนเก่ามัน

บังตาจนตาบอด”ฟางไม่ยอมพูดว่าป๊อปปี้กลับบ้าง

 

 

 

เอี้ยดด

 

 

ป๊อปปี้เบรครถทันที

 

 

 

 

“เพราะตอนนั้นหวายกำลังเสียใจหรอกน่า ชั้นเลยช่วยเหลือเพราะอย่างน้อยก็คือเพื่อนกัน ไม่

เหมือนเธอ ไม่รู้จักกับไอ้กวินเลย ยังไปจูบกันแบบนั้น นี่ถ้าหวายไม่ไปดึงกวินออกมา คงจะลากไป

นอนกันบนเตียงสินะ งี้สิ ก็มันไม่ใช่คนแรกแล้วนิ จะไปแคร์อะไร”ป๊อปปี้ว่าฟางทันที

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

ฟางตบหน้าป๊อปปี้อย่างแรงจนป๊อปปี้เลือดกลบปาก

 

 

 

“กับชั้นน่ะตบ กับกวินน่ะจูบ ทำไม ชั้นมันไม่เหมือนกวินตรงไหนห้ะ เป็นผู้ชายเหมือนกัน สนอง

ความต้องเธอเหมือนกันแท้ๆ”ป๊อปปี้กระชากฟางมากพูดใส่หน้าอย่างแรง

 

 

 

“ไม่ใช่นะคะ ที่ฟางทำไปฟางมีเหตุผล อื้อออ”ฟางพยายามจะบอกเหตุผลแต่ถูกป๊อปปี้จูบปิดปากไปทันที

 

 

 

“1”ป๊อปปี้ถอนจูบฟางออกมาแล้วพูดก่อนจะบดจูบอีกครั้งอย่างร้อนแรง ฟางอึ้งและพยายามทุบตี

 

 

 

“2 ทุบอีก มันจะเพิ่มอีกเข้าใจมั้ย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มลงจูบฟางอีกครั้ง จนฟางตัวเกร็งไปหมด

 

 

 

“3”ป๊อปปี้พูดแล้วก้มลงจูบอีกครั้งโดยที่คราวนี้ฟางนิ่งไม่ขัดขืนป๊อปปี้อีกแล้ว ยอมให้ป๊อปปี้จูบ

 

 

 

“หึ ทีตอนนี้ล่ะมาทำสั่น ทีเมื่อกี้คนเกือบร้อยในผับล่ะกล้าเข้าไปจูบผู้ชายก่อน เธอนี่มันเป็นคนยังไง

กันนะ”ป๊อปปี้ถอนจูบฟางออกมาแล้วพูด

 

 

 

 

“ฟางไม่ได้ตั้งใจ คุณจะว่าฟางแบบนี้ต่อไปก็ได้ ฟางยอมรับค่ะเพราะฟางทำจริงๆ แต่ฟางบอกแล้วว่า

ฟางมีเหตุผลของฟาง”ฟางนิ่งก่อนจะพูดยอมรับผิดออกมากับสิ่งที่เธอทำเมื่อกี้ในผับ ป๊อปปี้ลอบมอง

ฟางนิดนึงก่อนจะขยับตัวไปนั่งที่คนขับตามเดิม

 

 

 

 

 

“แล้วเหตุผลของเธอมันคืออะไรทำไมถึงไปจูบไอ้กวินในผับด้วย”ป๊อปปี้พูดหลังจากเงียบมาสักพัก

 

 

“ก็เพราะว่ามันเป็นแผนที่จะทำให้คุณหวายหึงคุณกวิน แล้วยอมแสดงตัวเองให้คุณเห็นว่ายังมีได้เลิกกันจริงๆ ที่มาหาคุณเพราะต้องการหลอกคุณ”ฟางพูดเล่นเอาป๊อปปี้นิ่งเงียบก่อนจะหันไปมองฟางที่ก้มหน้ายอมรับผิดไม่ยอมสบตาเขาเลย

 

 

 

“แล้วตัวเองก็เลยยอมให้หวายตบไปฟรีๆแบบนี้น่ะหรอ มันคุ้มมั้ยห้ะ”ป๊อปปี้ว่าฟางต่อทันที ยัยบ้า

ทำไมไม่ห่วงตัวเองเลย หวายน่ะอารมณ์ร้อนจะตาย

 

 

 

“ก็อย่างน้อยมันก็ทำให้คุณตาสว่างนี่คะ ที่พวกเราทำไปเพราะเป็นห่วงคุณ คุณเขื่อน คุณโบว์กลัวว่า

คุณจะกลัวคุณหวายมาหลอกคุณนะคะ”ฟางพูด

 

 

 

“รวมถึงเธอด้วยรึเปล่าที่ห่วงชั้น”ป๊อปปี้พูดลอยๆ

 

 

“มะ ไม่ใช่นะคะ ฟางเปล่า เอ่อ ฟางก็แค่ทำตามหน้าที่คคุณท่านที่มใีหน้าที่ต้องดูแลคุณ กันไม่ให้คุณกลับไปหาคุณหวายอีก”ฟางรีบพูดอึกอัก

 

 

“ไม่ห่วง แล้วหึงมั้ยที่ชั้นมากับหวายน่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มยั่ว

 

 

 

“คุณป๊อป พูดจาเลอะเทอะ เอ่อ คุณคงเมาสินะคะ”ฟางพูดแล้วไม่สบตาป๊อปปี้เลย ชายหนุ่มจึงช้อน

หน้าฟางหันมาสบตาคมของเขา เจาเขินจนหน้าแดงใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

 

 

“เธอเป็นเมียชั้น ชั้นคือเจ้าชีวิตเธอ จำไว้”ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางอึ้ง เธอเป็นของเขา เธอคือของ

ป๊อปปี้งั้นหรอ

 

 

 

“เอาล่ะในเมื่อเธอยอมเจ็บตัวเพื่อให้ชั้นตาสว่างเรื่องหวายชั้นก็จะใช้ยาวิเศษของชั้นรักษาแผลที่

หวายตบเธอเมื่อกี้นี้”ป๊อปปี้พูดจบก็ก้มลงจูบฟางอย่างอ่อนโยน จนฟางแทบเคลิ้มไปกับรสจูบนั้น

 

 

 

“มะ มันไม่ใช่ยาวิเศษซักหน่อย”ฟางที่เมื่อป๊อปปี้ถอนจูบมาก็ได้สติ ก่อนจะรีบพูด

 

 

 

“อ้อ หรอ แต่ชั้นไม่สน เอาล่ะ เมื่อกี้เป็นยาวิเศษ แต่คราวนี้คือบทลงโทษ ที่เธอบังอาจไปจูบกับคน

อื่นต่อหน้าเจ้าชีวิตเธอ”ป๊อปปี้พูดจบก็ก้มลงจูบฟางอีกครั้ง และจูบอย่างร้อนแรงจนฟางต้องเอามือมา

เกาะที่ไหล่ป๊อปปี้เพื่อยึดตัวเองไว้

 

 

 

“จูบตอบด้วยสิ”ป๊อปปี้ถอนจูบออกมาแล้วพูดก่อนจะก้มลงไปจูบฟางอีกครั้ง โดยที่ฟางเองก็จูบ

ป๊อปปี้ตอบเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ กว่าจะเคลียร์เสร็จ”เขื่อนพูดกับโบว์และกั้งที่พึ่งจัดการเรื่องหวายกับกวินเสร็จ

 

 

“ดีนะ ที่ยัยนั่นกลัวเราไปแจ้งตำรวจเลยหนีกลับไปแล้วเนาะพี่เขื่อน”โบว์พูดแล้วยิ้มอย่างสะใจที่

พวกตัวเองขู่หวายกับกวินว่าจะฟ้องตำรวจเลยหนีกลับไปทันที

 

 

“ใช่ เอาล่ะเดี๋ยวพี่ไปส่งเราที่บ้านเนาะ เพราะดูจากเมื่อกี้แล้วฟางคงจะไม่กลับมากับเราแล้ว

ล่ะ”เขื่อนพูดแล้วทั้ง3คนก็ยิ้มกันก่อนจะลุกออกจากร้านไป แล้วเขื่อนต้องตกใจเมื่อเจอเฟย์เดินมา

หาตัวเอง

 

 

 

 

“กะแล้วว่าต้องอยู่ที่นี่ เลิกกับเพื่อนเฟย์ไม่ทันข้ามคืน ก็พาแฟนใหม่มาเที่ยวเลยหรอคะ ทำไม หาง

เสือที่เก็บซ่อนไว้มันโผล่มาแล้ว เลยคิดจะบอกเลยผู้หญิงคนไหนง่ายๆก็บอกไปอย่างงั้นหรอ”เฟย์

มาถูกก็เปิดฉากว่าเขื่อนยาวเหยียด

 

 

“เฟย์ก็เห็นว่าตลอดเวลาพี่คบกับมีน มีนเอะอะบอกเลิกพี่กี่ครั้ง แล้วพี่ต้องง้อมีนแทบทุกครั้ง พี่ก็

เหนื่อย ก็ท้อเป็นเหมือนกันนะ”เขื่อนพูดออกมาจากความรู้สึกตัวเอง

 

 

“แต่มีนมันก็เสียใจเหมือนกันนะพี่เขื่อนที่พี่ตกลงเลิกกับมัน พี่ไม่ไปง้อมันหน่อยรึไง”เฟย์พูด

 

 

“คนเราถ้ายื้อต่อไปแล้วรู้ว่าเราน่ะต่างกันมาก มันก็มีแต่ทำให้เจ็บนะเฟย์ ต่อให้รักกันแต่ไม่เข้าใจกัน

เลย คำว่าเลิกกันน่ะ มันจะดีกว่าทนคบกันต่อไปนะ”เขื่อนพูดนิ่งๆ

 

“งั้นก็ตามใจพี่ แต่เฟย์ขอถามอีกคำถามว่าผู้หญิงข้างๆพี่คนนี้คือใคร เป็นกิ๊กใหม่ของพี่ใช่มั้ย”เฟย์

พูดก็จะเปลี่ยนโหมดเป็นโหมดโหดใส่เขื่อน

 

 

 

“ผู้หญิงคนนี้เป็นน้องเพื่อนพี่ เราไม่ใช่กิ๊กกัน แล้วข้างเค้าก็เป็นแฟนเค้าด้วย”เขื่อนพูดทำเอากั้งกับ

โบว์หน้าแดงทันที

 

 

“งั้นก็ดีแล้ว เฟย์ไม่มีอะไรสงสัยแล้ว งั้นตอนนี้เฟย์จะกลับค่ะพี่เขื่อนต้องไปส่งเฟย์”เฟย์พูดจบก็

คล้องแขนเขื่อนเดินออกไป

 

 

 

 

“เอ่อ งั้นซ้อนมอเตอร์ไซค์กั้งไปก็ได้นะโบว์ ถ้าไม่รังเกียจ”กั้งพูดก่อนจะพาโบว์ออกไปบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ อิ่มจัง”แก้วพูดแล้วเดินมานั่งที่เปลตรงชานบ้านของโทโมะ

 

 

“อิ่มเหมือนกัน ขอหนุนตักหน่อยสิ”โทโมะพูดแล้วมานั่งข้างแก้วก่อนจะนอนหนุนตักแก้ว

 

“กินแล้วนอนเดี๋ยวก็อ้วนหรอก”แก้วพูดแล้วแอบอมยิ้ม โทโมะจึงเอามือแก้วมาจูบอย่างอ่อนโยน

 

 

“ถามหน่อยสิ แก้วเคยมีแฟนมั้ยในชีวิตนี้”โทโมะถาม

 

 

“นี่นายจะว่าชั้นเชยก็ได้นะ ชั้นไม่มีหรอก เพราะตอนนั้นชั้นสนใจแต่เรื่องเรียนแล้วทำงานไปด้วยเลย

ไมมีเวลามาคิดเรื่องพวกนี้”แก้วพูด โทโมะยิ้มก่อนจะลุกขึ้นแล้วสวมกอดแก้วไว้

 

 

“ชั้นดีใจนะที่เป็นคนแรกของเธอ”โทโมะพูดแล้วหอมแก้มแก้วไปทีนึง

 

 

“นี่นายจะมาไม้ไหนอีกเนี่ย”แก้วมองโทโมะอย่างไม่ไว้ใจ

 

 

“เอ้า ชั้นพูดจริง สมัยนี้หาผู้หญิงที่ไม่เคยมีแฟนเลยน่ะยาก แถมยังบริสุทธิด้วย โอ๊ะๆเจ็บ”โทโมะ

พูดก่อนจะโดนแก้วหยิกไปทีนึง

 

 

 

“แต่ชั้นยังยืนยันคำเดิมนะ ถ้าเงินครบเมื่อไหร่ชั้นจะไปจากนาย”แก้วพูดทำเอาโทโมะนิ่งไปทันที

 

 

“ทำไมล่ะแก้ว ชั้นเลี้ยงเธอไหวนะ ไม่ไปไม่ได้หรอ”โทโมะพูดเขาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม

ถึงอยากรั้งแก้วไว้

 

 

“เพราะชั้นไม่อยากเป็นที่2ไง ถ้าชั้นจะมีคนรักสักคนชั้นขอมีแค่คนเดียว และเค้าเองก็มีชั้นคนเดียว

เหมือนกัน”แก้วพูด

 

 

 

 

 

ตอนนี้ฟางถูกป๊อปปี้จูบจนช้ำไปหมดเลย55555 

 

อย่าลืมกับโหวตด้วยน้าา