หนี้แค้นแสนรัก
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.29 น.
แก้ไขเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
14) ได้ชิดเพียงลมหายใจnc
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ปล่อยยยยยยยย”แก้วโมโหดิ้นในอ้อมกอดโทโมะที่พาเข้ามาในบ้านกลางดึก
“ชู่ว เงียบสิ เดี๋ยวแบมกับพิมก็ตื่นมาหรอก”โทโมะดุ
“ก็ปล่อยช้าน ช้านเดินได้”แก้วพูดดุๆโทโมะมองแก้วที่เมาแล้วมาซบในอ้อมกอดตัวเองก็แอบยิ้ม
“ยัยแมวดื้อเอ้ย”โทโมะพูดก่อนจะอุ้มแก้วมาวางไว้บนเตียงนอนของแก้ว
“เห้ย จะทำอะไรน่ะ”โทโมะตกใจเมื่อเห็นแก้วจะถอดเสื้อสูทที่ตัวเองใส่ให้เมื่อกี้อีกครั้ง
“ร้อนนนนน”แก้วพูดแล้วปาสูทลงพื้นก่อนจะล้มตัวนอน โทโมะส่ายหน้าก่อนจะถอดส้นสูงให้แก้ว
“ยัยบ้า ใส่จนแดง เชื่อเค้าเลยว่าเพิ่งใส่ครั้งแรก”โทโมะมองเท้าของแก้วที่แดงก็เอายามาทาให้
ก่อนจะไปเอากะละมังและผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าและแขนขาของแก้ว
“อื้ออออ”แก้วร้องเมื่อถูกเช็ดหน้า
“แก้วไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะ”แก้วละเมอออกมาโทโมะชะงักก่อนจะช้อนแก้วที่นอนตักตัวเองนอนลง
กับเตียง
“เธอไม่ได้ขายให้ใคร แต่เธอน่ะขายให้ชั้นคนเดียว”โทโมะก้มหน้ามาพูดกับแก้วก่อนจะจูบลงที่หน้า
ผากแก้ว
“กะ แก้ว”โทโมะร้องเมื่อแก้วลืมตาแล้วดึงรั้งโทโมะไว้
“นอนกับชั้นสิรออะไรอยู่ล่ะ”แก้วพูด
“นี่ชั้นไม่อยากเอาเปรียบคนเมานะ”โทโมะพูดจึงโดนแก้วจูบไปอีกที
“ชั้นมีสติ ชั้นไม่อยากให้เวลามันเสียไป นอนกับชั้นสิ ชั้นจะได้เก็บเงินให้ครบแล้วไปพ้นๆนายซัก
ที”แก้วพูดออกมาจากใจ โทโมะอึ้ง นี่ยัยนี่อยากไปจากเขามากขนาดนี้เลยหรอ โทโมะมองแก้ว
ก่อนจะลุกขึ้นถอดเสื้อเชิ้ตตัวเอง แก้วจึงลุกมาช่วยโทโมะถอดเสื้อผ้า จนโทโมะและแก้วไม่เหลือ
เสื้อผ้าสักชิ้น
“อื้อออ”แก้วร้องเมื่อโทโมะก้มลงขบเม้มยอดอกสวยแก้วร้องครางก่อนจะเอามือขยุ้มผมโทโมะไว้
เพื่อคลายความเสียว โทโมะจูบไล้ลงมาถึงร่องกุหลาบก่อนจะใช้ลิ้นรัวเพื่อชกชิมน้ำหวานนั้นเช่น
เดียวกับแก้วที่ร้องครางและแอ่นสะโพกให้โทโมะ
“อ๊า”แก้วเกร็งเมื่อถึงฝั่งฝันก่อนโทโมะจะก้มลงจูบเพื่อปรนเปรอแก้วเช่นเดียวกับแก้วที่จูบตอบโท
โมะ โทโมะเอื้อมมือไปหยิบกล่องถุงยาวในกระเป๋ากางเกงแต่แล้วก็คิดบางสิ่งบางอย่างเปลี่ยนใจไม่
ใส่ถุงยางแล้วสอดใส่ความเป็นชายของเขาเข้าไปในร่องกุหลาบสวยของแก้วทันที
“อ๊า”แก้วร้องเมื่อถูกสัมผัสนั้นก่อนจะกอดโทโมะเพื่อหาที่เกาะ ชายหนุ่มขยับสะโพกเร็วขึ้น
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”แก้วร้องก่อนะพลิกตัวมาอยู่บนตัวโทโมะแล้วขยับสะโพกบนแกนกลางโทโมะ
“แก้ว แรงอีกๆ”โทโมะร้องครางเมื่อแก้วขยับสะโพกแรงขึ้นก่อนแก้วจะก้มลงจูบโทโมะอย่างร้อนแรง
เช่นเดียวกับโทโมะเมื่อจูบแก้วเสร็จก็เลื่อนริมฝีปากมาที่อกสวยของแก้วแล้วดูดเม้มเพื่อกระตุ้น
อารมณ์ของแก้ว
“อ๊ะ แก้วไม่ไหวแล้วโทโมะ อ๊ะ”แก้วร้องครางโทโมะจึงถอนแกนกลางออกแล้วจบแก้วนอนคว่ำ
โดยที่ตัวเองสอดแกนกลางเข้าไปทางด้านหลัง ตอนนี้ทั้งห้องนอนมีแต่เสียงหอบเสียงครางของคนทั้งคู่
“แรงอีกได้มั้ยโทโมะ อ๊ะ”แก้วร้องโทโมะยิ่งได้ใขยับสะโพกให้เร็วขึ้นก่อนที่จะฉีดสายธารสีขาว
เข้าไปในร่างกายแก้วจนหมดก่อนจะนอนหอบด้วยกันทั้งคู่
“ฟางงง พอเถ้อะ พวกชั้นเริ่มไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวไอ้ป๊อปมันขับรถกลับไม่ไหวนะ”เขื่อนพยายามคุมสติ
บอกฟางที่เมาแล้วจัดการมอมเหล้าป๊อปปี้ไม่หยุด
“ไม่เอา ชั้นยังไหว”ฟางพูดแล้วเมื่อเห็นว่าป๊อปปี้กินต่อไม่ไหวจึงเอาแก้วเหล้าป๊อปปี้มาดื่มจนหมดแก้ว
“โอ๊ย ร้อนนนน”ฟางโวยวายแล้วปลุดกระดุมเสื้อตัวเองออกเผยให้เห็นเนินอกขาวๆของตัวเอง เขื่อน
ตาโตทันที
“มองอะไรวะ ไปเลย กินเหล้าไป”ป๊อปปี้ตบหัวเขื่อนก่อนจะดึงฟางไปนั่งข้างๆตัวเองแล้วติดกระดุมให้
“อะไรวะไปหาสาวๆคนอื่นก็ได้ โธ่”เขื่อนพูดก่อนจะลุกขึ้นไปที่โต๊ะข้างๆเพื่อคุยกับสาวๆ
“ร้อนนน”ฟางร้องโวยวายแล้วดิ้นในอ้อมกอดป๊อปปี้
“ก็ใครใช้ให้กินเล่า อยากเป็นลำยองมากรึไงยัยตัวแสบ”ป๊อปปี้ดุ
“ไม่เอาแล้วว จะกลับบ้าน คุณป๊อปฟางกลับบ้านหน่อยยยย”ฟางโวยวายป๊อปปี้ส่ายหน้าก่อนจะอุ้มฟางขึ้นมา
“เขื่อนกูกลับก่อนนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะบอกเขื่อนที่เริ่มคุยกับสาวๆโต๊ะหนึ่งถูกคอ
“โชคดีน้า เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปหา อย่าให้ฟางอ้วกใส่อีกล่ะ”เขื่อนพูดยิ้มๆป๊อปปี้ส่ายหน้าก่อนจะอุ้มฟางออกมา
“อ้วก”ฟางจัดการอ้วกใส่ป๊อปปี้ทันที
“ว่าแล้วไง นี่ยังไม่ทันถึงบ้านชั้นเลยนะยัยตัวแสบ”ป๊อปปี้มองอ้วกที่เสื้อตัวก็บ่นก่อนจะพาฟางขึ้นรถ
ไปที่คอนโดแห่งหนึ่ง
“แครอล พี่ยืมห้องเราก่อนนะเดี๋ยวให้แม่บ้านมาทำความสะอาดคืน”ป๊อปปี้พูดเมื่อพาฟางมาถึงคอน
โดชุดของแครอลที่เขาตั้งซื้อให้แครอลเพื่อเป็นของขวัญให้น้องสาว เพียงแค่หวัง สักวันน้องสาวจะตื่นขึ้นมา
“อ้วก”ขณะที่ป๊อปปี้กำลังถอดเสื้อผ้าตัวเองที่อ้วกเลอะมาถึงกางเกงต้องรีบหันมาเมื่อฟางอ้วกใส่ตัว
เองจนชุดสวยเลอะไปหมด ป๊อปปี้ถึงกับกุมขมับเมื่อเหตุการณ์ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมไม่มีผิด
“รอบนี้ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนนะยัยบ้า”ป๊อปปี้ถอดเสื้อผ้าของฟางจนเหลือแต่ชุดชั้นในแล้วเอาเสื้อผ้าตัว
เองและฟางไปส่งให้แม่บ้านซักแล้วพรุ่งนี้ถึงจะได้
“ร้อนนนน”ฟางดิ้นไปมา ป๊อปปี้ที่อยู่ในผ้าขนหนูตัวเดียวหลังจากที่ไปอาบน้ำล้างตัวมาเห็นฟางแล้ว
รีบไปดูอาการ
“อื้อออ”ป๊อปปี้ร้องเมื่อฟางดึงป๊อปปี้ไปจูบทันที
“ทะ ทำอะไรของเธอเนี่ย”ป๊อปปี้ร้องเมื่อฟางถอนจูบออกมา ก่อนสายตาจะมองฟางตาเป็นมันเมื่อ
เห็นฟางในสภาพกึ่งเปลือย มองเนินอกขาวๆที่อยู่ภายใต้บราสีหวานกำลังเบียดกับหน้าอกตัวเอง
“เธอกำลังทำให้ชั้นควบคุมตัวเองไม่อยู่นะ ยัยลูกฆาตกร”ป๊อปปี้สูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะตั้งสติ
ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคือคนที่เขาเกลียดที่สุด
“คุณป๊อป”ฟางลืมตามองป๊อปปี้ที่ตัวเองนอนอยู่บนร่างชายหนุ่มแล้วพูดออกมา ก่อนที่มือเล็กๆจะ
เอื้อมไปจับที่แก้มป๊อปปี้ทั้ง2ข้าง ป๊อปปี้ที่มองการกระทำของฟางแล้วใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
“ลุกไปจากตัวชั้นเลยนะยัยลูกฆาตกร”ป๊อปปี้พยายามพูดไล่ฟางที่ใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นอยู่กับเขาที่ไม่
ใส่อะไรเลยมีแค่ผ้าขนหนูเพียงแค่ผืนเดียว
“ฮึก ทำไมต้องว่าฟางอีกแล้วคะ ฟางมันเลวมากรึไงเลวจนคุณไม่อยากอยู่ด้วยแบบนี้”ฟางที่เมาก็
ร้องไห้พร้อมกับพูดออกมา
“เธอน่ะไม่ได้เลวเท่าพ่อเธอแต่ชั้นไม่อยากอยู่ใกล้เธอ”ป๊อปปี้ว่าฟางแล้วเบือนหน้าหนีไม่อยากเห็น
คนตัวเล็กร้องไห้
“ทำไมถึงไม่อยากอยู่ใกล้ฟางบอกมานะ ทำไม ฟางมันเลวมากนักรึไง ฮือๆ”ฟางร้องไห้และทุบตีป๊อปปี้
“โอ๊ย พอได้แล้วชั้นเจ็บนะ”ป๊อปปี้รวบตัวฟางไปกอดแล้วพูดขึ้น ตอนนั้นใบหน้าของป๊อปปี้และฟาง
ห่างกันไม่กี่เซน
“ฮือๆ ฟางมันไม่ดีมากใช่มั้ย ฟางมันเลวมากใช่มั้ย แล้วต้องทำยังไงคุณถึงจะเลิกเกลียดพวก
เรา”ฟางร้องไห้ถามต่อป๊อปปี้เอื้อมมือไปเช็ดน้ำหน้าให้ฟางก่อนบางอย่างจะดึงดูดให้ฟางและป๊อปปี้
สบตากันก่อนป๊อปปี้จะก้มลงจูบฟางอย่างดูดดื่มทันที โดยที่ครั้งแรกฟางเองไม่ประสีประสาตกใจเล็ก
น้อยก่อนจะโอยอ่อนไปกับสัมผัสนั้นที่ป๊อปปี้มองให้โดยที่มือเล็กเผลอโอบรอบลำคอชายหนุ่มเพื่อหาที่ยึด
“อืมม”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้จูบไล้ลงมาที่ลำคอก่อนจะปลดตะขอบราออกแล้วโยนมันไปพ้นๆทางเช่น
เดียวกับอีกมือที่รูดกางเกงในสีหวานออกไปจากเรียวขาฟางทันที
“อืออ”ฟางร้องครางเมื่อป๊อปปี้ขบเม้มอกสวยตัวเอง ก่อนจะแอ่นอกให้ป๊อปปี้จัดการได้ถนัด
“มะ ไม่ เราทำอะไรไปเนี่ย”เมื่อป๊อปปี้ได้ยินเสียงฟางครางอีกครั้งก็ได้สติและมองฟางที่นอนเปลือย
เปล่าใต้ร่างตัวเองแล้วพูดเพื่อเตือนสติตัวเองแต่ก่อนจะทำอะไรฟางเองก็โอบรอบคอลงมาก่อนที่ตัว
เองจะเปลี่ยนไปอยู่บนร่างชายหนุ่ม
“ยะ อย่านะฟางถ้าเธอทำอะไรไป เธอเองต่างหากจะเป็นฝ่ายเสียใจ”ป๊อปปี้พยายามพูดกับฟางที่จูบ
ตามซอกคอและแผงอกกว้างของชายหนุ่มและเริ่มกลัวฟางที่เมาแล้วชอบทำอะไรไม่มีสติแบบนี้ นี่
ถ้าเธอไม่เมาหรือผู้หญิงคนอื่นมายั่วเขาขนาดนี้เขาไม่ปล่อยเอาไว้แน่ แต่นี่คือฟางคนที่ตัวเองตั้งแง่
เกลียดมาตลอด
“ฟาง อย่า”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อฟางที่คุมสติตัวเองไม่อยู่จับแกนกลางชายหนุ่มก่อนจะสอดเข้าไปใน
ความเป็นหญิงของตัวเอง
“อึก”ฟางน้ำตาซึมสติทุกอย่างกลับมาเมื่อสัมผัสถึงความเจ็บก่อนที่เยื่อพรมจรรย์ตัวเองจะขาดแล้ว
เลือดไหลออกมา
“อ๊ะ”ฟางร้องเมื่อถูกป๊อปปี้ดันไปไว้ใต้ร่างแล้วตัวเองขึ้นมาอยู่ด้านบนฟางแทน
“ชั้นบอกแล้วนะว่าอย่าทำ ตอนนี้ชั้นหยุดมันไม่ได้แล้ว”ป๊อปปี้พูดจบก็ดันแกนกลางเข้าไปด้านใน
กลีบกุหลาบของฟางจนสุดลำ
“อ๊า เจ็บบบ”ฟางร้องเมื่อถูกกระแทกเข้ามาโดยป๊อปปี้ก่อนจะเอาเล็บจิกลงที่แผ่นหลังชายหนุ่มจน
ได้เลือด
“ชั้นหยุดไม่ได้แล้ว”ป๊อปปี้ร้องก่อนจะขยับสะโพกขึ้น หลังจากแช่ไว้นานจนด้านในของฟางเริ่มคุ้น
ชินคลายความเจ็บลงแล้วและภายในเริ่มตอดรัดแกนกลางของป๊อปปี้
“อ๊ะ”ฟางร้องเมื่อจังหวะเริ่มขยับแรงขึ้น ก่อนจะเม้มปากกัดมันเพราะเสียวมาก
“ไม่ไหวแล้ว อ๊า”ป๊อปปี้ร้องครางก่อนจะฉีดสายธารเข้าไปในตัวฟางแล้วล้มลงนอนหนุนอกสวยของ
ฟางเพื่อหอบหายใจด้วยความเหนื่อย
“จะกลับแล้วหรอคะไม่อยู่คุยกันต่อหรอ”สาวน้อยคนหนึ่งรั้งเขื่อนไว้เมื่อเขื่อนจะกลับ
“ก็เพื่อนพี่กลับกันหมดแล้วนี่จ้ะพี่ก็ต้องกลับบ้างสิ”เขื่อนยิ้มให้สาวน้อยคนนั้น
“พี่ไปส่งหนูหน่อยได้มั้ยคะ หนูอยู่บ้านคนเดียว กลั้วกลัวถ้ากลับคนเดียว”สาวน้อยคนนั้นยิ้มหวานจน
เห็นลักยิ้ม ขอเขื่อน
“ไม่ต้องกลัวนะจ้ะเดี๋ยวพี่จะไปส่งน้อง ส่งให้ถึงสวรรค์เลย”เขื่อนพูดก่อนจะควงสาวน้อยคนนั้นออก
ไปจากผับทันที
ใครว่าฟางจะรอด ไม่รอดหรอก แต่ขอบอกฟางเริ่มก่อนนะ ป๊อปปี้เปล่าาาา
แต่อย่าลืมเม้นกับโหวตนะจ้ะๆๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
