หนี้แค้นแสนรัก

 
 
 
 
 
 
“อะไรเนี่ยย”โทโมะมองข้าวของที่แก้วเอามาจากตู้เก็บอาหารมามากมายไม่ว่าจะปลาหมึก กุ้ง หรือพวกหอย
 
 
 
“ก็ทำอาหารไง บังเอิญว่าเจอของดีเลยเอาออกมาหมดเลย”แก้วพูดแล้วเอาไวน์วางลงที่โต๊ะ โท
โมะถึงกับตบหน้าผากเมื่อเห็นแก้วขนอาหารออกมาหมด
 
 
“นี่ ค่อยๆเอาออกมากินก็ได้นี่จ้ะเอาออกมาเพียบทำไมเนี่ย”โทโมะมองอย่างทึ่งๆ
 
 
“ไม่ นายรวยจะตายสั่งมาใหม่ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย”แก้วพูดแล้วจัดการล้างปลาหมึกโทโมะจึงมา
โอบแก้วจากด้านหลัง
 
 
“ที่กินแบบไม่กลัวอ้วนเนี่ย เพราะจะเอามันมาชดเชยพลังงานที่เราเสียไปเมื่อคืนใช่มั้ยจ้ะ”โทโมะ
พูดแล้วทำมือปูไต่ๆไปตามไหล่ของแก้ว
 
 
 
“บ้า ทะลึ่ง ปกติชั้นกินจุย่ะ”แก้วหน้าแดงแล้วดันโทโมะไปทันที
 
 
“กินจุแล้วถ้ามีลูกนี่จะกินเยอะขนาดไหนเนี่ย”โทโมะมองอย่างทึ่งๆ
 
“อะไรนะ ไม่มีวันซะหรอก”แก้วยิ้มก่อนจะเอากุ้งและปูมาล้าง
 
 
 
“เดี๋ยววันนั้นก็จะมาถึงเร็วๆนี้ล่ะ”โทโมะพูดเบาๆอย่างอารมณ์ดีพลางมองแก้วที่ทำอาหารไป
 
 
 
“อ๊ะ”แก้วร้องเมื่อตัวเองโดนก้ามปูหนีบจนเลือดออก
 
 
“เป็นอะไรมั้ยแก้ว”โทโมะตกใจรีบวิ่งมาเอานิ้วแก้วไปดูดเลือดทันที แก้วถึงกับหน้าแดง
 
 
“นี่ มันเป็นคาวทะเลนะโทโมะ อย่าดูดสิ”แก้วพูดแล้วแก้มแดงจัด
 
 
“แต่เธอเลือดออกจะให้ชั้นอยู่เฉยได้ไงล่ะ มา เดี๋ยวจะพาไปทำแผลนะ”โทโมะพูดแล้วจูงมือแก้ว
พาไปทำแผลทันที
 
 
“ขอบคุณนะ”แก้วพูดเมื่อโทโมะเอาพลาสเตอร์แปะให้ตัวเอง
 
 
“ม่ะ เดี๋ยวชั้นจะโชว์ฝีมือทำกับข้าวให้ดู รับรองเธอจะทึ่งว่าคนอย่างชั้นนอกจากเรื่องบนเตียงน่ะ ชั้นก็
ผู้ชายเพอเฟ็คคนนึงเลยล่ะ”โทโมะพูดแล้วยักคิ้วให้ฟาง
 
 
“คนบ้า พูดเรื่องแบบนี้อีกละ”แก้วแก้มแดงก่อนจะเดินมาช่วยโทโมะทำอาหารแทนตัวเอง
 
 
“เอาล่ะครับคุณภรรยา เดี๋ยวคุณสามีจะโชว์เสน่ห์ปลายจวักของคุณสามีเอง”โทโมะพูด
 
 
“ค่า แล้วจะรอดูนะคะคุณสามี”แก้วพูดติดจำทำให้โทโมะที่หันไปผัดปลาหมึกอยู่ก็แอบอมยิ้ม ไม่คิด
เลยว่าเมื่อกี้เวลาแก้วหน้าแดงก็น่ารักเหมือนกันแฮะ
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะคะพี่เขื่อน มาไม่ได้งั้นหรอ”มีนโวยวายเมื่อรับโทรศัพท์พบว่าเขื่อนเบี้ยวนัดตัวเองเล่นเอา
เฟย์และเอพริลที่นั่งทานเค้กอยู่ก็ตกใจ
 
 
 
“นี่อย่าบอกนะว่าแอบมีกิ๊กน่ะ อย่าโกหกมีน”มีนโวยวายเสียงดังจนคนในร้านเริ่มหันมามอง
 
 
“ใจเย็นๆมีน”เอพริลเตือนเพื่อน
 
 
 
“อ๊าย พี่เขื่อน วางสาย ชั้นทนไม่ไหวแล้วนะ นี่เบี้ยวชั้นมา2ครั้งแล้วนะ พี่เขื่อนต้องมีกิ๊กที่ไหน
แน่ๆ”มีนโวยวายหงุดหงิดที่เขื่อนตัดสายทิ้ง
 
 
 
“แกน่ะใจเย็นดิ ไปหงุดหงิดอย่างงี้ใส่ผู้ชายน่ะผู้ชายที่ไหนเค้าต้องหนีทั้งนั้นล่ะ”เฟย์พูดเพราะเท่าที่
สังเกตมา เขื่อนต้องเป็นฝ่ายตามใจมีนมาตลอด กระดิกไปไหนไม่ได้เลย
 
 
“แกไม่ต้องมาเข้าข้างพี่เขื่อนเลยนะ อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้ว่าแกน่ะแอบมองพี่เขื่อนเหมือนกันน่ะเฟย์”มีน
โวยวายเริ่มพาลใส่เฟย์เล่นเอาเฟย์สะดุ้งทันที
 
 
“นี่ มองชั้นก็มองแบบนี้เหมือนกับมองทุกๆคนนั่นล่ะน่า มีน ชั้นเตือนไว้เลยนะ ถ้าแกยังไม่เลิกเจ้า
อารมณ์หึงไม่ดูตาม้าตาเรือแบบนี้นะ ต่อให้พี่เขื่อนปรับตัวไม่เจ้าชู้ก็เถอะ เค้าไม่ทนแกหรอก”เฟย์พูดตามตรง
 
 
 
“แกก็เหมือนกัน แกเลิกมองพี่เขื่อนของชั้นด้วยสิ ชั้นเป็นแฟนพี่เขื่อน ชั้นมีสิทธิหึงใครจะทำไม”มีน
ไม่ยอมเฟย์
 
 
 
“เอ่อ พอๆ พอกันทั้งคู่ล่ะ อย่าทะเลาะกันพวกเราเป็นเพื่อนกันนะ ชั้นว่าพวกเราไปช้อปปิ้งกันดี
กว่า”เอพริลรีบห้ามทัพกลัวเพื่อนสาวจะทะเลาะกันก่อนจะชวนเฟย์และมีนออกไปช้อปปิ้งกัน
 
 
 
“เดี๋ยวเราไปร้านทำเล็บต่อมั้ย ชั้นว่ากะจะเปลี่ยนสีเล็บพอดี”เฟย์ชวนเพื่อนๆหลังจากช้อปปิ้งกันแล้ว
ลืมเรื่องทะเลาะกันเมื่อกี้นี้ได้
 
 
“เอาสิแก ชั้นอยากใส่กลิตเตอร์ที่เล็บพอดี”มีนพูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
“นั่นมันพี่เขื่อน”เอพริลชี้ไปที่ร้านขายเครื่องประดับ มีนและเฟย์มองตามไปต้องตกใจเมื่อเขื่อนกำลัง
เลือกเครื่องประดับกับสาวน้อยร่างสูงคนหนึ่ง
 
 
“ว้าย”โบว์ร้องเมื่อถูกกระชากให้ห่างจากเขื่อน
 
 
“พี่เขื่อน เบี้ยวนัดมีนเพราะว่ามากับกิ๊กงั้นหรอ พี่เขื่อนทำแบบนี้กับมีนได้ไง”มีนโวยวายแล้วเดิน
เข้าไปทุบตีเขื่อน
 
 
“มีนใจเย็นๆฟังพี่ก่อน”เขื่อนเอามือปัดป้องมีนแล้วพยายามพูด
 
 
“ไม่ฟัง ทำไม มากับกิ๊กมันอายมากนักหรอ ดี ถ้าทำพี่เขื่อนไม่ได้มีนจะทำมัน”มีนพูดแล้วหันไปตบ
โบว์คว่ำ
 
 
 
“มีนมันจะมากแล้วนะไปทำโบว์เค้าทำไม”เขื่อนรีบพูดก่อนจะไปประคองโบว์มาทันที
 
 
 
“อ๊าย พี่เขื่อนสนใจมันมากกว่ามีนหรอ แก อย่าอยู่เลย”มีนไม่พอใจอาละวาดเขื่อนเอาตัวเองกันโบว์
ห่างจากมีน
 
 
“ปล่อย พวกแกปล่อยชั้น”มีนโวยวาย
 
 
 
“มีน พี่ว่าเราพูดกันไม่รู้เรื่องแล้วนะ”เขื่อนพูดอย่างเหนื่อยใจ ที่มีนเอาแต่ใจอีกแล้ว
 
 
 
“ถ้าพูดไม่รู้เรื่องก็เลิกเลยสิ”มีนขู่เลิกเป็นครั้งที่50ของการคบกัน ทำให้เขื่อนนิ่งมองมีนแล้วเหมือน
คิดอะไรบางอย่าง
 
 
“ถ้ามันคือทางออกที่ดีที่สุดพี่ก็จะทำ”เขื่อนพูดจบก็ประคองโบว์ออกไปจากร้านทันที
 
 
 
“กรี๊ดดดด พี่เขื่อนทำแบบนี้กับมีนไม่ได้นะ พี่จะเลิกกับมีนไม่ได้”มีนกรี๊ดก่อนจะทรุดตัวลงแล้วร้องไห้
 
 
“เค้าทำแบบนี้กับเพื่อนเราได้ยังไง”เฟย์อึ้งที่เขื่อนหนีมีนไป ในใจก็อยากรู้เหลือเกินว่าสาวน้อยคน
นั้นที่เขื่อนห่วงคือใคร
 
 
 
 
 
 
“เกิดอะไรขึ้นโบว์ทำไมถึงเป็นแบบนี้”ป๊อปปี้ที่เดินมากับฟางเห็นอาการน้องสาวตัวเองก็รีบถามทันที
 
 
“แฟนพี่เขื่อนเข้าใจผิดนิดหน่อยน่ะค่ะเลยโดนตบเอา”โบว์ยิ้มเจื่อนๆฟางรีบเข้ามาดูโบว์ทันที
 
 
“อดีตน่ะ ตอนนี้เลิกละ”เขื่อนพูด
 
 
“คุณเขื่อนก็ไม่น่าจะบอกเลิกไวขนาดนั้นเลยพึ่งคบนิคะคนนี้”ฟางพูด
 
 
“คบไปละมีแต่เหนื่อย ทะเลาะกันชั้นว่าสู้เลิกกันไม่ดีกว่าหรอ เอะ ว่าแต่ เมื่อกี้แกลากฟางคนสวยไป
ไหนมาวะป๊อป นั่นแน่ๆ มีโมเม้นจะฮันนีมูนพากันไปสวีทกันหรอวะๆ”เขื่อนพูดก่อนจะเปลี่ยนเรื่องแซวป๊อปปี้กับฟางทันที
 
 
 
“บ้า เอาสร้อยยัยนี่ไปซ่อมมาก็เท่านั้นเอง”ป๊อปปี้รีบพูดเพราะเมื่อกี้เขาไปส่งฟางเอาสร้อยคอไปซ่อมมาจริงๆ
 
 
 
“แหมๆ เดี๋ยวนี้ใส่ใจรายละเอียดคนอื่นด้วยหรอคะเนี่ยพี่ชายๆ”โบว์แซว
 
 
 
“เงียบไปเลยเรา ไปกินข้าวกันดีกว่า”ป๊อปปี้เปลี่ยนเรื่อง
 
 
 
 
“เอ่อ นั่นมัน”โบว์ชี้เมื่อเห็นคู่รักคู่หนึ่งเหมือนทะเลาะกันอยู่
 
 
 
“นั่นมันหวายกับแฟนใหม่นิหว่า”เขื่อนชี้ไปที่หวายและกวินก่อนจะตกใจที่เห็นหวายตบกวิน
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องอะไรกัน”ป๊อปปี้ตกใจกับสิ่งที่เห็นเป็นจังหวะเดียวกับที่หวายเห็นป๊อปปี้พอดี
 
 
 
 
“ฮือๆ ป๊อปปี้”หวายวิ่งไปกอดป๊อปปี้ทันทีที่เห็นชายหนุ่ม ฟางเห็นก็หน้าเจื่อนลงไปทันที
 
 
 
 
อ้าว หวายมา จะทำยังไงดีล่ะ เอ ฟางจะยอมมั้ย รึว่าไม่ยอมนะ
 
ขอโทษน้าา ไรเตอร์หนีเที่ยวแล้วลืมบอกน่ะ แหะๆ
 
กลับมาแล้วอย่าลืมเม้นกับโหวตเหมือนเดิมน้าาาา